แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 1442
“ใครน่ะ！” หลินว่านเหนียนและคนอื่นๆหันหน้ามองไปด้วยความตกใจและโกรธ
เฉินโม่ที่ยืนเงียบๆในกลางอากาศ มังกรตัวน้อยสีแดงเพลิงขนาดสามฟุตกำลังบินวนรอบตัวเขา และร่อนขึ้นร่อนลงอย่างมีความสุข
เอียนชิงเฉิงมองร่างที่อยู่กลางอากาศ น้ำตาก็หายไปจากดวงตาเลย
“ในที่สุด………ก็ออกมาแล้ว!”
เฉินซงจื่อที่ล้มอยู่บนพื้น มองเฉินโม่ที่ลอยอยู่กลางอากาศ ใบหน้ามีรอยยิ้มที่ปลาบปลื้มใจ
“แกคือ……เฉินไต้ซือ!” หลินว่านเหนียนมองเฉินโม่ แล้วถามอย่างสงสัย
เฉินโม่สีหน้าราบเรียบ แต่น้ำเสียงนั้นกลับเย็นถึงกระดูก “พวกแกต้องการฆ่าฉันไม่ใช่เหรอ หรือว่าแม้แต่ฉันก็ยังไม่รู้จัก？”
หลินว่านเหนียนมองสำรวจเฉินโม่ ในใจหวาดระแวงและสงสัย “ช่างน่าแปลกจริงๆ ทำไมฉันมองไม่ออกพลังบำเพ็ญของไอ้หนุ่มคนนี้? เขาใช้เคล็ดลับอะไร หรือว่ามันเป็นเพราะของล้ำค่าที่ได้มาจากในจวนน้ำแข็ง?”
ในแววตาของหลินว่านเหนียนก็เผยให้เห็นถึงความร้อนในทันที
“เฉินไต้ซือ ส่งของที่แกได้จากจวนน้ำแข็งออกมา เราจะพิจารณาไว้ชีวิตแก！” หลินว่านเหนียนพูดอย่างเย็นชา ราวกับว่ากำลังสั่งการลูกน้อง
เฉินโม่จ้องมองทุกคนอย่างเย็นชา แล้วกล่าว “อยากจะแย่งของของฉัน ต้องดูว่าพวกแกมีคุณสมบัตินั้นหรือเปล่า”
หลินว่านเหนียนยิ้มเยาะ “ฉันอยากจะลองมากเลย”
“งั้นก็มาเลย” เฉินโม่จ้องมองเขา สีหน้าราบเรียบ
“ได้!”หลินว่านเหนียนสีหน้าเคร่งขรึม และเขาชี้ดาบยาวของเขาขึ้นไปบนท้องฟ้าในแนวเฉียง และใช้ทักษะที่ทรงพลังที่สุด “กระบี่คงคา！”
พลังงานกระบี่แผ่ไปทั่วทุกสารทิศ เหมือนกับกาแล็กซีที่หมุนกลับ และพลังของมันก็ไม่มีใครเทียบได้
เฉินโม่ยังคงไม่ขยับร่าง มองดูกระบี่ที่เคลื่อนเข้ามาเหมือนสายฟ้า
พริบตาเดียว เฉินโม่ก็ไปปรากฏตัวตรงด้านหลังของหลินว่านเหนียน ไม่มีใครมองเห็นว่าเฉินโม่ขยับตัวไปเมื่อไหร่
แสงสีทองสว่างวาบ และหัวของหลินว่านเหนียนก็หลุดออกจากบ่าไปทันที
ชั้นเก้าแดนรวมพลัง น่ากลัวมาก！
“อ้า！”
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่เหลือ มองไปยังบนท้องฟ้า ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
นักบู๊ที่อยู่ด้านล่าง ต่างก็อ้าปากค้าง และไม่สามารถหุบปากเป็นเวลานาน
เฉินโมที่ยืนอยู่ตรงตำแหน่งที่หลินว่านเหนียนเคยยืน ราวกับเทพเจ้ากำลังมองดูสิ่งมีชีวิตทั้งหมด
“ถึงตาพวกแกแล้ว!” น้ำเสียงของเฉินโม่เยือกเย็น ราวกับเป็นผีตายหงที่คลานออกมาจากนรกเพื่อมาทวงหนี้
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่เหลือต่างก็ถอยหลังไปพร้อมกันหนึ่งก้าว มองเฉินโม่อย่างอกสั่นขวัญแขวน
แสงสีทองของกระบี่สับสวรรค์ หมุนอยู่รอบตัวเฉินโม่
เฉินโม่ก้าวไปยังผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่ใกล้ที่สุดหนึ่งก้าวแล้วหยุดลง
“แกอยากจะได้ของของฉันไม่ใช่เหรอ? ก็เข้ามาเอาเลยสิ！” ขนาดที่พูด กระบี่สับสวรรค์ก็หายไปในทันที ไปปรากฏอยู่ที่ด้านหลังของผู้แข็งแกร่งแดนเทพอย่างน่าแปลกประหลาด และได้แทงทะลุหัวใจ
“อ้า!” ผู้แข็งแกร่งแดนเทพคนนั้นกรีดร้องอย่างโหยหวน ร่วงหล่นลงมาไปจากกลางอากาศ
คนที่เหลือตกใจจนรีบถอยหลัง รวมกลุ่มกันไว้ มองเฉินโม่อย่างระมัดระวังตัว
“คิดไม่ถึงว่าความสามารถของเฉินไต้ซือจะน่าสะพรึงกลัวขนาดนี้ ดูเหมือนพวกเราต้องร่วมมือกัน ถึงจะมีโอกาสชนะเขา！” นักบู๊ชุดขาวคนนั้นพูดด้วยสีหน้าที่หนักใจ
“พูดได้มีเหตุผล!”
“ถ้าหากทุกคนเชื่อใจผม ก็ฟังผมสั่งการ เรามาร่วมมือกันฆ่าเฉินไต้ซือ!” นักบู๊ชุดขาวพูด
“ได้!”
เฉินโม่มองดูทุกคน สีหน้าเรียบเฉย ไม่ได้สนใจคำพูดของพวกเขาเลย
พลังของชั้นเก้าแดนรวมพลัง เทียบเท่ากับแดนเทพในระดับแดนเทพแปรร่าง
ยิ่งไปกว่านั้นเดิมเฉินโม่ก็คือผู้บำเพ็ญ ความสามารถนั้นแข็งแกร่งกว่านักบู๊ทั่วไปมาก แม้ว่าจะอยู่ในแดนเดียวกันกับนักบู๊พวกนี้ ก็แข็งแกร่งกว่านักบู๊พวกนี้หลายเท่า
ดังนั้น ความสามารถของเฉินโม่ในวันนี้ ต่อให้ต้องต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งแดนเทพหลายสิบคนเพียงลำพัง ก็ไม่มีปัญหา
หลังจากนักบู๊ชุดขาวสั่งการกับทุกคนแล้ว ก็ตะโกนเสียงดัง “ทุกคนเตรียมพร้อม โจมตี!”
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคน ร่วมมือกันโจมตี พลังนี้จะมองข้ามไม่ได้เลย
ร่างของเฉินโม่หายไปจากจุดเดิม ร่างที่สูงใหญ่ร่างหนึ่งก็ปรากฏตรงหน้าทุกคน ร่างนั้นถือกระบี่สีฟ้าขนาดใหญ่ และได้วาดกระบี่ไปที่ท้องฟ้า
ท่าฉีกสวรรค์จากเก้ากระบวนกระบี่มหาธรรม