ไหปีศาจ - บทที่ 356 ปีศาจเสน่ห์

บทที่ 356 ปีศาจเสน่ห์

บทที่ 356
ปีศาจเสน่ห์

เสียงกรีดร้องแห่งความกลัว
นี่เป็นทักษะที่สามารถทำให้เกิดความหวาดกลัวในจิตใจได้ มันสามารถทำให้ฝ่ายตรงข้ามเสียสติและสูญเสียพลังในการป้องกันในทันทีที่ได้ยินเสียง มันมีพลังมากและเป็นทักษะที่ยากจะป้องกัน

ทักษะที่สามารถป้องกันการโจมตีทางจิตใจโดยตรงได้นั้นมีค่อนข้างน้อย มีเพียงทักษะพิเศษสำหรับป้องกันหรือทักษะที่มีพลังป้องกันสูงเท่านั้นที่จะแก้มันได้

ทั้งนี้ก็เนื่องจากมิติวิญญาณของพวกเขาห่างกันเกินไป ประกอบกับพรรคพวกลั่วอู๋ทั้งสามคงเองก็ยืนอยู่ในที่เดียวกันอีกด้วย

ผลกระทบของคลื่นเสียงนั้นรุนแรงมาก ลั่วอู๋ รู้สึกเหมือนสมองกำลังถูกเจาะด้วยแมลงนับไม่ถ้วน แมลงบ้าเหล่านั้นกำลังกัดสมองของเขาซึ่งทำให้เขาเจ็บปวดทรมานมาก

“การผสานพลังวิญญาณระหว่างผู้ใช้พลังวิญญาณและสัตว์วิญญาณ!”

ด้วยแรงเฮือกสุดท้าย ลั่วอู๋ ได้ใช้การผสานพลังวิญญาณระหว่างผู้ใช้พลังวิญญาณและสัตว์วิญญาณในพริบตา ในตอนนี้เขาไม่มีเวลามากห่วงเรื่องความลับแล้ว

ด้านหลังเขาปรากฏเงาของงูอันดุร้าย งูตัวนี้มีเขาของมังกรอันสมบูรณ์บนหัวและมีเคราที่คาง มันมีพลังของมังกรอันยิ่งใหญ่สถิตอยู่

ลั่วอู๋หลุดพ้นจากความหวาดกลัวในทันที เขารวมเข้ากับพลังวิญญาณของงูยักษ์ในส่วนลึกของป่าหวงชา ด้วยเหตุนี้เขาจึงสามารถต่อต้านผลของเสียงกรีดร้องแห่งความกลัวได้อย่างง่ายดาย
ขณะเดียวกันเหวินเสี่ยวเองก็ได้ใช้ทักษะระดับ A [พลังแห่งการป้องกัน] กับตัวเขาเอง ชั้นของพลังวิญญาณธาตุแสงถูกสร้างขึ้นมาเพื่อปกป้องเหวินเสี่ยวอย่างแน่นหนา

ความสามารถนี้สามารถลดการโจมตีที่เข้ามาได้เป็นอย่างมาก

แต่ก็มีข้อเสียเปรียบ นั่นก็คือหลังจากที่ใช้ทักษะนี้แล้วเขาจะไม่สามารถยกเลิก ย้าย หรือโจมตีได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ ทำให้ตกเป็นเป้านิ่ง

โชคดีที่เขาไม่ได้มีท่าสำหรับโจมตีเยอะ ทำให้มันไม่ได้เป็นข้อเสียสำหรับเขาเท่าไหร่

ส่วนฉูจงฉวนนั้นน่าสงสารที่สุด เขาไม่มีวิธีที่มีประสิทธิภาพในการต่อต้านมัน เขาจึงต้องพึ่งพาความมุ่งมั่นและความแข็งแกร่งในจิตใจของตัวเองเพื่อต่อต้าน

ดวงตาของลั่วอู๋เต็มไปด้วยความเย็นชาด้วยพลังจากเงาของงูยักษ์ข้างหลังเขา ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงเข้มและจากนั้นเขาก็เปิดปากออกมา

ทักษะระดับ S [บทสวดมังกร]
“ กรร!”
ตูม ตูม
เสียงคำรามอันน่ากลัวของมังกรดังออกมาอย่างเต็มที่ ทำให้พื้นที่ขนาดใหญ่กลายเป็นซากปรักหักพังกระจายออกไปรอบ ๆ คลื่นเสียงเองก็ระเบิดออกมาเหมือนสสาร ราวกับว่าพื้นที่ทั้งหมดกำลังพังทลาย

เสียงกรีดร้องแห่งความกลัว ถูกแทนที่ด้วยเสียงของบทสวดมังกร

พลังวิญญาณมากมายมหาศาลและพลังวิญญาณบริสุทธิ์หลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายของลั่วอู๋อย่างบ้าคลั่ง

ขณะนั้นจู่ๆ ดาวลึกลับก็สว่างขึ้นบนท้องฟ้าที่มืดมิด
ตวนซีที่กลายร่างเป็นงูยักษ์ ทำให้ลั่วอู๋รู้สึกเหมือนกับปลาในน้ำ นี่เป็นครั้งแรกในนรกมนตราที่เขาสามารถควบคุมพลังวิญญาณมนตราอันชั่วร้ายได้อย่างอิสระ

มันเป็นความรู้สึกที่ยอดเยี่ยม
ทันทีที่เสียงกรีดร้องแห่งความกลัวถูกขัด ฉูจงฉวน และ เหวินเสี่ยว ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ความแข็งแกร่งระดับทองขั้นสูงนั้นอันตรายมาก สมกับเป็นระดับทองขั้นสูงจริง ๆ

เมื่อลั่วอู๋หลุดพ้นจากเสียงกรีดร้องแห่งความกลัวปีศาจเสน่ห์ก็สังเกตเห็นการเปลี่ยนไปของเขา

เมื่อเห็นเขาได้ใช้ทักษะบทสวดมังกรออกมา ใบหน้าของปีศาจเสน่ห์ก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

“ พลังของมังกรปีศาจงั้นเหรอ?”
ร่างของปีศาจเสน่ห์สั่นสะท้านและพูดออกมาอย่างเกรงกลัว

“ เจ้าเป็นบุตรของมังกรปีศาจอย่างนั้นเหรอ?” ปีศาจเสน่ห์ตื่นตระหนก

ลั่วอู๋กลอกตา “ อย่าพูดเรื่องไร้สาระน่า”
เขาจำได้ว่าเขาเคยตรวจสอบมันด้วยไหปีศาจแล้วว่า เผ่าพันธุ์ที่แท้จริงของงูยักษ์นั้นคือสายพันธุ์ของมังกรปีศาจ ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับปีศาจ

อย่างไรก็ตามการกล่าวกันว่า เขาเป็นลูกชายของมังกรปีศาจ ทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกต่อว่า

“ก็จริงอยู่ ลูกหลานของมังกรปีศาจไม่น่าจะอ่อนแอได้ขนาดนี้” ปีศาจเสน่ห์มองไปที่เงาของงูยักษ์ด้านหลังของลั่วอู๋ แต่ก็ไม่ได้สงสัยว่ามันคืออะไร

ปีศาจเสน่ห์สาวยิ้มเยาะ รอยยิ้มนั้นดูมีเสน่ห์และน่าสัมผัสเป็นอย่างยิ่ง น้ำเสียงของนางเต็มไปด้วยการกระตุ้นอารมณ์ทางเพศ ทำให้ร้อนรนไม่สามารถหยุดยั้งได้

“มันเป็นทักษะที่ไม่เลว แต่เจ้าทำให้ดอกไม้แห่งพันธนาการสีดำของข้าตื่นกลัว ดังนั้นจงอยู่ที่นี่ในฐานะทาสของข้าเพื่อชดใช้เสียเถอะ”

หลังจากนั้นปีศาจก็หายไปอย่างช้าๆ
ทักษะระดับ s [อำพราง]
“ระวัง” ลั่วอู๋กระซิบ
ฉูจงฉวน และ เหวินเสี่ยว พยักหน้าและมองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง ตอนนี้พวกเขาไม่มีเวลามาสนใจถามแหล่งที่มาของเงางูยักษ์ที่อยู่ด้านหลังของลั่วอู๋

ลั่วอู๋พยายามรับรู้ตามหาอีกฝ่ายอย่างรอบคอบ เขาประหลาดใจที่พบว่าการอำพรางของอีกฝ่ายนั้นไม่ได้เป็นเพียงการหายไปของรูปร่าง แต่ยังเป็นการหายไปอย่างสมบูรณ์จากการรับรู้อีกด้วย

มันเป็นทักษะในการอำพรางที่ดีเลยทีเดียว
“ข้าจะพยายามทำอะไรสักอย่างดู” เหวินเสี่ยวกล่าวจากนั้นทั่วทั้งร่างของเขาก็เปล่งแสงศักดิ์สิทธิ์ออกมา คลื่นพลังวิญญาณในมือของเขาส่องแสง จากนั้นเมฆแสงก็ปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของพวกเขา

แสงสีขาวนวลที่พุ่งลงมาจากก้อนเมฆนั้น ช่วยรักษาบาดแผลของพวกเขาอย่างรวดเร็ว

ทักษะระดับ S [แสงศักดิ์สิทธิ์]
“อ๊า “ ปีศาจเสน่ห์กรีดร้องอย่างโกรธเกรี้ยว ทำให้พวกเขาพบตำแหน่งของนางในทันที นางอยู่ห่างจากลั่วอู๋ไม่ถึงสามฟุตด้วยซ้ำ

แต่ในระยะใกล้ดังกล่าวลั่วอู๋กลับไม่พบการมีอยู่ของอีกฝ่าย มันเป็นทักษะอำพรางที่แข็งแกร่งมากจริง ๆ

แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องยากในการต่อกรกับสัตว์วิญญาณที่มีความฉลาดเช่นนี้

พวกมันรู้จักการใช้ข้อได้เปรียบของตัวเอง ควบคู่ไปกับการต่อสู้ ทำให้สามารถชนะคู่ต่อสู้ที่มีมิติวิญญาณต่ำกว่าตนได้อย่างง่ายดาย
อย่างไรก็ตามกลยุทธ์ของเหวินเสี่ยวได้ทำลายการลอบสังหารของอีกฝ่าย

แสงศักดิ์สิทธิ์เป็นทักษะด้านการรักษาที่มีขอบเขตเป็นวงกว้าง แม้ว่าจะมองไม่เห็นเป้าหมาย แต่สิ่งมีชีวิตทุก ๆ อย่างที่อยู่ในขอบเขตของทักษะนี้ก็จะถูกบังคับให้ได้พลังการรักษาไป พร้อม ๆ กัน และร่างกายของสิ่งมีชีวิตทุกอย่างก็จะถูกเปิดเผยออกมา

อีกทั้งทักษะในการรักษานี้นั้นมีคุณสมบัติของธาตุแสง ซึ่งสามารถสร้างความเสียหายให้กับสัตว์วิญญาณประเภทปีศาจได้อีกด้วย

จากตอนแรกที่ปีศาจเสน่ห์จ้องจะฆ่าลั่วอู๋ก่อน ตอนนี้นางกลับจ้องไปที่เหวินเสี่ยวแทน “ทักษะธาตุแสง ในนรกมนตรานี้มีสิ่งมีชีวิตที่เข้าใจทักษะธาตุแสงอย่างเจ้าได้อย่างไรกัน เจ้าเป็นใคร?”

“เดาดูสิ” เหวินเสี่ยวไม่ตอบ แต่กลับใช้ทักษะแสงแห่งการชำระล้างต่อ
ฉูจงฉวนเองก็โจมตีตอบโต้ใส่ปีศาจเสน่ห์ เขายิงไฟวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วนใส่นาง ซึ่งระเบิดในทันทีเมื่อสัมผัสกับร่างของปีศาจเสน่ห์

ตูม ตูม.
ลั่วอู๋เองก็ไม่ได้อยู่นิ่ง ๆ เขาโจมตีปีศาจเสน่ห์ด้วยทักษะ [ฉีกกระชากสายฟ้า] สายฟ้าสีม่วงอันน่ากลัวกลายเป็นฟันขนาดยักษ์กัดลงมา

พื้นหินแตกออกจากความปั่นป่วนของพลังวิญญาณมหาศาลที่กำลังพลุ่งพล่าน กระตุ้นสายลมและเมฆวุ่นวายเป็นเวลานาน

ปีศาจเสน่ห์พุ่งกระโจนออกจากคลื่นพลังวิญญาณทำลายล้างเหล่านั้นด้วยความตื่นตระหนก นางได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการโจมตีต่าง ๆ ก่อนหน้านี้

“ข้าจะฆ่าเจ้าก่อนล่ะกัน” ปีศาจเสน่ห์สาวจ้องมองไปที่ เหวินเสี่ยวที่อาบไปด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ จากนั้นก็บินหายไปในทันที

ลั่วอู๋ไม่สามารถนั่งดูอยู่เฉย ๆ ได้ เขาเลือกที่จะโจมตีในทันที

แต่โดยที่เขาไม่คาดคิดดวงตาของปีศาจเสน่ห์ได้ฉายแววอันชั่วร้าย จากนั้นริมฝีปากสีแดงของนางก็เปิดขึ้นเล็กน้อย ส่งจูบให้กับลั่วอู๋อย่างอ่อนโยน

ระดับ S [จูบแห่งการผ่อนคลาย ]
ทักษะนี้ไม่ก่อให้เกิดความเสียหายใด ๆ แต่สามารถทำให้ความตั้งใจในการต่อสู้ของศัตรูหายไปได้ในทันที อย่างไรก็ตามผลของทักษะจะหายไปเมื่อได้เป้าหมายได้รับความเสียหาย

จูบแห่งการผ่อนคลายได้ส่งผลกระทบต่อร่างกายของลั่วอู๋

ไม่นะ
อีกฝ่ายแสร้งทำเป็นว่ามุ่งไปทางตะวันออก แต่กลับย้อนมาโจมตีทางทิศตะวันตก

ทันทีที่หัวใจของลั่วอู๋สงบลงเขาก็รู้สึกเวียนหัว ความคิดที่จะรักษาตัวเองให้หายจากสถานะผิดปกติก็แวบหายไปมา เงาข้างหลังเขาค่อยๆสลายไป

โอ้ จะทำอะไรดีล่ะเนี่ย
การผสานพลังวิญญาณระหว่างผู้ใช้พลังวิญญาณและสัตว์วิญญาณเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้

ปีศาจเสน่ห์ยิ้ม
ความเจ้าเล่ห์ยังเป็นหนึ่งในสรรพนามคู่กันของปีศาจ
เหวินเสี่ยวขยับไม่ได้เพราะกำลังใช้ทักษะพลังแห่งการป้องกัน ฉูจงฉวน กล่าวต่อ “อย่าคิดว่าเจ้าจะทำได้สำเร็จเลย!”

ปีศาจเสน่ห์สาวมองไปที่เขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้มอันมีเสน่ห์ “เจ้าคิดว่าเป้าหมายของข้าคือพวกเขาอย่างนั้นเหรอ ? ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ เป้าหมายของข้าคือเจ้า”

ทักษะ โปรยเสน่ห์ ได้ถูกใช้งาน
มันเป็นทักษะที่มีผลโดยตรงต่อจิตใจ

ลั่วอู๋นั้นมีพลังของงูยักษ์เพื่อปกป้องร่างกายและจิตใจของเขา ส่วนเหวินเสี่ยวอาบตัวเองด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เป้าหมายที่เหมาะสมในการใช้ทักษะนี้

มีเพียงผู้ชายคนนี้เท่านั้น
ตั้งแต่ในตอนแรกนางก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาเป็นคนที่ไม่มีความแน่วแน่ มันจึงง่ายที่จะเปลี่ยนเขาคนนี้เป็นทาสของนาง

แน่นอนว่า ฉูจงฉวน ตกอยู่ในภวังค์อย่างรวดเร็ว
“ฮ่าฮ่า ทาสของข้า จงมากับข้า”
ปีศาจเสน่ห์จับฉูจงฉวนไป จากนั้นปีกค้างคาวก็ปรากฏขึ้นจากหลังของนาง และแล้วนางก็จากไปพร้อมกับหัวเราะ พูดทิ้งท้ายเอาไว้

“ช้าจะกลับมาหาพวกเจ้า และจะเปลี่ยนพวกเจ้าให้เป็นทาสที่แสนภักดีของข้าทีละคนฮ่า ๆ ”