ไหปีศาจ - บทที่ 640 ช่วยเหลือกันและกัน
บทที่ 640 ช่วยเหลือกันและกัน
บทที่ 640
ช่วยเหลือกันและกัน
เหตุผลที่ความแข็งแกร่งของหลงเซี่ยลดลงก็เพราะร่างวิญญาณจักรพรรดิหวู่เสียหาย
ร่างวิญญาณจักรพรรดิหวู่คือพลังวิเศษที่เกิดจากการผสมผสานระหว่างศิลปะการต่อสู้และลัทธิเต๋า มันมีพลังศักดิ์สิทธิ์ที่หาที่เปรียบมิได้ อย่างไรก็ตามเมื่อร่างวิญญาณจักรพรรดิหวู่เสียหายนั่นหมายความว่าจะไม่มีการรับรู้พลังเต๋า และความแข็งแกร่งก็ลดลงตามธรรมชาติและเป็นไปไม่ได้ที่จะพัฒนา
แม้ว่าจะมีข้อเสียเช่นนี้ แต่ร่างวิญญาณจักรพรรดิหวู่ก็ยังคงเป็นที่รู้จักในฐานะสุดยอดของศิลปะการต่อสู้เพราะมันแข็งแกร่งเกินไป
ในการต่อสู้ระดับเดียวกัน การมีร่างวิญญาณจักรพรรดิหวู่นั้นหมายความว่าเขาจะสามารถอยู่ยงคงกระพันได้ตลอดเวลา
บางคนถึงกับบอกว่าหากมีร่างวิญญาณจักรพรรดิหวู่ก็สามารถต้านทานพลังของจักรพรรดิได้
แน่นอนว่าไม่มีใครรู้ว่ามันจริงหรือไม่
หลงเซี่ยมองไปที่ลั่วอู๋และสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป เขาอดสงสัยไม่ได้ว่า “เจ้ารู้ได้อย่างไร?”
“อืม…” ลั่วอู๋ประหม่าจนเกาหัว “ข้าฟังมาจากผู้บัญชาการหลิงหลงน่ะ”
“โอ้”
ลั่วอู๋กล่าวถึงผู้บัญชาการหลิงหลงหลายครั้ง หลงเซี่ยก็ดูเหมือนผิดหวังเล็กน้อยทุกครั้งเช่นกัน เขาดูเหงา เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เคยลืมผู้บัญชาการหลิงหลง
แน่นอนว่าเป็นเรื่องไร้สาระ
ร่างวิญญาณจักรพรรดิหวู่ถึงกับเสียหายหนัก ไม่ว่าจะเป็นความรักหรือความเกลียดชัง มันเป็นเรื่องที่ประทับลงไปในใจอย่างลึกซึ้ง
ลั่วอู๋เปลี่ยนหัวข้ออย่างรวดเร็ว “เครื่องรางภูตนี้คืออะไรข้าไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย”
ทุกคนพยักหน้า
พวกเขาก็อยากรู้เกี่ยวกับเครื่องรางภูต
หลงเซี่ยสงบสติอารมณ์ของเขาและกล่าวว่า “เครื่องรางภูตไม่สามารถช่วยให้ข้าฟื้นคืนความแข็งแกร่งได้โดยตรง แต่มันคือกุญแจที่จะเปิดสถานที่ลับในอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะ”
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเขาได้มองหาวิธีที่จะฟื้นฟูร่างวิญญาณจักรพรรดิหวู่
เขาอาสาที่จะเป็นผู้คุ้มกันของเฉินซังเทียนไม่ใช่เพียงเพราะเฉินซังเทียนช่วยชีวิตเขาไว้เท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะเขาหวังว่าจะใช้อิทธิพลของเฉินซังเทียนเพื่อค้นหาสิ่งที่เขาต้องการ
ในที่สุดเขาก็พบเบาะแสบางอย่างในหนังสือโบราณที่ชำรุด
นั่นคือเครื่องรางภูต เปิดสถานที่ลับในอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะด้วยเครื่องรางภูต และในสถานที่ลับนั้นมีแหล่งกำเนิดอมตะที่อ้างว่าสามารถรักษาได้ทุกอย่าง
ดังนั้นเขาจึงค้นคว้าทุกอย่างจนกระทั่งมายังป่าอสูร
ใบหน้าของลั่วอู๋แสดงสีหน้าว่างเปล่า พวกเขาไม่เคยได้ยินเรื่องสถานที่ลับแห่งนั้น แต่เนื่องจากเป็นอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะจึงไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาไม่เคยได้ยินเรื่องนี้
“แล้วเจอเครื่องรางภูตหรือเปล่า?”ลั่วอู๋ถาม
หลงเซี่ยพยักหน้า “ก็เจออยู่หรอก แต่มีปัญหาเล็กน้อย สิ่งนี้ได้รับการปกป้องโดยกลุ่มอสูร และข้าไม่สามารถนำมันออกมาได้”
“พวกมันแข็งแกร่งหรือ?” ลั่วอู๋รู้สึกประหลาดใจ
“ไม่หรอก” หลงเซี่ยส่ายหัว “ในกลุ่มอสูรมีเพียงแค่ 3 ตนเท่านั้นที่เป็นระดับเพชร แต่เครื่องรางภูตถูกลงผนึกพิเศษไว้ พวกมันทั้งสามจะต้องถูกจัดการในเวลาเดียวกันเพื่อเปิดผนึกและถึงจะนำเครื่องรางภูตออกไปได้ ดังนั้นข้าจึงยังไม่ประสบความสำเร็จสักที
อสูรระดับเพชรแค่สามตัวเท่านั้น
หลงเซี่ยเหมาะกับวลีที่ว่า “ด้วยน้ำเสียงที่สงบที่สุดกลับพูดคำที่เย่อหยิ่งที่สุด” อย่างสมบูรณ์แบบจริง ๆ
แม้ว่ามิติวิญญาณจะถดถอยไปนานหลายปี แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอสูรระดับเพชรสามตัว มันแค่ยากที่จะต้องเอาชนะพวกมันในเวลาเดียวกัน ไม่ใช่แค่เพราะว่าอสูรทั้งสามนั้นยากที่จะรับมือ แต่ยังเป็นเพราะพวกมันจะหนีไปด้วย
“ไม่เพียงแค่นั้นหมาป่าจันทราเงินก็เป็นปัญหาใหญ่เช่นกัน” หลงเซี่ยพูดอย่างเงียบ ๆ “ข้าสามารถฆ่าพวกมันทั้งหมดได้ แต่มันจะทำให้ข้าเสียเวลาและพลังงานมากเกินไปและข้าไม่ต้องการทำเช่นนั้น หากข้าทำแล้วหุบเขาอสูรทั้งหมดจะโกรธแค้น”
หากหุบเขาอสูรโกรธแค้นและเลือกที่จะทำลายเครื่องรางภูตโดยตรง นั่นคือสิ่งที่หลงเซียก็ไม่อยากเห็น
ไม่น่าแปลกใจที่ราชาหมาป่าที่เพิ่งเห็นหลงเซี่ยก็โกรธทันที
คาดว่าพวกมันคงโดนหลงเซี่ยเล่นงานมาก่อนแล้ว
สัตว์วิญญาณระดับเพชรทั้งสามพร้อมกับหมาป่าจันทราเงินทำให้หลงเซี่ยทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกมันตื่นตัวแล้ว
เมื่อเขาได้ยินเรื่องอสูรระดับเพชรลั่วอู๋ก็หันไปมองที่ ฉูจงฉวน
ฉูจงฉวนก็ดูครุ่นคิดและมองกลับไปที่เขา
ทั้งสองสบตากันเห็นได้ชัดว่ามีความเห็นเป็นเอกฉันท์
“มาช่วยกันเถอะ” ทันใดนั้นลั่วอู๋ก็พูด “ข้าอยากจะตอบแทนที่ท่านช่วยชีวิตข้าไว้”
หลงเซี่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย “เจ้าอยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก เว้นแต่จะมีมิติวิญญาณระดับเพชรหรือสัตว์วิญญาณระดับจักรพรรดิ ไม่เช่นนั้นก็ไม่สามารถช่วยข้าได้หรอก”
เขาเป็นคนหยิ่งผยองและมีเพื่อนน้อย
แม้ในสถานการณ์เช่นนี้เขาก็ไม่ต้องการขอความช่วยเหลือ
ลั่วอู๋และพวกเขาสามารถไปขอความช่วยเหลือได้ แต่พวกเขาต้องเสียเวลามากเกินไป หากพวกเขาไปเรียกจักรพรรดิวิญญาณที่ทรงพลังมาจริง ๆ ก็คาดว่าอสูรเหล่านั้นจะรู้สึกว่าถูกคุกคามอยู่และทำลายเครื่องรางภูตไป มันก็จะไม่คุ้มกับสิ่งที่เสียไป
ดังนั้นให้พวกลั่วอู๋ช่วยจะดีที่สุด พวกเขาจะไม่ทำให้อสูรรู้สึกว่าถูกคุกคาม
“ไม่จำเป็นหรอก” ลั่วอู๋ยิ้มลึกลับ “อย่างน้อยเรื่องหมาป่าจันทราเงิน ความแข็งแกร่งไม่ใช่ปัญหา”
คนที่แข็งแกร่งอย่างหลงเซี่ยก็ยังไม่สามารถแก้ปัญหาเรื่องหมาป่าจันทราเงินได้
นั่นไม่จำเป็นเลย
หลงเซี่ยสงสัย “เจ้ามีวิธีหรือ?”
“บางทีนะ อย่างน้อยก็ต้องลองดู” นั่นคือสิ่งที่ลั่วอู๋พูด
หลงเซี่ยคิด “แม้ว่าจะจัดการเรื่องหมาป่าจันทราเงินได้ แต่อสูรทั้งสาม ถ้าไม่สามารถต้อนพวกมันมาอยู่ด้วยกันและจัดการพวกมันลงในเวลาเดียวกันก็ยังไม่สามารถเปิดผนึกและนำเครื่องรางภูตออกมาได้นะ”
นั่นดูเหมือนจะเป็นปัญหาใหญ่ที่สุด
เครื่องรางภูตดูเหมือนจะมีความสำคัญต่ออสูรมาก ดังนั้นพวกเขาจึงปกป้องพวกมันอย่างแน่นหนา
“เรื่องนี้อาจเป็นไปได้” ลั่วอู๋คิดและกล่าว
หลงเซี่ยอดไม่ได้ที่จะถาม “มีวิธีอะไร?”
ลั่วอู๋โบกมือเรียกสัตว์ประหลาดออกมา นี่คือสัตว์วิญญาณที่เหมือนมนุษย์ ปกคลุมไปด้วยหมอกขาวดำราวกับภูตผี มีสองใบหน้า อยู่ข้างหน้าและข้างหลัง เป็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มและใบหน้าที่ร้องไห้ มันดูแปลกประหลาดและทำให้คนขนลุก
แต่ไม่ต้องกังวล สัตว์วิญญาณนี้ไม่น่ากลัว
เพราะมันคือเทพวิญญาณไร้รูป
ลั่วอู๋กล่าวว่า “นี่คือเทพวิญญาณไร้รูป มันมีความสามารถในการแปลงร่างเป็นสิ่งมีชีวิตทั้งหมดได้”
หลังจากพูดอย่างนั้นแล้วเทพวิญญาณไร้รูปก็กลายเป็นหลงเซี่ยอย่างช้า ๆ
ไม่มีข้อบกพร่องใด ๆ เลย
แม้แต่ลมปราณก็เหมือนกันราวกับแฝด
“เจ้าได้เทพวิญญาณไร้รูปมาตั้งแต่เมื่อไหร่?” ทุกคนประหลาดใจเล็กน้อย
ลั่วอู๋แค่นหัวเราะและไม่ตอบ
เทพวิญญาณไร้รูปนั้นหายากมาก มีเพียงเทพจำแลงกายที่อยู่กับตำหนักองค์ชายเท่านั้นที่จะมีมัน หากต้องการหาตัวที่สองจะเป็นเรื่องยากมาก
แน่นอนว่ามันถูกเปลี่ยนโดยตวนซี
“มันอาจช่วยได้มาก” หลงเซี่ยเข้าใจว่าลั่วอู๋หมายถึงอะไร
หากสามารถแปลงร่างเป็นสิ่งมีชีวิตทั้งหมดได้โดยไม่มีข้อบกพร่องมันจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่ง ไม่ว่าจะเป็นหลงเซี่ยหรืออสูรอื่น ๆ
“แต่เรามีบางอย่างที่จะขอให้ท่านช่วยด้วย” ลั่วอู๋กล่าว
“เจ้าต้องการอะไร?”
“สัตว์วิญญาณระดับเพชร”
หลงเซี่ยเงียบไปครู่หนึ่งและกล่าวว่า “เจ้าต้องการควบคุมอสูรทั้งสามนี้หรือ? ความแข็งแกร่งนั้นแตกต่างกันมากเกินไป มันเป็นไปไม่ได้เลย”
แม้ว่าตามทฤษฎีแล้วมิติวิญญาณระดับทองขั้นสูงจะสามารถเข้าควบคุมสัตว์วิญญาณระดับเพชรได้
แต่ก็จำกัดมิติของระดับเพชรด้วย
หากเราต้องการทำสัญญากับสิ่งมีชีวิตที่มีพลังระดับเพชรจริง ๆ มีเพียงฝ่ายที่ทรงพลังที่สุดเท่านั้นที่จะมีอำนาจในที่สุด จะไม่มีข้อยกเว้น
“ไม่ใช่อสูรทั้งสามนั่นแน่นอน” ลั่วอู๋กล่าวด้วยรอยยิ้ม “น่าจะมีสัตว์วิญญาณที่มีศักยภาพระดับเพชรอื่น ๆ ในหุบเขาอสูรอยู่”
“ก็มีนะ” หลงเซี่ยพยักหน้า
สถานที่ในป่าอสูรนั้นลึกลับจริง ๆ และมีสัตว์วิญญาณมากมายนับไม่ถ้วนถือกำเนิดขึ้น โดยเฉพาะในพื้นที่ใจกลางของหุบเขาอสูรที่ซึ่งอสูรที่ทรงพลังปรากฏตัวขึ้น
มีระดับเพชรจำนวนหนึ่งในบริเวณนี้
“ข้าหวังว่าท่านจะคอยดูแลเราได้”
“นั่นไม่ใช่ปัญหา อสูรทั้งสามก็มีลูกหลานเช่นกัน ถ้าเจ้าเอาชนะพวกมันได้ก็ไม่ยากที่จะควบคุมพวกมัน” หลงเซี่ยกล่าว