แดนนิรมิตเทพ - บทที่1441
เสี่ยวหง ก็คือชื่อที่เอียนชิงเฉิงตั้งให้กับมังกร ฟังดูเหมือนชื่อผู้หญิง เพียงแต่ว่าตัวมันเป็นเพศผู้อยู่แล้ว ชื่อนี้จึงเหมาะสมมาก
อีกอย่างมังกรก็ชอบชื่อนี้อย่างมาก เพราะในร่างของเอียนชิงเฉิงมีสายเลือดของหงส์ฟ้า มังกรจึงสนิทสนมกับเธอเป็นพิเศษ
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคน อยู่ต่อหน้ามังกรพวกมันดูเล็กเหมือนมดเลย แต่ทว่า พวกเขากลับสามารถควบคุมพลังฟ้าดินโดยรอบๆได้
ถ้าหากให้เวลามังกรนานหน่อย บางทีเหล่าผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่อยู่ต่อหน้ามัน ก็เหมือนกับอาหารที่ถูกส่งมาถึงที่ แต่ตอนนี้มัน ยังไม่สามารถต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่เยอะขนาดนี้
แม้ว่าพลังป้องกันของมังกรจะน่ากลัวมาก แต่เมื่อเวลานานไป มันก็ไม่อาจต้านการโจมตีของผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคนได้แล้ว
พ่ายแพ้ ก็อยู่ที่ว่าจะช้าหรือเร็วเท่านั้น
ในห้อง ลมปราณในร่างกายของเฉินโม่ค่อยๆสงบนิ่ง พลังทิพย์ที่กระจายอยู่ด้านนอก เริ่มรวบรวมกลับเข้ามาแล้ว ใช้เวลาอีกไม่นาน เฉินโม่ก็สามารถออกจากฌานแล้ว
ด้านนอก มังกรยังคงวนเวียนอยู่กลางท้องฟ้า บางครั้งก็มีเลือดกระจายออกมา ดูแล้วน่าอนาถมาก
“ไอ้เดรัจฉานตัวนี้ช่างอึดจริงๆ มันสามารถต้านทานการโจมตีร่วมกันของเราได้เกือบชั่วโมง ทุกคน เราจะรอช้าไม่ได้แล้ว เราต้องจัดการเฉินไต้ซือให้เร็วที่สุด!” หลินว่านเหนียนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก .
“พี่หลินพูดถูก เราต้องรีบจัดการมังกรตัวนี้ซะ！”
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคน กระจัดกระจายไปรอบๆท้องฟ้า ได้ปิดตายช่องทางหนีของมังกรเอาไว้
มังกรที่ร่อนอยู่ตรงกลางอากาศ โกรธจนส่งเสียงคำราม แต่กลับเหมือนสัตว์ร้ายขนาดใหญ่ที่ถูกขังไว้ในกรง ดิ้นรนไม่หลุด
“สับ！”
หลินว่านเหนียนตะโกนเสียงดัง ใช้พลังทิพย์สิบส่วน สับกระบี่ลงตรงหัวของมังกร
พลังอันแข็งแกร่งของกระบี่คงคา ได้ผลักพลังอย่างต่อเนื่อง และสับลงไปที่มังกร
“สับ！”
ผู้อาวุโสของสำนักคงต้อง ก็ได้สับกระบี่ไปทางมังกรด้วย พลังของกระบี่เมื่อเทียบกับของหลินว่านเหนียนก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากัน
“สับ！”
ผู้อาวุโสของสำนักจิ่วหวา ผู้อาวุโสของสำนักอู่ซาน ผู้อาวุโสของสำนักเอ๋อเหมยและผู้อาวุโสของแปดตระกูลใหญ่ ต่างก็ปล่อยพลังที่แข็งแกร่งที่สุดในการโจมตี
การโจมตีนี้ ต้องการที่จะฆ่ามังกรให้ตายภายใต้กระบี่
เอียนชิงเฉิงมองพลังกระบี่ที่วุ่นวายในกลางอากาศ ร้องไห้อย่างสิ้นหวัง “เสี่ยวหง…….”
มังกรก็เหมือนจะรู้สึกได้ถึงความอันตรายแล้ว และเริ่มชนไปทางซ้ายที ขวาทีอย่างไม่อยู่ อย่างไรก็ตามมันก็ไม่สามารถฝ่าวงล้อมของผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคนได้เลย
“สับ！”
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคนพูดพร้อมกัน เสียงสะท้อนไปทั่วท้องฟ้า ราวเสียงเร่งความตาย ชี้คำขาดอย่างแน่วแน่
อ้า！
มังกรเงยหน้าขึ้นไปบนท้องฟ้าและปล่อยเสียงคำราม ปลุกปั่นเมฆหมอกบนท้องฟ้า พยายามที่ฝ่าวงล้อมและหลบหนีเอาชีวิตรอด
แต่น่าเสียดาย ผู้แข็งแกร่งแดนเทพล้วนสามารถควบคุมพลังฟ้าดินโดยรอบ อยู่ต่อหน้าผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคน มันไม่สามารถที่จะหนีไปได้เลย ทำได้เพียงฝืนสู้
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคน ปล่อยพลังโจมตีอันแข็งแกร่งสิบกว่าพลัง ได้ผ่าท้องฟ้าเป็นซีกๆ และมังกรที่อยู่ใจกลางกระแสน้ำวน ก็เปรียบเสมือนเรือลำเดียวในทะเล เสี่ยงต่อลมและฝน และอาจล่มได้ทุกเมื่อ
โครม！
ในที่สุดการพลังการโจมตีทั้งสิบพลังก็ได้มาบรรจบกัน พริบตาเดียวมันได้ระเบิดออกมาพร้อมกับแสงแยงตาที่วิบวับ
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะหลับตาม แม้แต่หลินว่านเหนียนและคนอื่นๆก็ไม่เว้น
จนกระทั่งแสงวิบวับผ่านไป ทุกคนถึงได้ลืมตาขึ้น
จุดโฟกัส ได้รวบรวมพลังของผู้แข็งแกร่งแดนเทพไว้สิบกว่าคน มันกลับแตกร้าวเป็นช่องว่าง เกิดสุญญากาศขึ้นชั่วขณะ
แต่ว่าเวลานี้ร่างของมังกรได้หายไปแล้ว
“มังกรตัวนี้ดูเหมือนจะถูกทำลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยจากการโจมตีร่วมกันของเรา!” หลินว่านเหนียนกล่าวพร้อมกับหัวเราะ
“ฮ่า……..”
ทุกคนต่างเชื่อมั่นในพลังของตัวเองเป็นอย่างมาก ใบหน้าปรากฏด้วยรอยยิ้มที่ลำพองใจ
“ก็ไม่แน่！”
ทันใดนั้น เสียงที่ราบเรียบ แต่ทรงพลังได้ดังขึ้นที่ด้านหลังของทุกคน