แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ - ตอนที่ 74

บทที่ 74 ตกลงหญิงชราท่านนี้คือใครกัน

“คุณหนูท่านนี้” ในขณะที่สวี่รั่วฉิงกำลังครุ่นคิดไปไกลอยู่นั้น เสียงของเลขาก็ดังขึ้นตัดขาดความคิดของเธอขึ้นมา

ถึงแม้ว่าเขาจะอายุสี่สิบกว่า แต่ก็ดูแลรักษาร่างกายได้ไม่เลว พอมายืนอยู่ต่อหน้าสวี่รั่วฉิง ก็ทำให้หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะถอยหลังไปไม่กี่ก้าวอย่างไม่รู้ตัว

ท่าทีของเลขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย แล้วก็เปลี่ยนไปเป็นท่าทีที่แตกต่างกับเมื่อกี้โดยสิ้นเชิง

เขายิ้มอ่อน ๆ ขึ้น “คุณไม่ต้องกลัวครับ คุณท่านของเรารู้สึกขอบคุณการอธิบายของคุณก่อนหน้านี้เป็นอย่างมาก และอยากจะเชิญคุณไปพูดคุยกันที่ร้านน้ำมันหอมใกล้ ๆ นี้สักหน่อยครับ”

พูดแล้ว เลขาก็เอานามบัตรออกมาใบหนึ่ง แล้วก็ยื่นให้กับสวี่รั่วฉิง

แล้วดวงตาของสวี่รั่วฉิงก็มีความสงสัยเพิ่มขึ้นมาหลายส่วน

เธอรับเข้ามาแล้วดูเล็กน้อย แล้วเห็นว่าบนนามบัตรเขียนชื่อร้านขายน้ำหอมเธอร้านหนึ่งที่ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อนไว้

“ไม่ต้องกลัวครับ ร้านอยู่ข้าง ๆ นี่เอง” น้ำเสียงของหญิงชราฟังดูมีเมตตา และในดวงตาที่มองมาที่สวี่รั่วฉิงมีแววชื่นชมและรักใคร่เพิ่มขึ้นมาหลายส่วน

ปกติเธอชอบคนอายุน้อยที่มีความสามารถอยู่แล้ว

น้ำมันหอมที่สวี่รั่วฉิงสกัดมาเองเมื่อกี้นั้น กลิ่นหอมกระจายและติดทนนาน มากเพียงพอที่จะทำให้เห็นถึงความสามารถในการปรุงน้ำหอมของเธอ

สวี่รั่วฉิงยิ้มขึ้นทีหนึ่งอย่างเกรงใจ “คุณย่า ไม่ใช่ว่าหนูไม่อยากไปนะคะ……แต่ที่หนูมาที่นี่วันนี้ เพราะว่าจะต้องมาซื้อเครื่องหอม งานต้องมาเป็นอันดับแรก หนูจะทำให้น้ำหอมของลูกค้าต้องเสียเวลาไปได้ยังไงกันคะ”

ในดวงตาของหญิงชรามีแววชื่นชมกะพริบขึ้นมา “ว่าแล้ว ว่าเธอเป็นนักปรุงน้ำหอมคนหนึ่ง ไม่ใช่ว่าฉันจะพูดเกินจริงไปนะ แต่ว่าในตลาดเครื่องหอมของเมืองหลินชวนนั้น ไม่มีที่ไหนที่มีเครื่องหอมครบเท่าที่ของฉันอีกแล้ว ในเมื่อเมื่อกี้เธอช่วยฉันหลีกเลี่ยงจากความเสียหายได้ หรือไม่ก็ลองพูดออกมาดูซิว่าต้องการเครื่องหอมอะไรบ้าง?”

สวี่รั่วฉิงคิดไปครู่หนึ่ง แล้วก็ไม่พูดบอกปัด จึงตอบกลับไปอย่างใจกว้างว่า “ไขชะมด และม่อเย่า ขาดสองสิ่งนี้ค่ะ”

หญิงชราเม้มปากแล้วยิ้มอ่อน ๆ แล้วก็เหล่ตามองเลขาทีหนึ่ง

เลขายิ้มแล้วพูดขึ้นว่า “คุณหนูท่านนี้ ไขชะมดและม่อเย่าที่ดีที่สุดของทั้งเมืองหลินชวนนั้นได้อยู่ในมือของคุณท่านของเราแล้ว”

ในดวงตาลูกแอปริคอตสว่างไสวทั้งหนึ่งของสวี่รั่วฉิงมีแววแปลกใจกะพริบขึ้น

หรือว่าการกระทำที่บังเอิญครั้งหนึ่งของเธอ จะช่วยให้เธอได้รับวัตถุดิบเครื่องหอมที่ดีที่สุดเลยเหรอ?

สวี่รั่วฉิงพยักหน้าให้เลขาอย่างมีมารยาทเล็กน้อย จากนั้นก็มองไปที่หญิงชราที่อยู่ตรงหน้า “คุณย่า ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว หนูก็ไม่ปฏิเสธแล้วนะคะ ราคาไขชะมดและม่อเย่าของคุณคือเท่าไหร่คะ?”

หญิงชราคลี่ปากยิ้มบาง ๆ แล้วก็ถอดแว่นกรอบทองบนดั้งจมูกออกมา แล้วยื่นให้เลขาที่อยู่อีกข้างหนึ่งไป

เธอยิ่งมองสวี่รั่วฉิง ก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองกับเด็กผู้หญิงคนนี้นั้นมีดวงชะตาที่สมพงศ์กันมาก

“ถ้าหากว่าเป็นคนอื่นมาซื้อ ราคาก็จะไม่มีทางถูกแน่ ๆ จะต้องรู้ไว้นะว่าไขชะมดและม่อเย่าของฉันนั้นเป็นของที่ดีที่สุดของแหล่งกำเนิดเลย ถึงแม้ว่าจะเป็นหลานชายแท้ ๆ ของฉันมาซื้อ ก็ไม่แน่ว่าฉันจะขายให้เขา”

หญิงชรามองสวี่รั่วฉิงที่อยู่ตรงหน้านี้ด้วยรอยยิ้ม

ดวงตากลมโตของสวี่รั่วฉิงตกตะลึง แต่ก็กลับคืนมาเป็นปกติได้อย่างรวดเร็ว

หญิงชราที่อยู่ตรงหน้าพูดมาแบบนี้ จะต้องให้เธอเอาของอย่างอื่นมาแลกกับเครื่องหอมแน่

เอ่อ ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าการกระทำของใครบางคนกับหญิงชราที่อยู่ตรงหน้านี้มีส่วนคล้ายกันล่ะ?

ลี่ถิงเซิ่งก็มักจะเป็นแบบนี้ที่คอยหลอกเธอให้เอาน้ำหอมมาแลกเปลี่ยนกับเขา

สวี่รั่วฉิงพยายามสลัดลี่ถิ่งเซิ่งออกไปจากหัวสมอง เรียวปากแดงขยับเล็กน้อย “คุณย่า คุณพูดแบบนี้คงจะต้องการให้ฉันเอาของอะไรแลกเปลี่ยนใช่หรือเปล่าคะ?”

สวี่รั่วฉิงกะพริบตาปริบ ๆ แล้วมองดูหญิงชราอย่างจริงใจ

แล้วความพอใจต่อสวี่รั่วฉิงในดวงตาของหญิงชรา ก็เพิ่มมากขึ้นมาอีกส่วนหนึ่ง

คิดไม่ถึงว่าเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้านี้ไม่เพียงแต่จะเป็นนักปรุงน้ำหอมที่มีพรสวรรค์ แต่ยังเป็นคนฉลาดอีกด้วย

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าลี่ถิงเซิ่งมีคู่หมั้นไปแล้ว ไม่งั้นเธอก็อยากจะลองเป็นแม่สื่อสักครั้งจริง ๆ แล้วก็เอาเด็กผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าตัวเองคนนี้แนะนำให้หลานชายตัวเอง

เด็กผู้หญิงคนนี้มีดวงตาแวววาวใสแจ๋ว ดูสะอาดกว่าดวงตาของสวี่รั่วยีไม่รู้ตั้งเท่าไหร่

พอคุณนายใหญ่ตระกูลลี่นึกถึงสวี่รั่วยีแล้วก็ปวดหัว

ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถแนะนำเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้านี้ให้กับลี่ถิงเซิ่งได้ แต่ว่าแนะนำให้เขามาทำงานในลี่ซื่อกรุ๊ปก็ไม่เลวนะ

พอคิดมาถึงตรงนี้ คุณนายใหญ่ตระกูลลี่ก็ถามขึ้นอย่างลองเชิงดูว่า “แม่หนู ตอนนี้หนูเป็นนักปรุงน้ำหอมอิสระ หรือว่าทำอยู่ในบริษัทแล้ว? ถ้าหากว่าเป็นนักปรุงน้ำหอมอิสระแล้วละก็ ไม่รู้ว่ามีความสนใจเกี่ยวกับบริษัทใหญ่บ้างหรือเปล่า? ถ้าหากว่าเป็นหนูละก็ ย่าสามารถแนะนำหนูให้กับบริษัทน้ำหอมที่ดีที่สุดของในเมืองหลินชวนได้ รับรองว่าหนูจะต้องได้ตำแหน่งงานในที่นั้นแน่”

พอสวี่รั่วฉิงฟังคำพูดนี้จบ ในใจก็ยิ้มขมขื่นขึ้นมา

ดวงของเธอเปลี่ยนเป็นดีขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

แต่น่าเสียดายเธอได้เซ็นสัญญากับลี่ถิงเซิ่งไปแล้ว แล้วก่อนที่เป้าหมายยังไม่สำเร็จลุล่วง ก็จากไปไม่ได้

“คุณย่า หนูมีบริษัทแล้วค่ะ”

“แบบนี้นี่เอง” คุณนายใหญ่ตระกูลลี่อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความเสียดายไปทีหนึ่ง “งั้นก็ได้! หนูและฉันมีดวงได้พบเจอกัน ถ้าหากหนูต้องการไขชะมดและม่อเย่าละก็ งั้นก็ฉันปรุงน้ำหอมขวดหนึ่งเป็นไง? ช่วงนี้ฉันนอนไม่ค่อยหลับ แล้วมักจะนอนหลับได้ไม่ดี วันนี้ที่มาตลาดเครื่องหอมก็เพราะว่าต้องการซื้อเครื่องหอมที่ทำให้หลับง่ายบางส่วนเท่านั้น”

คุณนายใหญ่ตระกูลลี่พูดไป แล้วก็กะพริบตาปริบ ๆ ให้สวี่รั่วฉิงอย่างซุกซน

“เครื่องหอมที่มีอยู่ทั้งหมดในร้านน้ำหอม หนูสามารถใช้ได้ทั้งหมอ เป็นไง?”

สวี่รั่วฉิงรีบตอบกลับว่า “ไม่มีปัญหา! ตกลงค่ะ!”

พอได้ยินว่าสามารถใช้วัตถุดิบเครื่องหอมที่ดีที่สุด ดวงตาของสวี่รั่วฉิงก็วาวโรจน์ขึ้นมา

คุณนายใหญ่ตระกูลลี่เห็นด้านที่ไร้เดียงสาอีกด้านหนึ่งของสวี่รั่วฉิง การประเมินเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้าในตาก็เพิ่มมากขึ้นมาอีกหลายส่วน

เธอสามารถมองออกได้ว่า เด็กผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้านี้รักเครื่องหอมและรักน้ำหอมมากจริง ๆ

เพียงแต่ว่าน่าเสียดาย……

หลายชายของเธอไม่มีวาสนานี้แล้ว

สวี่รั่วฉิงกับคุณนายใหญ่ตระกูลลี่มาถึงที่ร้านน้ำหอม

สวี่รั่วฉิงมองตึกที่ถึงแม้จะสูงแต่สองชั้นเท่านั้น แต่ว่าพอดูไปก็รู้แล้วว่าเป็นคฤหาสน์ที่มาจากการออกแบบของสถาปนิกชื่อดัง แล้วก็ตกตะลึงเล็กน้อย

ตกลงหญิงชราที่อยู่ตรงหน้านี้เป็นเทพเทวดามาจากไหน

ที่นี่เป็นร้านน้ำหอมเหรอ?

นี่มันคือคฤหาสน์สุดหรูชัด ๆ ?

พอเหยียบเข้ามาในคฤหาสน์แล้ว ห้องที่ตกแต่งอย่าโอ่อ่าหรูหรา มีกลิ่นหอมบางเบาและงดงามแผ่ซ่านอยู่

พอผู้หญิงวัยกลางคนเห็นว่าหญิงชรามาถึงแล้ว ก็รีบไปโค้งคำนับเล็กน้อย “คุณท่านมาแล้วเหรอคะ”

คุณนายใหญ่ตระกูลลี่พยักหน้าเล็กน้อย แล้วก็พูดสั่งการกับคนในร้านขึ้นว่า “ช่วยฉันชงชาแดงเลม่อนของประเทศอังกฤษมาสองแก้วซิ”

หลังจากสั่งการเสร็จแล้ว เธอก็นิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วมองสวี่รั่วฉิงทีหนึ่ง “แม่หนู ชาแดงเลม่อนจะเติมนมไหม?”

สวี่รั่วฉิงส่ายหน้าเล็กน้อย “ไม่ต้องค่ะ หนูชอบเติมน้ำตาลก้อน”

“อ๋ายหย่า บังเอิญจริง ๆ เลย ฉันก็ชอบเหมือนกัน” หญิงชราคลี่ปากออกเล็กน้อย แล้วหัวเราะขึ้นมาคำหนึ่ง จากนั้นพอแนะนำห้องต่าง ๆ ในร้านให้สวี่รั่วฉิงหมดแล้ว ก็พาสวี่รั่วฉิงขึ้นมาถึงชั้นสอง

ชั้นสองทั้งชั้นต่างก็เป็นเครื่องหอม

ทุก ๆ ห้องล้วนใช่หมด

มีแม้กระทั่งห้องวิจัยน้ำหอมเทคโนโลยีระดับสูงเช่นห้องทดลองโมเลกุลอีกด้วย

“ห้องของที่นี่ หนูสามารถใช้ได้ตามสบาย” คุณนายใหญ่ตระกูลลี่พูดขึ้นอย่างเป็นมิตร “เครื่องหอมที่หนูต้องการ ฉันจะให้คนช่วยเตรียมไว้ให้ รอให้ถ้าหนูปรุงน้ำหอมเสร็จแล้ว ฉันก็จะเอาให้หนู เป็นไง?”

สวี่รั่วฉิงยิ้มอย่างมีความมั่นใจขึ้นมาทีหนึ่ง “ไม่มีปัญหาค่ะ แต่ว่าคุณย่า คุณสามารถบอกความชอบของคุณให้ฉันรู้ได้ไหมคะ?”

หญิงชราเขียนความชอบของตัวเองไว้บนกระดาษ แล้วส่งให้สวี่รั่วฉิง

แล้วในเวลานี้พอดี เลขาก็เดินเข้ามา

เขามองสวี่รั่วฉิงทีหนึ่ง แล้วก็พยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็เดินมาถึงข้างกายของหญิงชรา แล้วพูดอะไรกับเธอไม่กี่ประโยค สีหน้าของคุณนายใหญ่ตระกูลลี่ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

แล้วอย่างรวดเร็ว คุณนายใหญ่ตระกูลลี่ก็เปิดปากพูดขึ้นว่า “แม่หนู หนูปรุงน้ำหอมที่ชั้นสองไปก่อนนะ ถ้ามีเรื่องอะไรบอกกับพนักงานของที่นี่ก็พอแล้ว ฉันมีเรื่องบางอย่างจะต้องไปจัดการก่อน”

“ไม่มีปัญหาค่ะ คุณย่าไปทำงานก่อนเถอะค่ะ”

หลังจากที่สวี่รั่วฉิงส่งหญิงชราออกไปแล้ว แล้วก็เอากระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาดู ก็ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย

ความชอบแบบนี้ ……ทำไมดูไปแล้วมันคุ้น ๆ นะ?