แดนนิรมิตเทพ - บทที่1187
นายกฯจ้าวนั่งลงข้างๆของเฉินตงซุ่น มองเฉินตงซุ่นแล้วกล่าว “ได้ยินมาว่าพี่ตงซุ่นได้เลื่อนตำแหน่งอีกแล้ว วันนี้ผมเลยมาแสดงความยินดีโดยเฉพาะ!”
เฉินตงซุ่นพูดอย่างถ่อมตัว “ก้าวหน้าเพียงเล็กน้อย ไม่คุ้มค่าให้น้องจ้าวมาด้วยตัวเองเลย นายเกรงใจไปแล้ว!”
นายกฯจ้าวกล่าว “เป็นสิ่งที่สมควร สำหรับพี่มันแค่ก้าวเล็กๆ แต่ในสายตาคนจำนวนมาก มันเกือบจะถึงขั้นสูงสุดแล้ว และที่ผมมาในวันนี้ ยังมีอีกหนึ่งเรื่อง”
“อ่อ น้องยังมีเรื่องอะไรอีกเหรอ?” เฉินตงซุ่นถามอย่างสงสัย
สายตาของนายกฯจ้าวกวาดมองผู้คนไปหนึ่งรอบ เมื่อเห็นมู่หรงเค่อและคนอื่นๆ นายกฯจ้าวก็กวาดมองผ่าน ไม่แม้กระทั่งจะทักทาย
ไม่ใช่เพราะนายกฯจ้าวไม่รู้จักมู่หรงเค่อและคนอื่นๆ แต่ในฐานะคนของตระกูลจ้าวในหลิ่งหนาน ปัจจุบันคือนายกเทศมนตรีของเมืองหานในหนานซู อนาคตก้าวไกล
และมู่หรงเค่อและคนอื่น แม้จะมีฐานะที่สูงมาก แต่ไม่ว่าจะน้อยก็มีความเกี่ยวข้องกับระบบใต้ดิน นายกฯจ้าวค่อนข้างจะดูถูกและไม่อยากจะพูดคุยกับมู่หรงเค่อและคนอื่นๆ
นายกฯจ้าวเก็บสายตา แล้วมองมาทางเฉินตงซุ่น แล้วถาม “ได้ยินมาว่าตระกูลเฉินมีคุณเฉินอยู่คนหนึ่ง ไม่ทราบว่าคือท่านไหน?”
เมื่อคำพูดนี้ออกมา สายตาของคนในตระกูลเฉินที่อยู่ในห้องโถงได้ไปรวมอยู่บนตัวของนายกฯจ้าว
เฉินตงซุ่นไม่เข้าใจนายกฯจ้าวต้องการทำอะไร สายตาอดไม่ได้ที่จะมองไปยังเฉินกั๋วเหลียงที่นั่งอยู่ในตำแหน่งผู้นำ
เฉินกั๋วเหลียงที่สีหน้าเรียบเฉย ราวกับว่ามองไม่เห็นสายตาของเฉินตงซุ่น
เฉินตงซุ่นขมวดิค้วเล็กน้อย มองนายกฯจ้าวยิ้มแล้วถาม “น้องจ้าวไปได้ยินคุณเฉินคนนี้มาจากไหน?”
นายกฯจ้าวยิ้มกล่าว “ฮ่าๆ ผมซึ่งเป็นนายกเทศมนตรีของเมืองหาน หากข้อมูลแค่นี้ยังไม่มี งั้นก็ไม่คู่ควรที่จะเป็นนายกเทศมนตรีแล้ว!”
เฉินตงซุ่นพยักหน้า เขารู้ว่านายกฯจ้าวพูดถูกต้อง ในฐานะนายกเทศมนตรี แม่แต่หน่อยข่าวกรองยังไม่มี นั่นก็หมายความว่านายกเทศมนตรีคนนี้ทำงานไม่ได้เรื่องเลย
อย่างไรก็ตาม ฟังน้ำเสียงของนายกฯจ้าว เหมือนไม่รู้ว่าเฉินโม่ก็คือคุณเฉิน
ความคิดของเฉินตงซุ่นเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว แอบเดาเจตนาของนายกฯจ้าว และกำลังคิดในใจว่าจะบอกฐานะของเฉินโม่ให้เขารู้ดีมั้ย
เฉินโม่หยุดคุยกับมู่หรงยานเอ๋อร์แล้ว หรี่ตาลงมองนายกฯจ้าว ดูไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไร
มู่หรงเค่อและคนอื่นๆ ก็ดื่มชาอย่างเงียบๆ ใบหน้ามีรอยยิ้มจางๆ มองนายกฯจ้าวเหมือนกับว่าก็กำลังครุ่นคิดถึงเจตนาของนายกฯจ้าว
คนในห้องโถง ต่างก็แอบครุ่นคิดเจตนาของนายกฯจ้าว แม้แต่เฉินกั๋วเหลียงเองก็เช่นกัน
เวลานี้ จู่ๆเฉินตงหวาก็ยืนขึ้น ทำท่าคารวะแล้วกล่าวนายกฯจ้าว “คุณเฉินที่คุณพูดถึง น่าจะเป็นสมาชิกรุ่นที่สามของตระกูลเฉินเรา เฉินโม่！”
ขณะที่พูด เฉินตงหวาก็ได้ชี้ไปยังเฉินโม่ที่นั่งอยู่ด้านหลังของเฉินจิงเย่
ทุกคนตกตะลึงไปพร้อมกัน พวกเขาไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆเฉินตงหวาถึงได้กระโดดออกมาบอกฐานะของเฉินโม่ให้กับนายกฯจ้าวทราบ บางทีเฉินตงหวาแค่อยากจะประจบนายกฯจ้าว แต่ทำแบบนี้มันก็เด่นชัดเกินไป มันจะทำอื่นไม่พอใจ
เฉินกั๋วเหลียงขมวดคิ้ว จ้องมองเฉินตงหวาอย่างลึกซึ้ง จากนั้นก็หันหน้ามองไปยังเฉินกั๋วต้ง ความหมายนั้นชัดเจนในตัวเอง
เฉินกั๋วต้งที่สีหน้าขุ่นมัว มองเฉินหวาตงอย่างดุดัน ตอนนี้เฉินหวาตงได้บอกข้อมูลนี้กับนายกฯจ้าว ต่อให้ตอนนี้ต่อว่าเขาก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว ในทางกลับกันอาจจะเป็นที่หัวเราะได้
นายกฯจ้าวยิ้มเล็กน้อย ทำท่าคารวะให้กับเฉินตงหวา “ขอบคุณพี่ตงหวาอย่างมาก！”
เฉินตงหวาหัวเราะกล่าว “นายกฯจ้าวเกรงใจไปแล้ว！”
เฉินตงเยว่กับเฉินตงหวามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เมื่อเฉินตงหวาถอยกลับมาแล้ว ก็พูดเบาๆ “ตงหวา นายทำแบบนี้มันจะทำให้คนไม่พอใจหลายคน”