เมียหวานของประธานเย็นชา - บทที่ 1054 การแข่งขันที่ไม่ยุติธรรม
บนเวที หลังจากพิธีกรแนะนำสถานการณ์ของการแข่งขันครั้งนี้แล้ว การแข่งขันก็ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ
เพราะเป็นการแข่งขันรอบสุดท้าย ดังนั้นจึงมีการตั้งใจแก้ไขกติกา ผลงานที่ต้องบูรณะจะไม่ได้เลือกด้วยตัวเอง แต่จะกำหนดโดยการจับฉลากที่มากถึงสามชิ้น
หมายความว่า ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ทั้งสองคนมีความเป็นได้ที่จะจับฉลากได้ด้านที่ตนเองไม่มีความชำนาญเลยแม้แต่น้อย
วัตถุโบราณทั้งหมดสามชิ้น ไม่กำหนดเวลาบูรณะ แต่ก็สิ้นเปลืองเวลาวิเคราะห์และพลังงานของผู้เข้าแข่งขันทั้งสองคนเช่นเดียวกัน
การแข่งขันครั้งนี้เริ่มตั้งแต่เช้า ก็เพื่อให้ทั้งสองคนมีเวลาที่เพียงพอในการแข่งขัน
เต็มไปด้วยความสนุกสนานและท้าทาย ผู้คนในความสนใจถึงระดับสูงสุดในทันที！
หลังจากเปลี่ยนกติกาการแข่งขัน ผู้จัดรายการได้แจ้งเวินเที๋ยนเที๋ยนและปรมาจารย์จอห์นไว้ก่อนแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ตกใจ
สองวันที่ผ่านมา เวินเที๋ยนเที๋ยนจึงเสริมความรู้เกี่ยวกับวัสดุอื่นๆ อย่างบ้าคลั่ง
เพียงแต่เวลาสั้นๆ แค่หนึ่งวันนั้นสามารถเรียนรู้ได้น้อยเกินไป
ถ้าหากครั้งนี้โชคไม่ดี เลือกได้ของที่ตัวเองไม่มีความชำนาญทั้งหมด ไม่ว่าจะสำหรับเวินเที๋ยนเที๋ยนหรือปรมาจารย์จอห์นก็คือหายนะเช่นกัน
เวินเที๋ยนเที๋ยนหันไปมองปรมาจารย์จอห์นที่ยืนอยู่อีกด้าน กลับเห็นอีกคนสงบนิ่งไม่ลนลาน ไม่สนใจอะไร ราวกับไม่ได้กังวลว่าตัวเองจะจับฉลากได้ของอะไร
เห็นท่าทางของเขาแล้ว ในใจเวินเที๋ยนเที๋ยนก็ยิ่งรู้สึกเลื่อมใส
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ตัวเองจะมีจิตใจที่เด็ดเดี่ยวแบบนี้ได้
เธอครุ่นคิดพลางทำให้ใจที่ตื่นเต้นของตัวเองผ่อนคลายลงช้าๆ
ไม่นานของที่ต้องใช้จับสลากก็ถูกส่งขึ้นมา
ตั้งแต่การจับฉลากการแข่งขันรอบท้าประลองเกิดสถานการณ์แบบนั้นขึ้น ฉลากทุกชิ้นล้วนถูกตรวจสอบอย่างเข้มงวด
เวินเที๋ยนเที๋ยนกับปรมาจารย์จอห์นเลือกกล่องที่ไม่เหมือนกันสามมาใบในเวลาเดียวกัน แล้ววางลงบนเวที
ทั้งสามกล่องนี้จะเปิดออกตามลำดับ หมายความว่าถ้าหากรอบแรก เวินเที๋ยนเที๋ยนเปิดกล่องได้เครื่องเคลือบดินเผาที่เธอชำนาญ แล้วปรมาจารย์จอห์นเลือกได้ส่วนที่เขาไม่ชำนาญที่สุด เวินเที๋ยนเที๋ยนเองก็มีโอกาสที่จะชนะ
แต่ก็เป็นไปในทางกลับกันได้เช่นกัน
พิธีกรใบหน้ามีรอยยิ้ม เอ่ยเสียงดัง “เอาล่ะ！ตอนนี้ให้ผมดูหน่อยว่าทั้งสองท่านจะจับได้อะไร！เชิญเปิดกล่องของตัวเองได้！”
ทันทีที่พูดจบ ทุกคนจึงยืดคอยาว มองตรงไปที่สองกล่องบนเวที
ไม่เพียงแค่ผู้ชม แม้กระทั่งพิธีกรและกรรมการเองก็ไม่รู้ว่าพวกเขาจะจับฉลากได้อะไรก็มีสีหน้าตื่นเต้น
เวินเที๋ยนเที๋ยนสูดหายใจเข้าลึก เปิดฝาที่อยู่ในมือออกอย่างระมัดระวัง
ลำแสงจางๆ ปรากฏขึ้นแวบหนึ่ง
สีขาวและสีครามสะท้อนรับกัน เต็มไปด้วยความมันวาวและลายเส้นที่เรียบลื่น
หินหยก!
คิดไม่ถึงว่าจะเป็นหินหยก!
ทุกคนต่างส่งเสียงตกใจขึ้นมาทันที!
“เวินเที๋ยนเที๋ยนโชคไม่ดีเกินไปแล้ว คิดไม่ถึงว่าครั้งแรกก็จับได้หินหยกที่ตัวเองไม่ถนัดที่สุด”
“ดูท่าครั้งนี้เธอต้องแพ้แน่!”
ในขณะที่พูด ทุกคนที่อยู่ที่นี่กลับส่งเสียงตกใจออกมาอีกครั้ง!
อีกด้านหนึ่ง ในเวลาเดียวกันปรมาจารย์จอห์นก็เปิดกล่องของตัวเอง คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเครื่องเคลือบ!
เป็นที่รู้กันดีว่าปรมาจารย์จอห์นชำนาญเครื่องสำริดที่สุด แต่สำหรับเครื่องเคลือบ กลับไม่ได้มีการศึกษาวิจัยเลยแม้แต่น้อย
คิดไม่ถึงว่าการแข่งขันรอบนี้ ทั้งคู่ต่างจับฉลากได้สิ่งที่ตัวเองไม่มีความชำนาญที่สุด
ทุกคนในที่นั้นต่างแสดงความคิดเห็นอย่างกระจัดกระจายขึ้นมาทันที
“ถ้าเป็นแบบนี้ ก็ยากที่จะตัดสินแพ้ชนะ”
“ถ้าไม่ถนัดเหมือนกัน ก็มีความเป็นไปได้ที่เวินเที๋ยนเที๋ยนจะชนะใช่ไหม? ก่อนหน้านี้เธอไม่ได้ทำงานในพระราชวังเหรอ? ฉันจำได้ว่าในพระราชวังมีนักบูรพาที่เก่งกาจด้านหินหยก พวกเขาน่าจะรู้จักกัน”
“ใครบอกว่ารู้จักแล้วจะทำได้? ฉันว่าน่าจะเป็นปรมาจารย์จอห์น แม้ว่าเครื่องกระเบื้องเคลือบที่ประเทศเขามีไม่มาก แต่เขาก็มาที่ประเทศจีนหลายครั้ง มีความสัมพันธ์ที่ดีกับอาจารย์นักบูรพาของพวกเรา น่าจะได้เรียนรู้มาบ้าง”
“……”
เห็นเหตุการณ์ตรงหน้า ทุกคนล้วนตัดสินใจไม่ได้ แต่กลับยิ่งสนใจมากยิ่งขึ้น
ในสถานการณ์แบบนี้ ใครแพ้ใครชนะ ก็ล้วนมีความเป็นไปได้
เมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้น ทั้งสองคนกลับไม่เหมือนก่อนหน้านี้ที่เริ่มทำการแข่งขันอย่างรวดเร็ว แต่กลับก้มหน้าลงมองสิ่งที่ตนเองจับฉลากได้ ราวกับจนปัญญาที่จะทำอะไรกับมัน
แม้ว่าก่อนหน้านี้เวินเที๋ยนเที๋ยนจะได้รับของขวัญเป็นหยกจากจี้จิ่งเชิน แต่สำหรับการบูรณะแล้ว เธอไม่มีประสบการณ์เลย
เธอเพียงแค่เคยได้ยินคนอื่นพูดถึงอย่างรางเลือน วิธีบูรณะเครื่องเคลือบกับหยกนั้นต่างกันโดยสิ้นเชิง
เธอหวนนึกไปตอนที่อยู่ที่พระราชวัง อาจารย์ท่านนั้นที่นั่งอยู่ข้างเธอ ปกติแล้วทำการบูรณะให้สำเร็จได้อย่างไร
อีกด้านหนึ่ง ปรมาจารย์จอห์นก็เริ่มลงมือปฏิบัติแล้ว
เวินเที๋ยนเที๋ยนหวนนึกไป กลับพบว่านึกไม่ออกว่าตอนนั้น อีกฝ่ายทำงานอย่างไร
เมื่อวานตอนทำความรู้จักวิธีบูรณะวัสดุอย่างอื่นกับอาจารย์ฉู่ ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ดูเนื้อหาที่เกี่ยวกับด้านนี้
เวินเที๋ยนเที๋ยนถอนหายใจออกมา หันไปมองทางปรมาจารย์จอห์นที่อยู่อีกด้านหนึ่ง
ปรมาจารย์จอห์นจมดิ่งไปกับการบูรณะแล้ว ท่าทางดูคล่องแคล่วเป็นอย่างมาก สงบเยือกเย็นไม่สะทกสะท้าน
เวินเที๋ยนเที๋ยนจึงรู้สึกประหม่าขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว คิดอะไรไม่ออกเลยแม้แต่น้อย
เธอขมวดคิ้วแน่น ปรากฏสีหน้าลำบากใจที่สุดตั้งแต่ทำการแข่งขันมา
ผ่านไปครู่หนึ่ง ทันใดนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้น ราวกับหาอะไรบางอย่างในกลุ่มผู้ชม
ไม่นานสายตาก็หยุดอยู่ที่จี้จิ่งเชินและจี้หยู๋ชิง
เมื่อเห็นสายตาของเขา เวินเที๋ยนเที๋ยนก็สงบลงอย่างรวดเร็ว
เธอนั่งลง ทำมือเลียนแบบท่าทางที่จี้จิ่งเชินเคยนวดให้เธอก่อนหน้านี้อย่างไม่รู้ตัว บีบนวดอย่างระมัดระวัง
เป็นการกระทำง่ายๆ แต่ราวกับมีเวทมนตร์
ใจที่ประหม่าก็ค่อยๆ สงบลงอย่างรวดเร็ว
ภาพบางอย่างปรากฏขึ้นในหัวอย่างช้าๆ
เวินเที๋ยนเที๋ยนหยิบเครื่องมือที่อยู่ข้างๆ ขึ้นมาแล้วเริ่มทำการบูรณะ
ทั้งสองคนใช้มือคลำไปพร้อมๆ กับบูรณะ
ในเหล่ากรรมการมีคนมีความรู้เรื่องหยกและเครื่องเคลือบเป็นอย่างดี เห็นว่าทั้งสองคนทำไม่ถูกต้อง ก็เข้าไปทำการชี้แจง
หลังจากที่อาจารย์ฉู่เห็นของที่ทั้งสองคนเลือกได้แล้ว ก็ส่ายหน้า แววตาปรากฏความเสียดาย
อาจารย์ท่านอื่นเห็นท่าทางของเขาจึงเอ่ยขึ้นอย่างไม่เข้าใจ “เป็นอะไรไป?”
“เวินเที๋ยนเที๋ยนแพ้แล้ว” อาจารย์ฉู่เอ่ยอย่างตรงไปตรงมา
หลายคนเอ่ยอย่างตกใจ “เป็นไปได้อย่างไร? ตอนนี้พึ่งจะเริ่มการแข่งขัน ปรมาจารย์จอห์นก็ไม่เข้าใจเครื่องเคลือบไหม? ทั้งสองคนน่าจะ……”
อาจารย์ฉู่ถอนหายใจออกมา
“หนึ่งเดือนก่อนหน้านี้ ตอนที่การแข่งขันพึ่งเริ่มขึ้น ปรมาจารย์จอห์นเคยมาหาฉัน อยากให้ฉันช่วยแนะนำนักบูรพาที่เชี่ยวชาญด้านเครื่องเคลือบให้เขา ฉันเลยแนะนำท่านเปิงไป”
หลายคนได้ยินดังนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที
“หมายความว่า เขาเรียนการบูรณะเครื่องเคลือบมาเดือนหนึ่งแล้ว?”
“น่าจะใช่ ฉันเห็นทักษะของเขา น่าจะมีพื้นฐานอยู่แล้ว แต่เวินเที๋ยนเที๋ยน……”
สายตาของเขาย้ายไปมองที่เวินเที๋ยนเที๋ยนอีกครั้ง เต็มไปด้วยความกังวลใจ
“เมื่อวานตอนที่ฉันช่วยเธอเสริมความรู้ด้านอื่นๆ ก็ไม่ได้นึกถึงด้านนี้ ดังนั้นจึงพลาดไป สำหรับหยกแล้ว เธอไม่มีความเข้าใจเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นการแข่งขันครั้งนี้จบแล้ว ไม่ต้องเดาก็รู้แล้ว”
หลายคนได้ยินดังนั้น ก็เศร้าซึมไปทันที
เมื่อสักครู่ในใจพวกเขายังกอดความหวังเอาไว้เล็กน้อย ถ้าหากโชคดีล่ะก็ ก็มีความหวังที่จะชนะในรอบแรก
แต่คิดไม่ถึงว่า ตอนนี้จะแพ้แล้ว