ไหปีศาจ - บทที่ 717 ความเปลี่ยนแปลงในมิติไห

บทที่ 717 ความเปลี่ยนแปลงในมิติไห

บทที่ 717

ความเปลี่ยนแปลงในมิติไห

ถ้าเขาทำในสิ่งที่ต้องการในเมืองหลวง หลี่หยินจะออกจากเมืองหลวงได้อย่างไร

ถ้าคนเสียชีวิตกันมากมาย

โดยธรรมชาติ หลี่ซวนซงนั้นจะไม่สามารถนั่งเฉยๆและจะส่งผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากไปล้อมราชินีแห่งฝันร้าย แม้ว่าจะไม่ได้ผลก็ตามแต่ทว่ากลับไม่ได้ไร้ประโยชน์เสียทีเดียว

เซียวอวี้หนึ่งในผู้สืบทอดต้นกำเนิดราชาผีดิบฮานนั้นเคยได้พบกับหลี่หยินพร้อมกับได้รับรู้ถึงความน่ากลัวของมัน

การรับรู้ ความเร็ว การป้องกันและความแข็งแกร่งของเขานั้นแทบจะไร้ที่ติโดยไม่มีไม่มีอะไรมาหยุดซึ่งมันจะน่ากลัวมาก

แม้ว่าหลี่หยินจะวิ่งหนีไปแต่ก็ลำบากมากเช่นกัน

ที่ลำบากที่สุดก็คือพิษ

นี่คือพิษของราชาผีดิบฮานที่จะกัดเซาะตลอดเวลาและป้องกันการเยียวยาบาดแผล หากไม่ใช่เพราะพลังแห่งฝันร้าย หลี่หยินก็จะตายลงทันที

แต่ถึงอย่างนั้นหลี่หยินก็ไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับพิษของศพได้

ต้องขอบคุณองค์หญิงเจียโรวที่ทำให้รู้ว่าพิษทั้งห้านั้นคงอยู่ตามธรรมชาติ

แต่ทว่าพิษของราชาผีดิบฮานนั้นสามารถทำได้ยากมาก อย่างไรก็ตามสัตว์นรกพิษห้าสี นั้นก็เป็นเพียงระดับทองขั้นสูงเท่านั้นทำให้พิษพวกมันไม่สามารถละลายพิษศพได้ทันที

ไม่ต้องรีบ

หากเป็นสัตว์นรกพิษห้าสีก็ไม่มีปัญหา

ว่าแต่หลี่หยินอยู่ไหน

ด้วยความสิ้นหวัง องค์หญิงเจียโรวจึงมอบลูกปัดพิษห้าสีกับมู่เถา

มู่เถาใช้ผงพิษเป็นวัตถุดิบเสริมด้วยหญ้าวิญญาณหลากหลายชนิดเพื่อปรับแต่งยาอายุวัฒนะที่สามารถขจัดพิษได้

แต่ทว่าผลกลับไม่ดีนัก

ดังนั้นจึงยังไม่สามารถกำจัดพิษได้หมด

เมื่อเผชิญกับเสียงพึมพำขององค์หญิงเจียโรว หลี่หยินไม่ได้พูดอะไรและดูเฉยเมยราวกับว่าไม่มีอะไรจะทำให้อารมณ์ของนางแปรปรวนได้

เมื่อเผชิญหน้ากับฉากนี้องค์หญิงเจียโรวนั้นถึงกับทำอะไรไม่ถูก

“พักผ่อนให้เพียงพอนะ” องค์หญิงเจียโรวพันแผลให้ หลี่หยินแล้วจากนั้นก็ออกไปจากวัง

หลังจากนั้นไม่นานห้องว่างก็ส่งเสียงแผ่วเบา : ขอบคุณ

แต่องค์หญิงเจียโรวไม่ได้ยิน

ด้านหนึ่งของพระราชวังคือหอการค้าสำนักโล่พิทักษ์ ตอนแรกสำนักโล่พิทักษ์ทั้งหมดถูกหลี่หยินจับตัวไป แต่นางไม่ได้ดูแลมัน โดยธรรมชาติแล้วองค์หญิงเจียโรวต้องชำระมัน

“ ฝ่าบาท” เสี่ยวชากล่าวด้วยความเคารพ

องค์หญิงเจียโรวส่ายหัว “ตอนนี้ข้าไม่ใช่เจ้าหญิงไม่จำเป็นต้องเรียกข้าเช่นนั้น”

“ไม่มีปัญหานายหญิง ” เสี่ยวชากล่าว

“เมื่อเร็ว ๆ นี้ท่านสบายดีหรือไม่”

“ไม่เลวตอนนี้เราไม่ต้องทำธุรกิจแล้วพวกเราทุกคนกำลังฝึกซ้อมกันอย่างหนัก”

“อืมสมุนไพรวิญญาณกำลังเติบโตได้ดี เพื่อให้ห้องเล่นแร่แปรธาตุไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับปัญหาวัสดุและพยายามแก้ปัญหาเม็ดยาสำหรับทุกคน ถ้าหากเป็นไปไม่ได้จริงๆเราสามารถออกไปข้างนอกและซื้อมันได้ ยังไงเสียท่านเจ้าสำนักโล่พิทักษ์ก็ยังมีเงินอีกมาก” องค์หญิงเจียโรวกล่าว

เสี่ยวชาพยักหน้ารับ

ในช่วงเวลานี้องค์หญิงเจียโรวดูเหมือนจะกลายเป็นนายหญิงคนที่สองของสำนักโล่พิทักษ์

ทุกคนสุภาพและเคารพองค์หญิงเจียโรวมาก

อันดับหนึ่งแน่นอนว่าเป็นหลี่หยิน

ทุกอย่างไม่ว่าจะเรื่องเล็กน้อยหลี่หยินเป็นคนจัดการทั้งหมด ถ้านางไม่ใช่อันดับหนึ่ง ใครจะเป็น

น่าเสียดายที่หลี่หยินแทบไม่สนใจ

มีเสียงนกร้องในท้องฟ้า องค์หญิงเจียโรวเงยหน้าขึ้นและเห็นร่างกายที่ขาวราวหิมะที่สวยงามและซุ่มซ่ามกำลังตกลงมา

“นี่ไง”องค์หญิงเจียโรวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

นกโง่บ่นเงียบๆและเงยคอขึ้นและภูมิใจเช่นเคย อย่างไรก็ตามจะเห็นได้ว่ามันค่อนข้างสนิทสนมกับองค์หญิงเจียโรว

เนื่องจากองค์หญิงเจียโรวเอื้อมมือไปแตะคอมันจึงไม่ขัดขืนและแสดงความสนุกสนานมันคงเป็นเรื่องธรรมชาติ

นกโง่และลั่วอู๋ไม่ได้เกิดมาเพื่อรับมือกัน แน่นอนว่าการต่อสู้มักจบลงด้วยชัยชนะของลั่วอู๋และนกโง่ก็ถูกบังคับให้เชื่อฟัง

อย่างไรก็ตามองค์หญิงเจียโรวสามารถเข้าใกล้นกที่เงอะงะทะนงตัวได้โดยไม่คาดคิด ในความเป็นจริง นางจับมันโดยพลการได้ด้วยซ้ำ

“ ดีขึ้นมั้ย?” องค์หญิงเจียโรวถาม

นกโง่พยักหน้าด้วยความภาคภูมิใจ

การจู่โจมเหล่านี้ดูเหมือนจะได้ผลลัพธ์ที่น่าทึ่งซึ่งทำให้กองทัพหมาป่าต้องเจอประสบการณ์ที่เลวร้าย อย่างไรก็ตามนกวิญญาณก็ได้รับความเสียหายเช่นกันและแม้แต่ราชานกโง่ก็ยังได้รับบาดเจ็บเช่นกัน

อันที่จริงเจตนาของหลี่หยินคือต้องการทำลายกองทัพหมาป่าทั้งหมด

แต่ด้วยความไม่พอใจขององค์หญิงเจียโรวเลยทำให้นางต้องยอมแพ้

ท้ายที่สุดกองทัพหมาป่าเป็นกองทหารที่ทรงพลังสามอันดับแรกของราชวงศ์มังกรเร้นกาย หากกองทัพทั้งหมดถูกทำลายมันจะทำให้กำลังของประเทศอ่อนแอลงอย่างมาก

การแก้แค้นคือการแก้แค้น

แต่ทหารธรรมดาเป็นผู้บริสุทธิ์

นั่นเป็นเหตุผลที่เขาต้องพุ่งเป้าไปที่เจียหมิงหยูซึ่งเป็นผู้ร้ายหลักในการกบฏของกองทัพหมาป่า ส่วนนายพลคนอื่น ๆ ที่ตายก็เป็นไปตามนั้น

องค์หญิงเจียโรวไม่สามารถขอมากเกินไป นางทำได้เพียงปล่อยให้หลี่หยินทำมัน

“อย่าโกรธไป่ฉีอนาคตตอนนี้เราต้องรวมกัน” องค์หญิงเจียโรวพูดเบา ๆ

ความขัดแย้งระหว่างนกโง่และไป่ฉีมีมาอย่างยาวนาน

แน่นอนว่าต้นเหตุนั้นเป็นเพราะนกโง่ไปยั่วยุกองทัพนายพลผีและจากนั้นก็ถูกไป่ฉีกวาดล้าง แต่หลังจากผ่านไปนานทั้งสองฝ่ายก็ต่อสู้กันสมน้ำสมเนื้อ มันค่อนข้างรู้สึกอิจฉาอีกฝ่ายเวลาเจอหน้ากัน

นกโง่รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยและกระพือปีกของมันแต่เมื่อรู้สึกถึงดวงตาที่คาดหวังขององค์หญิงเจียโรวมันทำได้เพียงพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้และเห็นด้วย

“ฮิฮิ ยอดเยี่ยมมาก” องค์หญิงเจียโรวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ไกลออกไปพันธมิตรผู้ล้างแค้นกำลังเล่นกับชีวิตของพวกเขา

โดยเฉพาะกู่ฉวนผู้นำคนปัจจุบัน

ดวงตาของเขามุ่งมั่นอย่างมากแม้จะมีร่องรอยของความบ้าคลั่งจนแทบจะบีบศักยภาพของตัวเองในการฝึกฝนอย่างบ้าคลั่งดังนั้นดินแดนหลายพันไมล์ตอนนี้นั้นได้มีระดับทองระดับเก้าเป็นที่เรียบร้อย

ลั่วอู๋เลี้ยงดูพวกเขามานานมากและตอนนี้ก็ถึงตาของพวกเขาแล้ว

พันธมิตรผู้ล้างแค้น

พวกเขาแบกรับชื่อของทีมนี้มาตั้งแต่เด็ก

ดังนั้นอย่าให้เสียชื่อ

ตอนนี้ถึงเวลาที่พวกเขาต้องพิสูจน์ตัวเอง

เมื่อเจ้านายจากไปแล้วงานตอนนี้คือการแก้แค้นแม้จะต้องเสียชีวิตก็ตาม

…..

…..

ภายในเมืองหลวงของจักรวรรดิอันห่างไกล

เนื่องจากการสังหารหมู่ของราชินีฝันร้ายทำให้ฝ่าบาททรงเลื่อนตำแหน่งทหารเป็นจำนวนมาก

เพราะการสังหารหมู่ของราชินีฝันร้าย ทหารหลายคนจึงเสียชีวิตและจำเป็นต้องมีคนรับผิดชอบ ควรรู้ว่าคนตายล้วนแล้วแต่เป็นทหารสำคัญของราชสำนัก ซึ่งอาจทำให้เกิดการล่าช้าได้โดยตรงจากหลายสถาบัน

อย่างไรก็ตามหลี่ซวนซงก็กังวลเช่นกันว่าบางคนมีพลังที่แท้จริงมากเกินไป จักรพรรดิที่ขึ้นเป็นจักรพรรดิโดยวางแผนต่อต้านจักรพรรดิมักจะกังวลว่าคนอื่นจะทำลายตัวเองในลักษณะเดียวกัน

ทหารอายุน้อยจึงได้รับการเลื่อนตำแหน่งเท่านั้น

แม้ว่าทหารที่อายุน้อยจะไม่มีประสบการณ์ แต่พวกเขาก็สามารถได้รับความภักดีจากพวกเขาได้ง่าย เมื่อเวลาผ่านไปเขาจะสามารถควบคุมราชสำนักได้อย่างมั่นคงมากขึ้น

อย่างไรก็ตามหลายคนได้มองข้ามจุดหนึ่งไป ในความเป็นจริงภาคธุรกิจก็มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากเช่นกัน

ประธานหอการค้าหลายสิบคนเสียชีวิต หอการค้าเหล่านี้ไม่ใช่คนเล็ก ๆ ผู้ที่มีคุณสมบัติในการสนับสนุนการก่อกบฏของ หลี่ซวนซงยังคงมีพลังมหาศาล

แต่เมื่อประธานหอการค้าเสียชีวิตหอการค้าเหล่านี้ก็ไม่มีผู้นำและทันใดนั้นพวกเขาก็ถูกกลืนหายไปโดยหอการค้าอื่น ๆ

แม้แต่หลี่ซวนซงก็ไม่สนใจพวกเขา

ท้ายที่สุดนั้นเขาก็มีเรื่องสำคัญมากมายที่ต้องทำ

ดังนั้นเขาจึงมอบหมายให้ผู้บริหารหอการค้าของเขาไปที่ศาลาไป่หยู่อย่างไรก็ตามศาลาไป่หยู่ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพ่อค้าของจักรพรรดิซึ่งรับผิดชอบเกือบหนึ่งในสามของการจัดหาวัสดุของพระราชวัง

โลกธุรกิจกำลังพลิกผัน

ศาลาไป่หยู่มีพลังมากถึงขนาดโค่นคฤหาสน์ชวนเทียนได้ ขณะที่กลืนเกือบครึ่งของส่วนแบ่งการค้าของเมืองหลวงของจักรวรรดิซึ่งสูงเกินจริงอย่างมาก

และในมณฑลเสิ่นชุนที่ห่างไกล

สมาคมธุรกิจขนาดเล็กชื่อร้านค้าสีฟางได้เติบโตขึ้นและเข้าสู่สายตาของบุคคลสำคัญในเมืองหลวงของจักรวรรดิ