ไหปีศาจ - บทที่ 563 ผู้บัญชาการหลิงหลงโกรธแค้น
บทที่ 563 ผู้บัญชาการหลิงหลงโกรธแค้น
บทที่ 563
ผู้บัญชาการหลิงหลงโกรธแค้น
หน่วยสยบมังกรเป็นกองทัพแรกของราชวงศ์มังกรเร้นกายซึ่งมีชื่อเสียงในจีนแผ่นดินใหญ่
แม้ว่าจะมีทหารเพียง 5,000 นายในกองทัพ ทว่าแต่ละคนก็เป็นยอดฝีมือในหมู่ของยอดฝีมือ แม้แต่ยอดฝีมือของหน่วยรบค่ายกลสังหารก็ต้องพึ่งพาจำนวนคนที่จะแข่งกับพวกเขาได้
ทุกการโจมตีนั้นสุดอันตราย
กองทัพไร้พ่ายเป็นอีกชื่อหนึ่งของหน่วยสยบมังกร
ประสิทธิภาพการต่อสู้ของหน่วยสยบมังกรสามารถเห็นได้จากการทำลายล้างของผู้คน 300 คนในการจับและฆ่าหนึ่งในมังกรกระดูกผี
อย่างไรก็ตามหน่วยสยบมังกรจะปฏิบัติตามคำสั่งของจักรพรรดิเท่านั้น แม้ว่าจะมีชื่อเสียง แต่ก็ไม่เคยปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนดังนั้นจึงเป็นหน่วยที่ลึกลับอย่างยิ่ง
ทว่าเนื่องด้วยความลึกลับนี้ทำให้หน่วยสยบมังกรมีชื่อเสียงมากขึ้นในหมู่ผู้คน
กองทัพขนาดใหญ่ของหน่วยสยบมังกรได้ถูกส่งไปประจำการใกล้เมืองหลวงของจักรวรรดิ แต่ก็มักจะส่งกองกำลังขนาดเล็กไปฝึกฝนและขัดเกลาฝีมือในที่ต่างๆ
เมื่อลั่วอู๋อยู่ในเมืองหมิงหนาน สิ่งที่เขาพบคือกองทัพเล็ก ๆ ที่นำโดยจี๋กุย รองผู้บัญชาการของเมืองหลวง เพราะดาบเลือดเดือดจี๋กุยจึงรีบเชิญผู้บัญชาการหลิงหลงที่ประจำการอยู่ในเมืองหลวงของจักรวรรดิมา
คราวนี้ข้อมูลฉุกเฉินมาจากเมืองอี้จุน มีสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวอย่างมากในพื้นที่ แม้แต่ช้างเผือกศักดิ์สิทธิ์ก็ถูกกินและต้องการความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน
พอรู้ว่าช้างเผือกศักดิ์สิทธิ์เป็นสัตว์วิญญาณระดับเพชรสมบูรณ์ สถานการณ์นี้ก็เรียกได้ว่าเป็นเรื่องฉุกเฉินสุด ๆ ด้วยความจงใจ “ยินยอมอย่างมีนัย” ของจักรพรรดิ หน่วยสยบมังกรจึงต้องไปที่เมืองอี้จุน
น่าเสียดายที่เป็นเรื่องโกหกทั้งหมด
มันเป็นการสมรู้ร่วมคิดกัน
ช้างเผือกบรรลุข้อตกลงอย่างกับคฤหาสน์องค์ชาย โดยจงใจซ่อนตัวและสร้างรูปลักษณ์ของสัตว์ประหลาดที่น่ากลัว
เพราะว่าหน่วยสยบมังกรเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ต่อคฤหาสน์องค์ชาย แม้ว่าจะมีกองทัพหมาป่าอยู่ในมือ หลี่ซวนซงก็ไม่กล้าเผชิญหน้ากับหน่วยสยบมังกร
ผู้บัญชาการหลิงหลงเดินทางไปยังดินแดนยี่และใช้เวลาเกือบหนึ่งเดือนในการค้นหาและตรวจสอบก่อนที่นางจะพิจารณาว่าไม่มีสัตว์ประหลาดใด ๆ
“ข้าโกรธมากที่กล้ามาหลอกข้า!” ผู้บัญชาการหลิงหลงกัดฟัน “หาช้างเผือกนั่นให้ข้า ข้าต้องฆ่ามัน!”
ดังนั้นหน่วยสยบมังกรจึงไม่สนใจการขัดขวางของคนของเมืองอี้จุน พวกเขาพลิกเขตยี่หาทั้งหมด ในที่สุดพวกเขาก็พบช้างเผือกหกงาในหนองน้ำลึก
ผู้บัญชาการหลิงหลงตัดงาหกงาของช้างเผือกออกทันทีและเล่นงานช้างเผือกทั้งสองจนต้องคุกเข่าขอความเมตตา
นี้เพราะคนของเมืองอี้จุนขอร้องอย่างสุดใจ มิฉะนั้นผู้บัญชาการหลิงหลงก็พร้อมที่จะฆ่าช้างเผือกหกงาแล้ว
สุดท้ายนางก็ล้มเลิกที่จะฆ่ามันในที่สุด เพราะช้างเผือกหกงานี้เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ในเมืองอี้จุน ถ้ามันถูกฆ่ามันจะก่อให้เกิดความแค้นใจของผู้คนในเมืองอี้จุน แม้ว่าผู้บัญชาการ หลิงหลงจะไม่สนใจ แต่ก็ไม่รู้จะเกิดปัญหามากแค่ไหน ดังนั้นนางจึงปล่อยช้างเผือกหกงาไป
หลังจากนั้นหน่วยสงบมังกรก็กลับไปที่เมืองหลวงของจักรวรรดิ
แต่ระหว่างทางนางได้ยินเกี่ยวกับการก่อกบฏของคฤหาสน์องค์ชาย และกำแพงซวนหวู่ที่เกือบพัง ผู้บัญชาการ หลิงหลงจึงโกรธมากและรู้สึกอับอายขายหน้า
ข้าถูกหลอกให้ออกจากเมืองหลวงของจักรวรรดิด้วยกลอุบายที่งี่เง่าเช่นนี้
ในทันใดนั้นกองทัพทั้งหมดของหน่วยสยบมังกรก็เร่งความเร็วขึ้น และในที่สุดพวกเขาทั้งหมดก็กลับมาที่เมืองหลวงของจักรวรรดิได้ภายในสามวัน
แม้ว่าเรื่องทั้งหมดจะถูกตัดสินไปนานแล้วก็ตาม
ผู้บัญชาการหลิงหลงยังคงสวมชุดเกราะเลือด นางดูทะนงตัวและเย่อหยิ่ง แต่ตอนนี้นางโกรธมาก
“มีผู้ติดตามคฤหาสน์องค์ชายเหลืออยู่ไหม? ข้าจะจัดการมันให้หมด” ผู้บัญชาการหลิงหลงคำราม
จี๋กุยรองผู้บัญชาการของเมืองหลวงกระซิบ “ผู้บัญชาการ สมาชิกพรรคของคฤหาสน์องค์ชายถูกจักรพรรดิถอนรากถอนโคนด้วยตัวเองไปนานแล้ว”
“แล้วหลี่่ซวนซงล่ะ?”
“ข้าถามไปแล้วนะ”
ผู้บัญชาการหลิงหลงที่เต็มไปด้วยความโกรธกล่าว “ทำอย่างกับจะพูดว่าข้ามองหาคนที่โกรธด้วยซ้ำ!”
“ก็พูดเองนะ” จี๋กุยยิ้มอย่างขมขื่น
“ให้ข้าไปหาว่าที่ไหนมีโจรภูเขา หรือที่มีสัตว์ร้ายที่กำลังสร้างปัญหาก็ได้” ผู้บัญชาการหลิงหลงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา
นางต้องหาที่ระบายความโกรธ
จี๋กุยกล่าวอย่างระมัดระวัง “ผู้บัญชาการ เพื่อที่จะยกระดับดาบเลือดเดือดนอกไปหาโจรภูเขาในภูเขาเทียนหวัง พวกโจรและสัตว์ดุร้ายทุกชนิดที่เป็นอันตรายต่อคนทั่วไปได้ถูกกำจัดโดยพวกเราในอาณาจักรมังกรเร้นกาย พวกมันไม่เหลือแล้วตอนนี้”
อย่างไรก็ตามภูเขาเทียนหวังเป็นอาณาเขตของป่า นิรันดร์ ดังนั้นหน่วยสยบมังกรจะไม่เคลื่อนไหวในขณะนี้
โจรภูเขาและสัตว์ร้ายจะต้องใช้เวลาพอสมควรในการก่อตัวขึ้นใหม่
ผู้บัญชาการหลิงหลงโกรธจริงๆ
“ผู้บัญชาการ ลั่วอู๋มาพบ” มีคนเข้ามาในค่ายเพื่อรายงานว่าไม่มีใครกล้าแตะต้องเพื่อนคนพิเศษของจักรพรรดิ
ผู้บัญชาการหลิงหลงขมวดคิ้ว “ให้เขาเข้ามา”
ลั่วอู๋พบหน่วยสยบมังกรเป็นครั้งแรก
เนื่องจากมีบางอย่างที่จะขอให้ผู้บัญชาการหลิงหลงช่วย และเป็นเพราะเขาขอความช่วยเหลือจากผู้บัญชาการหลิงหลงดังนั้นเขาจึงจะรอผู้บัญชาการนานมาก
ทันทีที่เขาเข้ามาในค่ายลั่วอู๋รู้สึกไม่สบายใจ
พอเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าของผู้บัญชาการหลิงหลงที่เย็นชาก็เห็นได้ชัดว่าอารมณ์ไม่ดี
ลั่วอู๋สับสนเล็กน้อย เกิดอะไรขึ้น? เขามองไปที่จี๋กุยด้วยความงงงวย แต่เขาก็ได้รับคำตอบด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น
“ผู้บัญชาการหลิงหลง” ลั่วอู๋กล่าวทักทายอย่างคุ้นเคย
ผู้บัญชาการหลิงหลงตอบด้วยน้ำเสียงทุ้ม “มีอะไร เจ้าถึงคิดคำขอที่สามของเจ้าได้แล้วรึ? บอกข้าว่าเจ้าต้องการฆ่าใครข้าจะช่วยเจ้าเอง”
ลั่วอู๋รู้สึกหนาวสั่นและหดคอลงอย่างช่วยไม่ได้
คงจะอยากฆ่าใครจริง ๆ ด้วย
นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ใครตาบอดขนาดกล้าทำให้ผู้บัญชาการหลิงหลงโกรธแบบนี้
แต่ลั่วอู๋ยังคงบอกความตั้งใจของเขาไปว่า “ข้าอยากจะขอให้เจ้าไปกับข้าผ่านเนินผีช่วยพวกของข้าแค่คนเดียว”
“ภูเขาราชาผี?” ผู้บัญชาการหลิงหลงขมวดคิ้ว
แม้ว่านางจะไม่รู้สาเหตุที่สถานที่แห่งนี้เกิดขึ้นมา แต่นางก็รู้ว่ามันเป็นสถานที่ที่พลังด้านลบสุดขั้วมาบรรจบกันและมีผีร้ายมากมายนับไม่ถ้วน
ผู้บัญชาการหลิงหลงถามว่า “ข้าต้องช่วยใคร”
“ไม่ใช่คนหรอก ถ้าพูดให้ถูกก็คงเป็นผี” ลั่วอู๋ครุ่นคิดสักครู่แล้วพูดต่อว่า “ราชาผีที่ดีน่ะ”
“มันเป็นไปได้ที่จะมีผีดี ๆ เกิดขึ้น แต่ราชาผีแห่งภูเขากุยโตจะต้องเป็นผีที่ดุร้ายทั้งหมด” ผู้บัญชาการหลิงหลงกล่าว
ลั่วอู๋ส่ายหัว “เพราะนางมีเกราะป้องกันพิเศษ นางจึงไม่ได้รับผลกระทบจากความแค้นและเป็นร่างผีมาโดยตลอด”
“มีอะไรแบบนั้นด้วยรึ?” ดวงตาของผู้บัญชาการ หลิงหลงหรี่ลงเล็กน้อย “แต่เจ้ารู้ไหมว่ามีราชาผีอย่างน้อย 20 ตนในภูเขากุยโต”
ลั่วอู๋พยักหน้า
เขาได้เห็นมันแล้ว
“ข้ารู้ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมข้าถึงมาขอให้เจ้าช่วยข้า มิติวิญญาณระดับจักรพรรดิของผู้บัญชาการจะต้องปราบมันได้อย่างไม่มีปัญหาแน่นอน” ลั่วอู๋กล่าวชม
ผู้บัญชาการหลิงหลงถอนหายใจ “อย่าประจบข้า สถานที่ต้องสาปแบบนั้นอันตรายยิ่งกว่าสถานที่อันตรายอย่างป่าหวงชาและหุบเขามรณะ ถ้าข้าต้องการช่วยเจ้าข้าต้องเสี่ยงมาก”
หัวใจของลั่วอู๋จมลง
ความรู้สึกของมนุษย์ก็เป็นของความรู้สึกของมนุษย์
การต้องแบกรับความเสี่ยงครั้งใหญ่เช่นนี้หมายความว่าคำขอของลั่วอู๋นั้นมากเกินไป
นอกจากนี้ยังจำเป็นต้องปฏิบัติตามกฎเพื่อทำการร้องขอ เราไม่ควรบังคับให้คนอื่นทำในสิ่งที่พวกเขาไม่เต็มใจหรือไม่สามารถทำได้
แต่ผู้บัญชาการหลิงหลงฉายแววตาที่ดุร้าย “แต่ตอนนี้ข้าอารมณ์ไม่ดี ไปฆ่าราชาผีสักสองตัวก็ไม่เลว”
การฆ่าผีไม่สามารถช่วยให้ดาบเลือดเดือดได้รับการเลื่อนขั้น
แต่ตอนนี้ผู้บัญชาการหลิงหลงต้องการวิธีระบายความโกรธของนาง
ลั่วอู๋ดีใจมาก
ข้าโชคดีจริง ๆ