เนตรเซียนทะลุสมบัติ - ตอนที่ 972 หลอกลวง

เหยียนหรูหยูเพิกเฉยต่อโจวซิน เธอแค่เหลือบมองหยางโป เมื่อเห็นเขาพยักหน้าตอบ เธอก็เดินกลับเข้าห้องไปโดยไม่พูดอะไรอีก
โจวซินมองเหยียนหรูหยูที่เดินออกไป จึงรีบหันหน้ามาทางหยางโปอย่างรวดเร็ว
“ หยางโป เธอเป็นใครเหรอ ชื่ออะไร ? เป็นคนที่ไหน ? ”
หยางโปยิ้มให้ แต่กลับรู้สึกแปลกใจ เขาคิดว่าพวกเขาน่าจะรู้จักกัน แต่ที่ไหนได้ โจวซินกลับไม่รู้จักเลย เดิมทีเขาวางแผนที่จะให้โจวซินพาเหยียนหรูหยูกลับไปด้วย แต่ตอนนี้โจวซินดูซื่อบื้อมาก
แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ !
“ เธอชื่อเหยียนหรูหยู ปกติก็พูดน้อยมาก ผมคิดว่าคุณสามารถลองพูดคุยกับเธอได้ ” หยางโปกล่าว
โจวซินหัวเราะ “ จริงเหรอ ? ”
เสวียนจงที่นั่งอยู่ด้านข้างปากอ้าค้างไปเลย ความสามารถที่จะทำให้งานนั้นประสบความสำเร็จได้นั้นไม่มี แต่ความสามารถที่จะทำให้งานพังพินาศนั้นมีอยู่มากมายจริงๆ หรือคิดว่าหนังสือโป๊เป็นตำราลับการฝึกคู่เข้าให้จริงๆ คนๆนี้มันนักเสี่ยงโชคชัดๆ !
“ โจวเต๋าโยว ในเมื่อคุณมาหาศิษย์พี่หยางได้อย่างปลอดภัย ผมยังมีเรื่องให้ต้องไปจัดการใน
หยูหางอยู่ ขอตัวกลับก่อนนะ ” เสวียนจงกล่าว
เสวียนจงต้องการใช้สิ่งนี้เพื่อเตือนโจวซินให้ทำแต่เรื่องที่มีสาระ แต่คิดไม่ถึงว่าโจวซินเหมือนจะฟังไม่เข้าใจเลย แทบทนรอจะโบกมือให้เขาไม่ได้ “ ไม่เป็นไร คุณไปเถอะ ในเมื่อคุณมีธุระ ก็รีบไปทำเถอะ ! ”
เสวียนจงตาเบิกกว้าง จากนั้นถึงได้ค้นพบว่า เขาคบกับเพื่อนร่วมทีมที่โง่เง่าอย่างกับหมูจริงๆ
มีคนๆแบบนี้อยู่ด้วย ต่อให้เก็บไว้ข้างกาย เกรงว่าคงทำเรื่องอะไรคงไม่สำเร็จ เมื่อเทียบกับการทำงานของหยางโป เขารู้สึกว่านิสัยของทั้งสองคนไม่มีอะไรที่เทียบกันได้เลย !
“ งั้นตกลง ผมไปก่อนนะ ” เสวียนจงกล่าว
เสวียนจงยืนขึ้น เปิดประตู และเดินออกไป แม้แต่ไปส่งโจวซินก็ยังไม่คิดที่จะทำ !
ทันทีที่เสวียนจงออกไป โจวซินก็เหลือบมองไปที่ลัวย่าวหัว ” พี่ชายท่านนี้คือ ? ”
ลัวย่าวหัวเหลือบมองหยางโป เมื่อเห็นหยางโปพยักหน้าให้ เขาจึงลุกขึ้นและเดินกลับเข้าไปในห้อง แม้ว่าเขาจะมีความสนใจต่อหัวข้อต่อไปของทั้งสองคนมาก แต่เขาก็รู้ตัวเองดีว่ามันไม่เหมาะสม
รอจนในห้องเงียบแล้ว โจวซินก็หันมาหาหยางโปและพูดขึ้นว่า ” หยางโปคุณก็น่าจะรู้ดีว่าผมจะถามอะไรใช่ไหม ? ”
หยางโปหันมามองหน้าโจวซิน ” อ้อ คุณอยากถามอะไรล่ะ ? ”
โจวซินจ้องมองมาที่เขา “ คุณก็น่าจะรู้ดีนะว่าเหตุผลที่ผมรีบมาที่หยูหาง ก็เพื่อรับโอกาสและโชคชะตาที่เกิดขึ้นในทะเลสาบซีหู แต่วันนั้นมันไม่ได้มีแค่ผมคนเดียวที่ปรากฏตัวขึ้นที่ทะเลสาบ โอกาสและโชคชะตานั้นกลับไม่ตกถึงผม ดังนั้นผมเลยอยากจะถามคุณว่า คุณได้รับโอกาสและโชคชะตานั้นไปใช่หรือเปล่า ? ”
หยางโปส่ายหน้า “ ผมไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่คุณพูด แต่มีเรื่องหนึ่งที่ผมรู้ดี คือ ผมก็ไม่ได้รับโอกาสและโชคชะตาอะไรเลยเหมือนกัน ! ”
โจวซินจ้องมองหยางโป “ ผมรู้สึกได้อย่างชัดเจน ไม่เจอกันมาหลายวัน ขั้นวรยุทธของคุณดูเหมือนจะสูงขึ้นมาก ! ”
หยางโปยิ้ม “ ถ้าคุณพูดแบบนี้ งั้นผมก็พอจะนึกขึ้นมาได้แล้วจริงๆ วันนั้นตอนอยู่ที่พื้นผิวทะเลสาบ ไม่รู้ว่าคุณจะทันสังเกตเห็นไหม พลังบนพื้นผิวทะเลสาบแข็งแกร่งกว่าปกติมาก สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ พลังที่แข็งแกร่ง ความรวดเร็วในการดูดซับก็เร็วมากขึ้นเช่นกัน เพราะวันนั้นพลังของผมถึงได้เพิ่มขึ้นมามากทีเดียว หากนี่เป็นโอกาสและโชคชะตาแล้วละก็ ผมคงได้รับมันมาแล้วล่ะ ”
โจวซินตะลึงไปครู่หนึ่ง เขาจำสถานการณ์ในวันนั้นได้ วันนั้นหยางโปนั่งสมาธิอยู่ในเรือจริงๆ ตอนนั้นเขายังคงหัวเราะเยาะว่าหยางโปโง่อยู่เลย มีหรือจะคิดว่า หยางโปจะได้รับโอกาสและโชคชะตาในเหตุการณ์ในครั้งนั้นไปจริงๆ !
โจวซินจ้องมองไปที่หยางโป ดูเหมือนว่าเขาจะสัมผัสได้ ว่าบนตัวของหยางโปจะมีพลังรายล้อมอยู่รอบตัว พลังแบบนี้มีเพียงวรยุทธขั้นที่ฝึกฝนสำเร็จลุล่วงสมบูรณ์แล้ว ถึงจะสัมผัสได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อาจเป็นเพราะหยางโปไม่ได้เรียนรู้ลูกไม้ปกปิดอะไรบางอย่างไว้ ดังนั้น เขาถึงสัมผัสมันได้ !..ไอรีนโนเวล
“ คุณบรรลุถึงขั้นหยิ่นชี่จิงแล้วเหรอ ? ” โจวซินจ้องหน้าหยางโป ด้วยสีหน้าค่อนข้างแปลกใจ
หยางโปพยักหน้า ” ขาดไปอีกขั้น ”
โจวซินจ้องมองหยางโป และรู้สึกเสียใจ ก่อนหน้านี้ครอบครัวบอกเขามาตลอดว่าจะได้รับโอกาสและโชคชะตาบนทะเลสาบซีหู แต่กลับบอกรายละเอียดแก่เขาไม่ชัดเจน แต่เวลานี้พอมาเห็น
หยางโปประสบความสำเร็จในขั้นหยิ่นชี่จิงอย่างสมบูรณ์ เขาก็อดไม่ได้ที่จะบ่นว่า ถ้าเขารู้เรื่องนี้ล่วงหน้า เขาคงไม่พุ่งเข้าหาเป้าหมายอย่างไร้ทิศทาง !
โจวซินส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้และยิ้มออกมาอย่างขมขื่น เขามองไปที่หยางโปอีกครั้ง
“ ผมเห็นหนังสือสองสามเล่มวางอยู่บนชั้นวางหนังสือของคุณที่บ้าน ทั้งหมดเป็นตำราลับของคุณใช่ไหม ? ”
“ หนังสือเล่มไหน ? ” หยางโปถามอย่างสงสัย อันที่จริงเขารู้ว่าหยางหลางมีนิสัยชอบสะสมหนังสือประเภทนั้น หยางหลางถึงกับเอามันออกมาวางอย่างเปิดเผย แต่เมื่อเขาได้ยินว่าโจวซินซื้อหนังสือไปในราคาแสนหยวน ถึงกับรู้สึกมึนไปเลยทีเดียว เพราะเขาคิดว่าถ้าทำธุรกิจนี้ต่อไปได้เรื่อยๆ แม้แต่คนที่พิการทางสมองก็คงจะร่ำรวยได้เช่นกัน !
โจวซินจ้องหน้าหยางโป เมื่อเห็นว่าเขามีสีหน้าท่าทางแปลกๆ จึงถามไปว่า “ ( บุปผาในกุณฑีทอง )และ ( รูปภาพภายใน ) ยังมี…. ”
ไม่รอให้โจวซินพูดจนจบ หยางโปก็หัวเราะลั่นออกมา เขามองหน้าโจวซิน “ คุณคิดว่าของพวกนี้เป็นตำราลับอะไร ? ตำราลับฝึกคู่ใช่ไหม ? ”
เมื่อโจวซินเห็นใบหน้าของหยางโปเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ก็รู้ทันทีว่าตัวเองอาจทำพลาด เขาพยักหน้าแต่ไม่พูดอะไร
“ ช่างเถอะ ในเมื่อซื้อมาแล้ว คุณก็เก็บมันไว้ดูเองเถอะ ! ” หยางโปกล่าว
หลังถามคำถามเหล่านี้แล้ว โจวซินก็หันไปมองหน้าหยางโป ” ผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนของคุณใช่หรือเปล่า ? ”
“ คุณอยากจีบเธอว่างั้น ? ” หยางโปถาม
โจวซินพยักหน้า ” ผมรู้สึกว่าเธอสวยมากจริงๆ ! ”
หยางโปยิ้มและยกมือขึ้นดูเวลา “ วันนี้เอาตามนี้ก่อนก็แล้วกัน เดี๋ยวสักครู่ผมยังมีธุระอยู่ ถ้าคุณว่างค่อยมาหาล่ะกัน ! ”
โจวซินถามว่า “ คืนนี้พอจะว่างไหม ? ”
หยางโปนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง อีกฝ่ายดูมีสีหน้าร้อนใจเกินไปไหม ? เขาอดไม่ได้ที่จะหันไปมองโจวซิน “ ขอเวลาอีกสองสามวัน รออีกไม่กี่วันถ้าผมว่างจะเชิญคุณไปกินข้าวกัน ”
โจวซินพยักหน้า จากนั้นถึงได้ลุกขึ้นและกล่าวคำอำลา
หลังจากที่ ส่งโจวซินกลับไปแล้ว ลัวย่าวหัวก็วิ่งออกมา ” เป็นยังไงบ้าง ? สำเร็จไหม ? ”
หยางโปพยักหน้า “ หลอกได้แล้ว เจ้าคนนี้เซ้าซี้จริงๆ ! ”
ลัวย่าวหัวหยิบสมุดบันทึกออกมาแล้วยื่นให้หยางโป “ ประโยคนี้หมายความว่าไง ? ”
หยางโปชะงักไปครู่หนึ่ง เขาเหลือบมองลัวย่าวหัวอีกครั้ง “ จริงจังขนาดนั้นเลย ? ”
“ นายก้าวหน้าไปกว่าฉันมากแล้ว ตอนนี้นายต้องจริงจังกว่าฉันแน่นอน ถ้าฉันยังไม่จริงจังอีก
มันก็จะสายเกินไป ! ” ลัวย่าวหัวกล่าว
หยางโปยิ้มและอธิบายให้ลัวย่าวหัวฟังอีกรอบ
พอพลบค่ำ หยางโปก็ได้รับโทรศัพท์จากหลินหลิน หลินหลินที่เป็นฝ่ายทักทายก่อนแล้วถามต่อว่า ” แฟนของลูกอยู่กับลูกไหม ? ให้เธอรับสายหน่อย ! ”
หยางโปชะงักไปครู่หนึ่งและมองไปรอบๆ เวลานี้มีเขาเพียงคนเดียวที่นั่งอยู่ในห้องนอน ไม่มีใครอื่นอยู่อีกแล้ว ?
“ แม่ ไม่มีนะ คืนนี้ผมไม่ได้มีนัด เธอไม่ได้อยู่กับผม ” หยางโปตอบ
หลินหลินพูดอย่างกังวลใจ “ เสี่ยวโป ลูกต้องจำไว้นะว่าเราไม่กลัวว่าฝ่ายหญิงจะท้อง ไม่ต้องป้องกันนะ ถ้าเกิดมีลูกขึ้นมาจริงๆ แม่จะดีใจมาก พอถึงเวลาแม่จะเป็นคนเลี้ยงลูกให้เองนะ ! ”
“ แม่ แม่ไปได้ข่าวมาจากไหน ? ทำไมถึงมีข่าวแบบนี้หลุดออกมาได้ ? ” หยางโปถามอย่างจนปัญญา