ไหปีศาจ - บทที่ 769 มันไม่มียากแก้พิษ
บทที่ 769 มันไม่มียากแก้พิษ
บทที่ 769
มันไม่มียากแก้พิษ
ข้าต้องการให้เจ้าตาย
นี่เป็นจุดประสงค์เดียวของฮวงเสี่ยวหยวนที่เหลืออยู่
เขาต้องการให้หลี่ซวนซงตาย
แม้ว่าพิษของปลาทะเลใต้จะน่ากลัว แต่หลี่ซวนซงก็มีจิตวิญญาณของมังกรที่แท้จริงและเป็นผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเพชร สารพิษที่สะสมเป็นเวลาห้าปีไม่เพียงพอที่พิษจะทำให้หลี่ซวนซงมีอาการแย่ลง
ดังนั้นฮวงเสี่ยวหยวนจึงลังเลที่จะเปิดตัวแผนของตัวเอง
ผลของการวางยาพิษนั้นร้ายแรงมากและยังนำไปสู่การล่มสลายของราชวงศ์ แต่นี่ไม่ใช่จุดประสงค์ของฮวงเสี่ยวหยวน
การใช้พิษใส่ผู้อื่นคืออะไร
สิ่งที่เขาต้องการคือหลี่ซวนซงจะตาย
” เจ้าต้องการที่จะฆ่าข้า? ” ดวงตาของหลี่ซวนซงหรี่ลงเล็กน้อย
ฮวงเสี่ยวหยวนส่ายหัว ” ข้าเป็นแค่คนธรรมดา แน่นอนข้าไม่มีความสามารถขนาดนั้น ดังนั้นข้าหวังว่าองค์จักรพรรดิจะสามารถริเริ่มที่จะตายได้ ”
” ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าต้องการให้ข้าฆ่าตัวตาย? ” หลี่ซวนซงหัวเราะราวกับว่าเขาได้ยินเรื่องตลกเรื่องใหญ่
ลั่วฉิงที่อยู่อีกด้านหนึ่งก็ต้องการเห็นคนงี่เง่าและมองไปที่ฮวงเสี่ยวหยวน
เจ้าไม่ได้ป่วยใช่ไหม
ฮวงเสี่ยวหยวนกล่าวอย่างจริงจังว่า ” ในตอนแรกจักรพรรดิองค์ก่อนหายตัวไปและโลกก็ตกอยู่ในความสับสนวุ่นวายเพื่อความมั่นคงของชาติราชวงศ์มังกรเร้นกาย ธรรมชาติจึงเลือกที่ให้เจ้าเป็นจักรพรรดิและทำให้ประเทศมีความมั่นคง เช่นเดียวกันกับสถานการณ์ปัจจุบันโลกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย รัฐจะไม่ปกครองประเทศ องค์จักรพรรดิจะตัดสินเพื่อประโยชน์ของประเทศตราบเท่าที่เจ้าตายข้าจะมอบยาแก้พิษและล้างพิษให้ทุกคน ”
ทั้งห้องตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกทันที
ดวงตาของหลี่ซวนซงเต็มไปด้วยความเย็นชา
เขารู้ว่าอีกฝ่ายกำลังทำอะไรอยู่
ใช้ประโยชน์จากสถานการณ์และกดดันจักรพรรดิ
แต่ในช่วงแรกพลเรือนและทหารของจักรวรรดิต้องยอมสละความไม่เต็มใจในการเข้าครองบัลลังก์ของหลี่ซวนซง แต่ตอนนี้หลี่ซวนซงจำเป็นต้องสละชีวิต
เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ยอม
หลี่ซวนซงจ้องมองไปที่ฮวงเสี่ยวหยวนและหัวใจของเขาก็เดือดพล่าน
“ ดูเหมือนว่าองค์จักรพรรดิจะปฏิเสธ ” ฮวงเสี่ยวหยวนผิดหวังมากและพูดว่า
” ข้าต้องขอโทษด้วย ”
จากนั้นเขาก็นั่งลงอีกครั้ง
อาจเป็นเพราะเขาได้รับความทุกข์ทรมานจากแรงกดดัน ตอนนี้ใบหน้าของเขาซีดเซียวและลมหายใจของเขาดูอ่อนแอมาก
” ใช่ ข้านั้นไม่สามารถยอมแพ้ดินแดนที่ยิ่งใหญ่นี้ได้ ข้ายังต้องต่อสู้เพื่อแผ่นดินใหญ่และรวมคนทั้งประเทศให้เป็นหนึ่งเดียว ” หลี่ซวนซงกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้ม
” มันไม่มีทาง ” ฮวงเสี่ยวหยวนอ้าปากค้างและหายใจถี่ ” ถ้าอย่างนั้นโปรดฆ่าข้า ยังไงก็ตามประเทศที่ใหญ่เช่นนี้สำหรับข้าที่จะฝังมันต้องมีความสุขที่ได้เห็นความวุ่นวายในจักรวรรดิ อีกด้านหนึ่งภูเขาแห้งแล้งจะไม่ต้องใช้แรงมากที่จะพิชิตราชวงศ์มังกรเร้นกาย ”
ในสำนักของจักรวรรดิมีความหนาวเย็นแผ่กระจายออกไปอย่างไม่สามารถควบคุมได้
นี่อาจเป็นกรณีแรกในประวัติศาสตร์ที่จักรพรรดิถูกบังคับให้ฆ่าตัวตาย
หลี่ซวนซงมองไปที่ฮวงเสี่ยวหยวนและพูดว่า ” ถ้าข้าจำไม่ผิดเพื่อไม่ให้ข้าสงสัยดูเหมือนว่าเจ้ามักจะกินหูฉลาม เป่ยหมิง? ”
เมื่อฮวงเสี่ยวหยวนได้ยินสิ่งนี้ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป ” ท่านต้องการพูดอะไร? ”
“ เจ้ายังไร้เดียงสาเกินไป ” จู่ๆหลี่ซวนซงก็หัวเราะ ” เนื่องจากมียาแก้พิษยากแค่ไหนที่จะหามัน ”
ทันใดนั้นลมหายใจของหลี่ซวนซงก็เบ่งบานทั่วร่างกาย
ฮวงเสี่ยวหยวนที่ไม่สามารถต้านทานแรงกดดันนี้ได้ทันทีก็หมดสติไป
” ไปขอให้ผู้เชี่ยวชาญค้นหาวิญญาณมา ” หลี่ซวนซง กล่าวเบา ๆ
ผู้มีอำนาจที่ราชวงศ์บูชาไม่เพียงแต่เป็นผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเพชรเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเป็นปรมาจารย์ทางจิตวิญญาณด้วยวิธีพิเศษ แม้ว่าทักษะการค้นหาวิญญาณจะหายาก แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะหาได้ในเมืองหลวงนี้
ในไม่ช้าก็มีการเชิญคนที่รู้ทักษะการค้นหาวิญญาณ
นี่คือชายวัยกลางคนชื่อเฉินหยู่ เขาดูเหมือนผู้ชายที่มีริมฝีปากแหลมและแก้มหนาแต่เขามีวิธีการบางอย่าง
” ค้นหาความทรงจำทั้งหมดของเขาเพื่อข้า ” หลี่ซวนซง กล่าวด้วยเสียงต่ำ
” ขอรับ ” เฉินหยู่ใช้วิธีการของเขาทันทีและเริ่มมองหาจากความทรงจำของฮวงเสี่ยวหยวน
ผู้ที่มีความสามารถแข็งแกร่งในการค้นหาวิญญาณสามารถมั่นใจได้ว่าสามารถหาความจำและสร้างความเสียหายน้อยที่สุดให้กับวิญญาณที่ค้นหา
นี่คือเฉินหยู่
ไม่นานเขาก็พบบางอย่าง
” บอกองค์จักรพรรดิว่ารัฐมนตรีเห็นชิ้นส่วนบางอย่าง เขาซ่อนบางสิ่งไว้ในศาลาไป่หยู่และเขาจะไปที่ศาลาไป่หยู่เพื่อพาพวกเขาออกไปทุกครั้ง” เฉินหยู่กล่าว
” หือ? ” หลี่ซวนซงมองไปที่ลั่วฉิงอย่างเย็นชา
ทันใดนั้นใบหน้าของลั่วฉิงก็เปลี่ยนไปอย่างมากและเขาก็คุกเข่าลงอย่างเร่งรีบ ” องค์จักรพรรดิข้าน้อยไม่รู้ว่าเขาทำอะไรลงไปและข้าถูกวางยาพิษ ”
ศาลาไป่หยู่เป็นทรัพย์สินของตระกูลลั่ว
” ฮึ่ม ข้าไม่ได้คาดหวังว่าจะใช้ศาลาไป่หยู่เป็นที่ซ่อนซึ่งจะเป็นทางเลือกที่ดี ใครจะคิดเจ้าของร้านค้าสีฟางซ่อนบางสิ่งที่สำคัญสำหรับตัวเองไว้ในศาลาไป่หยู่ ” หลี่ซวนซงพูดเบา ๆ ” จิตใจดีแต่การมองเห็นเริ่มแย่ลง ”
ฮวงเสี่ยวหยวนเป็นคนธรรมดา
คนธรรมดาไม่รู้เกี่ยวกับการบ่มเพาะจึงมีเพียงไม่กี่คนที่รู้เกี่ยวกับการค้นหาจิตวิญญาณ
ลั่วฉิงมีเหงื่อเย็นแทบไม่สามารถระงับพิษในร่างกายได้
แต่เขาเข้าใจว่าองค์จักรพรรดิไม่ได้ตำหนิเขา
“ ไปเอาสิ่งที่เขาซ่อนไว้กลับคืนมา ” หลี่ซวนซงกล่าว
” ขอรับ ”
ลั่วฉิงรีบพาเฉินหยู่ไปยังทิศทางของสำนักงานใหญ่ของศาลาไป่หยู่
ฮวงเสี่ยวหยวนเป็นผู้จัดการของร้านค้าสีฟาง เขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับ ศาลาไป่หยู่เป็นเรื่องปกติที่จะไปที่ศาลา ไป่หยู่เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับธุรกิจ แต่ใครจะรู้ว่าเขามีสิ่งที่ซ่อนอยู่ในศาลาไป่หยู่
ในไม่ช้าลั่วฉิงก็นำสิ่งของของฮวงเสี่ยวหยวนออกจากโกดังใต้ดินที่ซ่อนอยู่ในศาลาไป่หยู่ซึ่งเป็นถุงผ้าสีดำ
แน่นอนว่ามียาเม็ดสีเงินจำนวนมากอยู่ในนั้น
ลั่วฉิงหยิบถุงผ้าสีดำกลับไปที่พระราชวังเป่ยหมิงและส่งไปที่โต๊ะของหลี่ซวนซง
หลี่ซวนซงมองไปที่ยาเม็ดสีเงินในมือของเขาอย่างระมัดระวัง ด้วยความแข็งแกร่งของเขา เขาไม่สามารถมองทะลุผ่านแก่นแท้ของเม็ดยาได้
เขาสามารถขอให้แพทย์วิเคราะห์ได้แต่จะสายเกินไป
เจ้าหน้าที่หลายคนซึ่งเป็นคนธรรมดาได้รับความทุกข์ทรมานจากพิษและแทบจะไม่สามารถระงับอาการได้
“ เจ้าแน่ใจเหรอว่าในความทรงจำเขากินยาเม็ดนี้ ” หลี่ซวนซงสอบถาม
เฉินหยู่พยักหน้า “ ไม่ผิดแน่ ๆ ”
หลี่ซวนซงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและกล่าวว่า ” ลั่วฉิงลองกินดู ”
” ข้าหรือ ” ลั่วฉิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
” เป็นอะไรไป หรือว่าเจ้ามีปัญหา ”
” ไม่ไม่ ” ลั่วฉิงส่ายหัวอย่างรีบร้อน เขาหยิบยาเม็ดสีเงินออกมาด้วยใบหน้าเศร้าและเรียกความกล้าที่จะกลืนมันลงไป
ช่วงเวลาต่อมาเขารู้สึกว่าสารพิษที่อยู่ในร่างกายของเขาเริ่มสงบลง
ลั่วฉิงรู้สึกดีใจมาก ” องค์จักรพรรดิมันได้ผล ”
หลังจากหลี่ซวนซงตรวจสอบสถานะของลั่วฉิงอย่างรอบคอบและในที่สุดก็วางหัวใจของเขา
สารพิษที่อยู่ในตัวได้ลดลง
ดูเหมือนว่านี่จะเป็นยาแก้พิษจริงๆ
“ ยาแก้พิษจะถูกส่งไปยังครอบครัวของเจ้าโดยเร็วที่สุด ” หลี่ซวนซงออกคำสั่งทันที
ไม่นานยาแก้พิษก็ถูกส่งออกไป
หลี่ซวนซงไม่ลังเลอีกต่อไป เขาได้กลืนยาเม็ดสีเงิน
ไม่นานสารพิษในร่างกายก็ทุเลาลง
หลี่ซวนซงมองไปที่ฮวงเสี่ยวหยวนซึ่งนอนอยู่บนพื้นเหมือนสุนัขที่ตายแล้ว ร่องรอยของความขยะแขยงฉายในดวงตาของเขาจากนั้นก็ปลุกเขา
” เกิดอะไรขึ้น ” ฮวงเสี่ยวหยวนรู้สึกงุนงงเล็กน้อย
ลั่วฉิงเป็นผู้นำในการพูดอย่างมีชัยว่า ” เราพบยาแก้พิษที่เจ้าซ่อนอยู่แล้ว ”
ใบหน้าของฮวงเสี่ยวหยวนดูน่าเกลียดมาก
“ นั่นเป็นแผนของเจ้าหรือ? ” หลี่ซวนซงมองไปที่ ฮวงเสี่ยวหยวนที่นอนอยู่บนพื้น เขารู้สึกมีความสุขในใจ ” น่าเสียดายที่วางแผนมาหกปี ”
ฮวงเสี่ยวหยวนกะพริบตาและทันใดนั้นมุมปากของเขาก็เริ่มมีเลือดออกและเลือดมีสีดำส่งกลิ่นเหม็น
” น่าเสียดายนี่ไม่ใช่ความล้มเหลว ” ฮวงเสี่ยวหยวนกำลังหัวเราะขณะที่เขาอาเจียนเป็นเลือด
หลี่ซวนซงประหลาดใจมาก ” เกิดอะไรขึ้น? ”
” ข้าลืมไป ” ฮวงเสี่ยวหยวนเอียงศีรษะและพูดด้วยรอยยิ้ม ” ข้าขอให้ใครบางคนลบความทรงจำออกไปส่วนหนึ่ง ”
” ข้ามั่นใจว่าจะจัดเรียงทุกอย่างได้อย่างเหมาะสม ”
“ดังนั้นข้าไม่เคยมองหาความทรงจำที่ขาดหายไปนี้เลย”
“ แต่ถ้าให้ข้าเดา อาจจะไม่มียาแก้พิษหูฉลามจากทะเลเหนือ ”
ฮวงเสี่ยวหยวนนอนลงอย่างพอใจ
ไม่มียาแก้พิษหูฉลามทะเลเหนือ
เพื่อไม่ให้จักรพรรดิสงสัยเขาจะกินหูฉลามเป่ยหมิงในวันธรรมดาด้วย
ทำไมเขาไม่ได้จากไป
เพราะตอนทำแผนนี้ไม่คิดว่าจะรอดชีวิตอยู่ได้
ยาเม็ดสีเงินไม่ใช่ยาแก้พิษ
มันคือหูฉลามทะเลเหนือเข้มข้น
ในเวลานี้มีฝนตกปรอยๆอยู่นอกสำนักของจักรวรรดิ
ฝนมีรสเค็มและคาวเหมือนน้ำทะเล