เพลิงพิโรธสวรรค์ Fury towards the burning heaven - บทที่ 802 เดินผิดหนึ่งก้าวย่อมตามมาด้วยการผิดอีกหลายก้าว!

　　เหตุการณ์ในคืนนั้นไม่เพียงแต่จะสร้างความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ให้แก่เผ่าเทพประทาน แต่สายลับที่ซ่อนอยู่ในเกาะแห่งบาปยังส่งข้อความกลับไปยังทวีปจักรพรรดิบูรพาโดยใช้ค่ายกลสัญญาณลับด้วย ทั้งทวีปตกอยู่ในความโกลาหลทันทีและชื่อของเจียงอี้ก็ถูกแพร่มายังทวีปจักรพรรดิบูรพาอีกครั้ง

　　คำพูดสุดท้ายของปรมาจารย์ตระกูลเหลยถูกส่งกลับไปโดยพ่อค้าเนื่องจากการโจมตีที่น่าตกตะลึงของเขาทำให้ดวงจิตวิญญาณของทุกคนสั่นเทา รูปแบบเต๋าห้วงย้อนเวลาเป็นรูปแบบเต๋าที่อัศจรรย์ที่สุดและในประวัติศาสตร์ของทวีปจักรพรรดิบูรพานั้นมีเพียงไม่กี่คนที่เข้าใจมันได้สำเร็จ ปรมาจารย์ตระกูลเหลยได้เข้าถึงรูปแบบเต๋าเจ็ดดาวแล้วและเมื่อเสริมเข้ากับค่ายกลเก้ามังกรสยบเทพ ความแข็งแกร่งโดยรวมนั้นอาจเทียบได้กับอสูรเฒ่าจากจากเก้าตระกูลจักรพรรดิหรือบางทีอาจจะเหนือกว่าพวกนั้นด้วยซ้ำ

　　หากค่ายกลเก้ามังกรสยบเทพและพันธมิตรระหว่างเกาะแห่งบาปกับทะเลลึกไร้สิ้นสุดยังคงสภาพเดิมอยู่เช่นนี้ ทั้งเก้าตระกูลย่อมไม่กล้าโจมตีเกาะแห่งบาปแน่นอน เว้นแต่ว่าจะมียอดฝีมือที่ท้าทายสวรรค์ที่มีความแข็งแกร่งเท่าเทียมกับจักรพรรดิลี้ลับเกิดขึ้นมาอีก เพราะยอดฝีมือผู้นั้นอาจจะทำลายค่ายกลเก้ามังกรสยบเทพได้ภายในกระบวนท่าเดียว

　　ความเร็วในการเพิ่มความแข็งแกร่งของเจียงอี้เองก็ส่งผลกระทบต่อตระกูลน้อยใหญ่มากมาย ย้อนไปในตอนนั้น เขาเป็นเพียงเด็กหนุ่มที่โง่เขลาที่ออกจากทวีปเทียนชิงและเกือบถูกกำจัดโดยเหล่าขอบเขตเทียนจุนของเผ่าเฟยหม่าแล้ว แต่ในเวลาเพียงสองปี เขากลับมีความแข็งแกร่งที่จะยับยั้งเหลยฉีเหยียนผู้ซึ่งครอบครองสมบัติสำคัญที่เชื่อมดวงจิตถึงสองชิ้นได้

　　ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ได้รับผลกระทบใดๆหลังจากที่สังหารนายน้อยตระกูลลู่ไป แต่เขากลับยังได้ย้ายเข้าไปอยู่ในลานตำหนักตระกูลที่ยิ่งใหญ่อีกด้วย ที่สำคัญที่สุดคือ…เขาคืออาจารย์อีเพียวเพียวจริงๆและอาจเป็นอัจฉริยะศิลปินขั้นเทพด้วย

　　ในความจริงนั้น!

　　เมื่อเจียงอี้ประกาศตัวตนออกมาแล้ว เขาก็ต้องการให้อีเพียวเพียวได้ยินถึงความสำเร็จของเขา ซึ่งมันจะทำให้นางหาทางติดต่อกับเขา นอกจากนี้ เขายังต้องการให้ซูรั่วเสวี่ยรู้ว่าเขาพยายามอย่างหนักและขอให้นางไม่ยอมแพ้และรอเขากลับไปทวีปจักรพรรดิบูรพาก่อน

　　ในช่วงเวลาสั้นๆนี้ เขายังไม่มีทางกลับไปยังทวีปจักรพรรดิบูรพาได้ และถึงแม้เขาจะกลับไป แต่เขาก็คงไม่สามารถตามหาหยูเวินและอีเพียวเพียวหรือช่วยชีวิตซูรั่วเสวี่ยได้ เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องแสดงตัวสูงส่งซึ่งมันอาจเป็นอันตราย แต่เขาก็เต็มใจที่จะเสี่ยงทุกอย่าง

　　 เฮ้อ… 

　　ในศาลาหัวใจแห่งเซนของเมืองจักรพรรดิอรหัง อีฉานได้ถอนหายใจลึกๆ ดวงตาที่งดงามของนางเต็มไปด้วยความเสียใจ นางรู้นานแล้วว่าเจียงอี้มีพรสวรรค์ เพราะนางพบเจียงอี้สองครั้งในทะเลมรณะใกล้ๆทวีปเทียนชิงขณะที่นางช่วยชีวิตเขาไว้ในทะเลบูรพาเวิ้งว้างหนึ่งครั้ง มีหลายคราที่นางคิดจะพาเจียงอี้มายังเมืองจักรพรรดิอรหัง แต่มันน่าเสียดายที่ร่างของเจียงอี้พิการจากการกลั่นศิลาสวรรค์ไปในขณะที่หญ้ามังกรยาจกนั้นก็มีน้อยเกินไป ดังนั้นนางจึงละทิ้งความคิดนั้นไป

　　นางไม่ได้คิดมาก่อนเลยว่าเจียงอี้จะได้สมบัติที่หายากในราชวังลี้ลับและใช้หญ้ามังกรยาจกปฏิรูปร่างของเขา มันทำให้เขาทะยานขึ้นสู่ฟ้าและพละกำลังของเขาจะทะยานขึ้นไปอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะเปลวเพลิงอัสนีอันน่าสะพรึง, ทักษะวิชาเสียงสวรรค์ศักดิ์สิทธิ์และภาพวาดสวรรค์ ซึ่งทุกๆสิ่งนี้บ่งบอกถึงความไม่ธรรมดาของเจียงอี้และอนาคตที่ไร้ขีดจำกัดของเขาแล้ว

　　การเดินผิดไปหนึ่งก้าวย่อมตามมาด้วยการผิดอีกหลายก้าวนัก!

　　และเมื่อเจียงอี้เข้าเกาะแห่งบาปไปแล้ว เขาจะไม่สามารถเข้าร่วมเก้าตระกูลจักรพรรดิได้และจะเป็นศัตรูของพวกเขา อีฉานมีความภาคภูมิในใจของนางและดูถูกชายทุกคนในปฐพี แต่เจียงอี้เป็นชายคนเดียวที่นางมองเห็นแสง และตอนนี้…เขากลับกลายเป็นศัตรูของนางและนางก็รู้สึกเหมือนธรรมชาติพยายามเล่นตลกกับนางจริงๆ

　　 เจียงอี้? อีเพียวเพียวคือเจียงอี้จริงๆอย่างนั้นหรือ? 

　　ในเมืองจักรพรรดิแห่งหมู่มาร มีเสียงคำรามดังออกมาจากศาลา เสียเฟยไม่ได้มีช่วงเวลาที่ดีนักในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาและในขณะที่ชื่อเสียงของเจียงอี้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ชื่อเสียเฟยของเขากลับยิ่งกลายเป็นผู้แพ้ทำให้สถานะในตระกูลเสียของเขาตกต่ำอย่างมาก ในช่วงสองปีที่ผ่านมา เขาไม่กล้าแม้แต่จะก้าวออกจากประตูเลยและนอกจากการฝึกฝนแล้ว เขาก็จะรวบรวมข้อมูลของเจียงอี้และคิดหาทางชำระความอัปยศของเขาไป

　　อีเพียวเพียวเป็นชื่อแฝงของเจียงอี้และเจียงอี้ก็ไม่ได้ตั้งใจจะปกปิดมันด้วย ดังนั้นข้อมูลจึงแพร่ไปยังทวีปจักรพรรดิบูรพาและเผ่าเทพประทานอย่างทั่วถึง เสียเฟยหดหู่มากจนแทบอยากจะกระอักเลือดออกมา ตอนนี้เจียงอี้อยู่ในตำหนักซือถู แล้วเขาจะมีโอกาสลอบสังหารเจียงอี้ได้หรือ?

　　 ใครก็ได้! ใช้ทุกอย่างที่มีเพื่อค้นหาข้อมูลทั้งหมดของเจียงอี้และผู้คนรอบๆตัวมันซะ เมื่อมีข้อมูลอะไร ก็จงมารายงานเราทันที! 

　　เสียเฟยพร้อมที่จะฝืนทนและเข้าสู่สันโดษต่อ ความหมกมุ่นในใจเขามันทำให้ความเร็วในการฝึกฝนเพิ่มขึ้นมาก และเขาก็มีความเชื่อว่าเขาจะมีโอกาสสังหารเจียงอี้ได้อย่างแน่นอน หรือบางที…พวกเขาทั้งสองอาจได้เจอกันอีก

　　ในเวลาเดียวกัน หวู่นี่, เจี้ยนอู๋อิงและถูหลงเองก็ได้สั่งให้คอยจับตาดูเจียงอี้และคนอื่นๆอย่างใกล้ชิด เกาะแห่งบาปจะต้องไม่มีศิลปินขั้นเทพและพวกเขาจะไม่ให้เจียงอี้ใช้ชีวิตอย่างไร้กังวล ตราบใดที่เจียงอี้ยังมีชีวิตอยู่ พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาไม่สามารถชูคอและใช้ชีวิตอย่างภาคภูมิใจได้

　　…

　　เจียงอี้ใช้ชีวิตอย่างสบายในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เมื่อใดก็ตามที่เขามีเวลา เขาจะคลุกคลีกับหวงฝูเทาเทียนและซือถูอีเสี้ยว, สร้างภาพวาดหรือศึกษาทักษะเสียงสวรรค์ศักดิ์สิทธิ์ผ่านขลุ่ยกับเฟิ่งหลวนและชิงหยี หลังจากพักผ่อนได้ไม่กี่วัน เมืองก็สงบสุขและเขาก็เข้าสู่สันโดษเพื่อเพิ่มพลังของเขาต่อไปและคิดหาทางหลอมรวมรูปแบบเต๋าสองแบบที่เหลือและศึกษาสวรรค์สยบเพลิงอเวจี

　　ในช่วงนี้ เฉียนว่านก้วนจะออกไปแต่เช้าตรู่และกลับมาดึกๆ บางวันเขาไม่กลับมาที่ปราสาทเจียงด้วยซ้ำ เพราะเขาได้รับการแต่งตั้งให้รับผิดชอบเรื่องสายสัมพันธ์ตระกูลซือถูกับสมาคมการค้าอื่นๆ เขาอาจไม่สามารถครอบครองการค้าในเมืองเทพประทานได้ แต่เขาก็ยังถือว่ามีความสำคัญ ซือถูอ้าวได้ให้ขอบเขตเทียนจุนขั้นสูงสุดมาคอยคุ้มกันเฉียนว่านก้วนตลอดเวลาซึ่งมันรับประกันความปลอดภัยของเขาได้ Aileen-novel

　　และเจียงอี้ก็รู้สึกหงุดหงิดอยู่เล็กน้อยเมื่อซือถูอีเนี่ยนมายังปราสาทเจียงบ่อยๆ ที่เขาเข้าสู่สันโดษเร็วนั่นก็เป็นเพราะเขาอยากจะหลีกเลี่ยงซือถูอีเนี่ยนด้วย

　　หญิงงามที่มีปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่ดีเช่นนี้มักต้องการใช้เสน่ห์ของนางและให้เจียงอี้จำนนต่อนาง ซือถูอ้าวอาจเต็มใจให้เจียงอี้เป็นลูกเขยเขาด้วย แต่เจียงอี้ก็เลือกที่จะเลี่ยงนางขณะที่เขาให้เฟิ่งหลวนและชิงหยีคอยบอกใบ้นางว่าเฉียนว่านก้วนปลื้มนางมากนัก และเขาก็คิดว่าซือถูอีเนี่ยนที่หลักแหลมจะเข้าใจเจตนาของแผนนี้

　　เจียงอี้เลื่อมใสหญิงเช่นซือถูอีเนี่ยน แต่เขาไม่มีวันตกหลุมรักนาง สตรีเหล่านี้จะไม่มีวันตกหลุมรักผู้ใดจริงๆ บางครั้งพวกนางอาจดูจิตใจอ่อนโยน แต่มันก็เป็นเพียงวิธีหนึ่งของพวกนาง สำหรับหญิงอย่างซือถูอีเนี่ยนแล้ว หากนางจะตกหลุมรักผู้ใดสักคนก็คงจะเป็นคนที่ใช้ความสามารถที่แท้จริงเพื่อพิชิตใจนางได้

　　ดังนั้น แม้จะไม่มีเฉียนว่านก้วนอยู่ เจียงอี้ก็คงไม่ชอบซือถูอีเนี่ยนอยู่ดี เพราะเขาไม่ชอบการแต่งงานทางการเมืองและคงไม่ตกหลุมรักผู้ใดอีกครั้ง ซูรั่วเสวี่ยกำลังทรมานอยู่ในทวีปจักรพรรดิบูรพามากเพียงใด จะให้เขามีใจให้ชู้อื่นได้อย่างไรเมื่อใจของเขาเจ็บปวดเช่นนี้?

　　หลังจากที่เจียงอี้เข้าสู่สันโดษ เจียงเสี่ยวนู๋ก็ตามเจียงอี้ไป สำหรับเสี่ยวนู๋แล้ว โลกทั้งใบของนางมีเพียงเจียงอี้เท่านั้นและเนื่องจากเจียงอี้เข้าสู่สันโดษและนางก็ไม่มีอะไรทำแล้วมันจึงเป็นเรื่องปกติที่นางจะเข้าถึงศาสตร์ขนนกสีหมึกต่อไป นางไม่รู้หรอกว่าความแข็งแกร่งของนางจะขึ้นไปสู่จุดใดหลังจากไปถึงจุดสูงสุดของศาสตร์ขนนกสีหมึกขั้นที่สองแล้ว และนางก็ไม่รู้ว่ามันมีขั้นที่สามหรือไม่ นางรู้เพียงแค่นางต้องเพิ่มความแข็งแกร่งให้มากที่สุดเพื่อที่เจียงอี้จะไม่ต้องรับแรงกดดันมากนัก

　　เมื่ออยู่ในตำหนักตระกูลซือถู เจียงอี้ก็ไม่ต้องกังวลอะไรเลย ทั้งของใช้ อาหาร และแม้แต่ยาเทพสะอื้น ตระกูลซือถูคอยจัดหามาให้หมด ซือถูอ้าวยังสั่งให้คนนำชุดแปรงชั้นดี ที่บดหมึดและคู่มือการวาดภาพมาให้เจียงอี้เพื่อเพิ่มฝีมือการวาดภาพของเขาอีกด้วย

　　แต่เจียงอี้ไม่ได้กินยาเทพสะอื้นเลยเนื่องจากเสียงเทพสะอื้นนั้นถือเป็นการฝึกปรือของเขาอย่างมาก มันทำให้เขาแยกดาบวิญญาณออกมาได้สามเล่มในทุกๆครั้งและเขายังหวังด้วยซ้ำว่าน่าจะมีเสียงเทพสะอื้นทุกวัน　　เวลาผ่านไปราวกับสายน้ำและสามเดือนก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

　　ตำหนักดาวในตันเทียนดวงที่ห้าของเจียงอี้มีพลังครึ่งหนึ่งแล้ว แต่น่าเสียดายที่รูปแบบเต๋าของเขาไม่คืบหน้าเลย แต่สวรรค์สยบเพลิงอเวจีถือว่าคืบหน้าขึ้นบ้างเล็กน้อย

　　และในวันหนึ่งที่เจียงอี้กำลังฝึกฝนอยู่ เขาก็ถูกปลุกด้วยเสียงของคนที่ส่งข้อความมา

　　คนผู้นั้นคือหวงฝูเทาเทียนและเนื้อหาของข้อความนั้นทำให้เจียงอี้ระเบิดกลิ่นอายสังหารออกมา  น้องเจียง ข้าขอโทษ ข้าพลาดไป ข้าให้คนไปรับจ้านอู๋ซวงและหยุนเฟยและพวกเขากำลังนั่งเรือสมาคมการค้าวิหคมรกตมายังเกาะเทพประทาน แต่สุดท้าย….เรือลิขิตสวรรค์ถูกสกัดกั้นและผู้ที่สกัดกั้นเรือลำนั้นก็เป็นหนึ่งในสิบกองโจรแห่งทะเลเทพประทาน ข้าว่ากองทัพโจรนี้น่าจะรับสินบนมาจากสายลับของลูกหลานเก้าตระกูลจักรพรรดิ! 

　　ฟรึ่บ! 　　ร่างของเจียงอี้เปล่งประกายและออกมานอกราชวังจักรพรรดิทันที เขาโบกมือด้วยความเดือดดาลและตะโกนว่า  ไป ไปหาประมุขซือถูก่อน! 

　　….

　　��