ไหปีศาจ - บทที่ 599 ตายด้วยแผ่นดินไหว

บทที่ 599 ตายด้วยแผ่นดินไหว

บทที่ 599

ตายด้วยแผ่นดินไหว

ลั่วอู๋ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอกับเหยื่อแข็งเช่นนี้หลังจากเพิ่งเข้าสู่ชั้นที่สาม

จระเข้ดำตัวนี้มีพลังป้องกันที่น่ากลัว

นี่ขนาดฝ่ายตรงข้ามยังไม่ได้ใช้การป้องกันสมบูรณ์ด้วย เมื่อใช้แล้วก็จะเป็นการเพิ่มการป้องกันระดับ SS ซึ่งก็เพียงพอที่จะยกระดับพลังป้องกันของจระเข้ดำได้สองระดับ

ลั่วอู๋ยื่นนิ้วออกมาล่อมันแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “มาเลยเจ้าจระเข้กัด ข้าต่อไป”

จระเข้ดำโกรธมาก

ทำไมมนุษย์ผู้นี้ช่างเย่อหยิ่ง!

มันส่งเสียงพึมพำ พลังที่น่าขยะแขยงและรุนแรงรวมตัวกันอย่างรวดเร็วจากนั้นก็กลายเป็นแสงสีดำซึ่งดูเหมือนจะทะลุทะลวงทุกอย่าง

ลมปราณของจระเข้ระดับ S

ลั่วอู๋ไม่เคยเห็นทักษะการปล่อยลมปราณเช่นนี้

พลังไม่ได้สูงเกินหน้าเกินตา แต่ด้วยแรงกัดกร่อนที่รุนแรงและความเร็วในการปลดปล่อยนั้นเร็วมากจึงป้องกันได้ยาก

“กลืนกินสวรรค์!” ลั่วอู๋รู้สึกถึงอันตรายและใช้ทักษะลบล้างของเขาโดยตรง

หน้าภูเขา สายน้ำจะกลืนกินทุกสิ่ง

ลมปราณของจระเข้ดำถูกลั่วอู๋กลืนกินโดยตรง

กระแสพลังงานค่อยๆไหลไปมาเติมพลังวิญญาณที่ลั่วอู๋ใช้ไป

จระเข้ดำดูโกรธมาก มันทำเสียงแหลมสูงครั้งแล้วครั้งเล่า ฟังแล้วรู้สึกอึดอัด ผิวแข็งของมันมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า เกล็ดสีดำเริ่มควบแน่นและรวมเข้าด้วยกันอย่างมาก

เปิดใช้งานการป้องกันสมบูรณ์ระดับ SS

“ให้ข้าดูหน่อยว่าการป้องกันของเจ้าสามารถต้านทานลมปราณมังกรของข้าได้หรือไม่” ลั่วอู๋หัวเราะเบา ๆ แต่แล้วเขาก็หยุด

“ยังไงก็ตามข้ามาที่นี่เพื่อลับฝีมือตัวเองนี่นะ”

“มันเสียเปล่าที่จะฆ่าเป้าหมายที่ดีเช่นนี้”

แก่นแท้แห่งการทำลายล้างของลั่วอู๋ได้ตระหนักถึงขั้น “การรู้แจ้ง” และเพิ่มระดับความสมบูรณ์ของลมปราณมังกรเป็น 65% และพลังของมันก็เพิ่มสูงขึ้น

ถ้าจะให้พูด มันเป็นการโจมตีที่ดีที่สุดของลั่วอู๋

แม้ว่าจระเข้ดำจะสามารถต่อสู้อย่างหนัก แต่มันก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส

หากเขาต้องการพัฒนาพลังลมปราณมังกร เขาต้องทุ่มทั้งพลังงานและเวลาเป็นจำนวนมาก ดังนั้นเขาควรพัฒนาวิธีการสู้ของเขาเองก่อน

“งั้นข้าลับดาบของข้ากับเจ้าแล้วกัน” แสงเย็นในดวงตาของลั่วอู๋เป็นประกายและทันใดนั้นดาบระบำแห่งความตายก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา

ใช้งานทักษะระดับ S [ศิลปะแห่งจักรพรรดิดาบ]

“ดาบ”

ภายใต้การควบคุมของลั่วอู๋ ดาบระบำแห่งความตายก็พุ่งไปอย่างรวดเร็วกลายเป็นแสงสีเลือดและเข้าใส่จระเข้ดำ

เกิดเสียงสนั่น

เสียงของเหล็กกระทบกัน

มันกันดาบระบำแห่งความตายได้

“แข็งจริง ๆ เอาหนังเจ้าไปทำเกราะคงเข้าท่า” ลั่วอู๋ ถอนหายใจ

จระเข้ดำดูเหมือนจะเข้าใจคำพูดของลั่วอู๋และโกรธมาก มันก้าวขึ้นไปในอากาศโดยตรงและเอื้อมมือไปข้างหน้าด้วยกรงเล็บของมัน

“ฮึ่ม!” ลั่วอู๋ตะคอก

ใช้งานวงดาบ

เงาดาบนับไม่ถ้วนและพลังดาบมารวมกัน ดูเหมือนว่าพื้นที่ทั้งหมดจะกลายเป็นทะเลดาบและดาบที่อยู่ทั่วท้องฟ้าก็แทงจระเข้ดำอย่างรวดเร็ว

ในทันที

เงาดาบนั้นหนักและแพรวพราว

ได้ยินเสียงดังของโลหะกระทบกันไม่หยุดหย่อน

แต่มันก็ยังไม่สามารถทำลายการป้องกันของจระเข้ดำได้ จระเข้ดำคำรามและมีหมอกสีดำปรากฏขึ้นบนหัวและปกคลุมร่างกายของมัน

ทักษะระดับ SS [อัญเชิญบรรพบุรุษจระเข้]

ในขณะนั้นลั่วอู๋รู้สึกได้ถึงพลังจักรพรรดิที่พลุ่งพล่านระหว่างสวรรค์และโลก จากนั้นหมอกสีดำบนตัวจระเข้ดำก็กลายเป็นสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่ สัตว์ประหลาดที่ดูเหมือนจระเข้ แต่มีขนาดใหญ่มาก ไม่มีกรงเล็บใต้ท้อง หมอกสีดำไม่สามารถสร้างพลังอันศักดิ์สิทธิ์ได้ถึงหนึ่งในสิบในล้าน ดังนั้นบางส่วนจึงไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจน เกล็ดของพวกมันเหมือนมังกรดำ เสียงคำรามที่ดังขึ้นทำให้ผู้คนสั่นสะท้านไปถึงส่วนลึกของจิตวิญญาณ

“นี่คือบรรพบุรุษของจระเข้งั้นรึ?” ลั่วอู๋ระวังเล็กน้อย

มันเป็นเพียงเงาที่เรียกออกมา

อย่ากังวลมากเกินไป

อย่างไรก็ตามสิ่งหนึ่งที่สามารถมั่นใจได้ คือบรรพบุรุษของจระเข้ดำนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตระดับจักรพรรดิจริง ๆ มิฉะนั้นมันคงจะไม่สามารถเรียกเงาที่มีพลังแห่งจักรพรรดิได้

ลั่วอู๋พุ่งเข้าไปพร้อมกับดาบของเขาและสีหน้าของเขาก็ไม่แยแส “ถ้าข้าต้องการลับดาบของข้า นั่นก็คือการใช้ตัวเองเพื่อลับดาบของ บรรพบุรุษของจระเข้ไม่ได้มาเป็นตัวเป็น ๆ สักหน่อย แล้วข้าจะกลัวอะไร?”

เริ่มต้นด้วยทักษะระดับ C

แม้ว่าระดับจะต่ำ แต่เขาสามารถเรียนรู้จากหลิงเจิ้งและมีศักยภาพที่ไร้ขีดจำกัด หากสามารถเชี่ยวชาญมันได้จริง ก็อาจสามารถปลดปล่อยพลังของทักษะที่เข้าใกล้ระดับ SSS ได้อย่างไม่สิ้นสุด

จิตใจว่างเปล่า

มีเพียงความคิดเดียว

เงาดาบนับไม่ถ้วนยังคงวนเวียนอยู่รอบ ๆ ลั่วอู๋และทันใดนั้นก็แทงไปที่เงาเสมือนของบรรพบุรุษจระเข้

“กรร!”

ในหนองน้ำเสียงคำรามสั่นสะเทือนของโลกดังก้องผ่านกลุ่มเมฆ

……

เงาดาบกระจัดกระจาย และมีต้นไม้หักและใบไม้กระจายไปทั่ว พืชพันธุ์นับไม่ถ้วนถูกสับเป็นชิ้น ๆ ในพริบตา

“หนังแข็งจริง” ลั่วอู๋รู้สึกถึงการใช้พลังวิญญาณอย่างต่อเนื่อง และอดขมวดคิ้วไม่ได้

พลังของ [ยี่เหนียน] นั้นอ่อนแอมาก มันไม่สามารถทำร้ายจระเข้ดำได้ ลั่วอู๋ไม่แปลกใจ

อย่างไรก็ตามพลังของดาบจักรพรรดิไม่ได้อ่อนแอไปกว่าทักษะระดับ SS อื่น ๆ ข้าไม่คาดคิดมาก่อนว่าแม้ข้าจะโจมตีด้วยกำลังทั้งหมดของข้า ข้าก็ไม่สามารถสร้างแผลให้จระเข้ดำได้เลย

เงาของบรรพบุรุษจระเข้ไม่เพียงแต่ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการต่อสู้ของจระเข้ดำเท่านั้น แต่ยังสร้างแรงกดดันให้กับลั่วอู๋ในระดับพลังวิญญาณอีกด้วย

“วงดาบใช้พลังงานมากเกินไป” ลั่วอู๋พึมพำกับตัวเอง

หากมีทักษะที่ครอบคลุมการใช้งานมันก็สมควรที่จะกินพลังงานเป็นจำนวนมาก ด้วยการพัฒนาระดับและความสมบูรณ์การกินพลังงานก็จะลดลงเช่นกัน

ทำไมเจ้าไม่หนีไปก่อน?

ลั่วอู๋มองไปที่จระเข้ดำตรงหน้าเขา

จระเข้ดำยังคงจ้องมองที่ลั่วอู๋และปราณทั้งตัวของมันก็ดุร้าย สิ่งมีชีวิตนี้ก้าวร้าวเกินไป บอกได้เลยว่าสิ่งที่เรียกว่าบรรพบุรุษจระเข้ก็ไม่น่าใช่สัตว์วิญญาณนิสัยดีเช่นกัน

แต่ลั่วอู๋ก็ต้องประหลาดที่จระเข้ดำจู่ ๆ ก็ตกลงมาบนพื้นและเงาของบรรพบุรุษจระเข้ก็หายไป

“เกิดอะไรขึ้น?” ลั่วอู๋อยากรู้อยากเห็น

ปากและจมูกของจระเข้ดำแม้จะมีเลือดไหลออกมาอย่างช้า ๆ ลมปราณของมันก็ดิ่งลงด้วย

“ตายรึ?”

ลั่วอู๋ทำหน้าแปลก ๆ

เขาเข้าไปตรวจสอบและยืนยันว่าจระเข้ดำตายแล้วจริง ๆ

“นี่มันแปลกแล้ว” ลั่วอู๋พลิกร่างของจระเข้ดำแทงทะลุท้องของมันด้วยดาบระบำแห่งความตาย และก็เปิดผิวหนังที่แข็งของมันได้ในที่สุด

ร่างกายของมันเต็มไปด้วยเนื้อฉีกขาด อวัยวะภายในของมันแตกเป็นเสี่ยง ๆ และมีดาบพลังพันเสียบอยู่กับเนื้อและเครื่องในของมัน

ลั่วอู๋เข้าใจแล้ว

การโจมตีของตนเองไม่ได้ไร้ประโยชน์

แม้ว่าผิวด้านนอกของมันจะแข็งเอาเรื่อง แต่ร่างกายของมันก็ไม่แข็งเท่าไหร่นัก การปะทะกันระหว่างดาบพลังและผิวหนังที่แข็งยังก่อให้เกิดแรงกระแทกอย่างมาก ไม่ต้องพูดถึงการโจมตีของดาบพลังอย่างต่อเนื่องในร่างกาย

จระเข้ดำต่อสู้โดยไม่มีความกลัวใด ๆ มันไม่หยุดจนกว่ามันจะตาย เป็นผลให้มันช็อกตาย

“การตายนี้เป็นเรื่องที่น่าทึ่งเกินไป” ลั่วอู๋ไม่สามารถหัวเราะหรือร้องไห้ได้เลย

หลังจากนั้นลั่วอู๋ก็แทงดาบระบำแห่งความตายเข้าไปในเนื้อและเลือด ในไม่ช้าดาบระบำแห่งความตายก็ได้ดูดซับเลือดของจระเข้ดำ ตัวดาบสว่างเล็กน้อยจากนั้นก็สงบลง

จากนั้นลั่วอู๋ก็ถลกหนังจระเข้ดำแล้วโยนลงไปในโลกไห

อย่างที่เขาบอกนี่เป็นวัตถุดิบชั้นดีในการทำชุดเกราะ หากมีโอกาสเขาสามารถใช้มันเพื่อสวมใส่ให้นายพลผีได้ในอนาคต

“หากมันฆ่าไม่ได้ มันคงเป็นเป้าหมายที่สมบูรณ์แบบ”

ลั่วอู๋รู้สึกได้

หลังจากสงครามครั้งใหญ่เขาได้พัฒนาความสามารถในการควบคุมวงดาบ ตอนนี้ก็ 15 เปอร์เซ็นต์แล้ว

ความสมบูรณ์ในช่วงแรกเป็นกำลังดีมาก ในการพัฒนาก็เพียงแค่ต้องใช้มันให้มากขึ้น ฝึกฝนให้มากขึ้น

“ข้าไม่รู้ว่ามีสัตว์วิญญาณแบบนั้นอีกไหม?” ลั่วอู๋อยู่ที่ชั้นสาม

เขาประหลาดใจกับจำนวนภูเขาจระเข้

ดูเหมือนว่าเจ้าสำนักจะจับสัตว์วิญญาณมาเป็น ชุดใหญ่ ๆ เลย