ไหปีศาจ - บทที่ 359 เจ้าต้องตาย
บทที่ 359 เจ้าต้องตาย
บทที่ 359
เจ้าต้องตาย
เสน่ห์ของเจ้านั้นช่างน่าดึงดูด แต่ข้าก็ต้องปฏิเสธมันไป
ปีศาจเสน่ห์ไม่เคยได้ยินอะไรแปลก ๆ เช่นนี้มาก่อน
นางไม่สามารถเข้าใจผู้ชายที่อยู่ตรงหน้านางได้ ถึงเขาจะไม่ได้รับการคุ้มครองจากพลังวิญญาณแสงศักดิ์สิทธิ์ของมังกรวิญญาณ ดวงตาของนางเริ่มเหม่อลอยและกระวนกระวาย
คน ๆ นี้ไม่น่าจะมีมิติสูงกว่าข้าสักหน่อย ปีศาจเสน่ห์ยังคงมีความมั่นใจในตนเองอยู่ จากการใช้ทักษะเสน่ห์หากับคนอื่นได้อย่างง่ายดาย จนทำให้ตกเป็นทาสของนางแต่เสน่ห์หากลับใช้ไม่ได้ผล
ทั้งที่คิดว่าหลังจากที่ผู้ชายคนนี้เข้ามาในปราสาท เขาแสร้งทำเป็นว่ากำลังตกอยู่ในการควบคุม และคอยแอบมองร่างของนางอย่างลับ ๆ เพื่อไม่ให้ทำให้ปีศาจเสน่ห์รู้สึกโกรธ
ปีศาจเสน่ห์ไม่สามารถเข้าใจได้ เพราะนางไม่รู้ว่า ฉูจงฉวนได้เข้าไปขโมยพลังวิญญาณในหลุมทั้งแปดของสำนักเฉียนหลงเพื่อพัฒนาความสามารถพลังเทพแห่งเพลิง เขาใช้ร่างกายของเขาเป็นสื่อกลางเพื่อดึงดูดเปลวเพลิงใต้ดิน และเขาก็ต้องทนทุกข์ทรมานจากการถูกไฟเผาร่างของเขาอย่างน่าสะพรึงกลัว
นางนั้นไม่ได้รู้จักฉูจงฉวน นางได้เดินทางเข้าออกนรก มนตรามาเป็นเวลาหลายปี นางได้พบกับเหล่าปีศาจที่มีชื่อเสียงมากมายที่อุดมไปด้วยกลิ่นหอมอันอวบอิ่ม
ฉูจงฉวนดูไม่น่าไว้วางใจอย่างมาก แต่ในความเป็นจริง เขามีเจตจำนงที่แน่วแน่ จนไม่สามารถเทียบเคียงได้กับผู้อื่นได้
“ หลินยูหลัน ถ้าเจ้าไม่ให้ข้าเลือกปีศาจเสน่ห์ล่ะก็ ข้าจะพิสูจให้เจ้าเห็นว่าเจ้าคิดผิดแล้ว ” ฉูจงฉวนคิดอย่างเงียบ ๆ
“ ด้วยเจตจำนงของข้าสามารถต้านทานเสน่ห์หาได้ แต่ข้าก็ยังต้องเอาชนะมัน เพียงเพราะในใจของข้านั้นแสวงหาแต่ความงดงาม เท่านั้นเอง ”
ฉูจงฉวน สูดหายใจเข้าลึก
อย่างไรก็ตาม โชคยังดี ที่ยังมีโอกาสอยู่ตรงหน้าข้า ซึ่งมันมีคุณค่ากับชีวิตของข้ามาก
ฮ่าฮ่า แม่นางอาชูร่า ข้ามาแล้ว
ขณะนั้น อาชูร่าได้ส่งเสียงร้องอันโหยหวนเพื่อเตรียมพร้อมการต่อสู้ นางฉีกร่างของปีศาจเสน่ห์เพศชายได้อย่างง่ายดาย จากนั้น ก็ใช้มือทุบไปที่หัวของปีศาจเสน่ห์เพศชายตัวอื่นอีกครั้งหนึ่ง
“ ว่าไง แม่นางอาชูร่า ข้าไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะมีสิ่งมีชีวิตที่สวยงามเช่นเจ้า เกิดมาในนรกมตราแห่งนี้ ” ฉูจงฉวนกล่าวชื่นชม
พละกำลังเหนือมนุษย์งั้นเหรอ?
โอ้พระเจ้า ใบหน้าที่งดงามทั้งสามของอาชูร่าที่ปรากฏอยู่บนศีรษะช่างน่าสนใจยิ่งนัก
มันช่างงดงามมาก
น่าเสียดายที่ยังมีบางสิ่งซ่อนอยู่ในใบหน้านั้น มันไม่ใช่เรื่องดีที่จะแสดงสีหน้าอันโหดร้ายหน้าใบหน้าที่งดงามใบหน้าอื่น
แต่ก็มีปัญหาตามมา ฉูจงฉวนและอาชูร่านั้นไม่ได้ใช้การสื่อสารทางพลังวิญญาณซึ่งกัน
ดังนั้น
อาชูร่าจึงไม่เข้าใจว่าฉูจงฉวนกำลังพูดถึงอะไร นางจึงเห็นเป็นแค่สิ่งมีชีวิตรูปร่างเหมือนปีศาจเสน่ห์เพศชายตรงหน้าของนาง
ใช่แล้วล่ะ มาต่อสู้กัน
[ปีศาจฟาดฟัน]
ดาบเปลวเพลิงปรากฏขึ้นในมือของอาชูร่า จากนั้น นางก็ฟาดฟันมันลงอย่างดุเดือด มันทรงพลังมากจนพื้นดินแตกกระจาย ด้วยใบดาบของนาง
ฉูจงฉวนตกใจ “ นี่มันไม่ดีเอาซะเลย ”
อาชูร่าไม่ได้สนใจเขา นางใช้ดาบเปลวเพลิงบนมือฟาดลงมาที่เขาอีกครั้งหนึ่ง
ฉูจงฉวนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องถอย
มันสวยงาม แต่มันยากที่จะต่อกรกับมัน
อาชูร่าแสดงสีหน้าเย้ยหยัน “ เจ้าสมควรที่จะได้รับมัน ”
“ ข้าคือศัตรูของเจ้า เจ้าไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย ” ฉูจงฉวนโจมตีโต้ตอบ และเขาก็ได้ยินเสียงเยาะเย้ยของอาชูร่าร้องออกมาด้วยความโกรธ
แม้ว่าเจ้าจะปราบนางลงไม่ได้ เจ้าก็ต้องเอาชนะนางให้ได้
ปีศาจเสน่ห์กัดฟัน และเข้าร่วมการต่อสู้ด้วย ผู้ชายคนนั้นพูดถูก อาชูร่าเป็นศัตรูของนาง ถ้านางไม่สามารถฆ่าอาชูร่า นางก็จะรู้สึกไม่สบายใจแน่
อย่างไรก็ตาม ยิ่งการต่อสู้ดุเดือดขึ้น ความรุนแรงก็จะยิ่งน่ากลัวขึ้นมากเท่านั้น เลือดที่ไหลเวียนในร่างกายได้สาดกระจัดกระจายทั่วพื้น จากการต่อสู้ในครั้งนี้
เพื่อการจะเอาชนะปีศาจเสน่ห์
เมื่อมองไปที่การต่อสู้ครั้งนั้น ลั่วอู๋รู้สึกใจหาย
ในที่สุด เหวินเสี่ยวก็มาถึง เขารู้สึกสับสนและถามว่า “ สถานการณ์นี้มันเกิดอะไรขึ้น กลุ่มคนที่กำลังต่อสู้อยู่ตรงนั้นมันอะไรกัน ”
“ ข้าก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ” ลั่วอู๋กล่าว
สถานการณ์ของการต่อสู้ครั้งนี้ไม่น่าเป็นกังวล เพราะลมหายใจของอาชูร่าก็กำลังสูงขึ้นเรื่อย ๆ เกิดการใช้พลังวิญญาณจำนวนมาก จนทำให้นางพ่ายแพ้และถอยกลับไปตั้งตัว
“ ถ้าความแข็งแกร่งของข้าไม่ได้อ่อนแอลงละก็ อย่างน้อยก็คงจะมีพลังที่จะตอบโต้กลับไป ”
ทันทีที่นางพูดออกมา ฉูจงฉวนก็เหวี่ยงหางเข้าไปใส่หน้าของปีศาจเสน่ห์
จนทำให้ปีศาจเสน่ห์ไม่สามารถมองเห็นได้ นั่นคือหางของนางนั้นเอง!
ฉูจงฉวนตะโกนออกมาออกมา “ ไม่ต้องตกใจไป เจ้าสามารถฟื้นฟูความแข็งแกร่งของเจ้าด้วยหางใช่ไหม? ”
“ แน่นอน อย่างน้อยก็ 70% ” ปีศาจเสน่ห์พูดผ่านจิตใต้สำนึกตั้งแต่ที่หางของนางถูกตัดออกไป นางไม่รู้ว่านางตามหามันมานานแค่ไหนแล้ว
มันเป็นเรื่องยากที่จะนำมันกลับคืนมา ในตอนแรก ก็ได้พ่ายแพ้ให้กับอาชูร่า มีปีศาจจำนวนมากเฝ้าดูการต่อสู้อยู่ในขณะนั้น จากนั้นหางก็ได้หายไป จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะนำมันกลับคืนมา
แต่ว่าตอนนี้ มันก็มาปรากฏอยู่ต่อหน้านาง
มันน่าประหลาดใจมาก
ปีศาจเสน่ห์ได้ใช้หางเชื่อมเข้ากับตนเอง และลมหายใจของนางก็เพิ่มพูนขึ้น แม้ว่าพลังจะไม่ได้ฟื้นคืนมาทั้งหมดในคราวเดียว แต่มันก็ฟื้นคืนกลับมาแล้วส่วนหนึ่ง
“ พลังของข้ากลับมาแล้ว ” ปีศาจเสน่ห์แสดงความดุร้าย และพุ่งเข้าใส่อาชูร่า
แต่ถึงอย่างนั้น อาชูร่าก็สามารถต่อกรกับปีศาจเสน่ห์และฉูจงฉวนได้อย่างง่ายดาย และปีศาจเสน่ห์เพศชายทั้งห้าก็ถูกสังหารลง
ลั่วอู๋และเหวินเสี่ยวไม่สามารถนิ่งนอนใจได้ แต่มันอดใจรอไม่ได้แล้ว
ฉูจงฉวนเห็นทั้ง 2 คนปรากฏตัวออกมา เขาก็เริ่มมีความสุขมากขึ้น “ รีบมาช่วยข้าเร็ว ข้าพบสัตว์วิญญาณที่ข้าต้องการแล้ว ”
“ เจ้าคิดดีแล้วใช่ไหม ทำไมเจ้าถึงไม่คิดจะหนีออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุดกันล่ะ เพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องไปกังวลกับมัน ” ลั่วอู๋หายใจขัด
ฉูจงฉวนค่อย ๆ ยิ้มออกมา
ถ้าเขาถูกควบคุมตัวไปตอนนี้ ความจริงแล้ว เขาก็ได้ตื่นขึ้นจากการถูกทักษะเสน่ห์หาแล้ว อย่างไรก็ตาม ตรงหน้าเขานั้นมีปีศาจที่แสนงดงามและเซ็กซี่อยู่เคียงข้าง ทำให้เขาอยู่ไม่สุขไปชั่วระยะเวลาหนึ่งเลย
ลั่วอู๋รู้แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น
เนื่องจาก ฉูจงฉวนต้องการปราบอาชูร่า เขาจึงต้องเข้าไปช่วยเขา
ลั่วอู๋และเหวินเสี่ยวเข้าร่วมการต่อสู้ และเปลี่ยนเป็นสถานการณ์ที่คับขันทันที แม้ว่าอาชูร่าจะเก่งในด้านการต่อสู้และความดุร้าย แต่ท้ายที่สุดแล้ว มิติของมันก็อยู่ในระดับทองคำ มิติที่ 9
นางไม่สามารถต่อกรกับผู้ที่แข็งแกร่งจำนวนมากในเวลาเดียวกันได้
ทื้นดินเกิดการสั่นสะเทือน และปราสาทที่อยู่ใกล้เคียงก็เริ่มพังทลายลง เพราะผลจากคลื่นพลังวิญญาณ
ในเวลาต่อมา อาชูร่าก็พ่ายแพ้ลง
“ฮ่าฮ่าฮ่า อาชูร่า ในที่สุดเจ้าจะต้องตายด้วยน้ำมือของข้า” ปีศาจเสน่ห์หัวเราะ
หางยาวที่อยู่ด้านหลังของนางสะบัดไปมา ในขณะนั้น นางก็เริ่มขับฟาดหางดั่งแส้พุ่งแทงเข้าไปยังหัวใจของอาชูร่า
“ หยุดก่อน! ” ฉูจงฉวนจับหางของนาง
ใบหน้าของปีศาจเสน่ห์ก็หมองหม่นในทันที “ อย่าคิดว่าเจ้าเป็นคนช่วยข้าเพื่อเอาชนะอาชูร่า ถ้าเกิดว่าจะให้ข้าไว้ชีวิตนาง ข้าจะฆ่าพวกเจ้าทั้งหมด ”
แม้ว่านางจะฟื้นฟูหางของนางกลับคืนมา แต่ดอกไม้แห่งพันธนาการสีดำก็ล่องลอยไป และทำให้ความปรารถนาของนางล้มเหลวลง
“ คิดว่าข้าจะกลัวเจ้างั้นเหรอ ” ฉูจงฉวนไม่ได้เกรงกลัวนาง
แต่ลั่วอู๋กลับยืนขึ้นและพูดว่า “ ให้ข้าอยู่กับนางเอง ข้าจะคอยดูแลนางเอง พาอาชูร่าไปซะ ”
“ ทำได้ใช่ไหม? ” ฉูจงฉวนถามด้วยเสียงเบา ๆ
“ แน่อยู่แล้ว ” ลั่วอู๋พูดด้วยรอยยิ้ม
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉูจงฉวนก็เดินจากไปและปล่อยให้ปีศาจเสน่ห์อยู่กับลั่วอู๋ ซึ่งไม่เคยพูดคุยกันมาก่อน
ปีศาจเสน่ห์หัวเราะยิ้มออกมาตามความรู้สึก และดวงตาของนางก็แสดงถึงความเวทนา “ อยู่กับเจ้างั้นหรือ? ”
“ ข้าพอใจแล้ว” ลั่วอู๋ไม่ได้สนใจ ดวงตาของเขาค่อย ๆ กลายเป็นสีทอง ด้านหลังของเขาได้มีกิ่งก่ากระหายเลือด , เงาของลิงเผือกปรากฏตัวออกมา
ลั่วอู๋โมโหอย่างมาก
ปีศาจเสน่ห์ได้เข้ามาควบคุมตัวเขา และได้พาพี่ชายที่แสนดีที่สุดไปต่อหน้าเขา
มันทำให้เขารู้สึกอับอาย
โชคดี ที่เจตจำนงของฉูจงฉวนแน่วแน่มากพอ จึงทำให้เขาไม่หลงเสน่ห์หา
แต่ถ้าฉูจงฉวนต้านทานเสน่ห์หาไม่ได้แล้วกลายเป็นทาสล่ะ?
ลั่วอู๋ตัวสั่นเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ความโกรธและความกลัวของเขาปะทุได้ขึ้นออกมาจนไม่สามารถควบคุมได้
เขาจะไปพบหน้าหลินยูหลันได้อย่างไร?
ไหนจะต้องไปเผชิญหน้ากับตระกูลฉูอีก
ถ้าฉูจงฉวนกลายเป็นทาสของปีศาจเสน่ห์จริง ๆ แล้วล่ะก็ เขาก็คงจะเกลียดตัวเองไปตลอดชีวิต และจะไม่มีวันให้อภัยกับความอ่อนแอของตัวเองได้แน่นอน
ดังนั้นแล้ว
“ เจ้า! ต้องตาย! ” ลั่วอู๋เหมือนกับสัตว์ป่าดุร้ายที่หลุดออกจากกรง ทั้งเยือกเย็นและบ้าคลั่ง ก่อนพูดคำไม่กี่คำออกมา
การฆ่านางเท่านั้น ที่จะสามารถกำจัดความอัปยศของลั่วอู๋ออกไปได้
ลั่วอู๋สามารถเดินออกมาจากเงามืด ของเหตุการณ์ในครั้งนี้ได้โดยการฆ่านางเท่านั้น
นางต้องตาย