เมียหวานของประธานเย็นชา - บทที่ 793 ชุดแต่งงานที่สำคัญที่สุด
บทที่ 793 ชุดแต่งงานที่สำคัญที่สุด
จี้จิ่งเชินเห็นเวินเที๋ยนเที๋ยนออกไปอย่างรีบร้อน ก็ปรากฏความสงสัยบางอย่างในแววตาเขา
หลังจากนี้ไม่นาน งานแต่งงานของพวกเขาก็จะเริ่มขึ้นแล้ว เวินเที๋ยนเที๋ยนกำลังไปทำอะไร?
เขาไม่เข้าใจ แต่เมื่อคิดถึงที่เวินเที๋ยนเที๋ยนพูดไว้ก่อนหน้านี้ว่าเธอจะเตรียมการให้เสร็จเรียบร้อยก่อนแต่งงาน จี้จิ่งเชินจึงต้องเก็บคำพูดที่จ่ออยู่ที่ริมฝีปากกลับลงไป
“ไม่ต้องห่วง ทุกอย่างขึ้นอยู่กับคุณ ไม่ว่าอย่างไร คุณก็เป็นภรรยาของผม” จี้จิ่งเชินพูดอย่างมั่นคง
เวินเที๋ยนเที๋ยนพยักหน้า รู้ว่าจี้จิ่งเชินกำลังปลอบเธอ
“วางใจ ไม่ให้มีเรื่องอะไร”
เธอพูดพลางสูดลมหายใจเข้าลึกให้ตัวเองใจเย็นลง
“งั้นฉันไปก่อนนะ เจอกันที่งาน คุณจี้”
จี้จิ่งเชินระบายยิ้มแววตาเจือด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย
“เจอกันที่งาน คุณนายจี้”
สายตาของเขาราวกับทะเลลึก ทำให้รู้สึกหลงใหลอยู่ในนั้นอย่างไม่สามารถถอนตัวออกมาได้
เวินเที๋ยนเที๋ยนรีบเก็บสายตากลับมา ตอนนี้มีเรื่องที่สำคัญยิ่งกว่า
เธอกับจี้จิ่งเชินเตรียมการอยู่นานเพื่องานแต่งงานนี้ ทำไมถึงมาเกิดเรื่องขึ้นเอาตอนนี้ได้?
รถจอดลงด้านนอกสตูดิโอของเคอเหยียนรุ่ย เวินเที๋ยนเที๋ยนจิตใจกระวนกระวายมาตลอดทาง
เธอเคยได้ยินเรื่องการออกแบบชุดแต่งงานของเคอเหยียนรุ่ย เฝ้ารอคอยว่าวันงานเมื่อเดินบนพรมแดงจะทำให้จี้จิ่งเชินประหลาดใจได้
จี้จิ่งเชินเตรียมการเพื่องานแต่งงานมากมายขนาดนั้น ก่อนหน้านี้เธอให้คำมั่นสัญญาว่าจัดการเรื่องชุดแต่งงานให้เรียบร้อยด้วยตัวเอง ถ้าเกิดการผิดพลาดขึ้น เธอกลัวว่าจี้จิ่งเชินจะผิดหวัง
ความคาดหวังในใจตั้งแต่เมื่อวาน ทั้งหมดในตอนนี้กลับกลายเป็นตึงเครียดและกังวลที่ผุดขึ้นมายึดครองความคิดของเธอทั้งหมดอย่างรวดเร็ว
ทันทีที่ลงจากรถ ก็เห็นหลวนจื่อกับเคอเหยียนรุ่ยที่กำลังลนลาน ในใจของเวินเที๋ยนเที๋ยนก็ยิ่งสับสนมากยิ่งขึ้น
“เที๋ยนเที๋ยน ในที่สุดเธอก็มา!”
หลวนจื่อตะโกนเรียกเธอด้วยความร้อนใจ สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล
“เธอรีบไปดูเร็ว ชุดแต่งงาน ชุดแต่งงานถูกตัดพังหมดแล้ว!”
เวินเที๋ยนเที๋ยนเห็นท่าทางเธอตึงเครียดแบบนั้น หัวใจก็หนักอึ้ง ไม่กล้ารอช้า รีบสาวเท้าก้าวยาวๆ เดินเข้าไปในสตูดิโออย่างรวดเร็ว
คนในสตูดิโอทั้งหมดในตอนนี้ล้วนมีท่าทางหมดอาลัยตายอยาก สีหน้าเศร้าหมอง
เคอเหยียนรุ่ยพาเธอมาถึงตรงหน้าราวที่แขวนชุดแต่งงานไว้
“ตอนเช้าวันนี้ ตอนที่ผมเข้ามา ชุดแต่งงานก็กลายเป็นแบบนี้แล้ว”
เคอเหยียนรุ่ยตำหนิตัวเองเป็นอย่างมาก ต่อให้ก่อนหน้านี้จะออกแบบเสร็จไปแล้ว แต่ชุดแต่งงานก็เกิดปัญหาขึ้นที่สตูดิโอของเขา
ที่สำคัญที่สุดคือ งานแต่งงานก็คือวันนี้!
เวินเที๋ยนเที๋ยนเดินเข้าไปข้างหน้าชุดแต่งงาน เห็นชุดแต่งงานที่สวมไว้บนหุ่น
กระโปรงยาวเป็นชั้นๆ ถ้าหากไม่มีรอยขาดขนาดใหญ่บนนั้น สามารถพูดได้ว่าเป็นชุดแต่งงานที่สวยที่สุดชุดหนึ่งที่เวินเที๋ยนเที๋ยนเคยเห็นมา
ทั่วทั้งชุด ถูกตัดเป็นรอยขาดจำนวนมาก
สามารถดูออกได้ว่าคนลงมือจงใจตัดกระจายทั่วทั้งชุดแต่งงาน การออกแบบทั้งหมดถูกตัดจนพัง
แม้ว่าก่อนหน้านี้จะรู้เรื่องจากปากของหลวนจื่อแล้ว แต่เมื่อมาเห็นจริงๆ แล้วเวินเที๋ยนเที๋ยนยังอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเอาอากาศเย็นๆ เข้าปอด!
คิดไม่ถึงว่าสถานการณ์จะร้ายแรงขนาดนี้!
หลวนจื่อโกรธจนกัดฟันกรอดอยู่ข้างๆ
“เป็นใครกันแน่! ถึงทำเรื่องแบบนี้ได้! งานแต่งงานจะเริ่มขึ้นแล้ว จะทำอย่างไรดี?”
เวินเที๋ยนเที๋ยนในใจยุ่งเหยิง แต่ตอนนี้ทำได้เพียงแต่ทำให้ตัวเองใจเย็นลงโดยเร็วที่สุด
หันกลับมามองทางเคอเหยียนรุ่ยแล้วถาม “คุณหมายความว่าเมื่อวานนี้ชุดแต่งงานยังดีอยู่?”
“ใช่” เคอเหยียนรุ่ยพูดอย่างมั่นใจ “ก่อนผมออกไปเห็นว่าชุดแต่งงานยังคงอยู่ในสภาพดี”
“คุณออกไปเมื่อไหร่?”
เคอเหยียนรุ่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย ก้มหน้าลงครุ่นคิดสักพัก
“ตอนนั้นค่ำๆ ราวหกโมงกว่า ผมแก้ชุดแต่งงานเป็นครั้งสุดท้ายเสร็จแล้วก็กลับ ตอนนั้นที่นี่น่าจะเหลือเพียงผู้ช่วยไม่กี่คน”
“ผู้ช่วย?”
เวินเที๋ยนเที๋ยนนัยน์ตาวาววับขึ้นมาเล็กน้อย หันมองไปทางสองสามคนที่อยู่ในห้องในตอนนี้
เคอเหยียนรุ่ยรีบเอ่ยขึ้นมา “แต่ว่าไม่ใช่ผู้ช่วยของผมหรอก พวกเขาอยู่กับผมมาหลายปีแล้ว ไม่ทำเรื่องแบบนี้แน่”
เขาปกป้องผู้ช่วยของตนเองอย่างเต็มที่ เวินเที๋ยนเที๋ยนจึงส่ายหน้า “ฉันไม่ได้สงสัยพวกเขา แต่ถ้าพวกเขาอยู่ที่นี่ตลอด ไม่แน่บางทีอาจเห็นอะไรที่ผิดปกติก็ได้”
“คุณพูดถูก!” เคอเหยียนรุ่ยตาเป็นประกาย รีบพาผู้ช่วยสองสามคนนั้นเข้ามาทันที
เวินเที๋ยนเที๋ยนสีหน้าเคร่งขรึมมาก
ชุดแต่งงานที่สำคัญที่สุดถูกคนตัดจนกลายเป็นแบบนี้ และอีกไม่กี่ชั่วโมงงานแต่งก็จะเริ่มขึ้นแล้ว!
มือทั้งสองข้างของเธอประสานกันแน่นอย่างเคร่งเครียด
ไม่นาน ผู้ช่วยหลายคนก็ถูกมาพาเข้ามา
ท่าทางของทุกคนดูประหม่าเล็กน้อย
เวินเที๋ยนเที๋ยนยิ้มบาง แล้วพูดปลอบขวัญ “ทุกคนไม่ต้องกังวล ฉันแค่อยากจะถามว่าเมื่อวานตอนพวกคุณอยู่ที่สตูดิโอ มีเรื่องผิดปกติอะไรเกิดขึ้นบ้างไหม?”
ผู้ช่วยหลายคนมองหน้ากัน จมดิ่งกับการทวนความทรงจำ
พวกเขาช่วงนี้ล้วนมีส่วนร่วมในการทำชุดแต่งงานนี้ ตอนนี้เห็นชุดแต่งงานกลายเป็นแบบนี้ก็รู้สึกไม่ดีและโมโหเหมือนกัน
ครุ่นคิดไปมา ในที่สุดก็มีคนหนึ่งพูดขึ้น “เมื่อวานหลังจากที่ดีไซเนอร์ออกไปแล้ว ก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรผิดปกติ…..ไม่ ไม่สิ!”
ทันใดนั้นเขาก็ดูเหมือนนึกอะไรออกแล้วพูดออกมาอย่างรีบร้อน “เมื่อวานมีผู้หญิงคนหนึ่งมาสั่งทำชุดแต่งงาน”
เมื่อเขาพูดแบบนี้ คนอื่นๆ ก็นึกออกขึ้นมาทันที
“ใช่แล้ว!”
“ฉันจำได้ มาตอนสามทุ่มกว่า ใช่ไหม? ตอนนั้นเธอมาคนเดียว ฉันเลยจำได้แม่น”
สตูดิโอของเคอเหยียนรุ่ยส่วนใหญ่นั้นร่วมมือกับแบรนด์ต่างๆ น้อยมากที่จะรับออเดอร์ออกแบบให้ส่วนตัว ยิ่งไปกว่านั้นผู้ที่สามารถให้ออกแบบให้ได้ มีใครไม่มีผู้ช่วยมาด้วยบ้าง?
ผู้หญิงคนนั้นเข้ามาคนเดียว ทั้งยังเป็นเวลาดึก จึงทำให้คนจำได้แม่นจริงๆ
“ผู้หญิงคนหนึ่ง?”
เวินเที๋ยนเที๋ยนจับใจความสำคัญได้ทันที “เธอรูปร่างหน้าตาอย่างไร ยังจำได้ไหม?”
“อวบเล็กน้อย มีกระบนใบหน้า ผมยาว……ฉันจำได้ว่าเคยเห็นเธอที่ไหนมาก่อน แต่คิดไม่ออกสักที”
ได้ยินที่บรรยายเวินเที๋ยนเที๋ยนก็นึกอะไรออก อยู่ๆ ก็ล้วงเอาโทรศัพท์ขึ้นมา ค้นหารูปภาพหนึ่งในอัลบั้ม
“คุณดูหน่อย ว่าใช่เธอไหม?”
เมื่อผู้ช่วยเห็น ก็พยักหน้าทันที “ใช่ๆ เป็นเธอนั่นแหละ”
หลวนจื่อเข้ามาดู ก็ถลึงตากว้างทันที
“หล่อนเจียนี!”
เวินเที๋ยนเที๋ยนขมวดคิ้ว
เธอเองก็คิดไม่ถึงว่าจะเป็นหล่อนเจียนี!
“คุณแน่ใจไหมว่าเธอมาคนเดียว?”
ผู้ช่วยพยักหน้าอย่างมั่นใจ
“เมื่อวานเธอมาบอกว่าต้องการดูผลงานการออกแบบก่อนหน้านี้ ฉันก็เลยไปหาให้ เมื่อออกมาก็พบว่าเธอเดินออกมาจากห้องที่เก็บชุดแต่งงานไว้ ตอนนั้นเธอยังพูดอีกว่าเข้าไปดูผลงานออกแบบ ฉันเลยไม่ได้ใส่ใจ คิดไม่ถึงว่า……”
เวินเที๋ยนเที๋ยนได้ยินดังนั้นหัวใจก็หนักอึ้ง
หลังจากเกิดเรื่องคราวก่อน หล่อนเจียนีอยู่แต่ที่คฤหาสน์ตระกูลหล่อน ดูเหมือนจะสงบเรียบร้อยลงไม่น้อย คิดไม่ถึงว่าหนึ่งวันก่อนวันงานแต่งงาน จะตัดชุดแต่งงานของเธอจนพัง!
“ไม่ได้! ฉันต้องไปคิดบัญชีกับเธอ!” หลวนจื่อเดินออกไปอย่างเดือดดาล
“ไม่มีเวลาแล้ว” เวินเที๋ยนเที๋ยนยกมือขึ้นห้ามเธอ “ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดคือชุดแต่งงาน!”