แดนนิรมิตเทพ - บทที่1413
หลังจากที่ประตูถูกเปิดแล้ว ก็มีกลิ่นยาโชยออกมา
ชั้นสามยังไม่เคยมีคนมาเข้ามาก่อน แต่ว่าพื้นที่เมื่อเทียบกับสองชั้นที่อยู่ด้านล่างแล้วเล็กกว่า ตู้ไม้ทั้งสองฝั่งวางไว้ด้วยของมากมาย ด้านบนมีฝุ่นที่หนาเตอะ
เฉินโม่โบกมือเบาๆ ฝุ่นที่อยู่บนตู้ไม้ก็ถูกกวาดไปจนหมด
เฉินโม่เดินไปดูไป ดีใจอย่างมาก “มันคือผลไม้รอยย่นลึกลับทอง เป็นส่วนผสมหลักในการกลั่นยาชั้นเลิศ อันนี้ก็คือเม็ดบัวสวรรค์ชั้นเก้า ก็เป็นวัตถุดิบที่จำเป็นในการกลั่นยาชั้นเลิศ ยังมีดอกไม้ทิเบต หญ้าชีวิตวิญญาณ ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นยาที่ผู้บำเพ็ญเซียนต้องการ！”
“ดูแล้ว ที่ตรงนี้ก็คือหอยาอย่างไม่ต้องสงสัย！”
บนประตูหินที่เข้ามา ได้เขียนอักษรไว้สองตัว คล้ายอักษรเผ่าโบราณ เฉินโม่นั้นรู้อักษรสองตัวนี้แล้ว แต่ยังไม่แน่ใจ จนกระทั่งตอนนี้เมื่อเห็นวัตถุดิบยาแล้ว ในที่สุดก็มั่นใจกับคำว่าหอยานี้แล้ว
“ของที่อยู่ในนี้ล้วนเป็นสิ่งที่ฉันต้องการทั้งนั้น ตั้งแต่เกิดใหม่ ฉันปวดหัวกับการหาทรัพยากรที่ใช้ในการฝึกฝน บัดนี้ ไม่ต้องปวดหัวอีกต่อไปแล้ว”
ผู้บำเพ็ญเซียนไม่เพียงแต่จะดูดซับชี่ฟ้าดิน ในเวลาเดียวกันยังต้องการพลังส่งเสริมจากวัตถุดิบยาหลายตัว ทั้งสองอย่างส่งเสริมกันและกัน และเฉินโม่เนื่องจากที่บนโลกขาดพลังชี่ และขาดทรัพยากรในการฝึก ดังนั้นนอกจากดูดซับชี่ฟ้าดินแล้ว ก็ทำอะไรไม่ได้เลย
ตอนนี้มีทรัพยากรจากที่นี่ ต่อไปนี้เฉินโม่ก็จะสามารถฝึกฝนได้เหมือนกับผู้บำเพ็ญทั่วไป
อีกอย่าง ด้วยประสบการณ์หกร้อยกว่าปีของเฉินโม่ในชาติที่แล้ว การฝึกฝนก็ต้องเร็วกับผู้บำเพ็ญทั่วไปหลายเท่า
ที่ตรงนี้ไม่เพียงมีแต่ยา ยังมีวัสดุมากมายที่จำเป็นสำหรับผู้บำเพ็ญ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่เฉินโม่ขาดและต้องการอย่างเร่งด่วน
เมื่อกวาดมองไป เฉินโม่ก็ดีใจเป็นอย่างมาก อีกอย่างเฉินโม่ยังเจอคัมภีร์ยุทธ์อีกสองสามเล่ม
เฉินโม่เดินไปที่หน้าตู้ไม้ใบหนึ่ง หยิบกล่องไม้โบราณใบหนึ่งลงมา แล้วเปิดดู
ในนี้มีคัมภีร์ยุทธ์อยู่สองเล่ม ล้วนเป็นของผู้บำเพ็ญ อย่างไรก็ตามมันไม่เหมือนวิชายุทธ์ที่แพร่หลายในโลกบำเพ็ญเซียน ที่มีเกลื่อนไปทั่ว
แต่เฉินโม่เข้าใจเป็นอย่างดี คัมภีร์ยุทธ์สองเล่มเมื่อเทียบกับวิชาของนักบู๊บนโลกแล้วแข็งแกร่งอย่างที่เทียบไม่ได้
ถ้าหากมันถูกแพร่ออกไป มันคงจะทำให้เกิดการนองเลือดในโลกฝึกบู๊
เฉินโม่มองหลินหยุนสามที่อยู่ด้านหลัง แล้วพูดขึ้น “ของที่อยู่ในนี้มันไม่มีประโยชน์ต่อพวกเธอเลย มีเพียงคัมภีร์ยุทธ์สองเล่ม เป็นสิ่งที่มีประโยชน์ต่อพวกเธอ”
หลินหยุนและพวกกำลังผิดหวังกับห้องที่เต็มไปด้วยยานี้ แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าวัตถุดับยาเหล่านี้ไม่ธรรมดา แต่สำหรับพวกเขาแล้วมันไม่มีประโยชน์เลย
เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินโม่ ก็มองอย่างดีใจ
เมื่อรับคัมภีร์ยุทธ์สองเล่มที่เฉินโม่ยื่นให้แล้ว หลินหยุนทั้งสามคนก็เป็นผู้รู้ในด้านนี้ เห็นแค่แวบเดียว ก็ตื่นเต้นจนตัวสั่นแล้ว
“นี่ นี่ คิดไม่ถึงเลย บนโลกนี้ยังมีวิชาที่น่าอัศจรรย์แบบนี้！ วิชาที่เราฝึกฝนก่อนหน้านี้ มันช่างไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ！” หนึ่งในศิษย์พี่ของหลินหยุนพูดอย่างตกใจ
“ใช่ ถ้าหากเป็นไปตามที่คัมภีร์ยุทธ์บอก ผู้แข็งแกร่งแดนเทพในเบื้องต้น เมื่อฝึกวิชานี้ถึงที่สุด มันจะเก่งขนาดไหน? ”หลินหยุนก็ประหลาดใจเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม จู่ๆหลินหยุนก็ได้เคลื่อนไหวด้วยท่าทางที่ทำให้คนประหลาดใจ
เธอเก็บคัมภีร์ แล้วก็หันไปยื่นให้กับเฉินโม่ พูดอย่างนอบน้อม “ผู้อาวุโส คัมภีร์ยุทธ์ที่ล้ำค่าแบบนี้ เรารับไว้ไม่ได้!”
“ศิษย์น้อง เธอ………” ศิษย์พี่ทั้งสองคนสงสัยและไม่เข้าใจ ถ้าไม่เป็นเพราะกลัวเฉินโม่ ถึงขนาดที่อยากจะแย่งคัมภีร์สองเล่มนั้นกลับมาจากมือของหลินหยุน
หลินหยุนมองศิษย์พี่ที่ตื่นเต้นทั้งสองคน แล้วพูด “ศิษย์พี่ ของล้ำค่าขนาดนี้ พวกท่านว่าเรามีความสามารถที่จะปกป้องมันได้มั้ย?”