แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 790
แดนนิรมิตเทพ บทที 790
รอยตบปรากฏอยู่บนใบหน้าของชายชราอย่างชัดเจน
ชายชราอดทนต่อความขยะแขยงในการกลืนเลือดลงท้อง
“ท่านล่าชีวิตจะต้องฆ่านายแน่นอน!” ชายชรากล่าวด้วยความโกรธ
เพี๊ยะ!
การตบนี้ ทำให้ชายชรากระเด็นกลับหัวออกไปกระแทกเสาหินขนาดใหญ่ถึงจะหยุดลง
“ถ้าคุณยังไม่พูดอีก ผมก็จะใช้วิชาค้นวิญญาณเพื่อดูเอง!” เสียงของเฉินโม่เย็นชา จนทำให้ชายชรารู้สึกขนพองสยองเกล้า
“นาย…นายรู้วิชาชั่วร้ายแบบนั้นได้อย่างไร” ชายชรามองเฉินโม่ด้วยท่าทางสงสัยและไม่เชื่อเล็กน้อย
เฉินโม่ไม่ตอบ แต่ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วเดินไปหาชายชรา
“เดี๋ยวก่อน!” สุดท้ายชายชรารู้สึกหวาดกลัวแล้ว เขามองเฉินโม่และกัดฟันกล่าวว่า “ผมจะพานายไป!”
เฉินโม่หยุดฝีเท้าแล้วพยักหน้าเบา ๆ
“แต่ถ้านายเอาชีวิตไปทิ้งไว้ที่นั่น ก็อย่ามาโทษผม!” ชายชรากล่าวด้วยความดุดัน
“นำทาง!” เฉินโม่กล่าวด้วยสีหน้าราบเรียบ
ชายชรายืนขึ้น แล้วพาเฉินโม่เดินเข้าไปหลังกำแพงหิน
เฉินโม่พบว่าหลังกำแพงหินนั้น ยังมีอีกโลกหนึ่ง
ทางเดินที่พวกเขาเดินเป็นถนนคอนกรีตเสริมเหล็กที่มนุษย์สร้างขึ้น คล้ายอุโมงค์ที่รถไฟแล่นผ่าน
หลังจากเดินไปสิบกว่านาที ความจริงได้ปรากฏอยู่ตรงหน้าพวกเขาสองคน
ถ้ำสีฟ้าเป็นประกายปรากฏอยู่ตรงหน้าเฉินโม่
ถ้ำนี้เกิดขึ้นตามธรรมชาติ ด้านบนนั้นไม่รู้ว่าเป็นวัสดุอะไร โปร่งแสงและเห็นกระแสน้ำไหลอยู่ด้านบน แล้วยังมีปลาว่ายอยู่อย่างช้า ๆ
“ทิวทัศน์ที่นี่สวยมาก!”
บุคคลหนึ่งนั่งขัดสมาธิอยู่ข้างกำแพงหิน ลมหายใจของเขาอ่อนแรงมาก เขาสวมชุดคลุมสีแดงและร่างกายผอมบาง มองแล้วเหมือนซากศพแห้ง
“มิน่าเขาถึงต้องหาตัวแทนอยู่ภายนอก ที่แท้เขามีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว ถ้าเขาสามารถทำให้พลังบำเพ็ญก้าวหน้าขึ้นไปอีกระดับ ก็จะสามารถเพิ่มอายุขัยได้”
เฉินโม่กับชายชราสองคนยืนอยู่ด้านข้างเป็นเวลานาน แต่เขายังคงไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง
อย่างไรก็ตาม เฉินโม่ไม่สงสัยสถานะของบุคคลนี้
ถึงแม้ว่าลมหายใจของเขาจะอ่อน แต่เฉินโม่ก็สามารถรับรู้ได้ว่าร่างกายที่ดูเหมือนจะกำลังจะตายนั้นมีพลังมหาศาล
“ท่าน ภารกิจของพวกเงามืดล้มเหลวแล้ว ตอนนี้เป้าหมายมาแก้แค้นพวกเราด้วยตนเอง!” ชายชราตัวปลอมโค้งคำนับและกล่าว
ขณะนี้ หัตถ์โลหิตล่าชีวิตค่อย ๆ ลืมตาขึ้น และมองเฉินโม่ด้วยสายตาขุ่นมัว
“เจ้าหนุ่ม แกเป็นเหยื่อคนแรกที่กล้ามาที่นี่!” น้ำเสียงของเขาชรามาก ฟังแล้วทำให้รู้สึกว่าเขาเป็นเหมือนคนที่กำลังจะตาย
“แกก็คือหัตถ์โลหิตล่าชีวิตเหรอ?” เฉินโม่กล่าวเบา ๆ
“เมื่อเห็นแกแล้ว ทำให้ฉันรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย!”
“ฮ่า ๆ ไม่เป็นไร เมื่อก่อนมีคนมากมายพูดแบบนี้กับฉันเหมือนกัน แต่พวกเขาถูกฉันฆ่าตายหมดแล้ว!” หัตถ์โลหิตล่าชีวิตกล่าวด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง
“บอกมาสิว่าใครเป็นคนจ้างพวกแกไปฆ่าฉัน? แล้วฉันจะให้แกตายแบบไม่ทรมาน” เฉินโม่กล่าว
“การรักษาความลับของนายจ้างเป็นจรรยาบรรณของนักฆ่าอย่างพวกเรา แกไม่ต้องเสียเวลาถาม!” หัตถ์โลหิตล่าชีวิตกล่าว
“ไม่เป็นไร ถ้าเช่นนั้นฉันจะดูเอง!”
หลังจากเฉินโม่กล่าวจบ เขาก็หายตัวไปจากที่เดิม
หัตถ์โลหิตล่าชีวิตลืมตาขึ้นทันที แล้วร่างกายที่ผอมบางก็ระเบิดพลังที่น่าตกใจออกมา และหายไปทันทีราวกับผี
เฉินโม่ตกตะลึงครู่หนึ่ง เขาไม่คิดว่าหัตถ์โลหิตล่าชีวิตจะเร็วขนาดนี้!
“ฮึ่ม!”
จากนั้นร่างของหัตถ์โลหิตล่าชีวิตก็ปรากฏอยู่ข้างหลังเฉินโม่ แล้วปล่อยพลังหมัดไปที่เฉินโม่
เฉินโม่ไม่ได้หันกลับไป แต่ปล่อยพลังหมัดไปข้างหลังทันที
ปัง!
ร่างของหัตถ์โลหิตล่าชีวิตถอยหลังอย่างรวดเร็ว ร่างของเฉินโม่ถอยหลังไปหนึ่งก้าวเช่นกัน
“ปรมาจารย์แดนมองขวัญ!” เฉินโม่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ปรมาจารย์สามแดน ได้แก่แดนชี่แท้ แดนคุ้มกาย และแดนมองขวัญ
หัตถ์โลหิตล่าชีวิตเป็นปรมาจารย์แดนมองขวัญคนแรกที่เฉินโม่ได้พบ