แดนนิรมิตเทพ - บทที่1407
เฉินโม่มองทุกคน แม้ว่าพวกเขาจะไม่เชื่อ แต่เฉินโม่ก็ไม่ได้โกรธ แต่ได้พูดอย่างต่อเนื่อง “พวกคุณพูดถูก รูปน้ำแข็งแกะสลักพวกนั้นไม่สามารถใช้พลังฟ้าดิน แต่ว่าพวกเขานั้นมีพลังของแดนเทพ ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือพลังของพวกเขา ล้วนอยู่ในมาตรฐานของแดนเทพ ถ้าหากพวกคุณไม่เชื่อ ก็เอาชีวิตไปทิ้งได้เลย!”
เฉินโม่พูดจบ มองทุกคนด้วยสายตาที่เย็นชา แววตาแอบแฝงไว้ด้วยความท้าทาย
ทุกคนมองเฉินโม่ ไม่ได้พูดอะไรอีก ศพของปรมาจารย์เมื่อกี้ยังอยู่บนพื้นเลย เลือดสีแดงสดที่ไหลอยู่บนพื้นหิมะมันช่างแสบตานัก
ราวกับว่าสิ่งที่เกิดขึ้นได้บอกกับพวกเขา คำพูดของเฉินโม่คือความจริง
อย่างไรก็ตาม ยังคงมีคนที่ไม่เชื่อ
ชายชราที่สวมชุดสีเทาก้าวออกมา มองเฉินโม่อย่างดูถูก พูดด้วยน้ำเสียงที่เย้ยหยัน “ไอ้หนุ่ม ฉันนั่นแหละที่ไม่เชื่อ ฉันจะดูว่ารูปน้ำแข็งแกะสลักที่นายพูดถึง ถึงแดนเทพได้อย่างไร!”
พูดจบ ชายชรามองดูรูปน้ำแข็งแกะสลักที่ค่อยๆถอยกลับไปยังลานจัตุรัส แล้วก้าวเท้ายาวออกไป
มีคนจำชายชราคนนี้ได้ ก็อุทานอย่างตกใจ “นั่นมันปรมาจารย์หน้ากวาง คิดไม่ถึงว่าเขาก็มาด้วย!”
เฉินโม่และคนรอบข้างหลายคนที่ไม่เคยได้ยินชื่อปรมาจารย์หน้ากวางมาก่อน และมีคนถามอย่างสงสัย “ปรมาจารย์หน้ากวาง คือใคร? เก่งมากมั้ย?”
คนผู้นั้นพูดอย่างเกรงกลัว “ปรมาจารย์หน้ากวางมีหน้าตาที่คล้ายกวาง ดังนั้นทุกคนจึงตั้งฉายาให้เขา กล่าวกันว่าสิบกว่าปีที่แล้ว พลังบำเพ็ญของปรมาจารย์หน้ากวางก็ถึงขึ้นปรมาจารย์แดนมองขวัญแล้ว เกรงว่าตอนนี้คงเข้าขั้นแดนเทพแล้วมั้ง?”
“ถ้าหากปรมาจารย์หน้ากวางเข้าขั้นแดนเทพ ถ้าอย่างนั้นก็จะสามารถทดสอบพลังของรูปน้ำแข็งแกะสลักพวกนี้ได้พอดีเลย”
พูดจบ ทุกคนก็มองทางเฉินโม่ ถ้าหากปรมาจารย์หน้ากวางยืนยันว่าพลังความสามารถของรูปน้ำแข็งแกะสลักพวกนี้ไม่ถึงแดนเทพ อย่างนั้นแล้ว ก็เท่ากับว่าเฉินโม่นั้นหลอกลวงทุกคน มีจิตใจชั่วร้าย
หลินหยุนมีความกังวล เหลือบมองเฉินโม่ไปแวบหนึ่ง เห็นสีหน้าที่สงบนิ่งของเฉินโม่ ไม่ได้มีความกังวลเลย หลินหยุนถึงได้สบายใจ
ปรมาจารย์หน้ากวางกระโดดเข้าไปในลานจัตุรัส รูปน้ำแข็งแกะสลักก็จู่โจมเข้ามาในทันที
สายตาของทุกคนได้ไปรวบอยู่บนร่างของปรมาจารย์หน้ากวาง เพื่อรอผลการต่อสู้ของเขากับรูปน้ำแข็งแกะสลัก แม้แต่เฉินโม่ก็ไม่เว้น
พลังของปรมาจารย์หน้ากวางไม่ธรรมดา ได้ต่อสู้กับรูปน้ำแข็งแกะสลักเหล่านั้นไปครู่หนึ่ง สุดท้ายถึงกับถูกรูปน้ำแข็งตัวหนึ่งจู่โจมเข้าให้ ในขณะที่เกือบจะเอาชีวิตไม่รอด เขายังคงมีสติ สามารถหนีออกมาจากการจู่โจมของรูปน้ำแข็งแกะสลักได้
รูปน้ำแข็งแกะสลักตามมาหลายก้าว ตามาถึงขอบจัตุรัสก็ได้ถอยกลับไป
เฉินโม่เห็นจุดนี้แล้ว ก็เก็บข้อมูลไว้ในใจ
ปรมาจารย์หน้ากวางมองเฉินโม่ด้วยสีหน้าที่รู้สึกผิด “ไอ้หนุ่ม นายพูดถูก พลังของพวกเขาคือแดนเทพจริงๆ”
“ห๊า!”
“เป็นแดนเทพจริงๆเหรอ แล้วเราจะข้ามไปยังไงล่ะ!”
หลังจากผ่านการทดสอบของปรมาจารย์หน้ากวางแล้ว ครั้งนี้ทุกคนต่างก็เชื่อคำพูดของเฉินโม่แล้ว
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทุกคนต้องเผชิญในตอนนี้คือ พวกเขาจะก้าวข้ามจัตุรัสที่ถูกรูปน้ำแข็งแกะสลักเฝ้าไว้ได้อย่างไร
ไม่อย่างนั้น พวกเขาจะไม่สามารถไปถึงจวนน้ำแข็งได้เลย
“จะทำอย่างไรดี? มีรูปน้ำแข็งแกะสลักเฝ้าไว้สิบกว่าตัว เราจะข้ามไปได้อย่างไร?” มีคนพูดอย่างอ่อนแรง
“ใช่ อย่าว่าแต่พวกเราเลย ต่อให้มีคนที่เก่งกว่าสิบเท่าก็คงข้ามไปไม่ได้!”
รูปน้ำแข็งแกะสลักหลายสิบตัว แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถควบคุมพลังฟ้าดินที่แข็งแกร่งที่สุดในแดนเทพได้ แต่ด้วยความแข็งแกร่งที่มีอยู่ตอนนี้ ต่อให้เป็นแดนเทพที่แท้จริง ก็ไม่กล้าที่จะต่อสู้กับพวกเขา
มีพวกเขาเฝ้าอยู่ตรงนี้ แทบไม่มีใครสามารถผ่านเข้าไปได้เลย
“ไม่ถูกสิ ถ้าหากไม่สามารถเข้าไปได้ แล้วคนที่เข้ามาก่อนหน้านี้ จะเข้าไปในจวนน้ำแข็งได้อย่างไรกัน?” มีคนถามอย่างสงสัย
ความถามนี้ทำให้ทุกคนตื่นขึ้นมาในทันที!