แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 1295
ระหว่างทาง เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเห็นเฉินโม่ไม่สนใจสิ่งของต่าง ๆ ของที่นี่มากนัก ดังนั้นเธอจึงกล่าวว่า “ฉันจะพาคุณไปดูกระบี่เล่มนั้น!”
“โอเค!”
พวกเขาสองเดินตรงไปข้างหน้า หลังจากเลี้ยวสองโค้ง แล้วมาหยุดอยู่ตรงหน้าบ้านชั้นเดียวหลังหนึ่ง
เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนมองเฉินโม่ และกล่าวว่า “ก็คือที่นี่”
“เข้าไปข้างในกันเถอะ!” เฉินโม่กล่าว ผลักประตูแล้วเดินเข้าไปก่อน
ด้านในเหมือนร้านขายของทั่วไป แต่ที่นี่ไม่ได้ขายเหล้า บุหรี่ หรือผลไม้ แต่ขายยาสมุนไพร อาวุธ และคัมภีร์ต่าง ๆ
กลิ่นสมุนไพรฉุนไปทั่วห้อง ชายชราสวมชุดคลุมสีดำนั่งอยู่ที่มุมห้อง ดูจากสินค้าที่วางขายอยู่ข้างในแล้ว เห็นได้ว่าเป็นร้านค้าที่ค่อนข้างใหญ่และหรูหรากว่าร้านที่อยู่ด้านนอกมาก
เฉินโม่มองสำรวจชายชราคนนั้น พบว่าชายชราคนนั้นเป็นปรมาจารย์แดนมองขวัญ!
ในดินแดนหัวเซี่ย การพบนักบู๊แดนในคนหนึ่งก็เป็นเรื่องที่ยากแล้ว แต่ระหว่างทางมาที่นี่ เฉินโม่พบปรมาจารย์หลายคนแล้ว ตอนนี้ในบ้านชั้นเดียวธรรมดาหลังนี้ กลับ มีปรมาจารย์แดนมองขวัญแอบซ่อนอยู่หนึ่งคน!
ดูแล้วโลกฝึกบู๊ไม่ได้เรียบง่ายเหมือนกับที่เฉินโม่เห็นผิวเผิน
เฉินโม่มองสำรวจชายชราคนนั้น ชายชราก็มองสำรวจเฉินโม่เช่นกัน เฉินโม่สามารถเห็นพลังบำเพ็ญของเขาได้ แต่เขาไม่สามารถมองเห็นความแข็งแกร่งของเฉินโม่ได้
“คุณค่ะ ฉันต้องการดูกระบี่ที่เคยมาดูคราวก่อน!” เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนกล่าวด้วยความเคารพ
ชายชราลุกขึ้นอย่างช้า ๆ แล้วเดินไปที่ตู้เก่า หยิบกล่องไม้สี่เหลี่ยมออกมา วางบนโต๊ะที่อยู่ข้างหน้า
“คุณรู้สิ่งที่ผมต้องการแล้ว ส่วนเรื่องอื่นนั้นไม่ต้องพูดแล้ว”
หลังจากกล่าวจบ ชายชรามองเฉินโม่ด้วยดวงตาเป็นประกาย “เจ้าหนู ดูแล้วคุณไม่เหมือนคนธรรมดาทั่วไป!”
เฉินโม่ยิ้มบาง ๆ ไม่สนใจเขา แต่กลับเปิดกล่องแทน
ข้างในเป็นกระบี่โบราณ ตัวกระบี่ค่อนข้างแคบ สั้นกว่ากระบี่ทั่วไปเล็กน้อย เหมาะสำหรับผู้หญิงมาก
เพียงแค่มองแวบเดียว เฉินโม่ก็สามารถมองออกว่ากระบี่เล่มนี้ไม่เลว มันไม่ใช่อาวุธวิเศษ แต่ดีกว่าอาวุธที่นักบู๊ทั่วไปใช้มาก และเหมาะกับเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนมากเช่นกัน
“คุณต้องการอะไร?” เฉินโม่มองชายชราและถาม เขาตัดสินใจที่จะแลกเปลี่ยนกระบี่เล่มนี้ให้เสี่ยวเชี่ยน
ชายชราหรี่ตามองเฉินโม่ด้วยสีหน้าราบเรียบ “ยา ผมต้องการยาวิเศษระดับสูงที่สามารถเพิ่มพลังได้หนึ่งเม็ด!”
“ตกลง!” เฉินโม่ตกลงโดยไม่ต้องคิด
เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนรู้สึกตกใจเล็กน้อย แอบดึงแขนเฉินโม่และกระซิบว่า “เฉินโม่ คุณมียาวิเศษระดับสูงเหรอ?”
ชายชราขมวดคิ้วเล็กน้อย มองเฉินโม่ด้วยสายตาเหยียดหยาม “เจ้าหนุ่ม ถึงแม้ว่าผมจะไม่รู้ว่าคุณใช้วิธีใดปกปิดพลังบำเพ็ญ แต่ยาวิเศษระดับสูงไม่ใช่ผักกาดขาวที่อยู่ริมถนน แม้แต่ตระกูลใหญ่บางตระกูลก็ยังไม่มียานี้เลย เกรงว่ามีเพียงสำนักยาเซียนเท่านั้นที่มียานี้”
“คุณตกลงโดยไม่คิด มันไม่เหลวไหลไปหน่อยเหรอ?”
เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนรีบกล่าวว่า “เฉินโม่ วันนี้ฉันแค่พาคุณมาดูก่อนเท่านั้น ส่วนเรื่องยา พวกเรากลับไปแล้วค่อยคุยกันอีกที คุณไม่จำเป็นต้องรับปากผู้อาวุโสเร็วขนาดนี้!”
เฉินโม่ยิ้มให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยน “วางใจเถอะ ผมมีขอบเขต”
เฉินโม่หันไปมองชายชรา และกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ให้เวลาผมห้านาที”
ชายชราขมวดคิ้ว แล้วมองเฉินโม่ด้วยความสงสัย ห้านาทีจะสามารถทำอะไรได้?
เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนมองเฉินโม่ด้วยความสงสัย และถามด้วยความอยากรู้ “เฉินโม่ คุณจะทำอะไร?”
“กลั่นยา!”
“อะไรน่ะ?”
ชายชราและเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนอุทานพร้อมกัน!
เฉินโม่กล่าวเบา ๆ หลังจากนั้น เขาก็หยิบสมุนไพรหลายชนิดออกมาจากแหวนเก็บของทันที แล้วเริ่มกลั่นยาอยู่กลางอากาศ ภายใต้สายตาที่ตกตะลึงของทั้งสองคน