เพลิงพิโรธสวรรค์ Fury towards the burning heaven - บทที่ 931 ตระกูลหยิ่นก็ให้ความสำคัญกับเจ้า

　　 แม่นางหยิ่น? 

　　ไม่จำเป็นต้องเดาก็รู้ว่าเป็นหยิ่นรั่วปิง เมื่อเจียงอี้นึกขึ้นได้ว่าหยิ่นรั่วปิงเสี่ยงชีวิตของนางเพื่อตกตายไปพร้อมกับเขาที่ด้านนอกซากปรักหักพังสลายบาป เขาก็รู้สึกประทับใจมาก ไม่สำคัญหรอกว่าเป้าหมายของนางคือสิ่งใด แต่ความรู้สึกนี้สำคัญมาก เขารีบเก็บเตาหลอมเอาไว้และตอบว่า  เชิญนางเข้ามาเลย 

　　แอ๊ด!

　　หลังจากที่ประตูเปิดออก ร่างสีขาวก็เดินเข้ามา หยิ่นรั่วปิงสวมชุดขาวซึ่งช่วยเสริมผิวของนางและเท้าที่เหมือนดอกบัว ราวกับว่านางเป็นนางฟ้าที่เดินออกมาจากป่าและเหมือนเป็นอมตะ

　　ดวงตาของเจียงอี้พร่ามัวเล็กน้อย แต่ก็ฟื้นคืนสติมาและทักทายอย่างรวดเร็ว  แม่นางหยิ่น ข้ายังบาดเจ็บอยู่และไม่สามารถยืนทักทายได้อย่างเหมาะสม เชิญนั่งเถอะ! นำชามาให้แม่นางหยิ่นเร็ว 

　　หยิ่นรั่วปิงพยักหน้าและนั่งบนเก้าอี้ นางเห็นโต๊ะเหลี่ยมที่ถูกผ่าออกเป็นสองส่วนซึ่งมันทำให้ดวงตาของนางสั่นไหวก่อนที่จะถามออกมาอย่างนุ่มนวลว่า  พี่ใหญ่ฉานเพิ่งจะมาที่นี่หรือเปล่า? 

　　เจียงอี้ไม่มีความทรงจำใดๆกับสิ่งที่เกิดขึ้นในซากปรักหักพังสลายบาปเลย ดังนั้นเขาจึงไม่เข้าใจว่าเขามีความสามารถที่ท้าทายสวรรค์ โต๊ะนี้น่าจะถูกลมดาราหั่นออกและหยิ่นรั่วปิงก็เดาได้อย่างง่ายดายว่าอีฉานมาที่นี่แล้ว ไม่เช่นนั้นเจียงอี้คงไม่รู้ถึงความสามารถเรื่องลมดาราของเขา

　　เจียงอี้พยักหน้าและหยิ่นรั่วปิงก็ถามอย่างรวดเร็วอีกครั้ง  แล้วเจ้าจะเข้าร่วมตระกูลอีหรือไม่? 

　　เจียงอี้หัวเราะอย่างขมขื่นขณะที่ดวงตาของหยิ่นรั่วปิงมีเจตนาที่ชัดเจน เขาจ้องอย่างว่างเปล่าก่อนจะส่ายหัว  ข้าบอกว่าข้าขอพิจารณาเรื่องนี้และจะให้คำตอบกับนางหลังงานฉลองครบรอบของจักรพรรดิอรหัง 

　　ฮุ้ฟ!

　　หยิ่นรั่วปิงหัวเราะเบาๆและพูดอย่างมีความสุข  นั่นดี มันดีจริงๆ! ไป๋อี เจ้าต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ ตระกูลอีไม่ใช่ตระกูลเดียวที่ให้ความสำคัญกับเจ้ามาก เพราะตระกูลหยิ่นของเราก็ให้ความสำคัญกับเจ้ามากเช่นกัน รู้ไหม? 

　　 เอ่อ… 

　　เมื่อหยิ่นรั่วปิงพูดจบ ทั้งคู่ก็จ้องมองกันอย่างว่างเปล่าขณะที่มีสายตาที่เคอะเขินปรากฏขึ้น คำพูดของหยิ่นรั่วปิงฟังดู…เป็นกันเองไปไหมนะ? ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาคงไม่ได้ใกล้ชิดกันขนาดนั้นหรอกใช่ไหม?

　　หยิ่นรั่วปิงยังตระหนักได้ว่าท่าทางการพูดของนางนั้นไม่ถูกต้อง นางไม่รู้เหตุผลแต่นางกลับรู้สึกสนิทสนมกับเขาอย่างไม่สามารถอธิบายได้ ดูเหมือนพวกเขาเป็นสหายกันมานานหลายปี นางไม่รู้เช่นกันว่าเกิดสิ่งใดขึ้นในซากปรักหักพังสลายบาป แต่นางรู้สึกพึงพอใจในตัวเจียงอี้ที่อธิบายออกมาไม่ได้

　　เจียงอี้ก้มหน้าลงก่อนจะถอนหายใจ เขาไม่คุ้นเคยที่หยิ่นรั่วปิงปฏิบัติต่อเขาเช่นนี้และรู้สึกอันตรายมากเช่นกัน เขาจะต้องไม่แตะต้องนาง ไม่ต้องพูดถึงมีสัมพันธ์ใกล้ชิดกับนางเลย ไม่เช่นนั้นมันอาจสร้างความเสียหายให้ทั้งคู่ได้

　　เจียงอี้เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยและยิ้ม  แม่นางหยิ่น ข้าซาบซึ้งมากที่เจ้าเสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องไป๋อีที่ซากปรักหักพังสลายบาป แต่เรื่องการเข้าร่วมตระกูลนั้น ข้าไม่สามารถตัดสินใจได้ในตอนนี้ ข้าขอตอบเจ้าหลังงานครบรอบจักรพรรดิอรหังสิ้นสุดได้หรือไม่? 

　　หยิ่นรั่วปิงเงยหน้ามองเจียงอี้อย่างงุนงงและไม่ได้พูดอะไร นางพูดเบาๆเมื่อเจียงอี้ละสายตาไป  ไป๋อี เจ้าเพียงแค่พูดเพื่อต้องการจะขจัดรั่วปิงไปใช่ไหม? เมื่อถึงวันนั้น เจ้าอาจจะจากไปหรือไม่ก็เข้าไปอยู่ตระกูลอี รั่วปิงเพียงแค่อยากบอกว่าข้าจริงใจมากกว่าพี่ใหญ่ฉาน ให้ตระกูลหยิ่นของเราได้มีโอกาสและให้เรา…ได้มีโอกาส 

　　บึฟ!

　　ดวงตาของเจียงอี้เป็นประกายขณะที่เขาจ้องมองหยิ่นรั่วปิง เมื่อนางพูดประโยคสุดท้าย ใบหน้าที่มีเสน่ห์ของนางก็แดงระเรื่อและมันเป็นความเขินอายอย่างหนึ่งจากสตรีที่ทำให้เจียงอี้หลงใหล

　　กับดักน้ำผึ้ง?

　　เจียงอี้รู้สึกได้โดยสัญชาตญาณว่ามันต่างกัน หยิ่นรั่วปิงไม่ใช่สาวผู้มีสังคมอย่างซือถูอีเนี่ยนที่มีทัศนคติสบายๆแต่นางเย็นชามาก หากหยิ่นรั่วปิงพูดออกมาเช่นนี้ แสดงว่านางมีความประทับใจต่อเจียงอี้ แม้ว่าเจียงอี้จะไม่รู้ว่านางประทับใจเขาเพียงใด แต่มันก็มากพอที่จะทำให้ใจเขาเต้นรัวแล้ว

　　อีฉานและหยิ่นรั่วปิงเป็นสาวงามที่เป็นที่รู้จักไปทั่วทวีปและพวกนางเป็นหญิงงามที่ชายทุกคนใฝ่ฝัน อย่าว่าแต่การแสดงความประทับใจเลย หากสาวงามทั้งสองนี้มองนายน้อยคนใดเป็นพิเศษ พวกเขาคงนอนไม่หลับไปครึ่งเดือนแล้วใช่ไหมล่ะ?

　　สุภาพบุรุษมักจะชอบพอในสาวงามเสมอ

　　เจียงอี้ไม่ใช่พวกเลือดเย็นและเป็นชายธรรมดาที่มีความรักใคร่ มันคงจะไม่จริงหากเขาไม่สนใจหญิงสาวที่งดงามถึงเพียงนี้ และตอนนี้หญิงงามที่มีเสน่ห์ก็กำลังแสดงความรักใคร่ของนางออกมา แล้วจะให้เขาสงบสติได้อย่างไร?

　　 เฮ้อ… 

　　เจียงอี้เผยร่องรอยของความทุกข์อย่างรวดเร็วเมื่อเขานึกถึงตัวตนของเขา ความรู้สึกในใจของเขาหายลับไปทันทีเพราะพวกเขาทั้งสองคงไม่มีวันลงเอยกันด้วยดี หากพวกเขายังยืนกรานเช่นนี้ต่อไป เขาคงมีแต่จะทำร้ายหญิงงามผู้นี้เท่านั้น

　　จากไป! เมื่ออาการบาดเจ็บข้าหายดีแล้ว ข้าจะหนีไปทันที! 　　เจียงอี้ตัดสินใจแล้ว เขาจะไม่เข้าไปพัวพันกับหยิ่นรั่วปิงและอีฉาน เขาถูกกำหนดให้ไม่มีสัมพันธ์ใดๆกับสตรีทั้งสองและต้องอยู่ห่างจากพวกนาง

　　เจียงอี้หยุดคิดครู่หนึ่งและพูดอย่างจริงจังว่า  ข้าขอบคุณในความชื่นชมของแม่นางหยิ่น ไป๋อีซาบซึ้งมันจริงๆและข้าจะพิจารณาอย่างจริงจัง 

　　 โอ้ใช่แล้ว! 

　　เขาไม่ต้องการจะจมอยู่กับคำถามนี้แล้วและเปลี่ยนเรื่องในทันที เขามองเท้าของนางและถามว่า  แม่นางหยิ่น เหตุใดจึงไม่สวมรองเท้า? 

　　หยิ่นรั่วปิงปกปิดเท้าของนางกลับไปใต้ชุด ใบหน้าอันมีเสน่ห์ของนางแดงก่ำขณะที่นางตอบเบาๆ  รั่วปิงมีกายวิญญาณแต่กำเนิด เผ่าพันธุ์นารีหอมหวน! ข้าเข้าใจรูปแบบเต๋าพิเศษบางอย่าง นั่นคือวิถีธรรมชาติ การเดินเท้าเปล่าทำให้ข้าได้ใกล้ชิดกับพระแม่ธรณีและจะเป็นประโยชน์ในการเข้าถึงรูปแบบเต๋า 

　　 เผ่าพันธุ์นารีหอมหวน 

　　ใจของเจียงอี้สั่นเทาแต่ไม่ได้รู้สึกแปลกใจ เขาอาจสูญสิ้นความทรงจำทั้งหมดในซากปรักหักพังสลายบาปแต่เขาจำเรื่องนี้ได้ลางๆ เขาถามอย่างสงสัยว่า  แม่นางหยิ่น เผ่าพันธุ์ของเจ้าสามารถช่วยให้ผู้คนรอบตัวเพิ่มพลังดวงจิตได้อย่างรวดเร็วใช่ไหม? 

　　ดวงตาที่งดงามของหยิ่นรั่วปิงสั่นไหวขณะที่นางสะบัดแขนเสื้อของนางและกลิ่นหอมหวนก็ฟุ้งไปทั่วห้อง กลิ่นนี้เข้มข้นกว่าในซากปรักหักพังถึงสิบเท่าและเจียงอี้รู้สึกว่าดวงจิตของเขาเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว มันอาจจะไม่ได้เร็วมากนัก แต่หากเขาอยู่เคียงข้างหยิ่นรั่วปิงนานๆเข้า ความเร็วของเขาจะพุ่งขึ้นอย่างน่ายกย่อง

　　 ลึกลับอะไรเช่นนี้! 

　　เมื่อกลิ่นหอมจางลง เจียงอี้ก็ถอนหายใจ ในโลกอันกว้างใหญ่นี้ ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ นี่เป็นเพียงเผ่าพันธุ์อันดับสอง แล้วเผ่านารีเทวาจะเป็นอย่างไรนะ?

　　หยิ่นรั่วปิงยืนขึ้นมาและโค้งคำนับเจียงอี้ขณะพูดว่า  นายน้อยไป๋อี อาการบาดเจ็บของเจ้ายังรุนแรงนักและควรฟื้นตัวเสียก่อน รั่วปิงจะมาหาเจ้าอีกในไม่กี่วันข้างหน้า เจ้าควรศึกษาลมดาราและขัดเกลาสิ่งประดิษฐ์โบราณให้ดีซึ่งมันจะเป็นประโยชน์ต่อความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของเจ้ามาก 

　　 สิ่งประดิษฐ์โบราณ? 

　　เจียงอี้ไม่รู้เรื่องสิ่งประดิษฐ์โบราณเลย และตอนนี้ก็เป็นเวลาที่เหมาะเจาะที่จะถามเรื่องนี้  รอเดี๋ยว แม่นางหยิ่น เจ้าช่วยอธิบายเรื่องสิ่งประดิษฐ์โบราณเพิ่มเติมได้ไหม? 

　　 แน่นอน! 

　　หยิ่นรั่วปิงพยักหน้าและพูดว่า  ในปัจจุบัน ไม่มีใครมีวิธีปรับแต่งสิ่งประดิษฐ์โบราณได้ พวกมันถูกสร้างขึ้นโดยยอดฝีมือท้าทายสวรรค์ในสมัยโบราณ และในปฐพีนี้สิ่งประดิษฐ์โบราณก็ถือเป็นของล้ำค่ามากและมีไม่ถึงสามสิบชิ้น สิ่งประดิษฐ์โบราณจำนวนมากไม่ได้มีไว้สำหรับการต่อสู้ แต่ในบรรดาสมบัติสำคัญสิบอันดับแรกของโลกนั้น เจ็ดอันดับแรกเป็นสิ่งประดิษฐ์โบราณทั้งหมด สิ่งประดิษฐ์โบราณถูกสลักด้วยลวดลายเต๋าอันทรงพลังไว้ และตราบใดที่เจ้าขัดเกลามันได้ เจ้าจะสามารถใช้มันและปลดปล่อยรูปแบบเต๋าอันทรงพลังที่อยู่ภายในนั้นได้ สิ่งประดิษฐ์โบราณที่เจ้าได้ไปในราชวังราชันเวหานั้นเป็นของนายพลเก่าแก่และน่าจะมีพลังพิเศษ ส่วนหน้าที่ของมันนั้น เจ้าน่าจะต้องคิดมันให้ออกด้วยตัวเอง 

　　เจียงอี้พยักหน้า เมื่อหยิ่นรั่วปิงเดินออกไปข้างนอก นางก็นึกบางอย่างขึ้นได้ที่หน้าประตูและหันกลับมามองเจียงอี้  ไป๋อี งานเลี้ยงวันครบรอบจักรพรรดิอรหังจะมีขึ้นในอีกประมาณยี่สิบวัน ในวันนั้นจะมีการแข่งขันขุมทรัพย์เพื่อดูว่าของขวัญของผู้ใดจะทำให้จักรพรรดิอรหังมีความสุขได้ จักรพรรดิอรหังกล่าวว่าผู้ที่สามารถทำให้จักรพรรดิอรหังสุขสมได้ เขาผู้นั้นจะได้เข้าไปในสามเขตแดนลึกลึบของตระกูลอีครึ่งเดือน ไป๋อี หากเจ้ามีของขวัญพิเศษอะไรก็สามารถนำเสนอได้ มันไม่จำเป็นต้องมีค่าก็ได้ เพียงแค่มีความคิด สามเขตแดนลึกลับของตระกูลอีนั้นเป็นสถานที่ฝึกฝนอันล้ำค่าที่จอมยุทธทุกคนต่างใฝ่ฝัน! 

　　…