เศรษฐีผู้ร่ำรวย:เริ่มจากการได้รับซองแดง 7 พันล้านซอง - ตอนที่ 11 : มุ่งมั่นเต็มที่ , ปริศนาของโจว!

แชงกรีลา ห้องเพรสซิเดนเชียล สวีท

ทิวทัศน์ยามค่ำคืน ที่มีแสงสีลอดผ่านเข้ามาทางหน้าต่าง ราวกับดวงดาวในยามค่ำคืน งดงามตระการตา

หลินฟาน ยกเหล้า เฮนเนสซี่เอ็กซ์ ในแก้วขึ้นมาดื่ม

จากนั้นเขาก็มองไปที่ข้อความทางโทรศัพท์

【คุณได้ใช้เงินไปทั้งหมด 1,300,000 หยวน ได้ซองแดง 131 ซอง ต้องการรับทั้งหมดหรือไม่?】

เมื่อตอนที่เขาอยู่ที่ห้างสรรพสินค้าIFC หลินฟาน ก็ได้รับข้อความของซองแดงเหล่านี้แล้ว

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้กดรับมันในตอนนั้น

เพราะหลินฟานก็ไม่รู้ว่าเขาจะได้รับอะไรแปลกๆหรือป่าว

แต่ในเวลานี้เขาไม่ต้องไปสนใจว่าใครจะมาเห็นทั้งนั้น

“เปิด!”

【ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี คุณได้รับเงิน 100 หยวน 】

【ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี คุณได้รับเงิน 99 หยวน 】

…

【ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี คุณได้ความรู้ด้านคณิตศาสตร์ระดับศาสตราจารย์ คุณสามารถใช้ความรู้ทางคณิตศาสตร์ที่ยอดเยี่ยมในการแก้ปัญหาต่างๆ ช่วยเพิ่มเสน่ห์อันน่าหลงใหล 】

…

【ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี คุณได้รับทักษะมุ่งมั่นเต็มที่ สมาธิสัมบูรณ์ สามารถแก้ปัญหายาก ๆ ได้อย่างง่ายดาย มีโอกาส 5% ที่จะทำให้เกิดแสงออร่า ผู้ชายที่ทุ่มเทและจริงจังคือผู้ชายที่มีเสน์ที่สุด! 】

【ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี คุณได้รับเงิน 10,000 หยวน 】

【ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี คุณได้รับอาคารสำนักงาน 1 แห่งของอาคารเฉียนคุนในเมืองเจียงเป่ย 】

…

หลินฟานได้รับเงินรวมเกือบ 500,000 หยวน จากซองแดงทั้งหมด 131 ซอง

จากนั้นเขาก็มองไปที่ทักษะความรู้คณิตศาสตร์ระดับศาสตราจารย์และทักษะมุ่งมั่นเต็มที่

ความรู้คณิตศาสตร์ระดับศาสตราจารย์? มันคงจะดีกว่านี้ถ้าเขามีทักษะนี้ ในตอนที่เขายังเรียนอยู่เมื่อสมัยมัธยม

มุ่งมั่นเต็มที่? อันนี้ดูเหมือนจะค่อนข้างดี

หลังจากดูที่ตรวจสอบทักษะเสร็จ หลินฟานก็เงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์ บนโต๊ะตนงหน้าของเขาเต็มไปด้วยใบรับรองอสังหาริมทรัพย์

A201 ชั้น 1 ของอาคารเฉียนคุน พื้นที่ 200 ตารางเมตร ครอบครองโดยหลินฟาน

A202 ชั้น 2 ของอาคารเฉียนคุน พื้นที่ 150 ตารางเมตร ครอบครองโดยหลินฟาน

…

หลินฟานมองไปที่ใบรับรองอสังหาริมทรัพย์เหล่านี้ด้วยคว่มประหลาดใจ

“ตึกเฉียนคุน นี่คือที่ที่ฉันทำงานอยู่ไม่ใช่เหรอ?”

“กริ๊งงง!”

ในขณะนั้น โทรศัพท์มือถือของหลินฟานก็ดังขึ้น

“หลินฟาน ทำไมวันนี้นายไม่มาทำงาน”ทันทีที่รับสาย เสียงของเพื่อนร่วมงานชื่อหม่าจือหยวน ก็ดังออกมาทางโทรศัพท์

หลินฟาน เพิ่งนึกได้ว่าวันนี้เป็นวันที่เขาจะต้องไปทำงาน

“เอ่อ ฉันลืมบอกนายไป ฉันกำลังจะลาออก” หลินฟานกล่าว

แม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่มีระบบ แต่หลินฟานก็ได้วางแผนที่จะลาออกเอาไว้แล้ว

ตอนนี้แค่ทำมันก่อนกำหนดก็เท่านั้น

“ลาออก?” หม่าจือหยวนผงะไปครู่หนึ่งและพูดขึ้น “ถ้างั้น หากนายมีเวลาก็ส่งงานของนายมาให้ฉัน ไม่อย่างนั้นหัวหน้าอาจจะไม่จ่ายเงินเดือนของเดือนที่แล้วให้นาย”

หลินฟานพูด “ตกลง ฉันจะไปที่นั่นในอีกสองวัน”

ความจริงแล้วหลินฟานไม่ได้สนใจเรื่องของเงินเดือน

แต่เขาเป็นคนที่เริ่มงานนี้ เขาก็ต้องกลับไปทำให้จบ

เพราะถ้าเขาไม่สามารถรับผิดชอบงานที่ตัวเองทำจนจบได้ คนที่มารับงานต่อจากเขาก็คงต้องลำบากน่าดู

หลังจากวางสาย โทรศัพท์ของเขาก็สั่นเล็กน้อย

ปรากฎว่าเป็นฉินหยู่ซวนที่ส่งรูปภาพมาทางวีแชท

ในรูปเผยให้เห็นใบหน้าที่สวยงามของเธอ ประกอบกับดาราก้นสมุทรที่ใส่อยู่รอบคอ ฉินหยู่ซวนเปล่งประกายด้วยแสงที่งดงาม

สวยและมีเสน่ห์!

ฉินหยู่ซวน: ฉันชอบมันมาก ขอบคุณมากนะ

หลินฟาน: ระหว่างเรามีอะไรต้องขอบคุณกันอีก? แล้วคุณชอบมันรึเปล่า

ฉินหยู่ซวน: ชอบสิ! โครงการจะเริ่มอย่างเป็นทางการในวันพรุ่งนี้แล้ว ช่วงนี้ฉันอาจจะยุ่งอยู่พักหนึ่งเลย ดังนั้นฉันน่าจะไม่สามารถพาคุณไปเที่ยวในซางไห่ได้

หลินฟาน:ไม่เป็นไร ตั้งใจทำงานของคุณให้เต็มที่ แต่คุณควรใส่ใจเรื่องการพักผ่อนให้เพียงพอด้วยนะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา

หลินฟาน:เอิ่ม ผมว่าพรุ่งนี้ผมจะกลับไปที่เจียงเป่ย ผมจะกลับไปจัดการเกี่ยวกับเรื่องงานนิดหน่อย แล้วผมจะกลับมาเที่ยวกับเธอที่ซางไห่นะ

ฉินหยู่ซวน:โอเคคะ

…

ณ เมืองเจียงเป่ย อาคารเฉียนคุน

ฉางกุยมองดูสัญญาเช่าในมือ แล้วบ่นออกมา “สัญญาเหลืออีกแค่สองเดือน ฉันต้องไปหาผู้จัดการหวางเพื่อต่อสัญญาในปีหน้า หวังว่าราคาจะไม่เพิ่มขึ้นมากเกินไป”

ขณะพูด ฉางกุยรู้สึกละอายใจและเดินออกจากสำนักงาน เขาเดินตรงไปที่ชั้นบนสุดของอาคารเฉียนคุน

“ท่านประธานหวาง ไม่ได้เจอกันนานเลย! ทำอะไรอยู่หรือครับ?” ฉางกุยถามด้วยรอยยิ้ม

หวางจงเต๋อกล่าว “ฉันกำลังแยกสัญญาและเอกสารบางอย่าง ว่าแต่ฉางกุย นายมีอะไรจะคุยกับฉันรึเปล่า”

“ผมเอาชาวังดงมาฝาก” ฉางกุยยิ้ม

ขณะพูด ฉางกุยก็หยิบห่อชาออกมาและพูดต่อ “นี่คือชาวังตงที่เพื่อนของผมซื้อมาจากหวู่ยี่ แต่เพื่อนคนนั้นของผมเป็นคนไม่ชอบดื่มชา ผมจึงนำมันมาให้คุณหวางลิ้มลองดู”

หวางจงเต๋อ เป็นคนที่ชอบดื่มชามาก ดวงตาของเขาเปร่งประกายทันที่ที่ได้ยินชื่อชาวังตง

ฉางกุยรีบพูด “ใช่แล้ว อีกสองเดือนสัญญาเช่าบริษัทของผมจะหมดอายุ คุณหวาง คุณคิดยังไงเรื่องที่ทางเราจะขอต่อสัญญา”

หวางจงเต๋อพูดอย่างช่วยไม่ได้: “ฉางกุย ถ้าเป็นเรื่องนั้น เราก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันในวันนี้แล้วล่ะ เพราะตึกเฉียนคุนถูกขายให้คนอื่นไปแล้ว”

“ขายให้คนอื่นไปแล้ว?” ฉางกุยตกใจ ดวงตาเขาเบิกกว้าง

ไม่แปลกที่เขาจะรู้สึกตกใจ

อาคารเฉียนคุนตั้งอยู่ใจกลางเมืองเจียงเป่ย ที่ดินแต่ละตารางเมตรของที่นี่เปรียบเสมือนทองคำ

ราคาโดยประมาณของทั้งตึกเฉียนคุนทั้งหมดสูงถึง 1 พันล้านหยวน!

เขาไม่กล้าแม้แต่จะจินตนาการ ว่าต้องเป็นคนแบบไหนกันแน่ที่สามารถเอาเงินจำนวนมากขนาดนั้นออกมาใช้ได้

หวางจงเต๋อพยักหน้าและกล่าวว่า “ แล้วเรื่องการต่อสัญญา เราจะเจรจากันได้ก็ต่อเมื่อเจ้านายคนใหม่มา”

“คุณหวาง คุณพอจะบอกผมได้รึเปล่าว่าใครเป็นคนที่ซื้อสำนักงานเฉียนคุน” ฉางกุยละอายใจถาม

หวางจงเต๋อลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูด “ยังไงคุณก็ต้องรู้อยู่ดี บอกก่อนก็คงไม่เป็นไร ”

ขณะพูด หวางจงเต๋อหยิบเอกสารออกมาจากลิ้นชักแล้วส่งให้กับฉางกุย

ฉางกุยพลิกเอกสารอย่างรวดเร็ว และพูดด้วยความประหลาดใจ: “หลินฟาน? คนที่ซื้อตึกนี้ยังหนุ่มขนาดนี้เลยเหรอ”

…

วันถัดไป

หลังจากที่ หลินฟานส่งข้อความถึงฉินหยู่ซวนเสร็จ เขาก็ซื้อตั๋วชั้นเฟิสคลาสและตรงกลับไปที่เมืองเจียงเป่ย

ขณะนี้เป็นเวลาบ่ายโมงแล้ว

หลินฟานยังไม่ได้ตรงไปที่บริษัท แต่เขานั่งรถไปที่โรงแรม ฮิวตัน ก่อน แล้วค่อยไปคุยเรื่องงานพรุ่งนี้เช้า

เมื่อเขาเดินเข้าไปในล็อบบี้ของโรงแรมฮิลตัน เขาถูกดึงดูดโดยโปสเตอร์ขนาดใหญ่

“ยินดีต้อนรับสู่การประชุมระดับนานาชาติเพื่อวิจัยและอภิปรายเกี่ยวกับคณิตศาสตร์”

“หูชวน คณบดีด้านคณิตศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยเจียงเป่ย…”

“ฟางเจิ้งถัง ศาสตราจารย์วิชาคณิตศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยฮั่นจง…”

“เมื่อ 2^(2^n)＜p＜2^(2^(n+1)) Mp มี 2^(n+1)-1 เป็นจำนวนเฉพาะ”

ตอนแรก หลินฟานไม่ได้สนใจเกี่ยวกับการอภิปรายพวกนี้เลย

แต่เมื่อเขามองไปที่โจทย์ คำตอบมากมายก็ผุดเข้ามาในหัวของเขา

หลินฟานครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหยิบปากกาข้างๆของเขา และเริ่มเขียนไปบนกระดานอย่างรวดเร็ว

ΠMp(22n)^πMp(22n-1)=2n^1……(a)

ΠMp(22n)=2n+1^n-1

…

“ขีด ขีด ขีด!”

เสียงเขียนจากกระดานดังขึ้นทั่วทั้งห้องโถง

ความเร็วในการเขียนของหลินฟานนั้นเร็วมาก

อย่างไรก็ตาม ปริศนาของโจวเป็นโจทย์คณิตศาสตร์ระดับโลก

แม้ว่าหลินฟานจะมีประสบการณ์คณิตศาสตร์ระดับศาสตราจารย์ แต่ไม่นานเขาก็เริ่มติดขัดและความเร็วในการเขียนของเขาก็ช้าลง

นี่เป็นเหมือนกับการปีนขึ้นภูเขาที่ลาดชันและยากต่อการปีนป่าย

อย่างไรก็ตาม หลินฟานเป็นประเภทที่ยิ่งยากเท่าไหร่ก็ยิ่งต้องการจะแก้มันให้ได้และไม่คิดที่จะยอมแพ้ เขาตั้งใจทำอย่างเงียบๆ

【ติ๊ง! ทักษะมุ่งมั่นเต็มที่ กระตุ้นแสงออร่า 】

ทันใดนั้น หลินฟาน ดูเหมือนจะมีออร่าแปลกๆเกิดขึ้นรอบตัวเขา และความเร็วในการเขียนที่ช้าลงในตอนแรกก็เร็วขึ้นอีกครั้ง

ด้านนอกโรงแรมฮิลตัน

ชายหญิงสองสามคนในชุดสูทและรองเท้าหนัง ทั้งคู่ดูอ่อนโยนและสง่างามเดินเข้ามา

“อาจารย์ อาจารย์ และผู้นำจาก มหาวิทยาลัยเจียงฉง,มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีเจียงเป่ย ฯลฯ ทั้งหมดมาเข้าร่วมการสัมมนาด้านคณิตศาสตร์ สถานที่ประชุม อาหาร ฯลฯ ทั้งหมดนั่นพร้อมแล้วรึยัง?” หูชวน คณบดีด้านคณิตศาสตร์ถาม

“ คณบดีหู คุณวางใจได้ ฉันได้เตรียมงานไว้เรียบร้อยทั้งหมดแล้ว สัญญาเลยว่าการประชุมคณิตศาสตร์ระดับนานาชาติในครั้งนี้จะต้องถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่” หวงจือฮาวกล่าว

เขารีบพูดประจบประแจงว่า: “ใครๆก็รู้ว่า คณบดีหู ก้าวหน้าไปอย่างมากในการศึกษาปริศนาของโจว!”

“ฉันเชื่อว่าการสัมมนาครั้งนี้จะต้องสร้างความประทับใจ ให้กับประเทศและแม้แต่คนทั้งโลกได้อย่างแน่นอน!”