แดนนิรมิตเทพ - บทที่1405
เห็นได้ชัดว่าทางเข้าของจวนน้ำแข็งไม่ได้มีแค่ทางเดียว มุ่งหน้าเดินข้างหน้า เฉินโม่และพวกก็เจอกับนักบู๊ที่เข้ามาจากทางอื่น
จุดนี้คล้ายกันกับเขาซูคง
มุ่งหน้าเดินต่อไป ทุกคนรู้สึกได้ถึงความหนาวที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แม้แต่พวกที่เป็นนักบู๊แดนใน ก็เริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว
สามคนที่อยู่ด้านหลังของเฉินโม่ หนาวจนหน้าซีดเผือด เฉินโม่พูดขึ้น “อย่าฝืนเด็ดขาด ถ้าไม่ไหวก็กลับออกไปซะ อย่าเอาชีวิตมาทิ้งไว้ที่นี่”
หลินหยุนพูดอย่างติดขัด “ผู้ ผู้อาวุโสสบายใจได้เลย พวกเราทนไหว”
เฉินโม่มองพวกเขาไปแวบหนึ่ง ก็ไม่ได้พูดอีก เขาเข้าใจดี พูดไปก็ไร้ประโยชน์ ในใจของเขาสามคนมีแต่ความคิดที่อยากจะแก้แค้นให้อาจารย์ มีความตั้งใจที่จะแลกด้วยชีวิตแล้ว
เมื่อเดินไปได้สักระยะ คุณชายฉางได้พาคนเดินตามทันกันแล้ว และชายชราคนนั้นของตระกูลฉางยังคงเดินตามอยู่ด้านหลังของเฉินโม่และพวก
ด้านหน้า เป็นลานจัตุรัส บนลานจัตุรัส มีรูปแกะสลักน้ำแข็งหลายสิบรูป รูปสลักน้ำแข็งเหล่านั้นเหมือนจริงและดูเหมือนคนจริงๆ
รอบจัตุรัส กระจัดกระจายไปด้วยอาวุธมากมาย และซากศพ เป็นเพราะว่าที่ตรงนี้มีอุณหภูมิที่ต่ำมาก ดังนั้นศพพวกนั้นยังไม่เน่าเสีย
ทุกคนร้อนใจจนวิ่งไปด้านหน้า ไปสำรวจศพเหล่านั้น
ชายชราสองสามคนที่เข้ามาด้วย เมื่อเห็นศพพวกนี้ ก็พูดขึ้น “คนพวกนี้ตายไปนานแล้ว น่าจะเข้ามาตอนที่จวนน้ำแข็งปรากฏขึ้นครั้งที่แล้ว หรืออาจจะนานกว่านั้น อย่างไรก็ตามก็ไม่อาจรู้ได้ว่าทำไมถึงได้มาตายอยู่ที่นี่?”
“คาดว่าอาจจะเจอเข้ากับของล้ำค่า จากนั้นก็เข่นฆ่ากันเอง!” ชายชราคนหนึ่งยิ้มพูดอย่างเย็นชา
“มีความเป็นไปได้สูงมาก” ชายชราสองสามคนพยักหน้า และเห็นด้วยกับคำพูดนี้
“ที่นี่มันจะมีของล้ำค่าอะไร? แต่ฉันทำไมถึงรู้สึกว่าบนจัตุรัสแห่งนี้มีอะไรแปลกๆนะ?” ชายชราคนหนึ่งพูดขึ้นเป็นครั้งแรก มองจัตุรัสนี้ด้วยสีหน้าที่หนักใจ
“แย่แล้ว พวกนายรีบดูน้ำแข็งแกะสลักพวกนั้นสิ！” ชายชราอุทานขึ้นในทันที น้ำเสียงเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เห็นเพียงแต่ รูปน้ำแข็งแกะสลักหลายสิบตัวที่เดิมตั้งตระหง่านอยู่บนจัตุรัส จู่ๆก็ดูเหมือนมีชีวิตขึ้นมา และพวกมันก็พุ่งตัวเข้ายังกลุ่มคน
รูปแกะสลักน้ำแข็งนับสิบรูปจัดเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ และเดินอย่างเป็นระเบียบ ราวกับกองทัพที่ได้รับการฝึกมาอย่างดี มุ่งหน้ามาฆ่าทุกคน
เฉินโม่ที่มองรูปแกะสลักน้ำแข็งพวกนี้อยู่ ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ฉันกลับไม่สามารถรับรู้ได้ถึงพลังของพวกมันเลย?”
เฉินโม่นั้นเคยเป็นผู้บำเพ็ญแดนดั่งเทพมาก่อน ต่อให้พลังบำเพ็ญจะไม่อยู่แล้ว แต่ว่าวิสัยทัศน์ที่กว้างไกลยังอยู่ แต่ครั้งนี้แม้แต่เขาจะไม่สามารถรู้พลังของพวกมัน เห็นได้ชัดว่าเจ้าของที่นี่ต้องเป็นยอดฝีมือคนหนึ่ง
“หนีทำไม！ ก็แค่รูปน้ำแข็งแกะสลัก? เราแค่ทำลายมันก็ได้แล้ว！” ชายชราคนหนึ่งตะโกนพูดอย่างไม่สบอารมณ์
“ใช่ เราทำไมต้องกลัวรูปน้ำแข็งแกะสลักนี้ด้วย? ไป ฉันจะทำลายมันให้พวกนายดูก่อนหนึ่งตน！” ชายหนุ่มคนหนึ่งชูดาบยาวขึ้น “ฆ่ามัน！”
จากนั้นก็บุกเข้าไปในกลุ่มน้ำแข็งแกะสลัก
ผลลัพธ์เกินความคาดหมายของทุกคน เดิมคิดว่ารูปแกะสลักน้ำแข็งจะแตกเป็นเสี่ยงๆ แต่ปรากฏว่าดาบของนักรบฟันไปที่รูปแกะสลักน้ำแข็ง ได้หักออกเป็นหลายชิ้น จากนั้นก็ถูกรูปสลักน้ำแข็งใช้ดาบแทงทะลุหน้าอก และเสียชีวิตคาที่ !
“อ้า！”
“ความสามารถของนักบู๊คนนั้นคือแดนในชั้นสูงสุด กลับมีสภาพแบบนี้！”
“รูปสลักแกะน้ำแข็งพวกนี้มีพลังอะไรกันแน่？”
ทุกคนตกใจ มองรูปแกะสลักน้ำแข็งเหล่านั้น ด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ
“ผมว่าอาจจะบังเอิญ ชายหนุ่มเมื่อกี้ประมาทศัตรูเกินไป ดังนั้นถึงถูกรูปแกะสลักน้ำแข็งฆ่าเสียชีวิตในดาบเดียว มีใครยินดีที่จะร่วมมือกับผม เพื่อทดสอบพลังความสามารถของรูปน้ำแข็งแกะสลักพวกนี้？” ชายหนุ่มคนหนึ่งตะโกนพูดขึ้น
“ผมเอง！”
“ผมด้วย!”
ทันใดนั้น มีคนสิบกว่าคนที่ก้าวออกมา ล้วนเป็นชายวัยกลางคน ชายหนุ่มที่เข้าร่วมนั้นน้อยมาก