แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 616
แดนนิรมิตเทพ บทที่ 616
ตอนนี้เจิ้งหยวนฮ่าวไม่มีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่รุนแรงเหมือนอานเข่อเยว่ สีหน้าของเจิ้งหยวนฮ่าวซีดเผือด และรู้สึกหดหู่
รอยยิ้มขมขื่นปรากฏขึ้นที่มุมปากของเจิ้งหยวนฮ่าว ซึ่งมันน่าเกลียดกว่าการร้องไห้เสียอีก “ผลการสอบเป็นสิ่งเดียวที่ฉันสามารถแข่งกับเฉินโม่ได้ ตอนนี้แม้แต่ผลการสอบของเขาก็ทิ้งห่างฉันมากมาย! แล้วฉันยังมีอะไรที่สามารถเทียบเขาได้อีกล่ะ?”
“เกรงว่าฉันคงจะอยู่ภายใต้เงาของเขาไปตลอดชีวิต เมื่อเทียบกับเขาแล้ว ฉันเป็นผู้พ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง!”
เมื่อลูกน้องที่อยู่ด้านข้างเห็นสีหน้าที่เศร้าหมองของเจิ้งหยวนฮ่าวแล้ว และรู้ว่าเขาได้รับความสะเทือนใจจากเฉินโม่ จึงรีบกล่าวปลอบโยนว่า “พี่ฮ่าว เจ้าหมอนั้นแค่โชคดีเท่านั้น นายอย่าท้อ การเป็นแชมป์เอ็นทรานซ์ไม่สามารถบอกอะไรได้ พ่อของนายเป็นถึงรองนายกๆ ขอเพียงหลังจากเรียนจบแล้วนายตั้งใจทำงาน อนาคตของนายจะต้องเจริญรุ่งเรืองอย่างแน่นอน เขาเป็นแค่คนบ้านนอกที่มาจากอำเภอเล็ก ๆ เท่านั้น มีสิทธิ์อะไรที่จะมาเทียบกับนาย!”
สามารถกล่าวว่าเขาปลอบโยนได้ทันเวลา ดึงเจิ้งหยวนฮ่าวออกมาจากสภาวะจิตใจที่หดหู่ มิเช่นนั้น เจิ้งหยวนฮ่าวคงจะมีชีวิตอยู่ภายใต้เงาของเฉินโม่ตลอดไป
เจิ้งหยวนฮ่าวรู้สึกมีความหวังอีกครั้ง “ถูกต้อง ถึงแม้ว่าฉันจะด้อยกว่าเขาทุกด้าน แต่แล้วไงล่ะ? ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นเฉินไต้ซือ เขาก็เป็นแค่นักธุรกิจเท่านั้น แต่ฉันสามารถเข้ารับราชการได้ ขอเพียงฉันพยายามทำงานเพื่อไปสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้น ต่อไปจะต้องมีโอกาสล้างความอัปยศได้อย่างแน่นอน”
ดวงตาของเจิ้งหยวนฮ่าวเป็นประกายทันที และจุดประกายเป้าหมายในชีวิตของตนเอง
อานเข่อเยว่จมอยู่ในความไม่พอใจ ส่วนเจิ้งหยวนฮ่าวพบเป้าหมายการต่อสู้ของตนเองอีกครั้ง และตอนนี้สีหน้าของเจิ้งซิ่วลี่เต็มไปด้วยความพ่ายแพ้
“แชมป์เอ็นทรานซ์? แชมป์เอ็นทรานซ์? เขากลายเป็นแชมป์เอ็นทรานซ์ได้อย่างไร!”
“เป็นแบบนี้ทุกครั้ง ทุกครั้งที่ฉันกำลังจะเป็นฝ่ายชนะ ก็จะมีการพลิกกลับอย่างใหญ่หลวง สวรรค์ ทำไมสวรรค์ถึงลำเอียงเข้าข้างเขาขนาดนั้น!”
“ไม่ ฉันไม่เชื่อ เพราะเขาสอบแต่ละครั้งใช้เวลาไม่เกินสิบนาที แล้วเขาทำข้อสอบเสร็จทั้งหมดได้อย่างไร? เขาโกงข้อสอบ ใช่ เขาต้องโกงข้อสอบแน่นอน!”
เพราะด้วยความเร็วของคนธรรมดาทั่วไป แม้แต่คนที่เป็นอัจฉริยะ ก็ไม่สามารถทำข้อสอบเสร็จภายในสิบนาที เพียงแค่วิชาภาษาศาสตร์ ก็ไม่สามารถสอบเสร็จภายในสิบนาทีได้
ถึงแม้ว่าจะคัดลอกคำตอบ แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะลอกคำตอบเสร็จภายในสิบนาที
“ผู้อำนวยการ หนูมีข้อสงสัยเกี่ยวกับผลการสอบคราวนี้!” เจิ้งซิ่วลี่ลุกขึ้นยืนและกล่าวด้วยสีหน้าไม่พอใจ
ผู้อำนวยการมองเจิ้งซิ่วลี่ด้วยสีหน้าโมโห เขารู้ว่านักเรียนหญิงคนนี้ถูกความริษยาครอบงำจนเสียสติไปแล้ว สำหรับนักเรียนที่ใจแคบแบบนี้ ถึงแม้ว่าผลการเรียนของเธอจะดีแค่ไหน แต่ก็ไร้ประโยชน์ ตอนนี้ผู้อำนวยการรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
“ก่อกวน ผลสอบแชมป์เอ็นทรานซ์ออกโดยระบบการศึกษา เธอสงสัยฉัน หรือไม่พอใจระบบการศึกษาของประเทศ?”
เจิ้งซิ่วลี่หัวใจเต้นเร็ว เธอนึกไม่ถึงว่าผู้อำนวยการจะโกรธขนาดนี้
เพียงแต่เมื่อเจิ้งซิ่วลี่คิดถึงผลที่ตามมาจากความพ่ายแพ้แล้ว เธอทำได้เพียงกัดฟันและเงยหน้าขึ้น แล้วโต้แย้งผู้อำนวยการโดนไม่คำนึงถึงอะไร “หนูในฐานะนักเรียนชั้นมัธยมปลายปีที่หก หนูมีสิทธิ์ที่จะสงสัย และตอนนี้พวกเรายังไม่เห็นผลการสอบแชมป์เอ็นทรานซ์ ผู้อำนวยการก็มาบอกว่าเขาเป็นแชมป์เอ็นทรานซ์แล้ว ทำไมทุกคนต้องเชื่อด้วย!”
สีหน้าของผู้อำนวยการแดงก่ำ เจิ้งซิ่วลี่ที่เป็นเด็กดีเสมอมา แต่นึกไม่ถึงว่าวันนี้เธอจะหยาบคายขนาดนี้!
“คุณครูหวาง ไปเอาการผลสอบแชมป์เอ็นทรานซ์ที่ออกโดยสำนักการศึกษามาที่นี่!”
“เมื่อเห็นผลการสอบแล้ว ฉันจะคอยดูว่าเธอยังมีอะไรจะพูดอีก!” ผู้อำนวยการกล่าวด้วยความโมโห
ยังไม่ทันที่คุณครูหวางจะไปเอาผลการสอบ กลุ่มนักข่าวที่ถือกล้องก็รีบวิ่งเข้ามาในห้องเรียนทันที