ไหปีศาจ - บทที่ 273 ธุรกิจขนาดใหญ่

บทที่ 273 ธุรกิจขนาดใหญ่
บทที่ 273 ธุรกิจขนาดใหญ่

ลั่วอู๋กลับมายังห้องโถงหวันฝา

เขาต้องการทราบว่ามีประกาศที่เหมาะสมกับเขาหรือไม่ เพื่อที่จะสามารถหาคะแนนได้อย่างรวดเร็ว

การประกาศเกี่ยวกับการปรับแต่งพลังวิญญาณนั้น อาจต้องใช้เวลานานกว่าจะมีคนรับงานนั้น ซึ่งมันช้ามาก ๆ

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้นักเรียนส่วนใหญ่กำลังสนใจกับศึกชิงอันดับรายชื่อ

ลั่วอู๋พยายามค้นหาดูในประกาศต่าง ๆ และเขาก็ต้องรู้สึกผิดหวังที่ไม่มีงานไหนที่เหมาะสมกับเขาเลย

ประกาศเกี่ยวกับการปรับแต่งส่วนใหญ่นั้นมีความต้องการสูง แต่ค่าตอบแทนนั้นกลับต่ำมาก จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่จะไม่มีใครรับงานเหล่านี้

อย่างไรก็ตาม ถ้าลูกค้าเหล่านี้มีความสนใจจริง ๆ พวกเขาก็คงจะไปที่สำนักย่อยการปรับแต่ง คงไม่มาเสียเวลาตั้งประกาศหาผู้ปรับแต่งแบบนี้หรอก

ขณะนั้น ลั่วอู๋ได้เห็นร่างที่คุ้นเคยตรงทางเดินของห้องโถงหวันฝา

ผู้ชายคนนั้นเป็นชายวัยกลางคน

“เซาฉางงั้นหรือ?” ลั่วอู๋รู้สึกประหลาดใจ

ชายคนนั้นคือพ่อค้าเซาที่ทำธุรกิจกับลั่วอู๋ และเป็น 1 ใน 9 ของผู้บริหารของคฤหาสน์ชวนเทียน

เซาฉางได้เห็นลั่วอู๋เขาจึงหัวเราะออกมา “น้องชายลั่ว ช่างบังเอิญจริง ๆ”

ลั่วอู๋พยักหน้า และเขาก็เหลือบไปเห็นเซาฉางที่กำลังจะเตรียมจะติดใบประกาศตามหาสัตว์วิญญาณกลายพันธุ์

“ท่านยังได้สัตว์วิญญาณกลายพันธุ์มาไม่พออีกอย่างนั้นเหรอ” ลั่วอู๋ถามด้วยความสงสัย

ครั้งก่อนเขาก็เป็นคนขายหมาเพลิงกลายพันธุ์ให้กับอีกฝ่ายเอง

เซาฉางพูดด้วยรอยยิ้ม “สัตว์วิญญาณกลายพันธุ์นั้นมีประโยชน์กับข้ามาก น้องชายลั่ว เจ้ายังคงมีสัตว์วิญญาณกลายพันธุ์อีกหรือไม่? ถ้ามีข้าจะรับมันไว้ทั้งหมด”

เซาฉางพูดด้วยความขบขัน

เขาคิดว่าสัตว์วิญญาณกลายพันธุ์นั้นหายากมาก และน่าจะทำให้ลั่วอู๋ลำบาก เพราะคนเราไม่ได้โชคดีพอที่จะพบเจอมันบ่อย ๆ

“ท่านต้องการสัตว์วิญญาณกลายพันธุ์ชนิดไหน?” ลั่วอู๋ถามอย่างกะทันหัน

เซาฉางตกตะลึง และหัวเราะออกมา “เจ้าสามารถตามหาสิ่งที่ข้าต้องการได้หรือไม่? ข้าต้องการที่จะได้จิ้งจอกหิมะเก้าหาง ระดับทองชั้นสูง”

จิ้งจอกหิมะเก้าหาง มันปกคลุมไปด้วยเส้นขนสีขาวบริสุทธิ์ มันมีขนาดประมาณลูกม้า หางสีขาวที่ยาวถึงเก้าหาง มีความว่องไวและเชี่ยวชาญด้านพลังวิญญาณ

จิ้งจอกหิมะเก้าหางเป็นสายพันธุ์สุนัขที่พบได้ยากและเป็นเอกลักษณ์ของมณฑลฉิงฉิว มันไม่สามารถพบได้ในที่อื่น

เนื่องจากรูปร่างลักษณะทั้งสง่างามและแข็งแกร่ง มันจึงได้รับความนิยมอย่างมากสำหรับผู้ใช้พลังวิญญาณเพศหญิง

มันมีแสงอันงดงามปรากฏออกมาจากปลายหางทั้งเก้าของจิ้งจอกหิมะเก้าหางกลายพันธุ์ มันมีพลังวิญญาณไหลเวียนอย่างน่าอัศจรรย์ จนเกิดเป็นลำแสงส่องประกาย

เมื่อมองจากระยะไกล มันดูเหมือนว่าจิ้งจอกหิมะเก้าหางกำลังถูกปกคลุมไปด้วยลำแสงสีรุ้ง

ลั่วอู๋กะพริบตา จากนั้นเขาก็ยิ้มออกมาด้วยความประหลาดใจ “มันต้องเป็นเรื่องบังเอิญแน่ ข้ามีมันอยู่พอดี”

“เรื่องจริงใช่ไหม!” เซาฉางประหลาดใจอย่างมาก จนเขาอดไม่ได้ที่จะกระโดดขึ้น “น้องชายลั่ว เรื่องแบบนี้มันไม่ใช่เรื่องตลกนะ”

“จริงแน่นอน แต่ข้าไม่ได้นำมันมาด้วย ถ้าท่านต้องการมัน ข้าจะไปนำมันมาให้ท่านตอนนี้เลย” ลั่วอู๋

เซาฉางรีบพยักหน้า “ข้าต้องการมัน ข้าจะไปด้วยกันกับเจ้าด้วย”

“ไม่ไม่ ข้าฝากมันไว้กับสหายของข้า อาจจะต้องใช้เวลาถึงสองวันในการไปกลับ” ลั่วอู๋พูด

เซาฉางพยักหน้า

แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจ ว่าทำไมลั่วอู๋ถึงต้องใช้เวลาสองวันในการเดินทางออกจากสำนักเฉียนหลง แต่เขาก็ตั้งสติและไม่ถามคำถามออกไป

ไม่ควรสอบถามข้อมูลส่วนตัวของคู่ค้า นั่นคือคติของเขา

ลั่วอู๋กำลังจะเดินจากไป แต่ทันใดนั้น เขาก็มองไปที่เซาฉางด้วยความลำบากใจ “ผู้บริหารเซา ท่านช่วยจ่ายมัดจำให้ข้าสัก 40000 คะแนนก่อนได้ไหม?”

“ไม่มีปัญหา” เซาฉางไม่กังวลว่าลั่วอู๋นั้นจะโกงเขา เขาจึงมอบคะแนนให้แก่ลั่วอู๋

ลั่วอู๋หัวเราะและเดินออกจากห้องโถงหวันฝา

จิ้งจอกเก้าหางกลายพันธุ์งั้นหรือ? แน่นอนว่าตอนนี้เขายังไม่มีมัน แต่เขาจะมีมันแน่ในไม่ช้า

ลั่วอู๋ตรงไปที่คฤหาสน์วู่หยู่ แม้ว่าจิ้งจอกเก้าหางนั้นจะเป็นสัตว์วิญญาณชนิดพิเศษของมณฑลฉิงฉิว แต่มันก็ไม่ได้หายากอะไรขนาดนั้นสำหรับที่นี่

“40000 คะแนน” เจ้าของร้านคฤหาสน์วู่หยู่ กล่าวราคาของจิ้งจอกเก้าหาง

นั่นเป็นราคาที่ลั่วอู๋คาดเดาเอาไว้

ลั่วอู๋ได้ซื้อจิ้งจอกเก้าหางธรรมดา จากนั้นเขาก็รีบกลับไปยังบ้านพักของเขา และเข้าสู่มิติไห

สองวันของโลกภายนอก เจ็ดวันในมิติไห

ลั่วอู๋ปรับแต่งจิ้งจอกเก้าหางนับหมื่นครั้ง และในที่สุดการกลายพันธุ์ก็ปรากฏ

ที่ปลายหางของจิ้งจอกหิมะเก้าหางนั้นส่องแสงเปล่งประกายอย่างน่าอัศจรรย์ เมื่อหางมันสั่นไหว ร่างกายของมันปกคลุมไปด้วยแสงสีรุ้ง

มันเกิดมาพร้อมลำแสงเจิดจรัด ดั่งกับการมาถึงของสัตว์วิญญาณร้าย

ยิ่งไปกว่านั้น ทักษะของสัตว์วิญญาณกลายพันธุ์ตัวนี้ก็ไม่ได้แย่ จากนั้นลั่วอู๋ได้เดินทางกลับไปยัง ห้องโถงหวันฝาอีกครั้ง

แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือเซาฉางนั้นรออยู่ที่แห่งนั้นเป็นเวลานาน เขาไม่รู้ว่าเซาฉางนั้นได้เดินทางออกไปจากที่แห่งนี้หรือไม่ แต่อย่างน้อยมันก็พิสูจน์ให้เห็นว่า จิ้งจอกหิมะเก้าหางกลายพันธุ์นั้นมีความสำคัญกับเขามากขนาดไหน

“น้องชายลั่ว ในที่สุดเจ้าก็มาถึง” เซาฉางต้อนรับเขา แม้เขาจะรู้สึกไม่พอใจ แต่เขาก็แสดงรอยยิ้มที่จริงใจออกมา “การรอมันเป็นเรื่องที่ยากลำบากเสียจริง”

“ออกมาได้แล้ว!” ลั่วอู๋เรียกจิ้งจอกหิมะเก้าหางกลายพันธุ์ออกมา

เซาฉางมองไปที่จิ้งจอกเก้าหางกลายพันธุ์ และเขาก็สูดลมหายใจเข้าลึก “มันช่างสมบูรณ์แบบมาก ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจสำหรับเจ้าเลย น้องชายลั่ว ข้าจะให้เจ้าอีก 350000 คะแนนสำหรับจิ้งจอกหิมะเก้าหางกลายพันธุ์ตัวนี้ เจ้าจะขายให้ข้าไหม?”

เซาฉางกระดกลิ้นของเขา และเปลี่ยนหัวข้อคำถามทันที

ท่านเซานั้นไม่ได้สนใจในราคาเลยแม้แต่น้อย

“ที่จริงแล้ว ข้าสามารถขายให้ได้ในราคาที่ถูกกว่านี้ แต่ข้าไม่รู้ว่าท่านเซาจะมีความคิดเห็นอย่างไรหากมีเงื่อนไขเล็กน้อย?” ลั่วอู๋พูดอย่างกะทันหัน

เซาฉางรู้สึกประหลาดใจ “แน่นอน ข้ายอมรับมัน แล้วเจ้ามีเงื่อนไขว่าอย่างไรกัน?”

แน่นอนว่าต้องมีเงื่อนไข ลั่วอู๋นั้นไม่ได้โง่ เขาจะทำธุรกิจที่เขาเสียประโยชน์ได้อย่างไร

“จิ้งจอกหิมะเก้าหางกลายพันธุ์ตัวนี้ ข้าจะขายให้ท่านในราคา 300000 คะแนน อย่างไรก็ตาม ข้าต้องการเปลี่ยน 300000 คะแนนนี้เป็นหยุนเสี่ยวหัว และไป่ทูยี่ในจำนวนมูลค่าเท่ากัน” ลั่วอู๋กล่าว

เซาฉางนั้นเป็น 1 ใน 9 ของผู้บริหารของคฤหาสน์ชวนเทียน

คฤหาสน์ชวนเทียนนั้นเป็นหอการค้าที่ใหญ่ที่สุดในจักรวรรดิ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสินค้าดังกล่าวนั้นจะมีสำรองเอาไว้มากกว่าคฤหาสน์หวู่หยู่

หยุนเสี่ยวหัวและไป่ทูยี่ คือส่วนประกอบของสูตรการสังเคราะห์หญ้าพระธาตุ

“นี่ … ” เซาฉางพูดด้วยรอยยิ้มเจื่อน ๆ “น้องชายลั่ว เจ้าสามารถเลือกสิ่งของอย่างอื่นกลับไปไหม เพราะทั้งสองสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่หายากอย่างมาก คฤหาสน์ชวนเทียนเองก็ไม่ได้มีพวกมันในคลังมากเท่าไหร่”

ลั่วอู๋รู้ดีว่าไม่ใช่อีกฝ่ายจะนำมันออกมาไม่ได้ แต่การต่อรองราคานั้นมันง่ายกว่ามาก

ทั้งสองคนคุยกันอยู่สักพัก และในที่สุดก็ทำข้อตกลงกัน

คฤหาสน์ชวนเทียนได้นำหยุนเสี่ยวหัว 47 ต้นและไป่ทูยี่ 50 ชิ้น มาเพื่อแลกกับจิ้งจอกหิมะเก้าหางกลายพันธุ์ของลั่วอู๋

ถ้าเขาซื้อของเหล่านี้ด้วยคะแนน เขาจะต้องจ่ายมากกว่า 270000 คะแนน มันจึงดูเหมือนว่าลั่วอู๋นั้นจะต้องขาดทุนอย่างมาก

แต่บัญชีจริงไม่ได้คำนวณอย่างนั้น คฤหาสน์หวู่หยู่ไม่สามารถหาสินค้าเหล่านี้ได้ในจำนวนมาก จึงมีเพียงคฤหาสน์ชวนเทียนเท่านั้นที่มี ดังนั้นหากรอคฤหาสน์หวู่หยู่ราคาของมันจะต้องสูงขึ้นอย่างแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น หญ้าพระธาตุแต่ละต้นสามารถขายได้ในราคา 30000 คะแนน และการสังเคราะห์หญ้าพระธาตุนั้นยังได้รับแต้มเซียนจำนวนมาก ซึ่งเป็นผลกำไรอันมหาศาล

ลั่วอู๋พยายามที่จะไม่หัวเราะและพูดออกมา “ถ้าหากยังมีหยุนเสี่ยวหัวและไป่ทูยี่อยู่อีก ข้าจะซื้อพวกมันในราคาที่สูงกว่านี้”

“ไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม?” ดูเหมือนว่าเซาฉางนั้นจะกังวลอย่างมาก “เจ้าได้ล้างคลังสินค้าของคฤหาสน์ชวนเทียนไปจนหมดแล้ว หากมีการเติมสินค้า ข้าจะนำมาขายเจ้าอีกครั้งแน่”

ลั่วอู๋หัวเราะ เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายพูดออกมาด้วยความจริงจัง

การที่คฤหาสน์ชวนเทียนจะไม่ยอมขายสินค้าบางประเภท เพียงเพราะว่ามันหายากเกินไปหรือหมดคลัง มันจะเป็นการทำลายชื่อเสียงของพวกเขา

เพราะฉะนั้นในกรณีที่สินค้าในคลังมีไม่เพียงพอ พวกเขาก็จะเก็บหยุนเสี่ยวหัวและไป่ทูยี่บางส่วน เอาไว้ในกรณีฉุกเฉิน