ไหปีศาจ - บทที่ 465 การประมูลเกินจริง

บทที่ 465 การประมูลเกินจริง

บทที่ 465

การประมูลเกินจริง

ประธานการประมูลผู้ที่รับผิดชอบในการประมูลได้ขอคำแนะนำจากท่านอาจารย์หลิน ท่านอาจารย์หลินพยักหน้าตอบกลับก่อนที่จะหลับตาลง

การกลั่นยาปีกสีครามแห่งความมืด ทำให้เขาสูญเสียค่าใช้จ่ายจำนวนมาก

จะต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งปีถึงจะฟื้นตัวกลับมา

ดังนั้น การประมูลยาปีกสีครามแห่งความมืดสามารถประมูลได้ไม่เกินปีละครั้งเท่านั้น

“ถ้าอย่างนั้นเราไม่จำเป็นต้องเสียเวลา ตามกฎดั้งเดิม ร้านฟ้าครามจะหยุดความร่วมมือกับผู้ที่ก่อกวนในการประมูลครั้งนี้” ประธานการประมูลกล่าว

นี่คือรากฐานของร้านฟ้าคราม

ผู้คนต่างตอบตกลง ถ้าหากคนจากตระกูลใหญ่และชนชั้นสูงเหล่านั้นถูกตัดขาดจากความร่วมมือกับร้านฟ้าคราม พวกเขาต้องสูญเสียกำลังใจอย่างแน่นอน

“ราคาพื้นฐานเริ่มต้น 100 ล้านหินวิญญาณ เพื่อจะได้รับระบุท่านจะเป็นเจ้าของชิ้นนี้ หลังจากได้ทำการแลกเปลี่ยนหินวิญญาณแล้ว” ประธานการประมูลยิ้ม “ขอประกาศเริ่มต้นการประมูล ณ บัดนี้”

“100 ล้าน!” มีคนเสนอราคาในทันที

แต่นั่นก็เป็นเพียงแค่เริ่มต้นเท่านั้น

ไม่นานนักก็มีเสียงโวยวายดังขึ้นมาไม่หยุดหย่อน

“200 ล้าน!”

“300 ล้าน!”

“400 ล้าน!”

……

ราคาพุ่งสูงขึ้นอย่างฉับไว

ลั่วอู๋ต้องยอมรับว่าการประมูลในครั้งนี้ช่างน่าตกใจเป็นอย่างมาก

หลังจากราคาประมูลได้พุ่งสูงขึ้นถึง 1 พันล้านหินวิญญาณ ในที่สุดก็เริ่มชะลอตัวลง และจำนวนผู้ประมูลก็ลดลงไปเรื่อย ๆ ดูเหมือนว่าหลายคนกำลังกลัวที่จะประมูลออกไป

ตระกูลขนาดเล็กบางตระกูลไม่สามารถเข้าร่วมการประมูลในครั้งนี้ได้

แม้แต่ตระกูลขนาดใหญ่บางตระกูล ก็ยังต้องคิดถึงผลกำไรและการขาดทุนด้วย ถ้าหากพวกเขาใช้จ่ายเงินจำนวนมากเพื่อซื้อยาเม็ดนี้ มันก็ไม่คุ้มค่ากับการขาดทุน

คนอ้วนยิ้มด้วยความดูถูกเหยียดหยาม “ในที่สุดก็น่าสนใจขึ้นมาหน่อย จะเรียกครั้งละ 100 ล้านไปเพื่ออะไรกัน ข้าให้ 1.8 พันล้าน”

ผู้คนต่างตกตะลึง

แค่เพิ่มขึ้นครั้งละ 800 ล้าน ก็สามารถทำให้ผู้คนต่างรู้สึกกังวลกันหลายคนแล้ว

ลั่วอู๋มองไปที่คนอ้วนคนนั้น

ดูเหมือนว่าเขาคนนั้นจะร่ำรวยมาก

1.8 พันล้าน ซึ่งแทบจะเป็นรายได้ของผู้บริหารระดับ ต้น ๆ ในรอบหลายปี แน่นอนว่านี่เป็นเพียงแค่รายได้เท่านั้น การบริโภคของสมาคมชั้นนำก็มีอยู่เป็นจำนวนมากเช่นกัน

แต่นั่นก็ยังไม่เพียงพอ

เพราะราคาในปกติยังสูงขึ้นกว่า 1.8 พันล้าน

หลังจากผู้คนต่างเงียบไปครู่หนึ่ง ชายชราผู้หนึ่งก็ตะโกนขึ้นมาว่า “ข้าจะจ่าย 1.83 พันล้าน”

ในกรณีนี้ มันไม่น่าจะเพิ่มได้ครั้งละหลายร้อยล้านหินวิญญาณได้ตามต้องการอย่างแน่นอน

คนอ้วนได้เสนอราคาอีกครั้ง “1.9 พันล้าน”

ชายชราได้แต่ตัวสั่น และหยุดประมูลในที่สุด

หลังจากนั้นไม่นานนัก บุตรหลานของตระกูลใหญ่ได้เสนอราคาใหม่ “2 พันล้าน”

สถานการณ์ช่างน่าวิตกกังวลอย่างมาก

ราคาการประมูลเริ่มสูงขึ้นอย่างช้า ๆ ครึ่งชั่วโมงต่อมา ราคาประมูลได้เพิ่มขึ้นไปเป็น 2.7 พันล้าน และไม่มีแนวโน้มว่าจะหยุดลง

คนอ้วนรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเหมือนในตอนแรก จนใบหน้าของเขาก็เริ่มหมองลง

ในที่สุด ก็ถึงเวลาของลั่วอู๋

“3 พันล้าน” ลั่วอู๋ตะโกน

ขณะนั้นก็มีแต่ความเงียบสงัด

ทุกสายตาของทุกคนได้จับจ้องไปที่ลั่วอู๋

ดวงตาของคนอ้วนได้เบิกกว้าง “เฮ้ย เจ้าหนู อย่าคิดจะตะโกนเสนอราคาออกมา เจ้ารู้ไหมว่าหินวิญญาณจำนวนกว่า 3 พันล้านชิ้นมันมากเท่าไหร่กัน? มันเพียงพอที่จะลากเจ้าให้จนน้ำตายได้เลย”

ทุกสายตายังคงจับจ้องอยู่

เพราะว่าจริง ๆ แล้ว ลั่วอู๋นั้เป็นคนแปลกหน้า

ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใคร

ประธานการประมูลผู้รับผิดชอบการประมูลถามด้วยรอยยิ้ม “แขกผู้นั้น เจ้าเป็นเด็กที่ไหนกัน?”

“ก็แค่คนอิสระคนหนึ่ง” ลั่วอู๋ตอบ

ทุกสายตาของผู้คนแสดงออกถึงคำถามที่มากขึ้นและเริ่มจริงจังมากขึ้น เจ้าหนูคนนั้นมีหินวิญญาณจำนวนกว่า 3 พันล้านชิ้นงั้นหรือ? เจ้าล้อกันเล่นใช่ไหม? เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นองค์จักรพรรดิหรือไง?

ประธานการประมูลกล่าวด้วยรอยยิ้ม “แขกผู้นั้น เจ้าช่วยเข้าไปยังห้องที่อยู่ด้านนั้นได้ไหม? และทางร้านฟ้าครามของเราจะตรวจสอบทรัพย์สินของเจ้าเสียก่อน”

ถ้าลั่วอู๋เป็นหนึ่งในผู้มีอำนาจ โดยปกติแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้

อย่างไรก็ตาม ในฐานะคนเข้ามาโดยบังเอิญ ร้านฟ้าครามจะเข้าไปตรวจสอบเป็นปกติอยู่แล้ว เพื่อป้องกันไม่ให้คนเหล่านั้นเสนอราคาแบบสุ่ม จนส่งผลกระทบต่อการประมูลในครั้งนั้น

ถ้าหากการประมูลได้รับผลกระทบ ซึ่งนำไปสู่การทำให้สูญเสียยาเม็ด ข้าเกรงว่าพวกที่เข้ามาก่อกวนจะต้องถูกร้านฟ้าครามไล่ล่าอย่างแน่นอน

“ข้าไม่ขัดข้องใด ๆ” ลั่วอู๋ลุกขึ้นในทันที และเดินเข้าไปยังห้องที่อยู่ด้านข้างภายใต้คำแนะนำของพนักงานร้าน

หลังจากการตรวจสอบไม่นาน ลั่วอู๋ก็ได้เดินเข้ามาอีกครั้ง

ผู้ดูแลพยักหน้าให้กับประธานการประมูล เพื่อบ่งบอกว่าไม่มีปัญหาใด ๆ

ความประหลาดใจก่อตัวขึ้นในสายตาของประธานการประมูล จากนั้น เขาก็พูดด้วยรอยยิ้ม “แขกผู้นั้น ได้เสนอราคาถึง 3 พันล้านหินวิญญาณ มีใครต้องการให้ราคาสูงกว่านี้ไหม?”

ผู้คนอยู่ในความเงียบสงัด

มันเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจอย่างมากที่มีการเสนอราคาถึง 3 พันล้านหินวิญญาณ

เมื่อลั่วอู๋ได้กลับมานั่งที่นั่งของเขา ชายอ้วนอยู่ในความสับสน

เจ้าหนุ่มคนนั้นมีเงินมากมายขนาดนั้นได้อย่างไร?

มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกัน

เข้ามองตรงไปที่ลั่วอู๋ “เจ้าได้รับเงินมากมายขนาดนั้นมาได้อย่างไรกัน?”

“มันก็อยู่ที่เจ้าจะคิด”

“เจ้าได้รับมรดกจากจักรพรรดิแห่งผู้ใช้พลังวิญญาณมาหรือไงกัน? เจ้าโชคดีมากพอที่ได้รับสิ่งล้ำค่าขนาดนั้นมางั้นเหรอ?” ชายอ้วนกล่าวต่อ

ลั่วอู๋กลอกตาไปมา และไม่ตอบชายคนนั้นไป

“เฮ้ย เจ้าหนู ส่งมือมาให้ข้าหน่อย” ชายอ้วนพูดต่อ

ลั่วอู๋ก็ยังคงเพิกเฉย

ลั่วอู๋นั้นไม่ได้มีหินวิญญาณถึง 3 พันล้านชิ้น

สำนักโล่พิทักษ์ไม่ได้มั่นคงมากนัก

แต่การประมูลนั้นสามารถนำสิ่งของมาจำนองได้

ลั่วอู๋มีสมบัติหลายชิ้นที่สามารถใช้จำนองได้

เขาของสัตว์วิญญาณน้ำ , ทักษะของหยางไคเทียน , จักรพรรดิดาบ , ลูกประคำภูตแห่งพิษ , โคมไฟนำทางวิญญาณ , ผลไม้ลึกลับ , สัตว์วิญญาณระดับทองคำสูงสุดหลายชนิด , วงล้อแร่ธาตุบริสุทธิ์ และหญ้าวิญญาณที่ซื้อมาจากสถาบันเฉียนหลง

สิ่งของเหล่านี้สามารถนำมาจำนองได้

ที่มีมูลค่าทั้งหมดรวมมากกว่า 3 พันล้าน

แน่นอนว่า มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย ที่เขาจะสมบัติเหล่านี้ เช่น จักรพรรดิดาบ นำมาจำนอง ณ ที่แห่งนี้

ทักษะที่คัดลอกมาจากพระราชวังเป่ยหมิงไม่สามารถนำออกมาได้ ถ้าเปิดเผยออกไปแล้วมันอาจจะทำให้เกิดปัญหาเอาได้ง่าย

3 พันล้าน นับเป็นข้อตกลงที่ดีงาม

แต่ดูเหมือนว่ามันจะแย่เกินไปหน่อย

จากนั้น ก็เริ่มมีคนเสนอราคาประมูลต่อไป

ชายอ้วนคนนั้นยังไม่ยอมแพ้ เขาเพิ่มราคาประมูลขึ้นไปเป็น 3.4 พันล้านหินวิญญาณ

“ช่างเป็นการแข่งขันที่ดุเดือดเสียจริง” ลั่วอู๋ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง เขากำลังจะเริ่มเสนอราคาขึ้น แต่แล้วก็ได้มีชายลึกลับในชุดคลุมสีดำเสนอราคาขึ้นมา

“ข้ามีลูกสัตว์วิญญาณ ระดับเพชร”

มันทำให้ผู้คนต่างตกตะลึง!

โอ้ พระเจ้า

มีการใช้สัตว์วิญญาณ ระดับเพชรในการประมูลด้วย

แม้แต่ท่านอาจารย์หลิน ก็เบิกตากว้างอย่างไม่ตั้งใจ

เหตุผลไม่ใช่อะไร เพราะสัตว์วิญญาณ ระดับเพชรนั้นมีความล้ำค่าอย่างมาก

เมื่อมันเติบโตขึ้น มันอาจจะกลายเป็นเทพแห่งท้องทะเลเลยก็ว่าได้

“มันเป็นสัตว์วิญญาณชนิดไหนกัน?” ท่านอาจารย์หลินถามอย่างตรงไปตรงมา

ชายในชุดคลุมสีดำพูดเบา ๆ “สัตว์วิญญาณจักรพรรดิแห่งหายนะ แต่ตอนนี้มันยังอายุน้อยอยู่ และความแข็งแกร่งของมันก็ยังอยู่ในระดับเงินเท่านั้น มันจึงสามารถทำให้เชื่องได้ง่าย”

“นั่นคือสัตว์วิญญาณสินะ” ท่านอาจารย์หลินถอนหายใจด้วยความเสียใจ “แต่มูลค่าของราคาในการประมูลนี้สูงถึง 3.4 พันล้านหินวิญญาณ”

สัตว์วิญญาณจักรพรรดิแห่งหายนะ เป็นสัตว์วิญญาณระดับเพชรที่มีลักษณะเหมือนปู มันมีความสูงเท่ากับภูเขาขนาดใหญ่ มีโล่ป้องกันที่แข็งแกร่ง ก้ามที่น่าสะพรึงกลัวของมันสามารถทำลายได้ทั้งภูเขา แม่น้ำ และทุกสิ่งทุกอย่างได้

สัตว์วิญญาณชนิดนี้ เป็นสัตว์วิญญาณระดับเพชร อันดับล่าง แม้ว่ามันจะมีก้ามขนาดใหญ่ที่มีพลังที่แข็งแกร่ง แต่มันกลับไม่มีความยืดหยุ่น และมีข้อจำกัดมากเกินไป

แต่ว่า สัตว์วิญญาณระดับเพชรนั้นทรงพลังมาก มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะนำมาทำการซื้อขาย

แต่ระดับเพชร ก็ยังคงเป็นระดับเพชร

ขนาดอูฐแก่ก็ยังตัวใหญ่กว่าม้าเลย

ไม่ว่าระดับเพชรนั้นจะมีความอ่อนแอเพียงใด แต่มันก็ยังมีมูลค่ามากเช่นกัน

เพราะมันหาได้ยากมาก

ผู้คนส่วนใหญ่มีความสามารถจับสัตว์วิญญาณระดับเพชรได้

ณ เวลานั้น หลายต่อหลายคนได้จดจำตัวตนของชายในชุดคลุมสีดำเอาไว้

เขาน่าจะเป็นจักรพรรดิผู้ใช้พลังวิญญาณที่ไม่มีชื่อเสียง และไม่มีความแข็งแกร่งมากนัก เห็นได้ชัดเลยว่า เขานั้นมาเพื่อซื้อยาปีกสีครามแห่งความมืด ไม่ใช่เพื่อตัวเอง แต่เพื่อสำหรับลูกหลานก็เป็นได้

ผู้คนได้ต่างแต่ถอนหายใจ

มันไม่มีทางเป็นไปได้

ทำไมถึงกล้าประมูลกันได้อย่างไร

ลั่วอู๋ในหัวของเขาคิดจนแทบทำอะไรไม่ถูก จนแทบจะเป็นบ้า

ข้ามีสัตว์วิญญาณระดับเพชรไหมนะ?

ตั้งแต่เมื่อมังกรกระดูกผีถูกสังเคราะห์ขึ้น มันก็อยู่ในมิติ ระดับเพชรแล้ว ใครจะไปปราบมันลงได้กันล่ะ? ถ้ามันต้องการคิดจะหนี ผู้ใช้พลังวิญญาณทั่วไปก็ไม่อาจจะละสายตาจากมันไปได้