ไหปีศาจ - บทที่ 757 มังกร

บทที่ 757 มังกร

บทที่ 757

มังกร

ฉูจงฉวนไม่ควรถูกตำหนิในเรื่องนี้

เรื่องของนารุเป็นฟางเส้นสุดท้ายที่ดีที่สุด

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา สังเกตเห็นว่าความรู้สึกของ หลี่หยินค่อยๆอ่อนลง นางรู้ว่าจะไม่สามารถเป็นแบบนี้ต่อไปได้ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่สามารถควบคุมมันได้อีกต่อไป

ดังนั้นนางจึงพยายามระงับจิตสังหารเอาไว้

นักฆ่าลัทธิเต๋ารู้สึกเช่นนี้และพยายามสอนประสบการณ์ของตนเองให้กับหลี่หยินถึงวิธีควบคุมพลังของตัวเอง

แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลดีนัก

ยิ่งแรงกดมากเท่าไหร่การตีกลับก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

ถนนสายนี้ดูเหมือนจะเป็นถนนที่ไม่มีวันกลับ

ในช่วงแรก นักฆ่าลัทธิเต๋าถูกกักขังในมิติวิญญาณ สุดท้ายเขาก็พ่ายแพ้ให้กับเทพผู้พิทักษ์ จากนั้นเขาก็ยับยั้งจิตสังหารของเขาและอาศัยอยู่ในสำนักเฉียนหลง

เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ที่หลี่หยินจะใช้เส้นทางนี้

วันนี้ การปรากฏตัวของนารุเปรียบเสมือนเสียงเตือนใจตลอดเวลา ลั่วอู๋ตายแล้ว ใช่ลั่วอู๋ได้ตายไปแล้ว

หลี่หยินรู้สึกเหนื่อยมาก

นางไม่ต้องการระงับจิตสังหารอีกต่อไป

แม้ว่าจะสูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง

ผลสุดท้ายเลวร้ายยิ่งกว่าความตายหรือไม่?

ดังนั้นนางจึงทำลายกรงที่ตั้งไว้สำหรับตัวเอง

……

……

“ แย่ขนาดนั้นเลยหรือ ” ฉูจงฉวนอดไม่ได้ที่จะถาม

ใบหน้าของนักฆ่าลัทธิเต๋าดูสง่างาม ” แน่นอนมันแย่มาก! ถ้าข้าไม่พ่ายแพ้ต่อนักบุญอุปถัมภ์ ข้าจะทำลายล้างเมืองหลวงของจักรพรรดิโดยตรง

ฉูจงฉวนเข้าใจความร้ายแรงของปัญหาทันที

“ ต้องจับนางให้ได้หรือ ” ฉูจงฉวนอดไม่ได้ที่จะถามออกมา

“ข้าเกรงว่าแค่จับไว้อาจจะไม่พอ” นักฆ่าลัทธิเต๋าถอนหายใจ ฉู ฉงฉวนแปลงเป็นลำแสงแล้วหายไปจากตรงนั้น สำหรับเขาตอนนี้มันไม่เรื่องยากอีกต่อไปแล้ว

นางกำลังจะไปหาหลี่หวู่หยวน

ตอนนี้หลี่หยินไม่เหมือนที่เคยเป็น เพราะนางได้เรียนรู้ประสบการณ์การต่อสู้และการเคลื่อนไหวของนักฆ่าลัทธิเต๋า รวมทั้งจิตสังหารอันยิ่งใหญ่ที่ไม่สามารถควบคุมได้ของตนเอง

มันจะเป็นหายนะถ้ามีการฆ่ากันเกิดขึ้น

เข้าใจไหม ที่ทำได้คือปราบปรามฝ่ายหนึ่งเท่านั้น ไม่สามารถแก้ปัญหาพื้นฐานได้

ฉูจงฉวนรู้สึกปวดหัวกับสถานการณ์เช่นนี้ “แย่หน่อย”

……

……

ที่ประตูของสำนักเฉียนหลง

ในขณะนี้ประตูมิติได้ปิดอยู่

และหลี่หยินได้มาถึง

ผมยาวสลวยเช่นน้ำตก กระโปรงสีดำเช่นหมอก ไม่มีร่องรอยของความสง่างาม ภายในดวงตาบางส่วนดูเหมือนจะว่างเปล่าและน่ากลัวอย่างมาก

หลี่หยินได้ลอยอยู่ในอากาศและร่างกายก็กลายเป็นสิ่งไม่สามารถจับต้องได้ หมอกสีดำเหมือนวิญญาณร้ายค่อยๆรวมตัวอยู่ข้างหลังนาง

หลี่หยินเหยียดมือขวาออก ด้วยนิ้วเรียวเต็มไปด้วยหยก พลังมิติที่แข็งแกร่งกำลังก่อตัว

“เจ้ากำลังทำอะไร?” มีทูตเฉียนหลงที่ทำหน้าที่คุ้มกันปรากฏตัวขึ้นและตำหนิหลี่หยิน

อย่างไรก็ตามหลี่หยินดูเหมือนจะไม่สนใจเขาเลย ปลายนิ้วของนางค่อยๆก้าวข้ามความว่างเปล่าจากนั้นมิติก็เริ่มฉีกขาด

ทูตเฉียนหลงประหลาดใจอย่างมาก

แม้ว่าจะมีทางเดินผ่านมิติอยู่แล้ว แต่ความยากในการบังคับเปิดจะลดลงมาก แต่ก็ยังไม่ใช่เรื่องง่ายๆ

เขามองไปที่หลี่หยินและเขาก็นึกออก

” เป็นเจ้า! ”

ท้ายที่สุดเรื่องราวของราชินีแห่งฝันร้ายก็ได้รับความนิยมจนหลี่หยินกลายเป็นคนดังในสำนักเฉียนหลง

มีความโดดเด่นในด้านอารมณ์และการแต่งตัว

หลังจากทูตเฉียนหลงจำตัวตนของหลี่หยินได้แล้ว เขาก็เลือกที่จะถอยหลังทันทีแทนที่จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อหยุดยั้งนาง

ชื่อของราชินีแห่งฝันร้ายมีมาช้านานแล้ว

ห้าปีที่แล้วเจียหมิงหยูผู้ซึ่งกลายเป็นผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเพชร เจียหมิงหยูได้ถูกสังหารแม้ว่าจะเป็นกลลวง แต่ใครจะรู้ว่านางจะก้าวหน้าไปได้ไกลแค่ไหนในห้าปี

ทูตเฉียนหลงใช้วิธีการรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่อย่างรวดเร็ว

โชคดีที่ไม่ได้หยุดนาง

ตอนนี้หลี่หยินได้เข้าไปยังมิติที่สร้างขึ้น

มิติที่หลี่หยินบังคับให้เปิดจากมิติที่ถูกปิด จากนั้นนางก็เข้าไปโดยไม่ลังเล

และได้หายไป

ในไม่ช้าสำนักเฉียนหลงก็สั่นสะเทือน

หลายคนเชื่อว่าราชินีแห่งฝันร้ายถูก ” จับตัวกลับไป ” ที่สำนักเฉียนหลง ดังนั้นพวกเขาจึงตกใจอย่างมากกับการหลบหนีของนาง หลี่หวู่หยวนและนักฆ่าลัทธิเต๋าปรากฏตัวผ่านมิติในเวลาเดียวกัน

” ท่านครับ ราชินีแห่งฝันร้ายนาง … ” ทูตเฉียนหลงกล่าวอย่างรีบร้อน

” เจ้าไม่ต้องพูดมากกว่านี้ ข้าทราบดีว่าเกิดอะไรขึ้น เจ้าทำได้ดีและเจ้าก็พยายามหยุดนาง ”

ทูตเฉียนหลงรู้สึกละอายใจ

ในฐานะคนที่ปกป้องทางเดินมิติ เขาไม่ได้ต่อสู้และถอยหนีซึ่งเป็นคนไร้ความสามารถจริงๆ

หลี่หวู่หยวนมองไปที่นักฆ่าลัทธิเต๋า ” เจ้าแน่ใจหรือว่าการหยั่งรู้ในแก่นแท้การฆ่าของนางได้บรรลุถึงระดับที่ห้าของโลกแล้ว ”

” มันยังคงเป็นของปลอมและแก่นแท้ทั้งหมดคุ้นเคยกับการหยั่งรู้ในการฆ่ามากกว่าตัวของข้า ” นักฆ่าลัทธิเต๋าได้ตอบกลับ

หลี่หวู่หยวนยังรู้สึกว่าการต่อสู้เป็นเรื่องยุ่งยาก

หากมีการเพิ่มนิสัยดังกล่าวเข้าไปในแก่นแท้การฆ่า พลังทำลายล้างจะน่ากลัวเพียงใด

หากต้องการทราบแก่นแท้ของปรมาจารย์นั้นจะไม่สามารถหาสามัญสำนึกมาได้และมักจะแสดงผลในทางลบเสียมากกว่า

แม้แต่ราชาแห่งจิตวิญญาณก็มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถรู้ถึงการหยั่งรู้บางอย่าง ไม่ได้คาดหวังว่าโอกาสของหลี่หยินนั้นจะมาถึงขั้นนี้ในตอนนี้ มันเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อ

“ นางไม่ควรเข้าใจแก่นแท้การฆ่า ” มีความสำนึกผิดในใจของนักฆ่าลัทธิเต๋า

น่าเสียดายที่การปรากฏตัวของศิษย์ที่เหมาะสมกับเขาเป็นเรื่องยาก เมื่อปรากฏตัวมันทำให้เขามีความสุขมากจนลืมคิดไปว่ามรดกของเขานั้นมันไม่ได้ดีขนาดนั้น

” ไป รีบไปพานางกลับมา ” หลี่หวู่หยวนกล่าวด้วยเสียงต่ำ

นักฆ่าลัทธิเต๋าพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้

เขาปฏิเสธงานไม่ได้

หลังจากนั้นทั้งสองคนก็เดินเข้าไปในมิติพร้อมกัน

มีเพียงทูตเฉียนหลงเท่านั้นที่ทำให้คนคนหนึ่งอยู่ในมิติได้

มันเป็นเพียงราชินีแห่งฝันร้าย ข้าต้องใช้ผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเพชรสองคนเพื่อพานางกลับ! แม้แต่รองเจ้าสำนักก็พร้อมที่จะจับมือ

เขาอดไม่ได้ที่จะกลัว

ถ้าตอนนั้นหยุดตัวเองได้จริงๆ กลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ

อา หนุ่มสาวตอนนี้พวกเขามีพลังมากยิ่งนัก

……

……

หลี่หวู่หยวนและอีกสองคนของเขาปรากฏตัวในเมืองหลวง

สิ่งที่พวกเขาเห็นไม่ใช่จินตนาการของเลือดที่ไหลลงสู่แม่น้ำซึ่งทำให้พวกเขาโล่งใจที่อย่างน้อยหลี่หยินก็ไม่ได้เริ่มฆ่าคน

“ไปที่พระราชวัง” นักฆ่าลัทธิเต๋าสัมผัสได้ถึงสถานที่ของหลี่หยินก่อนที่ชายทั้งสองจะกลายเป็นแสงและตรงไปตามที่บอก

ในพระราชวัง

เงาขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นเหนือพระราชวัง

เงานี้ดูเหมือนปีศาจที่มองไม่เห็น มันอ้าปากที่น่ากลัวและเตรียมพร้อมที่จะกลืนกินสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่อยู่ตรงหน้า

เวลานี้สามารถใช้โหมดฝันร้ายได้ง่ายมาก

สิ่งนี้ทำให้เกิดการจลาจลครั้งใหญ่

เพราะหลายคนคงได้เห็นฉากนี้

เมื่อเลือดของราชินีแห่งฝันร้ายที่ถูกฆ่าตายอยู่ในแม่น้ำเงาดังกล่าวก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า เป็นครั้งแรกที่กองทัพจักรวรรดิได้รวมตัวกัน ผู้มีอำนาจในวังก็พากันออกมา

ลำแสงหลากสีเกิดขึ้นบนท้องฟ้า

เป็นผู้พิทักษ์ของราชวงศ์และยังเป็นที่เคารพของชาววังอีกด้วย

ผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเพชรสามคนของจักรพรรดิ คนแรกคือจงลี่

“ ราชินีแห่งฝันร้าย เจ้ากล้าปรากฏตัวครั้งนี้นักฆ่าลัทธิเต๋าไม่อยู่ที่นี่ ข้าจะดูว่าใครจะปกป้องเจ้าได้! ” จงลี่คำรามออกมา

เสียงน้ำท่วมกระทบพื้นโลก

กองทัพต้องห้ามล้อมรอบถืออวนวิญญาณและหน้าไม้ซึ่งออกแบบมาเป็นพิเศษเพื่อรับมือกับการเพาะปลูกจิตวิญญาณและล้อมรอบเงาบนท้องฟ้า

แต่ที่แปลกคือราชินีฝันร้ายไม่โผล่มา

จงลี่หัวเราะเยาะ ” อะไรคือการซ่อนหัวซ่อนหาง นี่คือลมปราณของเจ้า ข้าสามารถจำได้แม้ว่ามันจะกลายเป็น เถ้าถ่าน ”

เสียงเพียงแผ่วลง แต่เงาบนท้องฟ้าเริ่มสลายไปอย่างช้าๆ

ไม่มีอะไรที่นั่น?

ดูเหมือนว่าทุกอย่างเป็นภาพลวงตา

“ …… ”

พระราชวังตกอยู่ในความเงียบงัน

มันเป็นไปได้หรือไม่

ใบหน้าของจงลี่เปลี่ยนเป็นน่าเกลียด มันเร็วเกินไป ราชินีแห่งฝันร้ายอยู่ที่ไหน? มันหายไปได้อย่างไร

จากนั้นดูเหมือนเขาจะนึกถึงบางสิ่งบางอย่างซึ่งเป็นเรื่องที่น่าตกใจมาก

ไม่ดีแล้ว!

องค์จักรพรรดิกำลังตกอยู่ในอันตราย !