เนตรเซียนทะลุสมบัติ - ตอนที่ 963 แนะนำให้พี่ชายของแก

หยางโปเหลือบมองพ่อหยางแต่ไม่ได้สนใจเขา จากนั้นก็หันมองไปที่ทุกคนแทน ” ผมหยางโปเป็นเถ้าแก่ร้านสืออี๋ถาง ร้านนี้แอบอ้างเอาชื่อร้านและถือวิสาสะนำป้ายชื่อร้านของผมมาใช้
สำหรับของโบราณวัตถุในร้านจะเป็นของจริงหรือของปลอมผมไม่สามารถรับประกันใดๆได้
หวังว่าทุกท่านจะรับรู้เอาไว้โดยทั่วถึงกันด้วย ”
เพราะคำพูดนี้ของหยางโป จึงเกิดความโกลาหลขึ้นในร้านทันที ทุกคนต่างก็พากันหันหน้าไปมองที่พ่อหยาง
“ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ? เถ้าแก่หยาง คุณไม่ใช่เหรอที่รับประกันว่าคุณมาดูแลร้านแทนลูกชาย ?ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ ? ”
” ฉันต้องการคืนสินค้า รีบคืนเงินให้ฉันเร็วเข้า ! ”
“ ไอ้แก่ต้มตุ๋น โชคดีนะที่ฉันไม่ได้ซื้อ ! ยังมีไอ้คนที่กล่าวอ้างว่าเป็นพี่ชายของถ้าแก่หยางนั่นอีก
คน คนล่ะ ? เขาไปไหนแล้ว ? ”
“ ผู้ชายคนนั้นหนีไปแล้ว ! ”
หยางโปถูกผู้คนดันให้เข้าไปอยู่กลางฝูงชน รอบด้านรายล้อมไปด้วยชายชราและหญิงชรา
เขาจึงใช้แรงไม่ได้ จึงถูกฝูงชนเบียดให้เข้าไปอยู่ในร้าน เมื่อได้ยินเสียงของฝูงชน เขาจึงเงยหน้าขึ้นมองออกไปด้านนอก และได้เห็นว่าหยางหลางวิ่งหลบหนีออกไปอยู่ข้างนอกแล้ว !
หยางโปมองเข้าไปด้านในอีกครั้ง เห็นพ่อหยางนั่งอยู่หน้าเครื่องคิดเงิน ผมเผ้ารุงรัง รายล้อมไปด้วยกลุ่มคน หัวของเขาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ปิดลิ้นชักที่ใส่เงินไว้แล้วตะโกนเสียงดังออกมาว่า
“ ในเมื่อซื้อไปแล้ว ต่างฝ่ายต่างยินยอมซื้อขายไม่คืนเงิน พวกคุณไม่ต้องมาบังคับขอเงินจากฉัน ฉันไม่รับของคืนแน่นอน ! ”
พ่อหยางนอนราบลงบนโต๊ะทันที พยายามที่จะปกป้องลิ้นชักเอาไว้
เวลานี้ทุกคนในร้านต่างก็ไม่พอใจกันขึ้นมาแล้ว พวกเขาพากันตะโกนโวยวายว่าให้ “ เถ้าแก่หยาง ถ้าคุณไม่คืนสินค้าให้อีก ฉันจะแจ้งความแล้วนะ คุณมันเป็นคนหลอกลวง ! ”
หยางโปยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน ถูกโอบล้อมไปด้วย หลายคนพากันยื่นมือออกมาขอเงินคืนจากเขา
ในร้านเกิดเหตุการณ์ชุลมุนเอะอะเสียงดัง และทันใดนั้นก็มีคนตะโกนเสียงดังออกมาว่า
“ ไม่ได้การแล้ว ผู้เฒ่าหยางเป็นลมหมดสติไปแล้ว เขาอาเจียนออกมาเป็นเลือดด้วย ! ”
หยางโปหันมองไปที่พ่อหยางทันที และเห็นว่าเขานอนอยู่บนโต๊ะโดยมีเลือดไหลเล็กน้อยออกมาตรงมุมปาก !
เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นแบบนี้ หยางโปก็ปล่อยผ่านไปไม่ได้ เขาตะโกนเสียงดังออกมา
“ ทุกคนไม่ต้องเป็นกังวลไป ผมหยางโปอยู่นี่ขอสัญญาว่าผมจะคืนเงินให้ทุกคน ในเมื่อทุกคนไม่เชื่อใจเขา แล้วยังจะไม่เชื่อใจผมอีกหรือไง ? ทุกคน ได้โปรดรอสักครู่ ผมจะไปส่งเขาที่โรงพยาบาลก่อนและจะคืนเงินพวกนี้ให้ทุกคนทันที ! ”
ทุกคนจึงหลีกทางให้ แต่ก็ยังมีคนมาขว้างเขาไว้แล้วพูดว่า “ คุณแน่ใจนะว่าจะคืนเงินให้พวกเรา ? ”
หยางโปค่อนข้างที่จะร้อนใจ “ มันจะเป็นอย่างนั้นอย่างแน่นอน ”
เมื่อแยกตัวออกมาจากฝูงชนได้ หยางโปก็เข้าไปประคองพ่อหยางลุกขึ้นและเอามือไปไว้ตรงปลายจมูกของเขาเล็กน้อย เมื่อพบว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรมาก เขาจึงไม่มีวิธีแก้ปัญหาที่ดีกว่านี้แล้ว
จึงจำเป็นต้องแบกร่างของพ่อหยางไว้บนหลังพาเดินออกไปข้างนอกพร้อมกับพูดเสียงดัง
” ทุกคนหลบทางหน่อย หลบหน่อย ! ”
หยางโปเดินแบกพ่อหยางออกไป แต่เพิ่งเดินออกประตูมา ก็พบเข้ากับหลิวเหลียงอวี้พอดี เขาจึงรีบเอ่ยทักไปว่า “ ช่วยผมดูร้านหน่อยนะ และถือโอกาสช่วยผมคืนสินค้าทั้งหมดที่ทุกคนซื้อให้หน่อย ”
หลิวเหลียงอวี้มองเข้าไปในร้าน และมึนงงไปทันที ” นี่มันเกิดอะไรขึ้น ? ”
หยางโปส่ายหัวและยิ้มอย่างขมขื่น “ เดี๋ยวคุณเข้าไปแล้วก็รู้เอง ”
หลิวเหลียงอวี้จึงจำเป็นที่จะต้องเดินเข้าไปในร้านเพื่อไปทำความเข้าใจกับสถานการณ์
หยางโปแบกพ่อหยางเข้าไปนั่งเบาะหลัง เหยียนหรูหยูถึงหันกลับมาชายตามองไปทางด้านหลังรถแต่ไม่พูดอะไร
หยางโปรีบเดินไปที่ประตูหน้าทันที เปิดประตู และสตาร์ทรถ รีบขับมุ่งหน้าตรงไปที่โรงพยาบาล
แต่รถเพิ่งขับมาได้ไม่ไกล หยางโปก็ได้ยินเสียงถอนหายใจดังมาจากด้านหลัง เขาจึงเหลือบมองไปทางเบาะหลัง ก็เห็นพ่อหยางที่ลุกขึ้นนั่งแล้วตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้..Aileen-novel
หยางโปชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วค่อยๆขับรถไปหยุดลงข้างถนน
“ ตื่นแล้วเหรอ ? ” หยางโปเอ่ยปากถาม
พ่อหยางยิ้มเหยเก “ ตื่นแล้ว ”
หยางโปจึงเหลือบมองไปทางเบาะหลังอีกครั้ง เขาเห็นว่ามุมปากของพ่อหยางถูกทำความสะอาดแล้ว เห็นได้ชัดว่าเมื่อสักครู่เขาเสแสร้งทำออกมาเท่านั้น !
“ สนุกไหม ? ” หยางโปถาม
ใบหน้าของพ่อหยางเย็นชา “ แกไปส่งฉันกลับ ฉันจะไปตามหาหยางหลาง ”
“ เขาไปแล้ว ไม่รู้ว่าไปไหน คุณมีเบอร์โทรเขาไหม ? ” หยางโปมองออกไปนอกหน้าต่างรถ เหตุการณ์เมื่อสักครู่ ถ้าควบคุมไว้ไม่ดี กลัวพ่อหยางคงจะตกอยู่ในอันตราย คิดไม่ถึงว่าหยางหลางจะเป็นคนแรกที่หนีไป ลูกชายแบบนี้ คิดไม่ถึงว่าพ่อหยางจะเห็นค่าเอามากๆถึงขนาดนี้ !
“ เสี่ยวหลางเป็นคนกตัญญูรู้คุณมาตลอด เหตุผลที่เขาหนีไปตั้งแต่เนิ่นๆ ก็เพื่อรักษาสายเลือดให้ตระกูลหยางของเรา ! ” พ่อหยางเอ่ยปากพูดออกมา
หยางโปนั่งประจำตำแหน่งคนขับ นิ่งอึ้งไปทันที เขาคิดไม่ถึงเลยว่าพ่อหยางจะคิดหาข้อแก้ต่างให้
หยางหลางแล้ว !
“ พวกเราจะไม่กลับไปแล้วใช่ไหม ? ” จู่ๆเหยียนหรูหยูก็พูดขัดขึ้นมา
พ่อหยางที่นั่งเบาะหลังไม่ทันสังเกตเห็น เวลานี้ถึงเพิ่งสังเกตเห็นว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่เบาะหน้ารถ เขาเอียงตัวมอง ก็เห็นว่าหญิงสาวสวมเดรสขาวถ้ามองจากด้านข้าง สวยไร้ที่ติมาก จู่ๆเขาก็มีสีหน้าดีใจขึ้นมาทันที
พ่อหยางเอ่ยปากถาม “ เสี่ยวโป ถ้าฉันจำไม่ผิด แกน่าจะมีแฟนแล้วใช่ไหม ? ”
หยางโปพยักหน้า “ มีแล้ว ”
“ แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ? ” พ่อหยางถามต่อ
หยางโปขมวดคิ้ว เขาหันหน้ามองไปที่เหยียนหรูหยู ” คนนี้คือเพื่อนของผม ”
พ่อหยางยิ้มเจ้าเล่ห์ “ นี่เพื่อนแกเหรอ ? เพื่อนกันน่ะดี คนอยู่ในสังคม ก็ต้องมีเพื่อนหลายๆคน ! ”
พอพูดจบ พ่อหยางก็หัวเราะออกมาทันที “ เสี่ยวโป แกว่า เสี่ยวหลางก็อายุมากแล้วแต่ยังไม่มีแฟน แม่แกกับฉันก็ร้อนใจกันมากๆ ทำไมฉันกับเสี่ยวหลางถึงได้ทำแบบนี้ นั่นไม่ใช่เพราะอยากจะหาเงินเยอะๆหรอกหรือไง ? หาเงินมาเยอะหน่อย เพื่อเก็บเป็นเงินสินสอดให้เขาไง ! ”
หยางโปที่นั่งอยู่ตำแหน่งคนขับ ขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่เขาจำได้ที่หยางหลางพูดเมื่อกี้ได้ชัดเจนว่า ต้องการหาเงินเป็นค่าสินสอดให้เขาต่างหากล่ะ !
“ อ้อ งั้นเลยทำแบบนี้ได้งั้นเหรอ ? ” หยางโปพูด
พ่อหยางหัวเราะอย่างแห้งๆ “ แกฟังที่ฉันพูดไม่เข้าใจหรือไง ฉันอยากจะบอกว่า ในเมื่อแกมีแฟนอยู่แล้ว และยังมีเพื่อนผู้หญิงที่สวยอย่างนี้ แกดูสิ พอจะลองแนะนำเพื่อนผู้หญิงคนนี้ให้กับ
เสี่ยวหลางได้ไหม ถ้าสามารถนัดดูตัวกับสาวสวยคนนี้ได้ เขาจะต้องดีใจมากแน่ๆ ! ”
สายตาของหยางโปทอดมองไปเบื้องหน้า รถหยุดนิ่งลงบนถนนอย่างเงียบๆ เขารู้สึกได้ชัดเจนว่าอุณหภูมิภายในรถลดลงหลายองศา แม่คุณทูนหัวที่นั่งอยู่ข้างๆเขาไม่ได้จะหยอกล้อเล่นได้ง่ายๆนะ !
หยางโปขมวดคิ้วและหันไปมองหน้าเหยียนหรูหยู อ้าปากขึ้นเหมือนจะพูดอะไร แต่แค่เห็นใบหน้าที่สวยงามของเหยียนหรูหยูที่เย็นชาราวกับน้ำแข็งพันปี เขาก็กลืนคำพูดทั้งหมดลงคอ
“ เป็นไปไม่ได้ ! ” หยางโปตอบอย่างมุ่งมั่นเด็ดขาด
พ่อหยางไม่พอใจขึ้นมาทันที “ เสี่ยวโป แกเป็นน้องนะ ไม่ว่าก่อนจะทำอะไร แกก็ต้องคิดถึงพ่อแม่และพี่ชายของแก่ให้มากกว่านี้ ไม่ว่าเรื่องอะไร แกก็ต้องยอมให้พี่แกเล็กน้อย เขาลำบาก ไม่ได้เป็นคนมีการศึกษา ตอนนี้ไม่ได้มีหน้าที่การงานดีๆทำเลย ! ”
“ แกเป็นคนมีแฟนแล้ว แกยังพูดเองเลยว่า คนนี้เป็นเพื่อนผู้หญิงของแก ต่อให้แกแนะนำให้รู้จักกับพี่ชายของแก แล้วมันจะยังไง ? เสี่ยวโป แกจะเห็นแก่ตัวแบบนี้ไม่ได้ ! ”