แดนนิรมิตเทพ - บทที่1408
ถูกคนจำได้ทันที จวนน้ำแข็งไม่ได้เปิดครั้งแรก ก่อนหน้านี้ก็มีเคยเข้ามาที่จวนน้ำแข็งแล้ว แล้วพวกเขาข้ามลานจัตุรัสนี้ไปได้อย่างไร?
“ผมว่ามันต้องมีวิธีอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นคนที่มาก่อนหน้านี้ก็คงเข้าไปไม่ได้ ดูแล้วการที่อยากจะข้ามจัตุรัสนี้ มันต้องใช้ปัญญาไม่ใช่ใช้กำลัง”
“ใช่ ทุกคนมาร่วมคิดด้วยกัน ต้องสามารถข้ามไปได้อย่างแน่นอน!”
หลินหยุนที่อยู่ด้านหลังเฉินโม่ กระซิบถาม “ผู้อาวุโส ท่านมีวิธีที่จะข้ามไปมั้ย?”
เฉินโม่มองรูปน้ำแข็งแกะสลักพวกนั้น มีทั้งหมดสิบกว่าตัว ถ้าคิดอยากจะชนกับพวกมัน นอกจากตัวเฉินโม่แล้ว คงไม่มีใครสามารถข้ามไปได้อีก
อย่างไรก็ตาม เมื่อกี้เฉินโม่เพิ่งจะค้นพบอะไรบางอย่างเกี่ยวกับรูปน้ำแข็งแกะสลักนี้
เมื่อกี้คนพวกนี้อยากที่จะใช้กำลังกับรูปน้ำแข็งแกะสลักเหล่านั้น ดังนั้นมีคนตั้งมากมายถูกพวกมันฆ่า แต่ว่าตอนที่ปรมาจารย์หน้ากวางถอนตัวกลับมานั้น รูปน้ำแข็งแกะสลักตามมาถึงขอบจัตุรัสก็ถอยกลับไปแล้ว
เมื่อกี้ตอนที่คนพวกนี้ถอยออกมาจากลานจัตุรัส มันก็เหมือนกัน ดังนั้นรูปน้ำแข็งแกะสลักเหล่านี้เฝ้าเฉพาะพื้นที่บนจัตุรัส ไม่ริเริ่มโจมตีเอง และก็ไม่ไล่ล่าโจมตี
เมื่อเป็นเช่นนี้ อยากจะที่ข้ามรูปน้ำแข็งแกะสลักเหล่านี้ ก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรแล้ว แต่ต้องมีคนเสียสละชีวิต
เฉินโม่มองทุกคน พูดอย่างเรียบเฉย “อันที่จริงรูปน้ำแข็งแกะสลักเหล่านี้เป็นเพียงผู้รักษาการณ์ที่นี่ ขอเพียงสามารถหลบได้ในเวลาอันรวดเร็ว รูปน้ำแข็งแกะสลักเหล่านี้ก็จะไม่ไล่โจมตีแล้ว”
“อีกอย่างรูปน้ำแข็งแกะสลักเหล่านี้แม้จะมีพลังแดนเทพ แต่การเคลื่อนไหวของมันช้า ดังนั้นทุกคนอย่าชักช้า ให้รีบผ่านไปโดยเร็ว จะมีคนมากกว่าครึ่งสามารถผ่านไปได้อย่างปลอดภัย”
ทุกคนที่มองเฉินโม่ แววตาแฝงไว้ด้วยความลังเล ไม่รู้ว่าควรจะเชื่อคำพูดของเฉินโม่หรือไม่
ทันใดนั้นปรมาจารย์หน้ากวางพูดขึ้น “ฉันว่าไอ้หนุ่มคนนี้พูดได้มีเหตุผล เมื่อกี้ฉันก็ค้นพบแล้ว ตอนที่รูปน้ำแข็งแกะสลักไล่ตามฉันนั้น ตามมาถึงที่ขอบจัตุรัสเท่านั้น จากนั้นก็ถอยกลับไปแล้ว
ได้ฟังคำพูดปรมาจารย์หน้ากวาง ทุกคนได้เริ่มคิดถึงรายละเอียดที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ต่างพากันพยักหน้า
“ไม่ยอมเสียลูก ก็ไม่ได้หมาป่า(ต้องจ่ายค่าตอบแทนให้สอดคล้องกับสิ่งที่ต้องการ) ผมรู้สึกว่าวิธีนี้ใช้ได้ ขอเพียงพวกเราบุกเข้าไปพร้อมกัน รูปน้ำแข็งแกะสลักเหล่านี้ตอบสนองไม่ทัน แม้ว่าอาจจะมีคนไทย แต่ว่าก็จะมีคนจำนวนมากที่สามารถข้ามไปได้”
“ในเมื่อมาแล้ว ฉันไม่ได้สนใจเรื่องความเป็นความตายแล้ว บุกเข้าไปพร้อมกันเถอะ ถ้าหากโชคดีหน่อย ไม่แน่อาจจะหาจวนน้ำแข็งเจอก็ได้”
“พูดได้ถูกต้อง ไม่เสี่ยงอันตรายก็ไม่ได้สิ่งที่ต้องการ จะให้มาเสียเที่ยวคงไม่ได้！”
คุณชายฉางก็ได้ก้าวออกมาพูดในเวลานี้ “ทุกคนโปรดอยู่ในความสงบ ผมก็รู้สึกว่าวิธีนี้ใช้ได้ แต่ว่าวิธีนี้ทุกคนต้องร่วมมือกันให้ดีถึงจะทำได้ เดี๋ยวผมนับหนึ่งถึงสาม ทุกคนบุกเข้าไปพร้อมกัน สำหรับใครตายใครรอด ก็ต้องดูที่ความสามารถของตัวเองแล้ว”
“ทุกคนมีความเห็นอย่างไรบ้าง?”
“ได้ ฟังคำพูดของคุณชายฉาง”
“ได้ ฟังคำพูดของคุณชายฉาง”
ฐานะของตระกูลฉาง ในเวลานี้มีประโยชน์อย่างมาก ทุกคนต่างยินดีที่จะฟังเขา
เฉินโม่กำลังคิดอยากให้มีคนออกมากำกับ เวลานี้ตระกูลฉางก็ก้าวออกมาทันที พอดีกับความต้องการของเฉินโม่เลย
“ถ้าอย่างนั้นก็เริ่มกันเถอะ！” เฉินโม่พูดอย่างราบเรียบ
คุณชายฉางมองเฉินโม่ไปแวบหนึ่ง แววตาแฝงไว้ด้วยความขุ่นมัว
คุณชายฉางพยักหน้าให้กับชายชราที่แอบเดินตามหลังของเฉินโม่มาโดยตลอด ชายชราก็พยักหน้าตอบ ไม่มีใครเห็นเลย
คุณชายฉางตะโกนพูดอย่างเสียงดัง “ได้ ในเมื่อทุกคนเชื่อใจผม ถ้าอย่างนั้นก็มาฟังคำสั่งของผมเถอะ！”
“หนึ่ง สอง สาม ลุย！”
เพิ่งจะสิ้นเสียง ทุกคนก็บุกเข้าไปในทันที คุณชายฉางที่มีลูกน้องคุ้มกัน ก็รีบตามเข้าไปด้วย
ตามฉันมา เฉินโม่พูดไปหนึ่งคำ และพาหลินหยุนสามคน ตามอยู่หลังของผู้คน เข้าไปในลานจัตุรัส