แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 455
หยู่เหวินเฉิงก็พูดด้วยสีหน้าร้ายกาจ “อะไรนะ!มันกล้าตามมาที่นี่เลยงั้นหรือ คอยดูแล้วกันว่ากูจะจัดการมันยังไง!”
หยู่เหวินเฉิงหันหน้ามองไปยังเฉินโม่ที่อยู่ตรงมุมนั้น แล้วก็อึ้ง
“ไอ้กระจอกนั่นที่คุณพูดถึง คือหมอนั่นงั้นหรือ?” หยู่เหวินเฉิงรู้อยู่ว่าหยูเจียหาวชี้ไปทางไหน ตรงนั้นมีเพียงแนโม่คนเดียว แต่เขาก็อดที่จะถามออกมาไม่ได้
หยูเจียหาวไม่รู้ว่าหยู่เหวินเฉิงเคยทำความรู้จักกับเฉินโม่มาก่อนแล้ว แถมยังเสียเปรียบเฉินโม่ด้วย เลยพูดด้วยสีหน้าประจบไปว่า “หมอนั่นแหละครับ”
หยู่เหวินเฉิงมองไปทางเฉินโม่ สายตาเต็มไปด้วยความร้ายกาจ “เห้ย โลกมันช่างกลมจริงๆเลยว่ะ ทางสวรรค์ดีๆมี มึงไม่เดิน กลับมาบุกทางนรก!”
พวกลูกเศรษฐีรอบๆ ก็มีสีหน้าอยากจะดูเรื่องสนุก รอดูหยู่เหวินเฉิงไปจัดการเฉินโม่ แต่ว่าก็ต้องทำให้พวกเขาผิดหวัง หยู่เหวินเฉิงไม่ได้ทำอย่างที่พวกเขาคิด ไม่ได้เข้าไปหาเรื่องเฉินโม่โดยตรง แต่หันหลังกลับออกมา เดินเข้าไปในกลุ่มคน
มองดูหยู่เหวินเฉิงที่เดินเข้าไปในกลุ่มคน ก็มีหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้นมาอย่างสงสัย “คุณชายเฉิงทำอะไร ไม่ไปจัดการไอ้หมอนั่นหรอกหรือ?”
“ไม่น่าจะใช่นะ มีแค้นแล้วไม่ชำระ ไม่ใช่นิสัยของคุณชายเฉิง!”
พวกของเจิ้งหยวนฮ่าวกับอานเข่อเยว่ก็มีสีหน้าไม่เข้าใจ มองดูหยู่เหวินเฉิงที่เดินเข้าไปในกลุ่มผู้ใหญ่ ไม่รู้ว่าเขาคิดจะทำอะไร
พอหยู่เหวินฟางเฟยได้ยินว่าเกิดเรื่อง ก็สงสัยและมองไปทางฝั่งของเฉินโม่ ทันใดนั้น ใบหน้าสวยๆ ของหยู่เหวินฟางเฟยก็บูดเบี้ยว แล้วพูดอย่างโมโหว่า “แกก็อยู่ที่นี่งั้นหรือ!”
ทีนี้ ทุกคนก็ยิ่งสงสัย หยู่เหวินฟางเฟยรู้จักกับเฉินโม่ได้อย่างไร?
อีกอย่างดูสีหน้าของหยู่เหวินฟางเฟย ก็ดูเหมือนจะมีเรื่องอะไรไม่ถูกกับเฉินโม่
เฉินโม่ได้ยินการเคลื่อนไหว ก็มองเห็นหยู่เหวินฟางเฟย ใบหน้าก็เผยความตกใจเล็กน้อยออกมา
หยู่เหวินฟางเฟยมีสีหน้าโกรธแค้น พูดในใจว่า “สวรรค์ช่วยฉันจริงๆ ตอนแรกคิดว่าจะไม่ได้เจอไอ้บ้านี่อีกเสียแล้ว นึกว่าจะไม่มีโอกาสแก้แค้นแล้ว คิดไม่ถึงว่าหมอนี่จะมาหาถึงที่!”
เดิมทีก็ยังมึนงงว่าอยู่ดีๆ ทำไมพี่เดินออกไป ตอนนี้หยู่เหวินฟางเฟยเข้าใจแล้ว พี่ชายเดินออกไปหาคนมาช่วย
หยู่เหวินฟางเฟยก็มีสีหน้าไม่เกรงกลัวทันที เดินตรงเข้าไป คนที่เหลือเห็นดังนั้น ก็เผยสีหน้านึกสนุกขึ้นมาทันที
“นี่ ไอ้คนบ้า โลกมันช่างกลมจริงนะ คิดไม่ถึงล่ะสิว่าจะได้เจอพวกเราอีก!”
หยู่เหวินฟางเฟยมีสีหน้าเกลียดชัง เธอโตมาขนาดนี้ เพิ่งเคยถูกคนรังแก แถมยังถูกโยนใส่ถังขยะที่ทั้งเหม็นและสกปรก เล่นเอาเธอออกมาจากถังขยะแล้ว ต้องอาบน้ำไป3รอบ ผิวพรรณสวยๆ ของเธอถูกถูจนแดงไปหมด แต่ก็ยังไม่อาจลบความขยะแขยงในใจลงได้
เฉินโม่มองเธอนิ่งๆ “ทำไมล่ะ? รู้สึกว่าถังขยะไม่เลวเลยใช่ไหม หรือว่าอยากจะลงไปอีกรอบ”
พอได้ยินเฉินโม่เอ่ยเรื่องน่าอายที่สุดในชีวิตของเธอให้ทุกคนได้ยิน หยู่เหวินฟางเฟยก็โมโหหนักมาก ชี้หน้าเฉินโม่ด่าไปว่า “ไอ้เลว อย่าเพิ่งได้ใจไป ในมณฑลเจียงหนานไม่มีใครที่มารับแกฉันแล้วไม่ต้องชดใช้ วันนี้ฉันจะให้แกได้รู้ว่าผลของการที่มาหาเรื่องกับตระกูลหยู่เหวิน”
เฉินโม่หลับตาลง ไม่จำเป็นต้องไปเปลืองน้ำลายกับลูกคุณหนูที่ถูกตามใจจนเสียคนแบบนี้
“นี่แก!” หยู่เหวินฟางเฟยโกรธจนหน้าซีด ท่าทางของเฉินโม่โอหังมากจริงๆ
แต่ว่า ก่อนที่จะมีคนมาช่วย หยู่เหวินฟางเฟยก็ไม่พูดอะไรมาก เผื่อเฉินโม่ไม่สนใจสายตาคนอื่น จับเธอทิ้งใส่ถังขยะอีกรอบ อย่างนั้นเธอยอมตายเลยยังได้
พวกลูกเศรษฐีที่ยืนดูเรื่องสนุกอยู่ด้านหลัง ตอนนี้ก็เริ่มสนใจกันขึ้นมา