เพลิงพิโรธสวรรค์ Fury towards the burning heaven - บทที่ 644 อสูรหนามแหลม
ลึกลงไปกว่าสิบกิโลเมตรใต้ผืนทะเลราตรีสีเลือดทางตะวันออก…
ชายผิวสีทองผู้หนึ่งยืนอยู่ที่ก้นทะเลลึกมีปีศาจทะเลยักษ์กว่าสิบตัวอยู่รอบตัวเขาและเผยแววตาที่น่ากลัวและเหยียดหยามออกมา แต่พวกนั้นไม่ได้โจมตีหรือพูดสิ่งใดและเพียงแค่ว่ายวนอยู่รอบตัวเขาเงียบๆเท่านั้น
ชายผิวทองผู้นั้นคือจักรพรรดิอสูรมังกรวารีเขายืนนิ่งอยู่ที่ก้นทะเลขณะที่มีวังหยกขาวอยู่ข้างหลัง เขาคอยยืนอยู่ตรงนั้นเงียบๆและคอยคุ้มกันราชวัง
สามสิบนาที….หนึ่งชั่วโมงต่อมาก็เกิดความวุ่นวายมาแต่ไกล ปีศาจทะเลเกือบร้อยตนก็แหวกว่ายเปิดเส้นทางออกมา จากกลิ่นอายและขนาดของพวกมัน ปีศาจทะเลเหล่านี้ล้วนเป็นราชันปีศาจอย่างเห็นได้ชัด
ปีศาจทะเลเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดตัวของพวกมันถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีดำ ลำตัวของพวกมันเหมือนกวางที่ไม่มีขาและตรงกลางสะโพกมีครีบสองข้างในขณะที่หัวของพวกมันเหมือนกุ้งที่มีเขา พวกมันมีหางที่เรียวยาวกว่าสามสิบเมตรและมีหนามแหลมที่หางและปลายหางนั้นเหมือนแส้เหล็ก
นี่คือเผ่าพันธุ์ปีศาจทะเลที่ถือว่าเป็นหนึ่งในเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งในทะเลราตรีสีเลือดและพวกมันถูกเรียกว่าอสูรหนามแหลมซึ่งพวกมันครอบครองพื้นที่ทะเลทางตะวันออกทั้งหมด นี่คือสาเหตุที่เหล่าราชันปีศาจเหล่านี้ล้อมรอบจักรพรรดิอสูรมังกรวารีสีทองและเผยสายตาดูถูกเหยียดหยามออกมา พวกมันหวาดกลัวความแข็งแกร่งของเขา แต่ก็ดูถูกสถานะของเขาด้วย
“ฮึ่ม!”
มีเสียงดังมาแต่ไกลเมื่อราชันปีศาจพากันเปิดเส้นทางออกเด็กหนุ่มในชุดขาวเดินเข้ามา ชายผู้นี้ดูไร้ที่ติราวกับหยกและหากไม่ใช่เพราะเขาเล็กๆบนศีรษะของเขา ก็อาจจะมีคนคิดว่าเขาเป็นนายน้อยของตระกูลหนึ่งเป็นแน่
เขาเดินมาอย่างรวดเร็วและไม่ได้รับผลกระทบจากน้ำทะเลเลยสายตาของเขาไม่ได้มองไปยังจักรพรรดิอสูรมังกรวารีแต่มองตรงไปที่ราชวังจักรพรรดิที่อยู่ด้านหลัง มันมีดวงตาที่สุกสว่างขึ้นมาอย่างน่ากลัว ซึ่งจ้องอยู่ที่ราชวังจักรพรรดิสักพักก่อนที่จะหันไปหาจักรพรรดิอสูรมังกรวารีสีทองและพูดว่า “มังกรวารีสีทอง เจ้ามาทำอะไรที่นี่ที่ไม่ใช่เขตแดนของเจ้า? เจ้าคิดจะถวายวังนี้ให้แก่พี่น้องของเราหรือ?”
จักรพรรดิอสูรหนามแหลมพูดด้วยท่าทีที่เย่อหยิ่งแม้ความแข็งแกร่งของจักรพรรดิมังกรวารีสีทองจะแข็งแกร่งกว่าเขาเล็กน้อยแต่เขาก็ไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลย
อันที่จริงแล้ว…!
เขามีคุณสมบัติที่จะหยิ่งผยองได้เพราะอสูรหนามแหลมเป็นหนึ่งในผู้ปกครองทะเลราตรีสีเลือดเนื่องจากเผ่าพันธุ์ของพวกเขามีจักรพรรดิอสูรทั้งหมดแปดตนนอกจากจักรพรรดิอสูรที่อยู่ใจกลางทะเลแล้ว ยังไม่มีจักรพรรดิอสูรตนใดที่กล้าเป็นศัตรูกับพวกเขา ที่สำคัญที่สุดคือ…เผ่าพันธุ์ของพวกเขายังมีเจ้าอสูรด้วย แล้วจะมีเผ่าพันธุ์ใดกล้ามีปัญหากับพวกเขากัน?
“ฮึฮึ!”
ใบหน้าของจักรพรรดิมังกรวารีสีทองเผยท่าทีประจบออกมาในขณะที่ปากของมันเคลื่อนไหว น้ำทะเลก็ถูกแหวกออกโดยอัตโนมัติขณะที่มันพูดด้วยรอยยิ้ม “ใต้เท้าโกวหง ข้าถูกบังคับให้ออกมาและไม่มีที่ปลอดภัยที่จะอาศัยอยู่ ข้ามาที่นี่เพื่อขอความช่วยหลือจากท่านใต้เท้า หากท่านเต็มใจที่จะช่วยข้าแก้แค้น ข้าก็จะขอเสนอราชวังศักดิ์สิทธิ์ที่ข้าได้มาให้แก่ท่าน”
“แก้แค้น?”
คิ้วของจักรพรรดิอสูรนามใต้เท้าโกวหงยกขึ้นขณะที่เขามองไปยังมังกรวารีสีทองอย่างสงสัยและถามว่า“เกิดอะไรขึ้น? จงเล่าให้ข้าฟังซะ”
มังกรวารีสีทองพยักหน้าอย่างรวดเร็วและอธิบาย“ใต้เท้าโกวหง เมื่อเร็วๆนี้ มีมนุษย์กลุ่มหนึ่งมายังทะเลราตรีสีเลือดและบอกว่าทะเลราตรีสีเลือดของเรามีสมบัติบางอย่างและพวกเขาทำการค้นหาและสังหารสมาชิกเผ่าพันธุ์ข้าในแดนของข้าโดยไม่มีเหตุผล ข้าเตือนให้พวกมันออกไปแล้ว แต่พวกมันก็ยังคงสังหารต่อไปและสังหารลูกชายข้าไปจนหมด หากไม่ใช่เพราะข้าหนีมาได้เร็วมากพอ ข้าเองก็คงไม่มีชีวิตรอดมาพบหน้าท่านด้วยซ้ำ พวกมันต่างไล่หาสมบัตินั้นมาตลอดทางมาที่นี่และข้าก็ได้ยินมาว่าพวกมันกำลังจะฆ่าท่านหมึกทมิฬ….”
มังกรวารีสีทองพูดอย่างชัดเจนและมีเหตุผลในขณะที่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ,ความเศร้าใจและเผยน้ำตาออกมา แม้แต่ราชันปีศาจของเผ่าอสูรหนามแหลมเองก็ยังเผยท่าทางไม่พอใจและกลิ่นอายสังหารก็เผยขึ้นในดวงตาพวกเขา
จักรพรรดิอสูรหนุ่มมีสีหน้าที่สงบและไม่มีปฏิกิริยาใดๆหลังจากที่ได้ยินเรื่องราวเขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและถามมังกรวารีสีทองด้วยสายตาสงสัย “ทำไมเจ้าไม่ไปยังทะเลเลือดเพื่อขอความช่วยเหลือเหล่าเจ้าอสูรกันล่ะ? แล้วมนุษย์นั่นมาจากเก้าตระกูลจักรพรรดิหรือเปล่า? มีผู้เชี่ยวชาญอยู่กี่คนกัน?”
หัวใจของมังกรวารีสีทองสั่นสะท้านและตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าชื่อเสียงของอสูรหนามแหลมนั้นไม่ได้มีแค่ชื่อเท่านั้นเขารีบอธิบายอย่างรวดเร็วว่า “ข้าเป็นเพียงผู้น้อยตัวเล็กๆ จะให้ข้ากล้าไปยังทะเลเลือดได้อย่างไร? จะเกิดสิ่งใดขึ้นหากข้าทำให้เหล่าเจ้าอสูรโกรธแค้น? ข้าคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองตายไปได้อย่างไร มนุษย์เหล่านั้นไม่น่ามาจากเก้าตระกูลจักรพรรดิแต่น่าจะมาจากสองตระกูลโบราณ ข้าได้ยินพวกเขาพูดและดูเหมือนว่าพวกเขาจะมาจากตระกูลหลง…”
โกวหงเงียบไปอีกครั้งและจากนั้นก็ถามขึ้น“สมบัติของเจ้าเป็นเช่นไร? มันเป็นสิ่งประดิษฐ์เหนืออิทธิฤทธิ์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์หรือเปล่า? หรือเป็นสิ่งประดิษฐ์ศักดิ์สิทธิ์แฝง? ข้าต้องถามพี่ชายข้าเกี่ยวกับเรื่องของเจ้า เพราะข้าไม่สามารถตัดสินใจเองได้ ฉะนั้น จงส่งสมบัติของเจ้ามาให้ข้าก่อน”
“นี่…”
มังกรวารีสีทองเผยสีหน้าลังเลในขณะนั้นเอง ดวงจิตของเขาก็สั่นสะท้านไปด้วยข้อความเสียงที่ถูกส่งมาซึ่งมันทำให้การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปทันที จากนั้นเขาก็อุทานว่า “ท่าไม่ดีแล้ว! พวกมนุษย์กำลังมาทางนี้แล้ว! ใต้เท้าโกวหง รีบหนีไปเร็ว!”
บรึฟ!..Aileen-novel
มันคือความจริงความผันผวนของพื้นที่ทะเลทางตะวันตกห่างไปร้อยกิโลเมตร มีแสงที่ขยายออกไปอย่างรวดเร็วและเส้นทางโบราณถูกเผยออกมา ผู้คนหลายสิบคนบินออกมาและต่างพากันจับจ้องสายตาไปยังราชวังจักรพรรดิ
ทันใดนั้นฝ่ามือของผู้อาวุโสที่ดูหนังเหี่ยวย่นก็ปรากฏขึ้นพร้อมกับหม้อขนาดเล็กที่พุ่งมาที่นี่อย่างกะทันหัน ในขณะเดียวกัน มือใหญ่ๆของเขาก็ปรบมือซึ่งทำให้ห้วงอากาศของภูมิภาคทะเลทั้งหมดแปรปรวนและทำให้น้ำทะเลปั่นป่วนอย่างต่อเนื่อง ราชันปีศาจเหล่านั้นถูกส่งปลิวออกไปหมดและมีเพียงจักรพรรดิอสูรโกวหงเท่านั้นที่ยังยืนอยู่อย่างมั่นคง
บรึฟ!
ราชวังจักรพรรดิสว่างไสวด้วยแสงสีขาวและมังกรวารีสีทองก็หายไปทันทีเด็กหนุ่มที่สวมชุดเกราะสีแดงเพลิงปรากฏตัวขึ้นในขณะที่ราชวังจักรพรรดิก็หายไปด้วยเช่นกัน มือของเด็กหนุ่มผู้นั้นกวัดแกว่งอยู่ใต้น้ำและผ่าออกเป็นรอยแตกห้วงมิติสีดำ และเขาก็หายไปหลังจากที่เข้าไปในนั้น
ตูม!ตูม! ตูม!
หม้อขนาดเล็กบินผ่านไปพร้อมกับกลิ่นอายที่รุนแรงมันขยายตัวอย่างรวดเร็วในขณะที่บินมาและทุบทุกสิ่งที่อยู่ระหว่างทางไปจนสิ้น ราชันปีศาจเผ่าพันธุ์อสูรหนามแหลมทั้งหมดที่ถูกหม้อกระแทกลงไปกลับกลายเป็นเนื้อสับทันที หม้อขนาดเล็กต่างไหลเวียนไปด้วยกลิ่นอายสีเขียวและเปล่งประกายไปด้วยอักขระลึกลับ และแรงกดดันนั้นก็ทำให้ร่างของ โกวหงสั่นเทาเล็กน้อย
“บังอาจนัก!”
เมื่อเห็นสมาชิกเผ่าพันธุ์ของเขาถูกทุบจนแหลกโกวหงก็โกรธมาก เขาหันหน้าไปทางนั้นและเขาที่อยู่บนศีรษะก็สว่างขึ้น กลิ่นอายแผ่ออกมาจากเขาของเขาและกระจายออกไปในทันที
ในตอนนี้จิตใจของเขายังคงสงสัยว่าเหตุใดมังกรวารีสีทองจึงหายไป?เหตุใดจึงมีมนุษย์เด็กหนุ่มปรากฏตัวขึ้นมา? และจากนั้นเด็กหนุ่มผู้นั้นก็หายไปทันทีโดยไม่มีรอยแยกของห้วงมิติ ในช่วงเวลาที่ห่างกันไม่นาน ราชวังจักรพรรดิ, มังกรวารีสีทองและมนุษย์เด็กก็หายไปหมด
แต่มันก็แค่นั้น….
หม้อนั้นกำลังพุ่งเข้ามาและร่างของของเขาก็อยู่ตรงหน้ามันด้านหลังเขามีอสูรหนามแหลมอยู่หลายสิบตนและเขาก็ไม่มีเวลามาคิดมาก ร่างของ โกวหงเรืองรองด้วยแสงสีเขียวขณะที่เขากลายเป็นอสูรหนามแหลมขนาดยักษ์ หางเหล็กของเขาที่เหมือนทำมาจากเหล็กกวาดไปยังหม้อนั้นในทันใด
ตูม!
หม้อขนาดเล็กสั่นเล็กน้อยขณะที่หางเหล็กของโกวหงแตกร้าว เขาประเมินพลังของหม้อใบนี้ต่ำเกินไป มันเป็นสิ่งประดิษฐ์ศักดิ์สิทธิ์แฝงซึ่งยอมรับเจ้านายของมันแล้ว และมันก็ถูกเปิดใช้งานอย่างสมบูรณ์โดยอักขระรอบๆหม้อใบนั้น ยิ่งไปกว่านั้น มันถูกนำออกมาโดยผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทียนจุนขั้นสูงสุด จะให้ โกวหงป้องกันความแข็งแกร่งของมันได้อย่างไร?
ตูม!ตูม!
ในขณะที่หม้อนั้นยังคงกระแทกมาเรื่อยๆมันทำให้โกวหงที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสกลายเป็นเนื้อสับทันทีและหยุดลงไปหลังจากที่บดขยี้ราชันปีศาจอีกนับสิบกว่าตน
“มันหนีไปได้อีกแล้วหรอ?ทำไมเด็กนั่นมันไวเช่นนี้? นี่มันสัมผัสถึงงความผันผวนของห้วงอากาศได้จริงๆหรือ? ไม่น่าเป็นไปได้! แม้ว่ามันจะสัมผัสได้ถึงความผันผวนของห้วงอากาศ แต่มันจะตอบสนองได้เร็วเช่นนี้ได้อย่างไร? มันเริ่มหนีไปก่อนที่เราจะปรากฏตัวด้วยซ้ำ….แล้วมันใช้วิชาหลีกสวรรค์ติดต่อกันได้อย่างไร? แถมมันน่าจะถูกกลิ่นอายของหม้อพฤกษาและน่าจะอยู่ในสภาพเลวร้ายสิ ใช่ไหมนะ? เผลอๆมันอาจจะถูกพลังของห้วงมิติฉีกขาดไปด้วยซ้ำ”
ผู้อาวุโสศักดิ์สิทธิ์เก็บหม้อของเขากลับคืนมาใบหน้าของเขาเผยความเสียดายออกมา หากเจียงอี้ตอบสนองช้าลงกว่านี้เพียงนิดเดียว เจียงอี้ก็คงจะตายไปแล้วและห้วงมิติก็จะถูกกักขังเอาไว้ไม่ให้เขาหนีไปไหนได้
“น้องแปด!อ๊ากก อ๊ากกก…!”
หลังจากนั้นไม่นานก็มีเสียงคำรามที่เกรี้ยวกราดดังขึ้นมา หลังจากนั้นกลิ่นอายอันทรงพลังเจ็ดดวงก็ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะมีคนเห็นร่างทั้งเจ็ดนั้น ปรมาจารย์ขบวนทัพศักดิ์สิทธิ์และนักโหราศาสตร์ต่างก็พากันกระอักเลือดออกมาเพราะแรงกดดันจากกลิ่นอายอันทรงพลังนี้
สีหน้าของผู้อาวุโสศักดิ์สิทธิ์เปลี่ยนไปอย่างรุนแรงและคำรามออกมาในเวลาเดียวกัน“นายน้อยเฟย เราต้องรีบหนีเดี๋ยวนี้ มีจักรพรรดิอสูรที่ทรงพลังเจ็ดตนกำลังมาที่นี่ สองตนในนั้นเป็นจักรพรรดิอสูรขั้นสูงสุดแล้ว เราหลงกลแล้ว เด็กนั่นกำลังยืมมือคนอื่นสังหารเรา”