ไหปีศาจ - บทที่ 768 ข้าอยากให้เจ้าตาย
บทที่ 768 ข้าอยากให้เจ้าตาย
บทที่ 768
ข้าอยากให้เจ้าตาย
ฮวงเสี่ยวหยวน พูดทุกอย่างโดยไม่ปิดบังอะไร
เพราะถึงจะบอกว่ามันไม่สำคัญแม้ว่าจะรู้ว่าพิษคืออะไรก็ตาม? ยังไงก็ไม่มีใครมียาแก้พิษ
“ ฮวงเสี่ยวหยวน! ” หลี่ซวนซงตบโต๊ะ
วิญญาณมังกรที่น่ากลัวพุ่งออกมาและทำลายโต๊ะจนแหลกเป็นชิ้นๆ มันมีอำนาจเหนือกว่าและหยิ่งผยองเช่นเคย แต่สายตาที่ดีจะสามารถสัมผัสได้
จิตวิญญาณมังกรนั้นดูเหมือนจะอ่อนแอลงมาก
แม้ว่ามังกรจะสามารถระงับพิษได้ แต่พิษก็ยังสร้างความเสียหายอย่างมากให้กับเขาและเขาไม่มีทางกำจัดพิษได้
” ข้าให้อำนาจ หญิงสาว เงินตราและความไว้วางใจ เจ้าไม่พอใจอะไรทำไมไม่คัดค้านข้า ”
หลี่ซวนซงคำราม
พลังมังกรที่สูงตระหง่านตำหนักของจักรวรรดิซึ่งสร้างขึ้นใหม่กำลังสั่นสะเทือนอีกครั้งราวกับว่ามันกำลังจะล่มสลาย
เขาไม่เคยถูกหักหลังร้ายแรงขนาดนี้
ชายที่ถือได้ว่าเป็นคนสนิทของเขากำลังทำอันตรายต่อตัวเอง
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหลี่ซวนซงเป็นองค์จักรพรรดิที่สมบูรณ์แบบ
ด้วยเสน่ห์ส่วนตัวและความแข็งแกร่งอันทรงพลังของเขา เขาจึงได้รับความภักดีจากผู้คนมากมายนับไม่ถ้วน แม้แต่ผู้สนับสนุนจักรพรรดิองค์เก่าก็ค่อยๆเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อ หลี่ซวนซง
แต่เขาถูกหักหลัง
ฮวงเสี่ยวหยวนมองไปที่ร่างกายที่อาบไปด้วยแสงสีทององค์จักรพรรดิมาที่โลกเช่นมังกรจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ร่างกายของเขาเย็นเยียบ แต่เขาก็ยังพูดประโยคนั้นอีกครั้ง ” ข้าไม่มีวันทรยศ ”
ในสำนักของจักรวรรดิ ความตั้งใจในการฆ่ามีมากเกินไป
ลมหายใจเย็นขึ้นอย่างไม่สามารถควบคุมได้
” เจ้าบอกว่าเจ้าไม่ได้กบฏ? ” ดวงตาของหลี่ซวนซงราวกับใบมีดที่แหลมคมแทงทะลุหัวใจของฮวงเสี่ยวหยวน
ฮวงเสี่ยวหยวนพยายามที่จะยืนขึ้นภายใต้แรงกดดัน ร่างกายของเขาสั่นสะท้านเขามองตรงเข้าไปในดวงตาของ หลี่ซวนซงแม้ว่าเขาจะถูกแสงสีทองแผดเผาเขาก็ไม่หลบสายตา
” ใช่องค์จักรพรรดิเป็นศัตรูของข้ามาตลอดและเป็นคนที่ข้าต้องการฆ่า ข้าจะบอกว่านี่เป็นการก่อกบฏได้อย่างไรในเมื่อข้าได้ทำไปแล้ว ”
” องค์จักรพรรดิที่รักของข้า ”
” นี่ไม่ใช่การก่อกบฏแต่เป็นการแก้แค้น ”
“ การแก้แค้นเพื่อนายน้อย ”
ฮวงเสี่ยวหยวนหัวเราะและดวงตาของเขาก็หลั่งน้ำตา
ในที่สุดข้าก็สามารถพูดได้ว่า
สำนักของจักรวรรดิตกอยู่ในความเงียบงัน
” แก้แค้น ฮ่าฮ่า แก้แค้นแก้แค้น หลี่ซวนซงหัวเราะและมังกรที่แท้จริงดังก้องผ่านเมฆ ” ข้าไม่ได้คาดหวังว่าข้าจะฉลาด แต่ข้าเข้าใจผิดว่าศัตรูของข้าเป็นคนสนิทของข้า ข้าสมควรได้รับมัน ”
หลังจากหัวเราะใบหน้าของหลี่ซวนซงก็ดูแย่ลงอย่างเห็นได้ชัดการใช้พลังวิญญาณอย่างบุ่มบ่ามจะทำให้พิษกระจายเร็วขึ้น
ใบหน้าของหลี่ซวนซงมีร่องรอยซีดแต่ก็ปกปิดได้ดี เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ” เจ้าเป็นใครข้าได้ตรวจสอบทุกอย่างเกี่ยวกับเจ้าแล้วมันสะอาดมาก สิ่งเดียวที่เกี่ยวข้องกับเจ้าคือผู้ติดตามในต่างแดน ”
มีหลายคนที่ต้องการแก้แค้นเขา
ฮวงเสี่ยวหยวนหัวเราะ ” มันไม่ชัดเจนพอองค์จักรพรรดิตอนนี้สถานที่ที่ร้านค้าสีฟางอยู่แต่เดิมมันคือสำนักโล่พิทักษ์ ”
ในตอนแรกร้านค้าสีฟางได้ซื้อที่ตั้งเดิมของสำนักโล่พิทักษ์และสร้างขึ้นอย่างปลอดภัยซึ่งมีเสียงวิจารณ์มากมาย
เจ้าควรรู้ว่ามีป่าไผ่ในอดีตที่ตั้งของสำนักโล่พิทักษ์ในอดีตที่ซึ่งมีนักดาบหลินเจิ้งอาศัยอยู่อย่างสันโดษ ใครจะไปกล้ารบกวนเขากัน
“ มันเป็นลั่วอู๋อีกแล้ว ” หลี่ซวนซงกำหมัดแน่นและความโกรธของเขากำลังจะระเบิดออกมาเป็นแก่นสาร
แม้ว่าชายคนนั้นจะถูกฆ่าตาย แต่ก็ยังสร้างปัญหาให้เขาไม่รู้จบ
ราชินีแห่งฝันร้าย , สำนักเฉียนหลง , หน่วยสยบมังกร , เฉิ้นซังเทียน ตอนนี้ยังมีร้านค้าสีฟางอีก
“ ลั่วอู๋และสำนักโล่พิทักษ์เคยเป็นสิ่งที่ข้านั้นชื่นชมและเป้าหมายที่ข้าพยายามไล่ตามมาตลอดชีวิต ” ฮวงเสี่ยวหยวนพูดอย่างใจเย็น ” ท่านรู้ไหมว่าการได้เห็นคนที่ข้าชื่นชมเสียไปเป็นอย่างไร ”
” ข้ารู้สึกว่าตัวเองโชคไม่ดีในชีวิต ”
” มันเป็นช่วงเวลาที่น่าสังเวชในทะเล แต่ข้าก็สนุกกับมันมาก ”
ฮวงเสี่ยวหยวนกล่าวด้วยความระลึกว่า ” แน่นอนว่าท่านไม่สามารถหาคำตอบได้แม้แต่ในพระราชวังเป่ยหมิง มีเพียงตระกูลเฉินของเป่ยหมิงเท่านั้นที่รู้การดำรงอยู่ของข้า เพียงคนเดียวที่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างข้ากับนายท่าน ชีวิตของพวกเขาอยู่ในกำมือของข้า ”
ดวงตาของหลี่ซวนซงขุ่นมัวและชัดเจน ” ข้าพบว่าเจ้าเคยประสบกับเรืออับปางตอนที่เจ้าอายุเก้าขวบและด้วยเหตุนี้เจ้าจึงปลอมตัวและเอาชนะผู้ใต้บังคับบัญชาจำนวนมาก ”
” ถูกต้อง ” ฮวงเสี่ยวหยวนกล่าว
“ แต่ตั้งแต่นั้นมาลั่วอู๋ก็ไม่ได้ติดต่อกับเจ้าเลย ”
” ใช่ ” ฮวงเสี่ยวหยวนพยักหน้า ” นายน้อยไม่ต้องการให้ร้านค้าสีฟางนั้นถูกเปิดเผยดังนั้นเขาจึงไม่เคยติดต่อข้า ”
หลี่ซวนซงพูดอย่างโกรธ ๆ ว่า ” เขาตายมาหกปีแล้ว! และเจ้าอายุแค่เก้าขวบเขาจะให้อะไรเจ้าได้ เจ้าวางแผนที่จะล้างแค้นเขามาหลายปีแล้ว ข้าให้อะไรเจ้าได้บ้างที่ไม่ดีเท่าลั่วอู๋คนนั้น แทนที่จะภักดีกับข้าแทนที่จะสู้กับข้าเพื่อคนที่ตายหรือ? ”
เด็กอายุเก้าขวบ
อะไรทำให้เขาเข้าใกล้การแก้แค้นของจักรพรรดิทีละขั้น ?
ลั่วอู๋อยู่กับเขาได้ไม่กี่เดือน
ข้าถือว่าเจ้าเป็นคนสนิทของข้าเป็นเวลาห้าปีความไว้วางใจนี้ไม่คุ้มค่าที่จะสั่นคลอนหรือเปลี่ยนแปลง
ฮวงเสี่ยวหยวนก็หัวเราะทันทีเมื่อได้ยินเรื่องนี้
” เจ้าให้อะไรข้านั่นเป็นคำถามที่ดี ”
ฮวงเสี่ยวหยวนสูดหายใจเข้าลึก ๆ และในที่สุดก็พูดคำที่อยู่ในใจของเขามาหลายปี ” นายน้อยเขาให้ศักดิ์ศรีของการเป็นมนุษย์และทำให้ความฝันของข้าเป็นจริง ดังนั้นข้าจึงยอมตายเพื่อเขาได้ ”
ความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาในวัยเด็กคือการฟื้นฟูร้านที่พังทลายของเขาและกลายเป็นหอการค้าที่ยิ่งใหญ่เหมือนสำนักโล่พิทักษ์
ตอนนี้เขาทำมันสำเร็จ
และพอใจกับมันแล้ว
ไม่ใช่จักรพรรดิที่มอบทั้งหมดนี้ให้กับเขาแต่เป็นลั่วอู๋
จักรพรรดิให้ความสำคัญกับร้านค้าสีฟาง ซึ่งเหลืออยู่โดยลั่วอู๋
หลี่ซวนซงมองไปที่ฮวงเสี่ยวหยวนอย่างเย็นชา ” มีหลายวิธีที่จะทำให้การมีชีวิตนั้นรู้สึกแย่ยิ่งกว่าความตาย ”
” ใช่ ” ฮวงเสี่ยวหยวนดูสงบมาก
” ภรรยาและลูก ๆ ของเจ้าตลอดจนคนรับใช้และคนรับใช้ในครอบครัวของเจ้า คนรับใช้และองครักษ์ของร้านค้าสีฟาง ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเจ้าจะต้องตายเพราะการเลือกของเจ้า ”
ฮวงเสี่ยวหยวนไม่สนใจ ” ได้โปรดองค์จักรพรรดิยังไงก็ตามเด็กนั้นไม่ใช่ของข้าสำหรับคนรับใช้และคนรับใช้เหล่านั้นถ้าพวกเขาตายพวกเขาก็จะตายมันไม่ใช่เกี่ยวอะไรกับข้าเลย ”
หลี่ซวนซงกำหมัดแน่น
เครือข่ายข่าวกรองของเขากระจายไปทั่วประเทศและโดยธรรมชาติแล้วเขายังสอบสวนเรื่องส่วนตัวของรัฐมนตรีกลาง
เขารู้เกี่ยวกับเด็กที่เกิดมา
แต่เขาไม่คาดคิดว่าฮวงเสี่ยวหยวนจะรู้เรื่องนี้
” คนโง่ ” หลี่ซวนซงแอบดุลูกสาวขององค์หญิงที่หมั้นหมายกับฮวงเสี่ยวหยวน
หลังจากสงบลง หลี่ซวนซงก็จ้องไปที่ฮวงเสี่ยวหยวน ” หลังจากทำเรื่องทั้งหมดเจ้าควรหนีไปแต่เจ้ากลับเลือกที่จะอยู่ต่อ ”
” ใช่ ”
” เจ้าต้องการอะไร? ”
เนื่องจากอีกฝ่ายได้อยู่ต่อ เขาจึงต้องมีความต้องการบางอย่าง สิ่งสำคัญที่สุดคือการได้รับยาแก้พิษ มิฉะนั้นรัฐมนตรี พ่อค้าและเจ้าหน้าที่ในศาลทั้งหมดจะต้องตายและโลกจะตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย
เหตุใดผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเพชรจึงไม่ถูกส่งไปปราบปรามการจลาจล
ไม่ใช่ว่าไม่อยาก ทว่ากลับทำไม่ได้จริงๆ
ผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเพชรบางคนถูกวางยาพิษและบางคนก็ไปช่วยปราบปรามสารพิษ พวกเขาไม่สามารถส่งใครออกไปได้จริงๆ
ฮวงเสี่ยวหยวนกล่าวเบา ๆ ว่า ” ข้าพูดแล้วว่าข้าอยากให้เจ้าตาย ”