แดนนิรมิตเทพ - บทที่ 793
แดนนิรมิตเทพ บทที่ 793
ความแข็งแกร่งของแดนมองขวัญ ทำให้เฉินโม่รู้สึกตกใจเล็กน้อยเช่นกัน
“ดาบโลหิตชูร่า สามารถคุกคามผมได้จริง ๆ ไม่ควรดูหมิ่นพลังความแข็งแกร่งของแดนมองขวัญ!”
“ดูเหมือนว่ายิ่งนักบู๊ฝึกฝนมากเท่าใด ความแข็งแกร่งของเขาก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น เขาเป็นเพียงแดนมองขวัญเท่านั้น แต่ก็แข็งแกร่งขนาดนี้แล้ว หากเป็นแดนเทพที่แท้จริง แล้วเขาจะแข็งแกร่งเพียงใด?”
เฉินโม่รู้สึกว่าเมื่อก่อนตนเองประเมินแดนเทพต่ำเกินไป ถึงแม้ว่าเฉินโม่จะไม่กลัวนักบู๊แดนเทพ แต่นักบู๊แดนเทพก็ไม่ได้ธรรมดาอย่างที่เขาคิด
“ท่าที่หนึ่งหมัดเทพเทียนเสวียน สยบภูเขา!”
เฉินโม่ปล่อยพลังหมัดไปที่หัตถ์โลหิตล่าชีวิต ภายใต้เกราะป้องกันของกระจกโบราณ
“แข็งแกร่งมาก!”
หัตถ์โลหิตล่าชีวิตมองหมัดที่ราบเรียบของเฉินโม่ แต่เขากลับรู้สึกว่าถึงพลังที่ไม่สามารถเทียบได้ ถึงแม้ว่าสิ่งที่ขวางอยู่ตรงหน้าเฉินโม่จะเป็นภูเขาขนาดใหญ่ หมัดนี้ก็สามารถทำให้ภูเขาราบเป็นหน้ากลองได้!
“ห๊ะ!” หัตถ์โลหิตล่าชีวิตใช้พลังบำเพ็ญทั้งหมด แล้วปล่อยพลังหมัดออกไปต้านรับหมัดของเฉินโม่
ปัง!
คราวนี้ หัตถ์โลหิตล่าชีวิตถูกกระแทกจนกระเด็นออกไป จากนั้นเฉินโม่ก็ปล่อยพลังหมัดที่สองออกไปทันที
“ท่าที่สองหมัดเทพเทียนเสวียน แยกน้ำ!”
ยังคงเป็นหมัดที่ราบเรียบ แต่ยังคงมีพลังที่สามารถทำลายล้างศัตรูได้ ราวกับว่ามันสามารถทะลุสิ่งกีดขวางมากมาย และโจมตีจุดอ่อนของศัตรูโดยตรง
“แข็งแกร่งมาก ไม่สามารถต้านรับได้! ” ความคิดนี้ปรากฏขึ้นในสมองของหัตถ์โลหิตล่าชีวิต “ถอย!”
หัตถ์โลหิตล่าชีวิตพุ่งไปตรงกำแพงที่อยู่ข้างหลังตนเองทันที
กำแพงเลื่อนขึ้นทันที เผยให้เห็นรูหนึ่ง แล้วหัตถ์โลหิตล่าชีวิตก็รีบหนีเข้าไปข้างในอย่างรวดเร็ว
“แกหนีไม่รอดหรอก!” เฉินโม่ขยับร่างกาย แล้วพุ่งไปตรงกำแพงหินที่กำลังจะปิดอย่างรวดเร็ว
เสียงดังสนั่น ราวกับว่าท้องฟ้ากำลังถล่มลงมา แล้วถ้ำก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
ตอนนี้เฉินโม่ยังรู้สถานการณ์ที่แท้จริง ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงหยุดชั่วคราวก่อน แล้วปล่อยให้หัตถ์โลหิตล่าชีวิตหลบหนีไป
บนชายฝั่งของเกาะเหอเย่ กองทัพเรือของออสเตรเลียมาถึงสถานที่เหมาะสมสำหรับการโจมตีแล้ว รองผู้บัญชาการฮิลล์ออกคำสั่งโจมตีทันที
ปืนใหญ่หลักและปืนใหญ่รองของเรือรบทั้งสองลำโจมตีพร้อมกัน กระสุนทรงพลังหลายสิบนัดเกือบจะปกคลุมไปทั่วเกาะเหอเย่เล็ก ๆ แห่งนี้
หลังจากไฟปกคลุมไปทั่วแล้ว เรือบรรทุกทหารก็เริ่มจอดเทียบท่า จากนั้นทหารมากมายถือปืนกลมือบุกขึ้นไปบนเกาะ จากนั้นกระสุนก็พุ่งออกไปราวกับดาวตก
ทหารรับจ้างขององค์กรล่าชีวิตเริ่มไปซ่อนตัวในป้อมปราการที่สร้างไว้ จากนั้นพวกเขาก็เริ่มโต้กลับ ทำให้ทั้งสองฝ่ายได้รับบาดเจ็บสาหัสและล้มตายเช่นกัน
เพียงแต่กองทัพของออสเตรเลียได้เปรียบทางด้านจำนวนคนและอาวุธ และไม่นาน ทหารรับจ้างขององค์กรล่าชีวิตได้รับบาดเจ็บสาหัสและตายไปมากมาย และจำเป็นต้องถอย
หลังจากทหารรับจ้างขององค์กรล่าชีวิตพ่ายแพ้และล่าถอยแล้ว เงาสีดำยี่สิบกว่าเงาก็พุ่งออกมาจากฐานอย่างรวดเร็ว พวกเขาอาศัยหินและสิ่งปลูกสร้างเป็นที่กำบัง แล้วเคลื่อนตัวไปยังทหารของออสเตรเลีย
“โอ้ ฮิลล์ คุณมองคนพวกนั้นสิ โอ้พระเจ้า พวกเขาเร็วมาก จนผมไม่อยากจะเชื่อ!” ผู้บัญชาการหนุ่มอุทานออกมาด้วยความตกใจ
ฮิลล์เป็นนายพลที่มีประสบการณ์สู้รบมามากมาย และเขาเคยสัมผัสกับผู้มีพลังวิเศษเหล่านั้นมาก่อน และรู้วิธีจัดการกับพวกเขา
“เล็งปืนใหญ่ทั้งหมดไปที่ผู้มีพลังวิเศษเหล่านั้น และอย่าปล่อยให้พวกเขาเข้าใกล้ทหารของพวกเราเด็ดขาด!” ฮิลล์ออกคำสั่งอย่างเด็ดขาด
ผู้บัญชาการหนุ่มไม่เคยเห็นพลังพิเศษเช่นนี้มาก่อน และถามด้วยความตื่นเต้นว่า “ฮิลล์ พวกเขาทรงพลังมากเหรอ? แม้แต่ปืนก็ไม่สามารถฆ่าพวกเขาได้เหรอ?”
ฮิลล์ไม่อยากจะมองเขา และกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “คุณมองเองเถอะ ผมเชื่อว่าพวกเขาจะสร้างความประหลาดใจอย่างใหญ่หลวงให้คุณ ผู้บัญชาการที่เคารพรักของผม!”
ด้วยการวางตำแหน่งที่แม่นยำของเรดาร์ และขีปนาวุธต่าง ๆ ทำให้นักฆ่าขององค์กรล่าชีวิตได้รับบาดเจ็บสาหัสและล้มตายไปมากมาย แต่ก็ยังมีนักฆ่าที่ทรงพลังห้าหกคนที่โชคดีรอดชีวิตมาได้