เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ - ตอนที่ 50 : เสือสองตัวไม่อาจอยู่เขาเดียวกันไม่ได้!

ตอนที่ 50 : เสือสองตัวไม่อาจอยู่เขาเดียวกันไม่ได้!

สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่เจียงเฉินทันที!

ช็อกอย่างหนัก! !

พระเจ้าช่วย!

เจียงเฉินมีเบื้องหลังแบบไหนกัน? ถึงได้สามารถโทรไปหาผู้บริหารบรฺษัทกฏหมายเทียนกวนได้โดยตรง!

แถมยังสามารถเรียกทนายสวรรค์ออกมาได้!

เพียงแค่ไม่กี่ประโยคเขาก็ทำให้ทนายสวรรค์เข้ามาช่วยคดีได้โดยตรง โดยที่ยังไม่มีการพูดถึงเรื่องค่าใช้จ่ายด้วยซ้ำ! และยีงดูเหมือนว่าอีกฝ่ายนั้นจะเคารพเจียงเฉินมากอีกด้วย!

เจียงเฉินเขาเป็นใครกันแน่?

ดวงตาของหยางยี่ยี่ยังปรากฏความสวยงามและสดใสออกมาเช่นเดิม เธอถึงมือของเจียงเฉินและพูดว่า  พี่เฉิน พี่สุดยอดมากเลย~ ถึงขึ้นที่ขอให้ทนายสวรรค์ยอมลงมาช่วยได้โดยการพูดไม่กี่คำ พี่เป็นลูกศิษย์ที่ดีที่สุดของพ่อจริง! 

เหล่าเพื่อนนักเรียนต่างจ้องไปที่เจียงเฉินด้วยความประหลาดใจ

 พระเจ้า! เจียงเฉินจะยิ่งใหญ่เกินไปแล้ว! เขาสามารถเชิญทนายสวรรค์ให้มาช่วยด้วยคำพูดไม่กี่คำ! 

 เขาปิดบังตัวตนที่แท้จริงของเขาไว้อยู่จริงๆด้วย! สุดยอดไปเลย! 

 เจียงเฉินก็ยังเป็นเจียงเฉินอยู่วันยันค่ำ! เขาเป็นคนที่มีความสามารถมาตลอด! 

หลี่หมิงฮุ่ยดูพอใจก่อนจะพูดออกมา  ฉันบอกไปตั้งนานแล้วว่าเจียงเฉินน่ะอยู่เหนือกว่าที่พวกเราคิด! 

เจียงเฉินหันไปมองหลี่ปู้ฟานก่อนจะยิ้มออกมาและพูดว่า  ตอนนี้พอใจรึยัง 

หลี่ปู้ฟานไม่อยากจะเชื่อ  เป็นไปไม่ได้! มันไม่จริง! มันต้องเป็นเรื่องโกหก! ทั้งหมดมันเรื่องโกหก! ทนายสวรรค์อะไรนั่นก็ต้องเป็นเรื่องโกหกด้วย! 

เขาไม่สามารถยืนได้อีกต่อไป

ทันใดนั้น ดวงตาของเขาก็มืดลงทันที น้ำตาลในเลือดของเขาต่ำลง หน้าของเขาซีดและริมฝีปากของเขาก็ซีดไม่แพ้กัน!

นั่งลงบนเก้าอี้ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมืดมน

เหมือนกับว่าเขานั้นได้เห็นผี!

เจียงเฉินน่ากลัวเกินไป…

ฉันไม่ต้องการเจอเขาอีกแล้ว!!

ในเวลานี้เหล่าเพื่อนนักเรียนเริ่มสังเกตว่าสถานการณ์ของหลี่ปู้ฟานไม่สู้ดีนัก พวกเขาก็ไม่ลืมที่จะสร้างปัญหาซ้ำเติมเขาต่อ

 หลี่ปู้ฟานนายใส่ร้ายเจียงเฉินมาทั้งวัน พอเจียงเฉินพิสูจน์ นายก็ยังไม่เชื่ออีก! 

 ถูกต้อง นายมาหลอกลวงคนอื่นแบบนี้ได้ยังไงกัน! 

 ใช่ๆ! เจียงเฉินเป็นตำรวจแถมยังมีบริษัทเป็นของตัวเอง มันก็ควรเป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรอที่ทนายสวรรค์จะรู้จักกับเขา นายน่ะคิดมากเกินไปเอง! 

หลี่ปู้ฟานที่ได้ยินก็ทนไม่ไหวหมดสติลงไปนอนกองกับพื้นทันที!

 เป่าฟานทำไมนายมานอนตรงนี้? 

 เฮ้เฮ้? 

 ??? 

เพื่อนร่วมชั้นหญิงคนหนึ่งดูตกตะลึง  เขาอยากจะนอนก็นอนไปเลย ฉันละอิจฉาจริงๆ เวลาอยากจะนอนก็นอนไม่ค่อยจะหลับ 

เจียงเฉินพูดไม่ออก  ไม่ใช่ว่าเขาเป็นลมไปแล้วหรอ 

เพื่อร่วมชั้นหญิงคนหนึ่ง  ห๊ะ เขาเป็นลม พวกเราควรทำยังไงดี แจ้งตำรวจดีไหม 

ทุกคนกลอกตา!

เดี๋ยวสิเจ๊!

ที่นี่ก็สถานนีตำรวจไง!

 โทร 120 

เจียงเฉินเสนอ

แม้ว่าหลี่ปู้ฟานจะน่ารำคาญมาก แต่ก็ไม่ควรที่จะดูนั่งเฉยๆ

หลี่หมิงฮุ่ยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา  ฉันจะโทรเอง 

ทันทีที่พูดจบก็โทรออกไปทันที!

 เฮ้! 

หลี่ปู้ฟานลุกขึ้นจากพื้นแล้วก็วิ่งจากไป!

ทุกคนดูตกตะลึง

เจียงเฉิน: °ー°〃)หือ? 

 ??? 

โทรศัพท์มือถือของหลี่หมิงฮุ่ยหลุดออกจากมือและปากของเขาก็อ้ากว้างด้วยความตกใจ

เพื่อนร่วมชั้นผู้หญิงคนหนึ่ง  เขาหลอกเราใช่ไหม? 

ครูหยางและภรรยา:  ??? 

หยางยี่ยี่ใช้โอกาสนี้กอดแขนของเจียงเฉินแล้วเอาแขนของเขามาไว้ระหว่างมะพร้าวสองลูกของเธอ  พี่เจียงเฉินฉันกลัวมากเลย~  (๑´ㅂ` ๑)

หลี่ปู้ฟานที่หลบหนีออกไปได้ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก!

 ฮะ~ 

 แม่งเอ้ย! โชคดีที่ทักษะการแสดงของฉันดี ไม่อย่างนั้นฉันคงจะตายด้วยความอับอายไปแล้ว! ไอเจียงเฉินมันเก่งเกินไป!! ถึงฉันจะเก่งมาก แต่ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมัน! 

 เฮ้อ~ ฉันกลัว! เปลี่ยนเป้าหมายดีกว่า! 

เพื่อป้องกันความเข้าใจผิดระหว่างครูและเพื่อนร่วมชั้นหลี่ปู้ฟานได้โพสต์ข้อความในกลุ่ม [ ภรรยาของฉันกำลังจะคลอดลูก ฉันต้องรับกลับบ้าน ]

แบบนี้คงจะเรียกได้ว่า

เสือสองตัวไม่อาจอยู่เขาเดียวกันได้

ด้วยการมาของเจียงเฉินทำให้ หลี่ปู้ฟานต้องถอยออกไปอย่างหลีดเลี่ยงไม่ได้!

……

ในห้องรับรอง

เมื่อเห็นข้อความในกลุ่มเพื่อนนักเรียนหญิงคนหนึ่งก็พูดด้วยความประหลาดใจ

 ปรากฏว่าหลี่ปู้ฟานมีภรรยาเป็นสุนัขแล้วหรอ ถึงต้องกลับไปคลอดลูกเองด้วย! 

หลี่หมิงฮุ่ยยิ้มและกล่าวว่า  น่ากลัวว่าเขาคงได้มีลูกหลายคนในครั้งเดียวแล้วล่ะมั้ง! 

ทันใดนั้นทุกคนก็หัวเราะออกมา!

หลังจากที่หลี่ปู้ฟานจากไป บรรยากาศก็ค่อนข้างกลมกลืนกัน

ทุกคนไปร้านอาหารเพื่อทานอาหาร ช่วยครูหยางทำความสะอาดฝุ่น

ร้านอาหารอิเกีย

วันนี้อาจารย์หยางมีความสุขและดื่มไปได้สองสามแก้ว

สามรอบหลังจากดื่ม

นอกห้องที่ชั้นสอง

หยางตงเหิงจับมือเจียงเฉินอย่างขอบคุณและพูดอย่างตื่นเต้นว่า

 เจียงเฉิน ครั้งนี้ต้องขอบคุณเธอจริงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ครูก็ยังต้องนั่งอยู่ในห้องขังต่อไป ครูก็ดีใจมากที่เห็นเธออยู่ข้างหน้าครู เธอได้ช่วยครูไว้มากจริงๆ ครูไม่รู้จริงๆว่าต้องตอบแทนอย่างไงดี 

เจียงเฉินส่งความอบอุ่นจากใจของเขาออกมา  ครูครับ พูดแบบนี้ได้ยังไงกัน สมัยเรียนมัธยมตอนนั้นผมก็จนมาก และผมก็ไปกินข้าวกลางวันที่บ้านครูตลอดตอนนี้มันก็ถึงเวลาที่ผมจะต้องตอบแทนครูบ้างแล้ว 

 ก็ได้ งั้นครูรับน้ำใจของเธอไว้ก็แล้วกัน 

หยางตงเหิงยิ้มก่อนจะพูดออกมา  เจียงเฉิน นายคิดยังไงกับลูกสาวยี่ยี่ของครูล่ะ? 

ยี่ยี่หรอ?

ตอนนี้เธอก็สวยมากจริงๆ รูปร่างของเธอก็ดีไม่น้อย โดยรวมๆแล้วเธอก็สามารถรับไปได้ถึง 95 คะแนน

แต่ตอนนี่เธออายุแค่ 18 เท่านั้นเองมันคงจะใจร้ายไปหน่อยถ้าดึงเธอออกมาพัวพันกับเรื่องที่ยังไม่ถึงวัย?

เจียงเฉินคิดซักพักก่อนตอบไปว่า  ยี่ยี่ก็นับว่าเป็นเด็กผู้หญิงที่ดีคนหนึ่งเลยนะครับ 

หยางตงเหิงส่ายหัว  เจียงเฉิน ครูไม่ได้หมายถึงแบบนั้น… 

การแสดงออกของเจียงเฉินก็ดูโง่งมทันที  ผมรู้ครับ สำหรับยี่ยี่กับครูผมก็ปฏิบัติกับทุกคนเหมือนญาติคนหนึ่ง 

 โอ้ งั้นสินะงั้นก็กลับไปข้างในกันเถอะ 

หยางตงเหิงบอก เขารู้ดีว่าการจะพูดเรื่องแบบนี้มันคงจะพูดกันยากไปหน่อย

ในฐานะพ่อคนหนึ่ง เขาย่อมอยากให้ลูกสาวได้มีชีวิตที่ดีในอนาคต จิตใจของยี่ยี่ลูกสาวของเขานั้นบริสุทธิ์ ประสบการณ์ในสังคมก็นับว่าน้อย

เขาก็กลัวว่าลูกสาวของเขาจะต้องไปพบกับชะตากรรมที่ไม่ยุติธรรมเข้า

และในตอนนี้เขาก็เห็นเจียงเฉินเป็นเพียงคนคนเดียวที่สามารถฝากฝังไว้ได้

เมื่อลูกสาวโตขึ้นก็ต้องแต่งออกไป มีพ่อที่ไหนบ้างล่ะที่ไม่อยากให้ลูกสาวแต่งงานกับคนดีๆ

ทั้งสองกลับมาที่ห้องอีกครั้ง

……

ในเวลานี้เอง

 ปัง!! 

ทันใดนั้นก็มีเสียงดังมาจากชั้นล่าง

เจียงเฉินมองลงไปก็ปรากฏว่าหลี่หมิงฮุ่ยนั้นกำลังมีปัญหากับคนกลุ่มหนึ่งที่ห้องโถง

ชายคนหนึ่งที่ภอดเสื้อกำลังกำคอเสื้อของหลี่หมิงฮุ่ยอย่างดุเดือด  เจ้าหนู นี่มันหมายความว่ายังไง แกชั่งกล้าซะจริงนะ แม้แต่เล้งเซี่ยพี่สาวของพวกเราแกยังกล้าเข้าไปยุ่ง! 

รอบๆก็มีชายที่ดูแข็งแกร่งหลายคนกำลังยืนล้อมรอบดูอยู่

 สงสัยวันนี้แกคงไม่ต้องการมีชีวิตอยู่แล้วสินะ! 

 วันนี้แกคงไม่ได้ออกจากร้านอาหารไปตลอดชีวิตแล้ว! 

จู่ๆ ก็มีเรื่องที่กลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้น และแขกที่โต๊ะอื่นก็หันมาดูการแสดงด้วย!

 ช่างหาที่ตายเสียจริง คิดยังไงถึงกล้าเข้าไปคุยกับเล้งเซี่ย! 

 อือ ตายแน่ๆ 

 แอบถ่ายคริปไว้หน่อยสิเร็ว! 

ในเวลานั้นเอง

หญิงสาวที่มีกลิ่นอายแห่งความงดงามก็เดินออกมา และตรงไปที่หลี่หมิงฮุ่ยอย่างไม่รีบร้อน

เธอสูง 172 ซม. ใส่กางเกงขาสั้น เผยให้เห็นขาที่ยาวและมีเสน่ห์ของเธอ!

ยิ่งกว่านั้น เธอยังมีกลิ่นอายของราชินี ดวงตาของเธอมีเสน่ห์และดูน่าดึงดูดมาก

หน้าตาของเธอได้รับคะแนนไป 93 คะแนน และรูปร่างของเธออย่างน้อยก็ 96 คะแนน!

เธอคือเล้งเซี่ยพี่สาวที่ชายคนนั้นพูดถึง

ตอนที่หลี่หมิงฮุ่ยเห็นเธอก็เลยเอาความกล้าหาญจากไหนไม่รู้ เดินเข้าไปคุยกับเธอสองสามคำ

แต่คาดไม่ถึงทันทีที่เขาพูดไป ก็ถูกชายคนนี้จับออกมา

ชายคนนี้ที่เห็นเล้งเซี่ยเดินมาก็ทำความเคารพทันที

 พี่เล้งเซี่ยจะทำยังไงกับมันดีครับ 

เล้งเซี่ยยิ้มและพูดออกมาอย่างเย็นชา  จับเข้าไว้แล้วตัดมือของเขาแล้วค่อยปล่อยไป 

หลี่หมิงฮุ่ยกลัวจนแทยจะฉี่ราดทันที สติเขากลับมาอย่างสมบูรณ์และเริ่มร้องของความเมตตา  ไม่! ไม่! ผมแค่สับสนไปผมผิดไปแล้ว! พี่สาว! พี่ชาย! ผมสำนึกผิดแล้วจริงๆ! 

เล้งเซี่ยเยาะเย้ยและอดไม่ได้ที่จะพูดออกมา  หึ ตอนแรกยังกล้าอยู่เลยไม่ใช่หรอ เสี่ยวหูจัดการ 

ชายไร้เสื้อจับมือของหลี่หมิงฮุ่ยไปวางบนโต๊ะทันทีเมื่อได้ยินคำสั่งจากเธอ

ดวงตาของหลี่หมิงฮุ่ยเบิกกว้าก่อนตัวเขาจะสั่นไปทั้งตัว  อย่า! อย่าตัดมือของผมเลย! อย่า! อย่า! ช่วยผมก้วย! 

กริซในมือของชายไร้เสื้อถูกยกสูงขึ้น แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงมาหยุดไว้ก่อน

 หยุด! 

เมื่อทุกคนได้ยินชื่อเสียงของเขาและหันไปดู ก็ปรากฏชายหนุ่มรูปหล่อขึ้นมาในสายตาของทุกคน

หลี่หมิงฮุ่ยที่เห็นว่าความหวังของตัวเองมาถึงแล้วก็ตะโกนขอความช่วยเหลือทันที

 พี่เฉิน! ช่วยผมด้วย ช่วยผมด้วยพี่เฉิน! พวกเขาจะตัดมือผม!