แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ - บทที่199 เขย่งขาขึ้นเบาๆ แล้วจูบริมฝีปากเขาทีนึง

คุณนายหลินพึมพำอยู่ในใจ：คุณแอนคนนี้น่าสนใจจริงๆ ผู้หญิงที่อยู่ในแวดวงไฮโซไม่มีใครที่ไม่อิจฉาผู้หญิงตาสวยจริงๆหรอก มีความเป็นไปได้สูงมากที่ผู้หญิงหน้าตาสวยพวกนี้จะเป็นเมียน้อยที่ว่าที่สามีพวกเธอเลี้ยงดู

แต่ไม่มีคนพูดคำนี้ออกมา

พูดคำนี้ออกมาก็แสดงว่าริษยา

ตระกูลไฮโซลึกเหมือนทะเล คำต้องห้ามที่สุดก็คือคำนี้

แต่คุณแอนคนนี้กลับแตกต่างกันออกไป เธอพูดชัดเจนว่าเธอริษยาผู้หญิงที่หมายปองคนที่เธอชอบ ไม่ว่าคนๆนั้นคือใคร

มือที่คุณนายหลินกุมมือถือของสวี่รั่วฉิงได้หยุดชะงักลงมาเล็กน้อย เมื่อกี๊เธอยังพิมพ์ตัวหนังสือกรอกแบบฟอร์มของลูกค้าอย่างไวอยู่เลย

น่าสนใจจริงๆ ลี่ถิงเซิ่งอาจจะชอบสาวน้อยที่อยู่ตรงหน้าคนนี้จริงๆก็ได้ แต่ไม่ใช่เล่นๆ

ไม่งั้นจะปล่อยให้สาวน้อยที่อยู่ตรงหน้าคนนี้มาพูดคำพูดเหล่านี้กับเธอเรื่อยเปื่อยได้อย่างไร？

เธอไม่เชื่อหรอกว่าลี่ถิงเซิ่งจะอนุญาตให้ผู้หญิงคนอื่นสามารถพูดเรื่องที่ฝ่าฝืนกฎของวงการ

หลังจากคุณนายหลินกรอกแบบฟอร์มลูกค้าเสร็จ ได้คืนมือถือให้สวี่รั่วฉิง จากนั้นได้ทิ้งคำถามไว้ให้กับสวี่รั่วฉิงคำถามนึง：“คุณแอน ถ้าฉันรู้สึกไม่พอใจกับน้ำหอม ก็จะต้องหาถิงเซิ่งมั้ยคะ？”

สวี่รั่วฉิงก้มหน้ามองเนื้อหาที่คุณนายหลินกรอกแว๊บนึง สีหน้ายังถือว่าปกติอยู่

ความชอบของคุณนายหลินคนนี้ต่างจากคุณหญิงคุณนายพวกนั้นจริงๆ ดูท่าเธอเดาถูกตั้งแต่แรกแล้ว

ผู้หญิงที่สามารถให้อาจารย์Martinaปรุงน้ำหอม ของที่ชอบไม่เหมือนกันจริงๆด้วย

ส่วนสิ่งที่สวี่รั่วฉิงชอบที่สุดก็คือท้าทายคนที่มีความชอบพิเศษพวกนี้

สวี่รั่วฉิงเก็บมือถือไว้ และหัวเราะทีนึง

คุณนายหลินค่อนข้างแปลกใจ

เรื่องอะไรกันแน่？

ทำไมเธอถึงหัวเราะ？

ฐานะของคุณนายหลินไม่ได้มีผลกระทบกับ

สวี่รั่วฉิงเท่าไหร่ เธอเม้มริมฝีปากทีนึงแล้วพูดต่อ：“คุณนายหลิน เมื่อกี๊ฉันได้ดูความชอบของคุณไปครู่นึง ไขชะมดกับกานพลูกุหลาบที่คนส่วนใหญ่ชอบคุณล้วนไม่ชอบเลย น้ำหอมของครั้งนี้จะต้องหลีกเลี่ยงเครื่องหอมของด้านบนนี้ คาดว่าคุณจะต้องชอบแน่นอนค่ะ”

สิ่งที่คนส่วนใหญ่ชอบเธอล้วนไม่ชอบ มีความท้าทายมาก เธอชอบ

คุณนายหลิน：“……” สาวน้อยคนนี้ชักจะมีความมั่นใจเกินไปแล้วมั้ง？ถึงนักปรุงน้ำหอมระดับแถวหน้าก็ยังไม่กล้าพูดจามั่นใจขนาดนี้เลย

คุณนายหลินจึงได้พูดอีกว่า：“โอเค งั้นฉันเฝ้ารอน้ำหอมของคุณ ถ้าปรุงได้ตามที่ฉันต้องการจริงๆ……”

คุณนายหลินที่อายุสี่สิบกว่ากะพริบตาให้สวี่รั่วฉิงทีนึง จากนั้นได้ยกมุมปากขึ้นยิ้ม：“งั้นฉันสามารถช่วยคุณแรงนึง”

สวี่รั่วฉิง：？？？

เธอมีอะไรที่ต้องการให้คุณนายหลินช่วยเหรอ？

สวี่รั่วฉิงคิดๆดูแล้ว ได้กัดริมฝีปากอย่างลังเล แต่ก็เกรงใจที่จะปฏิเสธความหวังดีของคุณนายหลิน ได้แต่ตอบตกลงเธอไป

คุณนายหลินเห็นหน้าตาแบบนี้ของสวี่รั่วฉิงแล้ว ในใจใกล้จะหัวเราะจนเอ๋ออยู่แล้ว

สาวน้อยคนนี้แสดงสิ่งที่คิดอยู่ในใจออกมาทางสีหน้าโดยตรง แบบนี้จะได้ยังไงล่ะ

ถ้าหากวันไหนก้าวเข้ามาอยู่ในแวดวงนี้จริงๆ คนที่เสียเปรียบก็คือเธออยู่ดีแหละ

ชะงักไปครู่นึง คุณนายหลินกลัวต่อไปสวี่รั่วฉิงจะเจอสถานการณ์คล้ายแบบนี้ จึงได้พูดอีกว่า：“ก็ถือซะว่าเป็นค่าตอบแทนที่ฉันจ่ายให้คุณ ในเมื่อไม่ต้องการกองเงินกองทอง งั้นฉันติดค้างสินน้ำใจคุณครั้งนึง เป็นไงบ้าง？”

สวี่รั่วฉิงยิ้มตาหยีพร้อมพยักหน้า：“งั้นก็ต้องขอบคุณคุณนายหลินล่วงหน้านะคะ”

สวี่รั่วฉิงเอามือถือเก็บเข้าไปในกระเป๋าคลัช และมองนาฬิกาในห้องแว๊บนึง：“งั้นถ้าคุณนายหลินไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะคะ”

คุณนายหลินเงยหน้าขึ้นมามองสวี่รั่วฉิงที่รีบร้อนเตรียมจากไปแว๊บนึง เธอคิดอยู่ในใจว่า：สาวน้อยคนนี้รีบร้อนจังเลย อยากเจอลี่ถิงเซิ่งมากขนาดนี้เลย？

ก็เห็นๆอยู่ว่าทั้งคู่เพิ่งจะแยกกันได้ไม่นานเอง

เยาว์วัยนี่ดีจังเลย

คุณนายหลินถอนหายใจ：“โอเค สังสรรค์งานเลี้ยงให้สนุกนะคะ”

ตอนที่สวี่รั่วฉิงเตรียมตัวจากไป มือถือของเธอได้ดังขึ้น

สวี่รั่วฉิงจนปัญญา ได้แต่ล้วงมือถือออกมา ดูหน้าจอไปแว๊บนึง ที่แท้ลี่ถิงเซิ่งส่งวีแชทมานี่เอง

คุณนายหลินเหมือนจะเดาได้ว่าใครเป็นคนส่งวีแชทมา จึงได้พยักหน้า ส่งสัญญาณให้สวี่รั่วฉิงว่าเชิญตามสบาย

สวี่รั่วฉิงชะงักไปครู่นึง จากนั้นก็ได้กดเข้าไปในวีแชท

“ยังไม่เสร็จอีกเหรอ？”

สวี่รั่วฉิงยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย นิ้วมือเรียวยาวพิมพ์ข้อความอยู่บนหน้าจออย่างว่องไว：“กำลังเตรียมตัวจากไปค่ะ”

ถ้าไม่มีข้อความนี้ เธอคงจะไปจากที่คุณนายหลินแล้ว

เหมือนลี่ถิงเซิ่งกำลังใช้มือถืออยู่ สวี่รั่วฉิงเพิ่งส่งวีแชทไป เขาก็ตอบวีแชทเธอทันทีแล้ว

ไม่นึกเลยว่าจะเป็นเครื่องหมายจุดไข่ปลาเป็นแถว：“……”

สวี่รั่วฉิง：“……”

สวี่รั่วฉิงค่อนข้างหมดคำพูด เธอโยนมือถือเข้าไปในกระเป๋า จากนั้นได้อำลากับคุณนายหลินอีกครั้ง

เธอเพิ่งประตู ก็เห็นลี่ถิงเซิ่งยืนตัวตรงอยู่หน้าประตู ขาเรียวยาวสองข้างไขว้กันเล็กน้อย มือข้างนึงถือมือถือไว้ เหมือนกำลังรอใครตอบข้อความอยู่

ได้ยินเสียงเปิดประตู เขาเงยหน้ามองไปที่ประตูแว๊บนึง ไม่ได้พูดจาอะไร แค่เอามือถือเก็บเข้าไปในกระเป๋าเสื้อ

“คุยนานขนาดนี้เลย？” เห็นได้ชัดว่าลี่ถิงเซิ่งค่อนข้างไม่พอใจ แต่ไม่ได้เผยออกมาทางน้ำเสียง

สวี่รั่วฉิงแอบคิดอยู่ในใจ：คนๆนี้ทำไมถึงได้อ้อมค้อมขนาดนี้ อยากเจอหน้าเธอเร็วๆก็พูดกับเธอตรงๆก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ

สวี่รั่วฉิงมองท่าทางลี่ถิงเซิ่งที่ถ้าเธอไม่พูดจาให้รู้เรื่องก็จะแบกเธอขึ้นมาแล้วห่อกลับไป เธอจนปัญญาได้แต่ยอมจำนนโดยชูธงขาวขึ้น：“ประธานลี่ ยังไงก็เป็นงานของอาวุโสของคุณ หรือฉันรับผิดชอบอย่างจริงจังก็ยังมีปัญหาด้วย？”

ลี่ถิงเซิ่งสัมผัสได้ถึงสีหน้าแววตาจริงจังของสวี่รั่วฉิง ถึงตระหนักได้ว่าเมื่อกี๊ปฏิกิริยาของตัวเองค่อนข้างเกินกว่าเหตุ

ถูกผู้หญิงคนนึงมาควบคุมอารมณ์ตัวเอง มันไม่เหมือนเขาเลย

ก็ไม่รู้ว่ามีสาเหตุของฉินซวี่รวมอยู่ด้วยหรือเปล่า

นึกถึงฉินซวี่ ขมับของลี่ถิงเซิ่งได้กระตุกไปสองที

คำพูดที่ไอ้หมอนั่นพูดก่อนจากไป เห็นๆอยู่ว่าคือการยั่วยุ

ปกติเขาจะต้องสังเกตเห็นในเวลาแรก วันนี้กลับนานแสนนานถึงดึงสติกลับมาได้

สวี่รั่วฉิงรู้สึกลี่ถิงเซิ่งค่อนข้างแปลกประหลาด

เธอจ้องมองลี่ถิงเซิ่งอยู่ได้พักนึง แต่ก็บอกไม่ถูกว่าตรงไหนแปลก จึงถือกระเป๋าเดินมาที่ตรงหน้าเขาซะเลย เขย่งขาขึ้นเบาๆ แล้วจูบริมฝีปากเขาทีนึง

ลี่ถิงเซิ่ง：“……”

เขาหลุบตามองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าตัวเอง น่ารักจะแย่อยู่แล้ว

เธอเหมือนกลั่นแกล้งยังไงอย่างงั้น ได้ลืมตาขึ้นและกะพริบตาปริบๆคอยมองหน้าเขาไว้ เหมือนเอลฟ์ในคืนมืดมิดที่สามารถกระชากวิญญาณคนไปได้

ลี่ถิงเซิ่งขมวดคิ้ว：“คุณรู้หรือเปล่าว่าที่นี่คือที่ไหน？”

เสียงของเขาเคร่งขรึมขึ้นเยอะ

“ฉันรู้สิคะ” สวี่รั่วฉิงขยับริมฝีปาก：“อยู่วิลล่าของตระกูลหลินเพราะฉะนั้นไม่ว่าฉันทำอะไรลงไป……ประธานลี่คุณก็แก้แค้นเอาคืนไม่ได้ ไม่ใช่เหรอคะ？”

หลังจากสวี่รั่วฉิงพูดจบก็ได้นวดคอตัวเอง

เมื่อกี๊ตอนที่เธอพูดคุยกับคุณนายหลิน ต้องคอยดูมือถืออยู่เป็นระยะ

พอดูนานเข้า คอก็ปวดเมื่อยไปหมดเลย

ลี่ถิงเซิ่งจ้องคอที่เรียวสวยและสะอาดสะอ้านของสวี่รั่วฉิง

ผิวพรรณที่ผุดผ่องแค่มองแว๊บเดียวก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ป่าวประกาศอย่างโหมครึกโครมว่าแน่จริงคุณก็มาลิ้มลองสิ

ในขณะที่สวี่รั่วฉิงนวดคออยู่ จู่ๆผู้ชายที่อยู่ในความมืดมิดได้ยื่นมือคว้าเธอมากอดไว้ในอ้อมกอดตัวเอง

ทั้งช่องทางเดิน เงียบไปประมาณห้าวินาที

ชุดราตรีที่สวี่รั่วฉิงใส่อยู่บางมาก

อุณภูมิที่เร่าร้อนได้ส่งจากฝ่ามือเขา มายังผิวของเธอ