แค้นรักสามีตัวร้าย - บทที่ 1577 ให้พวกเขาฝังพร้อมกับผม
ฉากนี้เกินความคิดของคนทั้งหลาย รวมกับนรมนที่อยู่ในนั้นด้วย เธออดไม่ได้ที่จะนิ่งอึ้งไปเลย และคนอื่นๆล้วนรู้ถึงความสัมพันธ์ของเจตต์กับนิวัฒน์มาโดยตลอด ดังนั้นสำหรับเจตต์แม้ว่ามีการเตรียมป้องกันไว้บ้าง แต่ก็นึกไม่ถึงเจตต์จะลงมือกับนิวัฒน์อย่างนี้ ดังนั้นก็ได้ปรากฏสภาพการณ์อย่างหนึ่งขึ้นมา
นั่นก็คือตอนที่คนทั้งหลายล้วนอึ้งชะงักกลับกลายเป็นไม่มีสักคนนึกขึ้นมาว่าต้องเข้าไปปกป้องนิวัฒน์ จนกระทั่งมีดสั้นที่ไหลออกมาจากแขนเสื้อของเจตต์ที่ไม่มีการขัดขวางเลยสักนิดแทงเข้าไปในหน้าอกของนิวัฒน์เลย
เลือดแดงสดทำให้เสื้อเปียกหมด นิวัฒน์ล้วนนิ่งอึ้งไปเลยทั้งตัว
“คุณกล้า……”
“คนเหมือนอย่างคุณแบบนี้สมควรตาย!”
นัยน์ตาของเจตต์ป่าเถื่อนโหดร้ายไปหมด ชั่วพริบตาเดียวแรงกำลังที่อยู่ในมือผลักไปยังข้างในหลายส่วน นิวัฒน์อยากจะโต้ตอบกลับ แต่เจตต์ถอยไปข้างหลังแล้ว อีกทั้งชั่วพริบตาเดียวก็ดึงมีดสั้นออกมาแล้วด้วย
เลือดพ่นออกมาแบบสเปรย์
คนบริเวณรอบๆล้วนนิ่งอึ้งไปเลย
สีหน้าของนรมนมีความขาวซีดเล็กน้อย บุริศร์เข้าไปก้าวหนึ่งอย่างรวดเร็ว คุ้มครองเจตต์อยู่ข้างหลังโดยตรง
“คุณบ้าไปแล้วเหรอ? เรื่องแบบนี้ที่ไหนจะให้คุณลงมือล่ะ? นี่เป็นชีวิตชีวิตหนึ่งนะ!”
บุริศร์มีความกลัดกลุ้มเล็กน้อย
เจตต์ไม่ใช่คนที่วู่วาม ทำไมลงมือกับนิวัฒน์แล้วล่ะ?
ถึงแม้ว่าเป็นคนที่น่าเกลียดชังขนาดนั้นอย่างพวกเขาสมชัยยังต้องหาหลักฐานให้เจอ ส่งไปลงโทษตามกฎหมายเช่นกัน ถึงยังไงเขาก็นึกไม่ถึงว่าเจตต์จะไปฆ่านิวัฒน์ด้วยมือของตนเอง
เจตต์จ้องมองนิวัฒน์ดิ้นรนอยู่อย่างเจ็บปวด กัดฟันอยู่พูดทีละคำๆว่า “เขาใส่หนอนกู่ให้ขวัญตา แม่หนอนกู่ก็อยู่ในกายเขา เขาไม่ตาย ขวัญตาก็จะหลุดพ้นจากการควบคุมของเขาไม่ได้ตลอดกาล! อยากได้เส้นทางการเดินเรือของตระกูลปวนะฤทธิ์เหรอ? ลงไปเอากับยมบาลที่นรกเถอะ! เขามั่นใจว่าผมจะไม่ลงมือกับเขา แต่บางเวลาคนชั่วมักจะต้องมีคนชั่วมาปราบ เพื่อที่จะทำให้ขวัญตากับตระกูลปวนะฤทธิ์สามารถหลุดพ้นไปได้ ถึงแม้ว่าผมต้องติดคุกแล้วยังไงล่ะ?”
เขาจะไปตายเอาดาบหน้าแล้ว
ระหว่างทางก่อนที่เขาจะมาก็เตรียมตัวจะทำเช่นนี้แล้ว แต่เป็นเพราะว่าบุริศร์มีบางเรื่องยังไม่ชัดเจน อยากจะฟังนิวัฒน์อธิบายเขาจึงเหลือเวลาช่วงหนึ่งให้กับเขาเท่านั้น
ตอนนี้เรื่องที่บุริศร์อยากจะรู้ก็รู้แล้วเช่นกัน นรมนก็รู้เรื่องของคุณยายไปด้วย เขารู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องเก็บนิวัฒน์ไว้อีกเลย
คนชั่วเหมือนอย่างเขาแบบนี้ทั้งสมองล้วนเป็นการวางแผนทำร้ายผู้อื่นกับความคิดชั่วร้าย เพียงแค่อยู่มากกว่าวันหนึ่งก็จะมีคนที่ใจงามตายไปยิ่งมากขึ้น
นิวัฒน์ได้ยินเจตต์พูดอย่างนี้ โมโหจนใบหน้าล้วนซีดแล้ว
“แกคนเลวทรามคนนี้! ผมเป็นตาแกนะ!”
“คุณตาผมเป็นคุณท่านตนุวร! คุณไม่คู่ควร! ยิ่งกว่านั้นคุณฆ่าพ่อแม่ของคุณยายผม ความแค้นนี้คุณยายผมใจร้ายไม่ลง ผมมาแก้แค้นเอง! นิวัฒน์ คุณคิดเองว่าความผูกพันทางสายเลือดสามารถผูกมัดผมไว้ได้ใช่ไหม? แต่น่าเสียดายผมเหมือนดั่งคุณที่ใจดำอำมหิต เพื่อคนที่ผมแคร์ผมจะไม่เสียดายสิ่งที่ต้องชดใช้ทั้งหมด! อย่าบอกว่าเป็นการฆ่าคุณด้วยมือตนเองเลย ถึงแม้ว่าจะลงโทษคุณด้วยวิธีฆ่าหั่นศพ ผมล้วนจะไม่ลังเลล่ะ ขวัญตาเป็นภรรยาของผม! เป็นผู้หญิงที่ผมจะเอาชีวิตไปรักทั้งชีวิต คุณกลับกลายเป็นกล้าใส่หนอนกู่ให้เธอ อยู่ตอนที่เธอสูญเสียลูกทำให้เธอเกิดภาวะซึมเศร้า กระทั่งยังคิดที่จะอาศัยแม่หนอนกู่ที่อยู่ในกายควบคุมเธอมารับใช้คุณ หลอกใช้สถานะที่เป็นทายาทตระกูลปวนะฤทธิ์ของเธอมาข่มขู่พ่อตาผมเอาเส้นทางการเดินเรือให้กับคุณ? การดีดลูกคิดที่สมปรารถนาของคุณนี้ช่างคิดอย่างฉลาด แต่น่าเสียดาย คุณพลาดคิดถึงผมไปเลย สำหรับการฆ่าคุณผมไร้ความหวาดกลัว!”
แต่ละคำของเจตต์ดังชัดทรงพลัง ดูเหมือนแต่ละคำๆล้วนแทงเข้าไปในหัวใจของนิวัฒน์
เขาคำนวณพลาดแล้วจริงๆ
เขาคิดว่าท่าทีที่เจตต์มีต่อเทย่ากระหายขนาดนั้น แคร์ขนาดนั้น สำหรับคุณตาแท้ๆอย่างเขาคนนี้ น่าจะแคร์ความเกี่ยวข้องทางสายเลือดอยู่เช่นกัน ถึงแม้ว่าเจตต์ทนดูสิ่งที่ทำของตนเองไม่ได้ ก็จะไม่ลงมืออย่างโหดร้ายกับเขาเช่นกัน แต่เขาลืมไปเลย คนล้วนมีเส้นตาย
และขวัญตาก็คือเส้นตายของเจตต์!
นรมนทั้งสมองล้วนมึนงงไปทั้งตัว
ขวัญตาถูกใส่หนอนกู่เหรอ?
ทั้งยังถูกนิวัฒน์ใส่กับมือตนเอง?
เธอกลับกลายเป็นล้วนไม่รู้เลยสักนิด
บุริศร์เห็นคนของนิวัฒน์เริ่มมีการเคลื่อนไหว รีบส่งสัญญาณมือหนึ่งที ชั่วพริบตาเดียวคนข้างนอกพุ่งเข้ามาเลย
“ฆ่าพวกเขา! ให้พวกเขาฝังไปพร้อมกับผม!”
นิวัฒน์คำรามอยู่ กลับหยุดเลือดที่ไหลออกมาไม่อยู่
เขาได้เพียงแต่เบิ่งตาค้างจ้องมองชีวิตของตนเองหายไปทีละนิดๆ ความหวาดกลัวปกคลุมในใจ
ไม่!
เขาไม่อยากตาย!
ถึงแม้ว่าอยู่จนอายุป่านนี้แล้ว เขาไม่อยากตายเหมือนเดิม!
บุริศร์เห็นคนของนิวัฒน์ระส่ำระสายอยากจะเคลื่อนไหว พูดอย่างเย็นชาว่า “ดีที่สุดพวกคุณคิดให้ชัดเจนว่าตอนนี้พวกคุณยืนอยู่แผ่นดินไหนล่ะ? ผมรู้ว่าพวกคุณล้วนถูกนิวัฒน์ขู่บังคับจึงเป็นองครักษ์ของเขา อาจจะมีบางคนก็ถูกใส่หนอนกู่ไปด้วย แต่เพียงแค่เขาตายแล้วแม่หนอนกู่หายสาบสูญ ลูกหนอนกู่ที่อยู่บนกายพวกคุณย่อมจะอยู่รอดไม่ได้ ถึงเวลานั้นพวกคุณก็มีอิสระไปด้วยแล้ว แต่ถ้าตอนนี้ทำอะไรกับพวกเราไป ทำผิดเรื่องอะไรไว้ ถึงแม้ว่าในร่างกายพวกคุณไม่มีพิษหนอนกู่แล้ว พวกคุณจะรู้สึกว่ายังสามารถออกจากที่นี่อย่างปลอดภัยได้เหรอ? เพื่อคนที่ใกล้ตายคนหนึ่งเสียทั้งชีวิตของตนเองไป คุ้มค่าเหรอ?”
พอคำพูดนี้พูดออกไป คนที่เมื่อกี้ยังมีความระส่ำระสายอยากจะเคลื่อนไหวเล็กน้อยทันใดนั้นหยุดการเคลื่อนไหวไว้ ต่างจ้องมองกันและกัน กลับล้วนมีความลังเลเล็กน้อยแล้ว
นิวัฒน์โมโหจนร้องตะโกนขึ้นมา
“พวกคุณไอ้เหี้ยเหล่านี้! ผมยังไม่ตายล่ะ! ตอนนี้ผมเพียงแค่กระตุ้นแม่หนอนกู่ที่อยู่ในกาย พวกคุณก็……อ่า!”
คำพูดของนิวัฒน์ยังพูดไม่จบ นรมนลงมือโดยตรง เศษกระจกที่แหลมคมแทงเข้าไปในลำคอของนิวัฒน์ เขายากที่จะเชื่อจ้องมองนรมนอยู่ ก็ได้ยินนรมนพูดว่า “คุณมีความเกี่ยวข้องทางสายเลือดกับเจตต์ ฉันกับคุณกลับไม่มี คุณวางแผนทำร้ายคุณยายฉัน เหยียดหยามคุณตาฉัน หลอกใช้สมชัยวางแผนทำร้ายทั้งครอบครัวของสามีฉัน ความแค้นแต่ละเรื่องเหล่านี้หยิบออกมาล้วนสามารถทำให้ฉันฆ่าได้คุณหลายพันรอบ ตอนนี้เพียงแค่ให้ความสะใจหนึ่งทีแก่คุณ ถือว่าสบายคุณแล้ว”
บุริศร์เห็นนรมนเป็นแบบนี้ อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจหนึ่งที นัยน์ตาปรากฏความรักใคร่โปรดปรานออกมาหนึ่งที
ช่างเถอะ
สะใภ้โง่ๆคนนี้คือกลัวว่าเจตต์ต้องแบกรับความรับผิดชอบตัวคนเดียว ดังนั้นเอาตนเองเกี่ยวข้องเข้าไปด้วย
นี่คือกลัวว่าเขาไม่จัดการให้เจตต์เหรอ?
จริงๆนะ……
ถ้าหากไม่ใช่คนเยอะ บุริศร์อยากจะตีก้นเธอจริงๆเลย
ไม่มีความมั่นใจกับสามีของตนเองขนาดนี้ ดีจริงๆเหรอ?
นรมนสังเกตถึงสายตาที่บุริศร์จ้องมองไปยังตนเอง อดไม่ได้ที่จะใจฝ่อหลบออกไปเลย ลักษณะท่าทีที่น่ารักนั้นกลับทำให้มุมปากของบุริศร์งอขึ้นนิดๆ
นิวัฒน์ถูกคนทั้งสองลอบสังหารต่อๆกัน ทั้งได้รับความกระทบกระเทือนนี้อีก บวกกับอายุมากแล้วด้วย ในที่สุดก็ค่อยๆหลับตาลง
จบตามไปกับบาปความชั่วทั้งชีวิตของเขา คนที่ถูกใส่หนอนกู่ทั้งหลาย ฉับพลันในทันทีสั่นระริกหนึ่งที ทันใดนั้นร่างกายสบายขึ้นไม่น้อย
คนมากมายดีอกดีใจจนล้วนจะร้องไห้แล้ว กอดกันกระโดดร้องออกมาอยู่ พวกเขาถูกหนอนกู่ควบคุมมาหลายปี ตอนนี้ในที่สุดก็ได้รับอิสระแล้ว ย่อมจะมีความปีติยินดีที่คล้ายดั่งเกิดใหม่อยู่แล้ว
จัดการเรื่องที่นรมนฝากฝังไว้เสร็จ ขวัญตากลับมาฝั่งนี้ เห็นฉากนั้นที่เจตต์ทำเพื่อเธอลอบสังหารนิวัฒน์
ตอนที่เธอได้ยินเขาพูดว่าขวัญตาเธอเป็นผู้หญิงของเจตต์ในชาตินี้ที่จะเอาทั้งชีวิตไปรัก น้ำตาก็อดไม่ไหวที่จะไหลอย่างรวดเร็วออกมา
อารมณ์ในใจเจตต์สลับซับซ้อนยังไม่ทันที่จะทำอะไร ชั่วพริบตาเดียวมีเงากายที่คุ้นเคยเงาหนึ่งพุ่งออกมา พุ่งเข้าไปในอ้อมอกของเขาโดยตรง