แดนนิรมิตเทพ - บทที่1304

เฉินโม่พยักหน้า “ขอบคุณที่เตือน ให้พวกมันมาได้เต็มที่เลย！”

“เรื่องอื่นก็ไม่มีอะไรแล้ว การปรากฏของโลกบู๊โบราณ เกรงว่าช่วงนี้คงจะไม่ค่อยสงบแล้ว ขอให้ญาติและเพื่อนของนายขอให้เตรียมความพร้อมเอาไว้！” เจียงเหอซานกล่าว

“ผมทราบแล้วครับ” เฉินโม่พยักหน้า หากไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อน！”

“อืม！”

เมื่อออกจากรัฐสภา เฉินโม่ก็เข้าพักในโรงแรมแถวนั้น เตรียมตัวออกเดินทางไปเหลียวโจวพรุ่งนี้

เฉินโม่ไม่ได้นอนพักแต่อย่างไร แต่ได้นั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียง หยิบยาออกมาจากแหวนเก็บของ แล้วเริ่มฝึกฝน

ตั้งแต่รู้ว่ามีสนามรบห้าประเทศ เฉินโม่ก็รู้สึกที่ความกดดันที่มหาศาล ความสามารถของเขาในตอนนี้อย่าว่าแต่ตามหาศิษย์น้องเลย ต่อให้อยากจะสืบความลับที่ซ่อนอยู่ลึกๆของสนามรบห้าประเทศยังไม่เพียงพอเลย

เดิมทีตามสิ่งที่เขาได้เห็นได้ยินมาชาติก่อน ขอเพียงเขาบำเพ็ญกลับไปแดนยาทอง ก็สามารถเป็นปรปักษ์กับโลกได้แล้ว แต่ว่า ตอนนี้ดูแล้วมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น โลกบู๊โบราณได้ปรากฏขึ้น และอันดับบนแพลตฟอร์มของหอเทียนจียังคงไม่มีข้อมูลอะไรเลย

อีกอย่าง เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงชุดดำคนนั้น เป็นผู้บำเพ็ญตนหนึ่ง

“ใช่แล้ว คนที่ใส่ร้ายว่าฉันฆ่าหลิ่วจื่อเฉิน จะใช่ผู้หญิงลึกลับชุดดำคนนั้นหรือเปล่า? จู่ๆเฉินโม่ก็คิดถึงความเป็นไปได้นี้ อีกอย่างคนที่สามารถใส่ร้ายเขาได้ เกรงว่าก็คงจะมีแต่ผู้หญิงลึกลับชุดดำคนนั้นแล้ว

เพียงแต่ว่าตอนนี้เฉินโม่ไม่ข้อมูลใดๆของผู้หญิงลึกลับคนนั้นเลย หากต้องการตามหาตัวเธอ ก็คงจะเหมือนกับการงมเข็มในมหาสมุทร ยากมาก！

“ช่างเถอะ ตอนนี้ยังมีเรื่องด่วนกว่านั้นอีกเยอะ รีบเพิ่มพลังบำเพ็ญของตัวดีกว่า！”

สองมือของเฉินโม่ได้ตั้งท่าสูตรผนึกลึกลับ จากนั้นหินทิพย์สิบก้อนก็ลอยขึ้นไปกลางอากาศทันที แล้วหมุนรอบตัวเฉินโม่

“หินทิพย์พวกนี้มีพลังชาตะในฟ้าดิน เทียบเท่ากับการฝึกฝนของฉันหนึ่งเดือน หากนำหินทิพย์ที่อยู่แหวนเก็บของออกมาแล้วดูดพลังของมันทั้งหมด พละกำลังของเขาก็จะถึงขั้นชั้นแปดแดนรวมพลัง!”

หินทิพย์สิบก้อนถูกเฉินโม่ดูดพลังไปหมดในเวลาเพียงครึ่งชั่วโมง พลังที่บริสุทธิ์นี้เมื่อเทียบกับการที่ถูกครอบโดยค่ายกลรวมทิพย์โคจรมหาจักรวาลที่อยู่ในกลุ่มคฤหาสน์ทะเลสาบกลับคืนรังนั้นยังแข็งแกร่งกว่ามาก

“ต้องหาเวลาว่างไปต่างประเทศหน่อยแล้ว ไปดูว่าหินทิพย์เหล่านี้มาจากไหน!” เฉินโม่ได้ตั้งเป้าไว้แล้ว

เงาชุดดำเงาหนี่งได้ลอยอยู่นอกหน้าต่างอย่างเงียบๆ

ต้องรู้ว่าตรงนี้มันคือชั้นสิบสาม คนที่สามารถลอยอยู่นอกหน้าต่าง ต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

เฉินโม่ที่นั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียง ค่อยๆลืมตาขึ้น

ทันใดนั้น ร่างของเฉินโม่ก็หายไปจากเตียงในทันที

ด้านนอกหน้าต่าง คนชุดดำคนนั้นทำหน้าสงสัย บ่นพึมพำด้วยภาษาที่แปลกประหลาด “น่าแปลก คนล่ะ?”

“แกหาฉันเหรอ?” ร่างของเฉินโม่ลอยอยู่ด้านหลังของคนชุดดำ พูดอย่างเรียบเฉย

คนชุดดำก็ตัวเกร็งในทันที ไม่ได้หันไปมอง และรีบลงสู่พื้นด้านล่างอย่างรวดเร็ว

เมื่อเขาถึงพื้นแล้ว พบว่าเฉินโม่ไม่ได้ตามมา ถึงได้โล่งอก แล้วพูดด้วยภาษาที่แปลกประหลาด “พระเจ้า ยังดีที่ไม่ได้ตามมา!”

ทันใดนั้น เสียงๆหนึ่งก็ดังขึ้นที่ด้านหลังของเขา “พวกแกเป็นใคร?”

ร่างของเฉินโม่อยู่ห่างเขาเพียงสามเมตร กำลังจ้องมองเข้าอย่างเงียบๆ

“Fuck!” คนนั้นตะโกนอย่างโกรธเคือง และร่างของเขาก็หายไปอย่างแปลกประหลาด

ร่างของเฉินโม่ก็หายตามไปด้วย จนกระทั่งตามชายชุดดำคนนั้นมาถึงดาดฟ้าของโรงแรม

“ไม่ต้องพยายามแล้ว นายหนีไม่รอดหรอก！” เฉินโม่ที่ยืนอยู่ตรงหน้าของคนชุดดำ พูดอย่างเย็นชา

“ใครบอกว่าฉันจะหนี?” คนชุดดำฉีกยิ้มในทันที เงยหน้าตะโกนไปท้องฟ้า “กาลิโอ นายยังรออะไรอีก!”

บนท้องฟ้า แสงสีขาวแสงหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในทันที จากนั้นก็ค่อยๆใหญ่ขึ้น สุดท้ายผู้ชายสูงใหญ่ที่สวมชุดขาวยาวปรากฏตัวตรงด้านหลังของเฉินโม่

ชายคนนี้มีผมสีทองตาสีฟ้า ไม่ใช่คนหัวเซี่ย

“ที่แท้ก็มีผู้ช่วย” เฉินโม่ไม่ได้หันไปมอง พูดอย่างเรียบเฉย “พวกนายน่าจะเป็นคนขององค์กรเทพมรณะใช่มั้ย?”