แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ - ตอนที่ 32

บทที่ 32 จะให้ผมอุ้มคุณลงจากรถเหรอ

ขาของสวี่รั่วฉิงเป๋ไปเป๋มา เท้าข้างซ้ายเหยียบเท้าข้างขวา

เธอส่งเสียงร้อง“อัยย่ะ”ออกมา พิงไปที่กำแพง ส่วนมือปิดตาแน่นพลางเรอออกมา

“ประธานลี่ คุณกำลังพูดอะไรของคุณ”น้ำเสียงของหญิงสาวเต็มไปด้วยอาการฉอเลาะ

ทำไมถึงรู้สึกร้อนจัง？

เธอยื่นมือออกไปต้องการที่จะถอดเสื้อออก แต่กลับพบว่าตนไม่ได้ใส่ชุดสูทเหมือนในวันปกติ แม้แต่เนคไทก็ไม่ได้ใส่ ไม่สามารถถอดได้

สวี่รั่วฉิงกะพริบตา รู้สึกน้อยใจ ดวงตาที่เป็นประกายหมองหม่นลง

เธอกำลังง่วนอยู่กับการที่ตนเองไม่สามารถถอดเสื้อที่อยู่บนร่างกายของตนเองได้ เธออยากจะถอดเพื่อที่จะให้ตนเองรู้สึกเย็นสบายขึ้น พลางตอบคำถามของลี่ถิงเซิ่ง

“แม้ว่าซิลวี่จะเป็นบริษัทที่ดี……เรอ……แต่ว่าจะต้องไปทำงานที่ต่างประเทศ！ที่เมืองหลินชวน……เรอ……ฉันยังมีเรื่องที่ค้างคาอยู่ที่ต้องจัดการ จึงจำเป็นต้องอยู่ที่เมืองหลินชวนเพื่อแก้ไขปัญหาให้เรียบร้อยเสียก่อน……เสื้อผ้าของฉันมันต้องถอดยังไงกันแน่？”

สวี่รั่วฉิงควานหาที่บริเวณรอบเอวของตนเอง ในที่สุดก็หาซิบเจอ

“ในที่สุดก็หาเจอ……”

ขณะที่พูด เธอก็รูดซิบที่ชุดกระโปรงของเธออย่างมั่วๆ

ใบหน้าหล่อเหลาของชายที่สวี่รั่วฉิงกำลังเผชิญหน้าอยู่ ค่อยๆมืดลงเรื่อยๆ

ความสามารถในการดื่มไวน์ของแอนนาแย่ขนาดนี้เลยเหรอ？

ดื่มไวน์ไม่กี่แก้วก็เมาแล้ว？

ลี่ถิงเซิ่งถอดเสื้อสูทของตนออกมา แล้วคลุมไว้ที่บริเวณศีรษะของสวี่รั่วฉิง

ขณะที่หญิงสาวรูดซิบกระโปรงของตนเองได้ครึ่งหนึ่ง จู่ๆเสื้อสูทสีดำก็บดบังแสงไว้

“เกิดอะไรขึ้น？ไฟดับเหรอ？”

ลี่ถิงเซิ่ง：“……”

วินาทีต่อมา น้ำเสียงที่เย็นชาของสวี่รั่วฉิงก็ดังขึ้น

“แม้ว่าคุณจะไม่แคร์ที่คนอื่นจะเห็นร่างกายที่เปลือยเปล่าของคุณ แต่ผมหากคนอื่นมองว่าผู้ช่วยของผมเป็นพวกวิตถาร คลุมเสื้อสูทไปก่อน กลับบ้านค่อยถอด”

ลี่ถิงเซิ่งกัดฟันแน่น และพยายามระงับอารมณ์ของตนเอง และยังไม่ได้อุ้มสวี่รั่วฉิงขึ้นไปบนรถ

เดิมทีเขาวางแผนว่าหลังจากสิ้นสุดงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้ เขาจะขับรถชมวิวไปที่ถนนชายหาดตามลำพัง

ลี่ถิงเซิ่งหลี่ตาพลางมองดูสวี่รั่วฉิงที่พิงผนังอยู่ด้วยความเมา

โดยปกติแล้วเขาก็ไม่ได้สนใจไยดีแอนนาสักเท่าไหร่ แต่ว่าหากตอนนี้ปล่อยให้เธอกลับคอนโดตามลำพัง ไม่รู้ว่าระหว่างทางจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

ไม่แน่ว่าอาจจะเมาดิบอยู่ในรถแท็กซี่

เมื่อนึกถึงสถานการณ์ที่หญิงสาวรูดซิบกระโปรงของตนออกมาด้วยความเมา สีหน้าของลี่ถิงเซิ่งก็อดไม่ได้ที่จะคล้ำลง

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแนบที่ข้างใบหู“มาที่ห้องวีไอพี”

สิบนาทีต่อมา หลี่อานก็ปรากฏตัวขึ้นที่หน้าประตูห้องวีไอพีอย่างตรงเวลา

เมื่อเห็นว่าเสื้อสูทของประธานลี่อยู่บนตัวของสวี่รั่วฉิงและถูกเธอจับชายเสื้อไว้ หลี่อานตกใจจนแทบจะล้มลงกับพื้น

เชี้ย นี่มันประธานลี่กับผู้ช่วยแอนนาไม่ใช่เหรอ？

เดี๋ยวก่อน ทำไมแอนนาใส่เสื้อสูทของประธานลี่ล่ะ？

ประธานลี่บอกว่าจะขับรถชมวิวเล่นไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมจู่ๆถึงได้โทรเรียกตนมาล่ะ

ลี่ถิงเซิ่งหลี่ตาพลางมองไปที่เขา แล้วโยนกุญแจรถสปอร์ตใส่ไว้ในมือของหลี่อาน“ไปขับรถ”

ทันใดนั้นหลี่อานก็ได้สติกลับมา ประธานลี่เรียกเขามาเพื่อให้เขาขับรถให้

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ขับรถสปอร์ตของประธานลี่ ตลอดการเดินทางหลี่อานขับรถอย่างระมัดระวัง เพราะกลัวว่าจะทำให้รถเป็นรอยหรือเสียหาย เพราะตนเองชดใช้ไม่ไหว

สวี่รั่วฉิงที่ถูกคลุมด้วยเสื้อสูทของลี่ถิงเซิ่ง เมื่อขึ้นไปบนรถก็พิงเบาะแล้วนอนหลับไป

แสงจันทร์ส่องผ่านกระจกส่องแสงเข้ามาในรถ เปลือกตาของสวี่รั่วฉิงขยับเล็กน้อย ไม่นานก็เข้าสู่สภาวะนิ่งเงียบเหมือนเดิม

ลี่ถิงเซิ่งเหลือบมองผู้หญิงที่นอนหลับอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ละสายตาออกจากตัวเธอ

ดื่มไวน์แค่นิดหน่อยก็เมาแล้ว แล้วยังจะเลียนแบบคนอื่นอีก แค่ดื่มไวน์ที่มีแอลกอฮอล์นิดหน่อยก็เมาแล้ว

ผู้หญิงแบบนี้ซื่อบื้อมาก

“ประธานลี่ ผู้ช่วยแอนนาเป็นอะไรไปเหรอครับ？”

หลี่อานขับรถจนเริ่มรู้สึกเบื่อ จึงถามขึ้นด้วยความอยากรู้อยากเห็น

วันนี้ลี่ถิงเซิ่งอารมณ์ดีไม่น้อย จึงตอบอย่างราบเรียบว่า：“ดื่มจนเมา”

“อ่า？ดื่มจนเมา？”หลี่อานตกใจ เพราะทุกคนต่างรู้ว่าในฐานะที่เป็นผู้ช่วยของประธานกรรมการ โดยเฉพาะผู้ช่วยที่เป็นผู้หญิง คุณสมบัติประการแรกก็คือจะต้องดื่มเหล้าเป็น เพราะหากดื่มเหล้าไม่เป็นแล้วเวลาที่ไปคุยงานกับลูกค้าจะช่วยเจ้านายดื่มเหล้าได้ยังไง！

หลี่อานถามขึ้น：“หรือว่าผู้ช่วยแอนนาดื่มเหล้าขาวไปไม่น้อยเลยใช่ไหม？นั้นแสดงว่าความสามารถในการดื่มเหล้าของเธอก็คงดีไม่น้อย เพราะโดยปกติแล้วประธานลี่จะต้องออกไปคุยงานกับลูกค้า หากสามารถพาผู้ช่วยแอนนาไปด้วยได้ช่วยดื่มเหล้าได้ด้วย”

ลี่ถิงเซิ่งพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า：“เธอดื่มไวน์ไปสองสามแก้ว”

หลี่อาน：“……”ช่างเถอะครับ ถือซะว่าผมไม่ได้พูดอะไรก็แล้วกันครับ

หลังจากที่บรรยากาศภายในรถนิ่งเงียบอยู่สักสองสามนาที ลี่ถิงเซิ่งก็พูดขึ้นอีกครั้ง

“เอกสารที่ให้นายตรวจสอบเป็นยังงไงบ้าง”

หลี่อานระดับอารมณ์เบาๆ “ครับประธานลี่ ผู้ที่อยู่เบื้องหลังของผู้ช่วยแอนนา ……น่าจะมีความเกี่ยวข้องกับบุคคลที่มีอำนาจในบริษัทของเรา

ประวัติของเธอถูกลบออกอย่างสมบูรณ์แบบ ทราบเพียงแต่ว่าเมื่อหกปีที่แล้วเธอปรากฏตัวขึ้นที่ต่างประเทศ”

หกปีที่แล้ว？ลี่ถิงเซิ่งขมวดคิ้วแน่น

สายตาของเขาหยุดอยู่ที่สวี่รั่วฉิงครู่หนึ่งพลางส่ายศีรษะ

จะเป็นผู้หญิงเมื่อหกปีก่อนนี้ได้ยังไง

……

รถสปอร์ตคันสีแดงของสวี่รั่วฉิงจอดอยู่ที่ด้านล่างคอนโดหรู

เมื่อลี่ถิงเซิ่งจัดระเบียบเนคไทของตนเองเรียบร้อยแล้ว ริมฝีปากบางของเขาก็เอ่ยขึ้นว่า：“แอนนา ถึงคอนโดของคุณแล้ว”

เมื่อหลี่อานเห็นสถานการณ์เช่นนั้น ก็รีบลงมาจากรถตั้งนานแล้ว

เขารู้ดีว่าหากเขายังอยู่ในรถ เขาก็คงจะเป็นก้างขวางคอขนาดใหญ่เลยทีเดียว

สวี่รั่วฉิงขยี้ตา“ถึงที่ไหนแล้วเหรอ？”

เดิมทีอารมณ์ของลี่ถิงเซิ่งก็ไม่ค่อยจะดีนัก การที่เขาไม่ได้ถีบสวี่รั่วฉิงลงจากรถก็ดีขนาดไหนแล้ว

“ถึงที่พักของคุณแล้ว ทำไมล่ะ หรือจะให้ผมอุ้มคุณลงไปจากรถ？”

น้ำเสียงที่เย็นชาของลี่ถิงเซิ่งก็พูดขึ้นกับสวี่รั่วฉิง

เธอตื่นขึ้นมาในชั่วพริบตา

เมื่อมองดูรอบๆก็พบว่าตนเองนั่งอยู่ในรถหรู

ลี่ถิงเซิ่งที่นั่งอยู่ข้างๆเธอสีหน้าเคร่งขรึม ดวงตาของเขากวาดสายตามาที่เธอ ราวกับว่าหากเธอยังนั่งอยู่ในรถอีกสักหนึ่งวินาทีก็ก็คงจะถูกถีบออกจากรถพร้อมกระเป๋าของเธอ

สวี่รั่วฉิงนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดแขวะขึ้นว่า ：“ประธานลี่ อย่างน้อยฉันก็ช่วยให้คุณสามารถพูดคุยเรื่องความร่วมมือกับสองสามีภรรยาสามีภรรยาฮิลล์ได้สำเร็จ ไม่เห็นจะต้องรีบไล่ฉันขนาดนี้เลย ……”

เมื่อพูดจบสิ่งที่อยากอาเจียนออกมาก็ดันขึ้นมา

สวี่รั่วฉิงพยายามที่จะอดทนไว้ แต่เธอก็ทนไม่ไหวจริงๆ

เธอรีบเปิดประตูรถอย่างรวดเร็ว แล้วอาเจียนออกมา

ขณะที่เธออาเจียนเธอก็คิดในใจว่าเธอใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างประเทศมาตั้งหลายปี แต่ทำไมความสามารถในการดื่มเหล้าของเธอถึงได้ย่ำแย่ขนาดนี้

ริมฝีปากของลี่ถิงเซิ่งยิ้มเล็กน้อย หลังจากที่รอให้สวี่รั่วฉิงอาเจียนไปสักพักหนึ่งแล้ว เขาก็สั่งให้หลี่อานยื่นผ้าเช็ดปากให้กับเธออย่างรังเกียจ

หลังจากที่เช็ดปากเรียบร้อยแล้ว สวี่รั่วฉิงก็ไปซื้อน้ำที่ร้านขายของชำ เปิดฝาแล้วดื่มเพื่อล้างปาก

“ประธานลี่ ก่อนหน้านี้คุณถามฉันว่าทำไมฉันถึงไม่ยอมรับข้อเสนอของสองสามีภรรยาสามีภรรยาฮิลล์ใช่ไหมคะ？”

ท่ามกลางแสงจันทร์ ใบหน้าของสวี่รั่วฉิงมีรอยแดงปรากฏออกมา แต่ว่าแววตานั้นดูมีสติกว่าเมื่อสักครู่นี้มาก

เธอมองลี่ถิงเซิ่งอย่างตั้งใจ ริมฝีปากเผยรอยยิ้มเบาๆออกมา

“ฉันยอมรับว่าข้อเสนอของสองสามีภรรยาสามีภรรยาฮิลล์ดึงดูดฉันเป็นอย่างมาก แต่ว่าสำหรับนักผสมกลิ่นน้ำหอมแล้ว พื้นที่อิสระในการสร้างสรรค์ผลงานนั้นดึงดูดฉันมากกว่า ประธานลี่สามารถให้พื้นที่อิสระที่ฉันสามารถสร้างสรรค์ผลงานได้ แน่นอนว่าฉันจะต้องเลือกที่จะทำงานที่ลี่ซื่อกรุ๊ปต่อไป แน่นอนว่าฉันมีเรื่องที่ต้องจัดการที่เมืองหลินชวน ถ้าประธานลี่สนใจก็สามารถตรวจสอบดูได้ว่าฉันอยากจะทำอะไร”