แค้นรักสามีตัวร้าย - บทที่ 1802 คุณนึกว่าผมโง่เหมือนกันกับคุณ?
“เธอจะมีลูกสาวให้ฉันหรอ?”
กานต์ไม่ตอบถามกลับ ทำให้สีหน้าของไอราแดงยิ่งขึ้นไปอีก
มองดูท่าทางที่น่ารักเช่นนี้ของเธอ ที่กานต์คิดกลับเป็นหากเธอท้องขึ้นมา สภาพร่างกายของเธอในตอนนี้จะสามารถรับไหวหรือเปล่า?
“ไอรา”
“หืม?”
ไอราชะงักเล็กน้อย เงยหน้ามองไปที่กานต์ ก็เห็นนัยน์ตาของเขาสะท้อนความอ่อนโยนและความเอ็นดูสงสาร อดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามว่า “เป็นอะไรไป?”
“ไปตรวจสุขภาพเถอะ”
ใจของไอราอดไม่ได้ที่จะดังกึก
หรือว่าเขารู้อะไรมา?
“ทำไมต้องตรวจสุขภาพล่ะ?”
“ใช้จดทะเบียนสมรสไง”
กานต์เอ่ยอย่างเป็นธรรมชาติมาก “เธอก็รู้ ทะเบียนบ้านของฉันตอนนี้ยังไม่ได้ย้ายออกมา จะแต่งงานยังต้องเขียนคำร้อง ถึงเวลาผลการตรวจสุขภาพของเธอก็ต้องส่งเข้าไปด้วยเหมือนกัน”
“อ้อ”
ไอราโล่งอก ในใจทั้งหอมหวานทั้งเป็นกังวล
นี่หากตรวจสุขภาพล่ะก็กานต์จะพบอะไรหรือเปล่านะ?
เธอเอ่ยขึ้นมาอย่างกะทันหัน “ฉันมีหมอส่วนตัวของตัวเอง ฉันไปเองได้”
“ไม่อยากให้ฉันไปเป็นเพื่อนเธอ?”
น้ำเสียงของกานต์ค่อนข้างกดลงต่ำ
“ไม่ใช่”
ไอรารีบส่ายศีรษะ
เธอจะไม่อยากให้กานต์ไปเป็นเพื่อนได้ยังไงกันล่ะ?
ทว่าคิดถึงหากกานต์ไปแล้วก็จะพบสภาพร่างกายของเธอ เธอก็จิตใจไม่เป็นสุข
ตอนที่กำลังไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไรดีนั้น อยู่ๆกานต์ก็หัวเราะพร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า “ก็ดีเหมือนกัน เธอไปเองเถอะ ชมพูทางนี้ยังไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง ฉันโทรหาพี่ชายของฉันแล้ว พรุ่งนี้คงจะมาถึง ช่วงเวลานี้ฉันต้องดูผลการตรวจร่างกายของหมอรอบข้างเธอ เธอไปโรงพยาบาลส่วนตัวคนเดียวก็ระวังหน่อย”
“ได้”
ไอรารีบพยักหน้า
“ไม่โกรธ？”
กานต์ถามขึ้นอีกครั้ง กลับทำให้ไอรานิ่งอึ้งไป
เธอนึกขึ้นได้อย่างกะทันหันว่าตนเองมัวแต่ไปสนใจเรื่องการปิดบังสภาพร่างกาย และลืมปฏิกิริยาตอบสนองขั้นพื้นฐานที่สุดของผู้หญิงคนหนึ่ง
ชมพูเป็นถึงศัตรูหัวใจของเธอนะ
คิดถึงตรงนี้ ไอราก็เอ่ยขึ้นเบาๆว่า “ฉันเชื่อคุณ ในเมื่อคุณเลือกฉันแล้ว ก็จะไม่เช้าสามเย็นสี่ ความสัมพันธ์ของคุณกับตระกูลเกียรติโกศลไม่สามารถเฝ้าดูอย่างนิ่งดูดายได้จริงๆ ฉันเข้าใจ”
“ขอบใจนะ”
กานต์ยื่นมือไปลูบผมของเธอ ราวกับตั้งใจทำผมเธอยุ่ง
ไอรารู้สึกหมดคำพูดขึ้นมาจากใจจริง
“กานต์ ผมของฉันสนุกมากหรอ?”
“อื้อ”
กานต์ตอบอย่างกับเด็กก็ไม่ปาน กลับทำให้ไอราไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรไปชั่วขณะ
ผู้ชายบ้าคนนี้มีความชื่นชอบพิเศษอะไรกัน?
แต่ว่าเธอก็ไม่ได้ขัดขวาง ปล่อยกานต์ไปตามสบาย ถึงอย่างไรเส้นผมของเธอก็นุ่มลื่น จะทำยังไงก็ฟื้นกลับคืนมาเหมือนเดิม
กานต์เห็นเธอไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองอะไรก็ไม่มีกระจิตกระใจจะแหย่เธอเล่นแล้ว จับมือของเธอเอาไว้พร้อมกับเอ่ยถามขึ้นว่า “เธออยากกินผลไม้อะไร?”
“หา？”
ไอราชะงักไปอีกครั้ง
“ทำไมถามแบบนี้?”
“เพราะฉันจะไปซื้อผลไม้เข้าไปให้ชมพูหน่อย น้าพลดีกับฉัน ชมพูหลายปีมานี้ก็ถือเป็นน้องสาวของฉันคนหนึ่งที่เติบโตมาด้วยกัน ฉันก็ไม่อาจมือเปล่าเข้าไป พ่อฉันบอกกับฉันว่าต้องรู้จักมารยาทนิดนึง”
กานต์หลุดหัวเราะออกมาเล็กน้อย
ไอราเอ่ยขึ้นเบาๆ “งั้นคุณก็ซื้อให้เธอสิ ถามฉันชอบกินผลไม้อะไรทำไม?”
“ยัยโง่！”
กานต์ยื่นมือออกไปดีดหน้าผากของเธอทีหนึ่ง เอ่ยว่า “ซื้อให้ชมพูคือเรื่องตามมารยาท ซื้อให้เธอเป็นสิ่งที่สมควร ผู้หญิงของฉันไม่กินผลไม้หรือไง?”
มุมริมฝีปากของไอรายกขึ้นมาเล็กน้อยในทันที
“อะไรฉันก็กินหมด เลี้ยงง่ายมาก”
คำพูดของไอราทำให้กานต์หัวเราะพรืดออกมา
“พูดอย่างกับว่าฉันเลี้ยงเธอไม่ไหวงั้นแหละ เร็วเข้า บอกมา ชอบกินอะไร?”
“งั้นก็สตรอว์เบอรี่?”
ฤดุกาลนี้กินสตรอว์เบอรี่ดีที่สุดแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นรสชาติหวานๆนั่นแค่คิดก็ทำให้คนน้ำลายไหลยืดแล้ว ก็แค่ถือไม่สะดวกเท่าไร
กานต์พยักหน้า ตบที่ก้นของเธอพร้อมกับเอ่ยขึ้นในทันทีว่า “ไปเถอะ”
“คุณ！”
ไอราจะยังไงก็คิดไม่ถึงว่าการเคลื่อนไหวที่ตามอำเภอใจเช่นนี้กานต์จะทำเป็น อดไม่ได้ที่จะหน้าแดงขึ้นมา ดวงตาที่แนบไปด้วยท่าทีที่เขินอายมองจนกานต์รู้สึกเสียวสะดุ้งในใจ
“รีบไป ไม่งั้นฉ้นก็จะไม่ให้เธอไปแล้ว”
ดวงตาของกานต์เปล่งประกายความรู้สึก ความต้องการ ทำไอราตกใจจนหมุนตัววิ่งไปในทันที
“คุณทำตัวดีๆ หน่อยนะ รอฉันกลับมา！”
ไอราวิ่งออกไปครู่หนึ่งถึงได้หยุดฝีเท้าเอาไว้ เตือนกานต์อย่างดุดัน สีหน้านั้นท่าทางนั้นก็ราวกับแมวที่ไม่มีกรงเล็บ ทำให้คนรู้สึกเพียงแค่น่ารักเท่านั้น
“อืม”
แต่ว่ากานต์ก็ยังคงตอบรับไป
ได้คำตอบที่ตัวเองต้องการแล้ว ไอราก็วิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
รอยยิ้มที่มุมริมฝีปากของกานต์เก็บลงไปเล็กน้อย จากนั้นหยิบมือถือออกมาโทรหาแพทย์เจ้าของไข้ของไอรา
“ผมเอง กานต์”
ฝ่ายตรงข้ามชะงักเล็กน้อย แต่ก็ยังคงรู้ว่ากานต์คือคนที่เจ้าหญิงของตนเองชอบ ท่าทีนอบน้อมขึ้นมาในทันที
“คุณกานต์ มีธุระหรือครับ?”
“อีกสักครู่ไอราจะไปตรวจสุขภาพที่คุณ ถือโอกาสสุ่มตัวอย่างบางส่วนของเธอออกมา ฉันต้องการหาแหล่งไตที่เหมาะสมให้กับเธอ”
หลังจากที่หมอมาร์ตินได้ยินก็ประหลาดใจเป็นที่สุด
“เจ้าหญิงบอกกับคุณหมดแล้ว?“
“หากเธอบอกแล้ว ผมยังจำเป็นต้องใช้คุณ?”
กานต์รู้สึกมาร์ตินไม่มีสมอง
หากไม่ใช่กิจจาบอกกับเขาว่ามาร์ตินถือว่าเป็นรุ่นพี่ของเขา เขาก็ขี้เกียจจะโทรมาเบอร์นี้
ไอราคิดจะปิดบังเขา ก็ต้องหาคนที่คุ้นเคยทำการตรวจสุขภาพให้เป็นธรรมดา ถ้างั้นมาร์ตินก็คือตัวเลือกที่ดีที่สุด
เขากับกิจจาต้องการตัวอย่างของไอราเพื่อค้นหาแหล่งไต เรื่องนี้ชักช้าอีกต่อไปไม่ได้แล้ว
มาร์ตินถูกกานต์ตอกหน้าเช่นนี้ ก็ลูบจมูกด้วยความกลัดกลุ้มขึ้นมาในทันที
เมื่อครู่นี้กิจจารุ่นน้องอัจฉริยะของเขาก็ได้โทรมาแล้ว เขายังพูดอะไรได้อีก?
คะแนนในวงการแพทย์ของกิจจาเด่นชัดใครๆก็เห็น เขายังอยากจะเกาะต้นขาของกิจจาเอาไว้ให้แน่น ตอนนี่รุ่นน้องได้ส่งต้นขามาแล้ว มาร์ตินไม่มีทางปฏิเสธเป็นธรรมดา
“ แต่เรื่องนี้จะบอกให้เจ้าหญิงรู้ไม่ได้นะครับ”
“คุณเห็นผมโง่เหมือนกันกับคุณ?”
กานต์พูดจบก็วางสายลง กลับทำให้มาร์ตินกลัดกลุ้มยิ่งขึ้นไปอีก
เขาโง่ตรงไหน?
เขาก็แค่ทำหน้าที่แพทย์เต็มเวลาอย่างทุ่มเท่ให้กับหน้าที่ไม่ใช่หรอ
หลังจากที่กานต์จัดการเรื่องนี้เสร็จเรียบร้อยอารมณ์ก็ผ่อนคลายลงมาบ้าง เขาดึงปกคอเสื้อเล็กน้อย คิดถึงความโมโหของรมิดา แล้วก็หลังจากที่รมิดามาถึงจะรู้ความจริงขึ้นมา กานต์กลับไม่รู้สึกกลัว เพียงแค่รู้สึกว่าเรื่องนี้ควรบอกกับมารดาผู้ยิ่งใหญ่และก็คุณพ่อของตนเองสักหน่อย ถึงเวลาพวกท่านจะได้ไม่งงว่าเกิดอะไรขึ้น
ยิ่งไปกว่านั้นไอราเพื่อเขาแม้แต่ชีวิตก็ไม่เอาแล้ว เด็กคนนี้ปิดบังไม่ให้เขารู้ เธอไม่ได้บอกว่าไม่ให้คนอื่นรู้ใช่หรือเปล่า
คนๆเดียวทุ่มเทออกไปมากมายขนาดนี้ ก็ต้องบอกให้โลกรู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งแม่สามีในอนาคตทางนี้ นี่ถึงจะสามารถทำให้เธอถูกครอบครัวแม่สามีเอ็นดูสงสารตั้งแต่เริ่มได้
คิดถึงตรงนี้ กานต์ก็โทรไปหานรมนกับบุริศร์อีก บอกเรื่องที่ไอราบริจาคไตไป
ตระกูลโตเล็กก็ระเบิดออกมาในทันที
“กานต์ เจ้าเด็กบ้าเรื่องนี้แกก็สามารถปิดได้? แกหนังแน่นแล้วใช่หรือเปล่า? ไอราร่างกายอย่างนั้นแกยังให้เธอตามแกโอ้อวด แกรีบส่งเธอกลับมาให้ฉัน！”
นรมนได้ฟังก็ระเบิดออกมา
ความหมายของเรื่องบริจาคไต ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเธอ！หลายปีมานี้อาหารการกินทั้งหมดของบุริศร์ต่างก็ต้องระมัดระวังเป็นอย่างมาก ยาและการนัดเวลาตรวจขาดไม่ได้แม้แต่อย่างเดียว นั่นเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องพะเน้าพะนอเอาไว้
พอคิดถึงไอรา ไม่คิดว่าเธอจะทำเช่นนี้เพื่อกานต์ นรมนก็เอ็นดูสงสารจนอยากจะร้องไห้ขึ้นมากะทันหัน