แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย - ตอนที่ 1075 คนร้ายที่แท้จริงทำเอาคนทั้งโลกตกตะลึง
ต้าอีวางสาย นึกถึงคนที่เห็นเรื่องทุกอย่างเป็นเรื่องง่าย ประธานเชี่ยนบอกว่าหมิงหลางงานยุ่งก็แสดงว่าคงเป็นอย่างนั้น
อย่างไรเสียไม่มีทางที่ทำคนผิดลับหลังประธานเชี่ยนจะไม่ถูกประธานเชี่ยนจับได้แน่นอน
ดังนั้น…คนที่เธอเห็นเมื่อคืนคงจะเป็นคนหน้าคล้ายอวี๋หมิงหลาง ไม่ใช่เขาหรอก
ต้าอีเปิดสมุดที่เสี่ยวเชี่ยนทิ้งเอาไว้ให้ เธอกำลังอ่านปัญหาจิตเวชที่เกี่ยวข้องกับเรื่องชีวิตคู่ ซึ่งหน้านี้เขียนไว้เกี่ยวกับเรื่องการนอกใจพอดี
ลายมือสวยเป็นระเบียบของเสี่ยวเชี่ยนบันทึกเอาไว้ว่า การนอกใจคู่ชีวิตจะนำมาซึ่งโรคทางจิตเวชหลายโรค การทำร้ายจิตใจคู่ชีวิตด้วยการนอกใจสร้างบาดแผลอย่างยากที่จะคาดเดา
ต้าอีถอนหายใจ เธอปิดสมุด
เมื่อคืนตอนออกไปเดินเล่นเธอเห็นคนหน้าคล้ายอวี๋หมิงหลาง
ทั้งหมดเป็นเรื่องบังเอิญ
ใช่ เป็นแบบนั้นแหละ
“คิดอะไรอยู่เหรอ?” พี่รองยกผลไม้ที่ล้างเสร็จแล้วมา เขาเพิ่งเสร็จภารกิจบิน จึงมีเวลามาอยู่กับต้าอีอีกแล้ว
พอเห็นพี่รองที่หน้าคล้ายกับอวี๋หมิงหลางในใจของต้าอีก็หวาดหวั่น โอ่ย เวลานี้เห็นใบหน้านี้แล้วให้ความรู้สึกไม่เป็นมงคลยังไงไม่รู้!
ครั้นแล้วพี่รองก็ได้เห็นภรรยาที่ปกติมองเขาด้วยความเลื่อมใสศรัทธา สายตาเป็นประกาย แต่เวลานี้กลับหันหน้าหนีเขาด้วยความรังเกียจ
แบบนี้มันสะเทือนใจ!
พี่รองลูบคางตัวเอง หรือเมื่อเช้าเขาโกนหนวดไม่สะอาด เมียก็เลยรับไม่ได้?
ได้ยินว่าคนท้องมักจะชอบทำพฤติกรรมแปลกๆ
“พี่รองมองเรื่องเมียน้อยยังไงคะ พี่จะนอกใจไหม?”
“ไม่มีทาง”
ทั้งสองคนมักจะคุยกันอย่างตรงไปตรงมาเสมอ พี่รองตอบเธอแบบไม่อ้อมค้อม แต่ก็อดไม่ได้ที่จะถามต่อ
“ทำไมพูดเรื่องนี้ล่ะ?”
“ฉัน—” อันที่จริงต้าอีอยากถามว่า ถ้าพี่รองไม่มีทางนอกใจ ถ้าอย่างนั้นน้องชายพี่ก็คงเป็นแบบนั้นด้วยหรือเปล่า?
แต่พอกำลังจะถามก็คิดว่าไม่เหมาะ อันที่จริงเธอก็ไม่ได้เห็นชัดอะไร แล้วจะสงสัยน้องชายสามีแบบนั้นได้ยังไง?
พี่รองเห็นต้าอีดูอึกอักจึงหยิบสมุดที่เธอเพิ่งปิดไปมาเปิดดู เมื่อครู่เธอคั่นไว้ด้วยที่คั่นหนังสือที่ทำจากโลหะจึงเปิดเจออย่างง่ายดาย พอเห็นเนื้อหาที่อยู่ในนั้นพี่รองก็หน้านิ่ว
“หรือว่าหวางเสี่ยวหงก็มาหาเธอ พูดอะไรกับเธอด้วยอย่างนั้นเหรอ?”
หวางเสี่ยวหงเป็นอดีตภรรยาของพี่รอง ทั้งสองคนแต่งงานกันแต่ในนาม ต่อมาด้วยความพยายามของครอบครัวน้องเล็ก พี่รองก็ได้หย่าขาดกับหวางเสี่ยวหง
ต้าอีมาคบกับพี่รองหลังจากที่พี่รองหย่าได้ระยะหนึ่งแล้ว ต้าอีคิดมาตลอดว่าผู้หญิงคนนี้หายไปจากชีวิตของครอบครัวเธอไปตลอดกาลแล้ว แต่พอได้ยินพี่รองพูดแบบนี้ หรือว่าผู้หญิงคนนี้จะเคยมาหาพี่รอง?!
ตอนนั้นที่หย่ากับหวางเสี่ยวหงพี่รองก็ได้ให้เงินไปก้อนใหญ่ ถึงขนาดที่ขายบ้านทิ้งแล้วก็เอาเงินให้หวางเสี่ยวหง เพราะผู้หญิงคนนี้เป็นน้องสาวของเพื่อนทหารที่ตายไป แถมยังเป็นโรคจิตเวชกับโรคเฉพาะทางของผู้หญิง พี่รองจัดการให้ชีวิตหวางเสี่ยวหงอยู่ได้อย่างราบรื่นแล้วถึงหย่า
ต่อมาต้าอีแต่งงานกับพี่รองก็เป็นเรื่องหลังจากนั้นนานมาก ครอบครัวหวางเคยมาตามตื๊อขอคืนดีกับพี่รองแกะตัวอ้วนที่ให้รีดไถเงินได้สบาย แต่ก็ถูกปฏิเสธกลับไปทุกครั้ง ต่อมาก็ไม่ได้ยินพี่รองพูดว่ายังติดต่อกับครอบครัวนี้อยู่
ตอนนี้ต้าอีตั้งท้องแล้ว คำพูดเมื่อกี้ของพี่รองฟังดูเหมือนหวางเสี่ยวหงมาหาเขา?!
พี่รองแทบจะไม่เคยมีเรื่องปิดบังต้าอี เขาตอบทุกคำถามของเธออย่างจริงจังมาเสมอ ครั้งนี้ก็เช่นกัน
“เขาเคยมาหาผมจริง บอกว่าช่วงนี้เจอปัญหานิดหน่อย ให้ผมช่วยติดต่อหมอ แต่ก็แค่นั้นไม่มีเรื่องอื่นอีก”
“เขาป่วยเหรอคะ?”
“อืม โรคเกี่ยวกับประสาท ผมจัดการหาหมอให้เขาแล้ว ที่ผมไม่ได้บอกคุณก็เพราะกลัวจะกระทบกระเทือนจิตใจ”
พี่รองดูเหมือนเป็นคนเย็นชาที่สุดในตระกูลอวี๋ ในความเป็นจริงนั้นตรงกันข้าม
ต่อให้อดีตภรรยาหักหลังเขา นอกใจจนทำให้ชีวิตคู่ต้องพังลง แต่การที่หลังหย่าแล้วมาขอความช่วยเหลือแบบนี้ พี่รองก็ไม่อาจทำตัวนิ่งเฉยได้ ถึงจะไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยแล้วแต่ก็ยังคงให้ความช่วยเหลือ
“โรคประสาท? อาการเป็นไงคะ ความรู้ของฉันพอจะช่วยเขาได้ไหม?” ต้าอีเกลียดหวางเสี่ยวหงมาก ตอนที่เธอกับพี่รองยังไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกัน หวางเสี่ยวหงกับครอบครัวได้ทำพฤติกรรมโจมตีเธอต่างๆนานา ทำให้ต้าอีได้เห็นธาตุแท้ของคนในครอบครัวนี้ว่าหน้าด้านและโหดร้ายแค่ไหน
ดังนั้นพอพี่รองบอกว่าหวางเสี่ยวหงป่วยและมาขอความช่วยเหลือ ความคิดแรกของต้าอีคือคนๆนี้คิดจะมาไม้ไหนอีก?
“ตอนนี้คุณท้องอยู่มีเรื่องมากระทบกระเทือนจิตใจไม่ได้ เรื่องนี้ผมให้หมอคนอื่นจัดการแล้ว ต่อไปผมคงไม่ต้องเจอเขาอีก คุณไม่ต้องคิดมากหรอก”
“อ่อ ค่ะ” ต้าอีพยักหน้า
“คุณไม่สบายใจเพราะผมไปเจอเขามาหรือเปล่า?” หลังจากพี่รองมีประสบการณ์จากคราวก่อนที่เสี่ยวเชี่ยนเกือบพาเมียเขาหนีไป จึงได้ถามเธอดู
“ก็ไม่สบายใจอยู่บ้าง แต่ไม่ใช่เพราะพี่รองไปเจอเขามาเป็นการส่วนตัว เป็นห่วงว่าเขาจะนำเรื่องไม่ดีมาให้พี่รองมากกว่า”
พี่รองจุ๊บแก้มเธอเบาๆ
“ไม่หรอก”
คำพูดที่อัดอั้นเก็บไว้ในใจก็จะกลายเป็นปม แต่ถ้าพูดกันให้เคลียร์มันก็จบ
เรื่องนี้ไม่ได้กลายเป็นคลื่นลูกใหญ่ที่สร้างปัญหาให้ทั้งคู่หลังจากที่พวกเขาได้พูดทำความเข้าใจกัน แต่พายุลูกใหญ่น่ะมาในวันรุ่งขึ้น
พี่ใหญ่พาเสี่ยวเชี่ยนไปเก็บงานติดตามเฝิงม่านม่านที่เอาผลตรวจแลปเคมีจากเมืองQไปยังเมืองหลิน แต่กลับนึกไม่ถึงว่าจะได้เจอคนที่พวกเขาคาดไม่ถึง
เฝิงม่านม่านพอได้ผลตรวจแล้วก็สติแตกเหมือนคนบ้า เห็นผลเป็นบวกความคิดแรกคือไปหาอวี๋หมิงลี่ แต่ลาขาของอวี๋หมิงลี่บอกว่าเขาไป ‘เมืองนอก’ แล้ว
เฝิงม่านม่านไม่เจอตัวอวี๋หมิงลี่สมองก็เต็มไปด้วยความคิดแก้แค้น คนแรกที่เธอนึกถึงก็คือคนที่เสนอความคิดนี้ให้กับเธอ จึงรีบไปตรงไปยังเมืองหลิน แต่ไม่ได้รู้เลยว่าพวกพี่ใหญ่สะกดรอยตามอยู่นานแล้ว
เมื่อไปถึงเมืองหลินพี่ใหญ่ไม่คิดเลยว่าจะได้มาเจอกับครอบครัวของหวงเสี่ยวหง!
แม่ของหวางเสี่ยวหงพร้อมคนอื่นๆในครอบครัวกำลังเล่นไพ่นกกระจอกอยู่กับพี่น้องของเฝิงม่านม่าน เฝิงม่านม่านถีบประตูเข้าไปแล้วล้มโต๊ะทันที
“บ้าไปแล้วเหรอ?” เฝิงเฟิงมองน้องสาวที่ท่าทางบ้าคลั่ง ทำไมไม่อยู่บำรุงครรภ์ที่อวี๋หมิงลี่เตรียมรอรับเงินล่ะ มาที่นี่ทำไม?
“คนที่บ้าน่ะพวกพี่! ดูซิว่าวางแผนอะไรให้ฉัน! แล้วก็พวกแก พวกแกมันคนโลภมาก! จะให้ฉันฮุบเงินก้อนใหญ่ให้ได้! ตอนนี้คนให้เงินเป็นโรคแล้ว แถมยังเอามาติดฉันด้วย พวกแกมันสมควรตาย!” โรคกลัวเอดส์ของเฝิงม่านม่านกำเริบขั้นสุด ทำให้เธอดูสติแตกเหมือนคนบ้า
ผมเผ้ายุ่งเหยิง มองตาขวาง เธอยื่นมือที่เล็บยาวออกมา คล้ายกับปีศาจที่เพิ่งออกมาจากนรก
“แกพูดอะไรน่ะ? อวี๋หมิงลี่ป่วยเหรอ?” แม่ของหวางเสี่ยวหงได้ยินดังนั้นก็ตบโต๊ะจนไพ่นกกระจอกที่อยู่บนนั้นกระเด้ง จากนั้นก็หัวเราะเสียงดัง
“ฮ่าๆ ป่วยสิดี สมน้ำหน้าไอ้คนตระกูลอวี๋ที่ทำเป็นไร้เยื่อใยดีนัก นี่แหละกรรมตามสนอง!”