แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 428
แดนนิรมิตเทพ บทที่ 428
หลี่ซู่เฟินถอนหายใจด้วยความโล่งอกชั่วคราว แล้วเบนความสนใจไป เห็นหมายเลขที่ไม่คุ้นเคยหมายเลขหนึ่ง จึงรับสายด้วยความสงสัยเล็กน้อย “สวัสดีค่ะ นั่นใครคะ?”
อีกฝั่งหนึ่งของสายคือเสียงของชายชราที่ดังไสว “ขอถามหน่อยว่าใช่ประธานหลี่ของเหม่ยหวา กรุ๊ป หรือเปล่า?”
หลี่ซู่เฟินพูดด้วยความสงสัยว่า “เป็นฉันค่ะ คุณเป็นใครคะ?”
“ผมเป็นประธานของแพทยสมาคมแห่งหัวเซี่ยถังมู่หวา มีธุระอยากจะไปเยี่ยมเยือนคุณด้วยตัวเองสักหน่อย แผนกต้อนรับของบริษัทคุณบอกว่าคุณออกไปแล้ว ขอเรียนถามว่าตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?” เสียงของท่านถังสุภาพมากและเข้ากับคนได้ง่าย ไม่มีท่าทีที่เย่อหยิ่งของผู้รับผิดชอบองค์กรการแพทย์ที่มีอำนาจมากที่สุดเลยแม้แต่น้อย
อย่างไรก็ตามหลี่ซู่เฟินรู้สึกสับสนเล็กน้อย เธอไม่ได้รู้จักประธานคนนี้ แต่ว่าชื่อเสียงของแพทยสมาคมแห่งหัวเซี่ยไม่มีใครที่ไม่รู้จัก นี่เป็นถึงองค์กรที่มีอำนาจระดับประเทศ สามารถดำรงตำแหน่งหัวหน้าขององค์กรที่มีอำนาจแบบนี้ ตำแหน่งของถังมู่หวานั้นสูงส่งกว่าเธอนับไม่ถ้วนกี่เท่า
หลี่ซู่เฟินไม่ทราบถึงเจตนาที่มาของคุณถัง แต่ในเมื่ออีกฝ่ายได้เปิดเผยฐานะแล้ว และพูดจาก็สุภาพมากด้วย หลี่ซู่เฟินไม่สามารถปฏิเสธได้อย่างแน่นอน
“ขอโทษด้วยคุณถัง ตอนนี้ฉันมีธุระนิดหน่อย สักครู่ก็จะกลับไปแล้ว ไม่งั้นคุณรออยู่ที่บริษัทของฉันสักครู่?” หลี่ซู่เฟินพูดด้วยความเกรงใจ
แม้ว่าท่านถังท่าทีนิ่ง แต่มีประสบการณ์ทางสังคมมากมายไม่มีที่เปรียบ จากน้ำเสียงของหลี่ซู่เฟินสามารถฟังออกว่า หลี่ซู่เฟินดูเหมือนจะประสบปัญหาอะไรเข้า
“ประธานหลี่ คุณบอกที่อยู่กับผมมา ผมจะไปหาคุณละกัน” ท่านถังพูดด้วยรอยยิ้มนิ่งเฉย
โบราณเขาว่า ผู้อาวุโสส่งให้ไม่กล้าบ่ายเบี่ยง ถังมู่หวาเกรงใจขนาดนี้ หากว่าหลี่ซูเฟินยังหลบเลี่ยง ก็จะเป็นการเสียมารยาทแล้ว
“ฉันอยู่ในห้องทำงานของซุนเยว่หวา รองผู้อำนวยการแห่งสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา กำลังเตรียมตัวจากไป ไม่งั้นฉันจะรอคุณอยู่ที่หน้าประตูใหญ่ของอย.ละกันค่ะ!” หลี่ซู่เฟินกล่าว
“สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา? ผมเข้าใจแล้ว คุณก็รอผมอยู่ที่ห้องทำงานของคุณซุนคนนั้นเถอะ ผมจะรีบไปในทันที พอดีว่าผมก็มีธุระที่จะหาพวกเขาสักหน่อย” น้ำเสียงของท่านถังขึงขังเล็กน้อย
“ก็ได้ค่ะ ฉันจะรอคุณ” หลังจากหลี่ซู่เฟินพูดจบ ทั้งสองคนก็วางสายสนทนา
เฉินโม่ที่กำลังจะลงมือ แววตาครุ่นคิด แล้วล้มเลิกแผนการณ์ที่จะลงมือชั่วคราว
ดวงตาของซุนเฟยเยว่หรี่ลงเล็กน้อย แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ประธานหลี่นี่กำลังหาผู้ช่วยอยู่หน่ะ? แต่ว่าผมทำอะไรเปิดเผยตรงไปตรงมาและปฏิบัติตามกฎระเบียบข้อบังคับครบถ้วน คุณหาใครมาผมก็ไม่กลัว!”
หลี่ซู่เฟินฮึ่มเสียงหนึ่ง “คุณซุนคิดมากไปแล้ว เป็นผู้อาวุโสท่านหนึ่งมาหาฉันมีธุระนิดหน่อย พอดีว่าเขาก็มาทำธุระที่พวกคุณนี่สักหน่อย จึงให้ฉันรอเขาอยู่ที่นี่”
ซุนเฟยเยว่ไม่เชื่อเลยสักนิด แล้วหัวเราะเยาะและกล่าวว่า “โอ้ ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง! ผมจะรอดูว่าเป็นคนใหญ่คนโตที่ไหนที่จะมา!”
ความเร็วของท่านถังช่างไวมาก สิบกว่านาทีให้หลังก็มาถึงตรงหน้าประตูห้องทำงานของซุนเฟยเยว่
เมื่อมองไปที่ชายชราผู้มีเมตตาที่จู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้น ทุกคนในห้องทำงานต่างมีสีหน้าที่แตกต่างกัน
ทุกๆคนล้วนไม่เคยเห็นประธานของแพทยสมาคมแห่งหัวเซี่ยท่านนี้ และถังมู่หวาคนนี้ก็ไม่เห็นค่าของชื่อเสียงและผลประโยชน์ แม้ว่าทั้งชีวิตจะมีผลงานมากมาย แต่กลับเผยหน้าออกสื่อน้อยนัก
แต่หากว่าจะพูดถึงตำรับยาไม่กี่เล่มที่มีอำนาจมากที่สุดในหัวเซี่ย ทุกคนสามารถคาดเดาฐานะของถังมู่หวาได้อย่างแน่นอน
ภายใต้การประคองของถังซืออวี่ ดวงตาทั้งคู่ที่เหี่ยวย่นของถังมู่หวาค่อยๆเหลือบมองทุกคนในห้อง แว๊บเดียวก็เห็นหลี่ซู่เฟินเข้า
“ผู้นี้ก็คือประธานหลี่สินะ ผมถังมู่หวาคารวะประธานหลี่แล้ว!” ถังมู่หวาถึงกับยกมือโค้งคำนับแก่หลี่ซู่เฟินก่อน
หลี่ซูเฟินน้อมลงโค้งคำนับกลับอย่างกุลีกุจอ “คุณประธานถังอย่าได้ทำแบบนี้โดยเด็ดขาด ฉันรับไม่ไหว!”
ซุนเฟยเยว่เหลือบมองถังมู่หวา คนที่มีชื่อเสียงจัดอันดับในฮ่านหยางมีคนไหนที่เขาไม่รู้จัก? แต่กลับไม่รู้ว่าชายชราคนนี้เป็นใคร เขารู้สึกว่าหลี่ซู่เฟินจงใจหาชายชราคนหนึ่งมาวางมาดใหญ่โตเพื่อตบตาเท่านั้นเอง
ซุนเฟยเยว่พูดอย่างหยามเหยียดว่า “ประธานหลี่ คนนี้คือผู้ช่วยที่คุณเชิญมาหรือ?คุณประธาน ประธานอะไรนะ?ประธานของสมาคมแลกเปลี่ยนโรคความจำเสื่อมหรือ?”
ถังมู่หวาเหลือบมองซุนเฟยเยว่อย่างเย็นชาด้วยหน้าตาที่ไม่สบอารมณ์ ทว่าไม่ได้พูดสิ่งใด ถังซืออวี่ด้านข้างกลับตะโกนอย่างโกรธเคืองว่า “บังอาจ ห้ามเสียมารยาท!”
ในเวลานี้ ฟางหนานแพทย์ผู้มีชื่อเสียงที่หลี่ซู่เฟินเชิญมา ได้จ้องมองถังมู่หวาตั้งแต่เขายืนอยู่ตรงหน้าประตูโดยไม่ละสายตาอยู่ตลอด ใบหน้าแฝงด้วยความครุ่นคิด
ทันใดนั้น ฟางหนานก็สะดุ้งโหยงขึ้นมา แล้วมองไปที่ถังมู่หวาด้วยใบหน้าที่ตกตะลึง “คุณเป็นคุณถังของแพทยสมาคม ท่านถัง!”