ไหปีศาจ - บทที่ 784 การค้นหาความตาย

บทที่ 784 การค้นหาความตาย

บทที่ 784

การค้นหาความตาย

ใช่ลั่วอู๋ต่อสู้ด้วยกำลังของตัวเอง

เขาต้องการทดสอบขีด จำกัด ของตัวเองและแน่นอนว่ามีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างเขากับผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเพชร

เราสามารถจินตนาการได้ว่าราชินีแห่งฝันร้ายที่ต่อสู้กับผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเพชรนั้นน่ากลัวเพียงใด

ลั่วอู๋ประเมินว่าหากสามารถเข้าใจแก่นแท้แห่งการทำลายล้างถึงระดับเซียนได้เขาก็จะมีความสามารถเช่นนี้เหมือนกัน แต่น่าเสียดายที่มันยังอยู่ห่างออกไปเพียงครึ่งก้าว

แต่ตอนนี้ถึงเวลายุติการต่อสู้แล้ว

เมื่อเซียวอวี้ได้ยินสิ่งที่ลั่วอู๋พูดเขาก็อยากจะล้อเลียนมัน แต่แล้วใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปและกลายเป็นเคร่งขรึม

เพราะมีแรงกดดันที่ทำให้เขาถึงกับตัวสั่นออกมาจากลั่วอู๋

สถานการณ์ได้เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันและโลกได้มืดลง

ภาพลึกลับนับไม่ถ้วนเริ่มปรากฏขึ้นทีละภาพเช่นภาพลวงตาฟ้าร้อง สึนามิ วังแห่งสวรรค์ สัตว์ร้ายนิรันดร์และอื่น ๆ สัมผัสได้ถึงแก่นแท้ของสวรรค์และโลกจนกระทั่งมันเริ่มยุ่งเหยิง

ความหวาดกลัวของผู้ใช้พลังวิญญาณระดับจักรพรรดิได้เล็ดลอดออกมา

เมืองหลวงของจักรวรรดิสั่นสะเทือน

ผู้คนนับไม่ถ้วนเปล่งเสียงอุทานและทอดสายตาไปที่พระราชวัง ในขณะนี้ดูเหมือนว่าสถานที่แห่งนี้ได้กลายเป็นจุดสนใจของคนทั้งโลก

“ผู้ใช้พลังวิญญาณระดับจักรพรรดิ!” เซียวอวี้ได้สูญเสียสติทันที “เป็นไปไม่ได้ มันต้องเป็นภาพลวงตา มันเป็นแค่วิญญาณ มันจะปลดปล่อยพลังที่แข็งแกร่งขนาดนั้นออกมาได้อย่างไร นี่คือแก่นแท้แห่งข้อห้าม มันเป็นพื้นที่ต้องห้ามที่แตะต้องไม่ได้! มีเพียงผู้ใช้พลังวิญญาณระดับจักรพรรดิเท่านั้นที่จะสามารถควบคุมพลังเช่นนี้ได้”

เขาอยากจะปลอบตัวเองว่ามันคือภาพลวงตา

แต่เขาเป็นผีดิบ

ภาพลวงตาทั้งหมดไร้ประโยชน์สำหรับเขา

ภาพตรงหน้าจึงเป็นของจริงแน่นอน

แต่ในความเป็นจริงนั้นไร้สาระราวกับเรื่องเพ้อฝันเป็นพลังวิญญาณของผู้ใช้พลังวิญญาณระดับจักรพรรดิ? มันไร้สาระ มันไร้สาระ

ภายในพระราชวัง

จิตวิญญาณแห่งมังกรเริ่มกระจัดกระจายและขดตัวของมันอยู่รอบ ๆหลี่ซวนซงแม้ว่าจะเป็นจิตวิญญาณมังกรที่แท้จริง แต่ก็สามารถจำศีลต่อหน้าผู้ใช้พลังวิญญาณระดับจักรพรรดิที่แท้จริงเท่านั้น

“ไม่มีทาง!” หลี่ซวนซงได้กวาดทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างโกรธเกรี้ยว

ลั่วอู๋กลับมาแล้ว!

เขารอดพ้นจากห้วงมิติความว่างเปล่าอันไม่มีที่สิ้นสุดได้อย่างไร

ถึงอย่างนั้นก็ไม่เป็นไร

แต่ตอนนี้เขาได้รับผลกระทบครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขาแล้ว

ความแข็งแกร่งลดลงไป แต่ลั่วอู๋กลับมาพร้อมกับเป็นผู้ใช้พลังวิญญาณระดับจักรพรรดิ

หลี่ซวนซงเปิดช่องลับอย่างบ้าคลั่งและหยิบไหแก้วใบเล็กออกมาหนึ่งใบแล้วถูผนังหม้ออย่างเมามัน “ภูตไห! มาที่นี่เร็วเข้าข้าต้องการความช่วยเหลือจากเจ้า”

เมื่อเขาได้ถูหม้อไปเรื่อยๆแต่ก็ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ

เห็นได้ชัดว่าภูตไหได้ทอดทิ้งเขาไปแล้ว

“เจ้าไม่อยากฆ่าเขาเหรอ! เจ้ากลัวอะไร!” เสียงคำรามหลี่ซวนซงเริ่มไม่มั่นคง หลังจากความปั่นป่วนทางจิตใจเขาก็ดิ่งลงสู่อาณาจักรเล็ก ๆ หลายระดับ

ในเวลานี้สายลมโชยมา

มันทำให้อาณาจักรของเขามีความมั่นคง

หลี่ซวนซงเงยหน้าขึ้นและเห็นชัดเจนว่าใครกำลังมา

“มหาโหร” หลี่ซวนซงหายใจเข้าลึก ๆ และสงบสติอารมณ์เล็กน้อย ชายที่ปรากฏต่อหน้าเขาคือซวนชิงหยู่มหาโหราจารย์ของราชวงศ์มังกรเร้นกาย

ซวนชิงหยู่ไม่ได้พูดอะไร แต่หลับตาราวกับว่ามีเลือดอยู่ที่มุมดวงตาของเขา

……

……

ลั่วอู๋ลอยอยู่ในอากาศเหมือนพระเจ้าด้วยสีหน้าที่เย็นชา

สิ่งที่เติมเต็มร่างกายของเขาคือพลังของผนึกมนตราซึ่งต้องใช้พลังให้หมดก่อนจึงจะฟื้นพลังงานได้

ดังนั้นงานที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งสำหรับเขาที่จะกลับมาในครั้งนี้คือการใช้อำนาจอย่างสุรุยสุร่าย

เนื่องจากในตอนแรกในการซ่อมแซมท้องฟ้าเขาใช้พลังแห่งผนึกมาโดยตลอดดังนั้นเขาจึงไม่ได้มีความสับสนแม้แต่น้อย

แน่นอนว่าพลังแห่งการผนึกเป็นของผู้ใช้พลังวิญญาณระดับจักรพรรดิ มิฉะนั้นจะผนึกนรกมนตราได้อย่างไร

มีเพียงพลังของผู้ใช้พลังวิญญาณระดับจักรพรรดิเท่านั้นที่สามารถทำให้เกิดนิมิตที่น่ากลัวระหว่างสวรรค์และโลกได้ อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่พลังของลั่วอู๋เอง มันยากที่จะดำเนินการต่อเนื่องจากแหนไร้ราก ยิ่งไปกว่านั้นแหล่งที่มาของพลังนั้นสูงเกินไปและลั่วอู๋สามารถใช้ได้เฉพาะความแข็งแกร่งสูงสุดของผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเพชร

ท่านหญิงเฟิงรู้สึกหนาวสั่นในหัวใจของนางซึ่งนางไม่สามารถต้านทานได้ทุกกรณี

ดังนั้นนางจึงฉีกกระชากมิติและต้องการหลบหนีอย่างรวดเร็วด้วยแก่นแท้แห่งมิติ

ลั่วอู๋มองนางอย่างเย็นชาและพื้นที่ก็ถูกแช่แข็ง มิติไม่สามารถถูกเปิดได้ทำให้ท่านหญิงเฟิงสามารถอยู่ในสถานที่นี้เท่านั้น

นางมองไปที่ลั่วอู๋ด้วยความสยดสยอง “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับข้ามันคือจักรพรรดิที่ขอให้ข้าทำมัน ข้าผิดและเป็นลูกหนี้…”

ลั่วอู๋ไม่ได้มีใจที่จะฟังเรื่องไร้สาระของนาง

ถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงคนนี้ บรรพบุรุษของเขาจะตายได้อย่างไร? ถ้าเขามาช้ากว่านี้หลี่หยินก็อาจตายภายใต้น้ำมือของผู้หญิงนี้เช่นกัน

ดังนั้นอีกฝ่ายจะต้องตาย

“ดวงตาแห่งการทำลายล้าง”

ภาพของสวรรค์และโลกได้หายไปในทันที หลักการแห่งความจริงนับไม่ถ้วนพังทลายลงและความมืดก็หลั่งไหลเข้ามากวาดพลังงานที่ไม่มีที่สิ้นสุดให้กลายเป็นแสงสีดำ

ฟิ้ว

ไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้

ท่านหญิงเฟิงเสียชีวิตในทันทีโดยที่ไม่มีการขัดขืนใดๆ

รูม่านตาของเซียวอวี้หดลง

ฆ่าท่านหญิงเฟิงด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

ดูเหมือนว่าความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายจะไม่ใช่การโกหก แต่เป็นของจริง แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจเรื่องทั้งหมดนี้ แต่เขาก็รู้ด้วยว่าสถานการณ์ได้พลิกผันอย่างมาก

เขายังคงสงสัยว่าเป็นผู้มาเยือนจากสำนักเฉียนหลงหรือไม่ แต่หลังจากพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้วก็ไม่น่าเป็นเช่นนั้น สำนักเฉียนหลงไม่สามารถหักหลังราชวงศ์เพื่อลั่วอู๋ได้ เนื่องจากสิ่งนี้ขัดต่อความตั้งใจเดิมของสำนักเฉียนหลง ผู้พิทักษ์ของสำนักจะไม่ยอมให้เกิดเรื่องแบบนี้เด็ดขาด

ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว

ความแข็งแกร่งของลั่วอู๋ไม่ได้อยู่ที่คนอื่น แต่อยู่ที่ตัวเขาเอง

เห็นได้ชัดว่าเขาสามารถอยู่ยงคงกระพันได้ แต่เซียวอวี้ได้ถอนหายใจอย่างโล่งอกและเดินไปหาลั่วอู๋อย่างช้าๆ เปลวไฟสีดำที่น่ากลัวได้เกิดขึ้นบนร่างกายของเขา

พลังวิญญาณขนาดใหญ่พุ่งขึ้นไปบนฟ้าราวกับว่ามีความสยดสยองอย่างมากในความมืดลืมตาขึ้นและมองมายังพื้นโลก

ร่างกายที่เป็นอมตะถูกกระตุ้นให้ถึงขีดสุด

ลั่วอู๋เลิกคิ้ว “เจ้าจะไม่หนีหรือ”

“ข้าจะหนีไปทำไมกัน” เซียวอวี้จ้องมองไปที่ลั่วอู๋ ใบหน้าที่เย็นชาและแข็งกระด้างของเขาปรากฏรอยยิ้มที่น่าเกลียดออกมา “ในที่สุดข้าก็พบคนที่สามารถฆ่าข้าได้และเต็มใจที่จะฆ่าข้า แน่นอนว่าข้าจะต้องอยู่ต่อ”

น้ำเสียงของเขามีคำใบ้ซ่อนอยู่

เขาสามารถคืนชีพได้เพราะเขาได้รับส่วนหนึ่งของต้นกำเนิดราชาผีดิบและถูกเปลี่ยนเป็นร่างของราชาผีดิบ

แต่ท้ายที่สุดแล้วเขาคือเซียวอวี้ซึ่งเป็น1 3 นายพลแห่งเทพเจ้าอันดับ 1 ของคฤหาสน์องค์ชาย ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นผู้ใช้พลังวิญญาณระดับเพชรที่ทรงพลัง เขามีความทะเยอทะยานในการตีดาบและมีดให้มีชื่อเสียงระดับโลกด้วยค้อนคู่

ชายที่แข็งแกร่งและไม่ยอมใครเช่นนี้ได้กลายเป็นผีดิบที่เย็นชา ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ยากมากที่จะยอมรับ

เขาอยากจะเศร้าและเสียใจ แต่เขาพบว่าเขาไม่มีอารมณ์เช่นนี้เลย

เขาต้องต่อสู้เพื่อองค์จักรพรรดิ

มันกลายเป็นภารกิจเดียวในชีวิตของเขา

เขาไม่สามารถฝ่าฝืนคำสั่งของหลี่ซวนซงได้ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถริเริ่มที่จะแสวงหาความตายได้

แต่ตอนนี้เขาต้องมายืนต่อหน้าลั่วอู๋เพื่อปกป้ององค์จักรพรรดิในพระราชวัง ดังนั้นเขาจะเต็มใจที่จะหนีไปได้อย่างไร

ลั่วอู๋มองไปที่เซียวอวี้

เขาเข้าใจทุกอย่างโดยไม่มีเหตุผล

บางครั้งมันก็ไม่ใช่เรื่องดีที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป

ลั่วอู๋นึกถึงหุบเขาแห่งความตายที่แปลกประหลาดซึ่งพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำลายคำสาป ไม่เพียงแต่มีชีวิตอยู่ แต่ยังต้องตายด้วย

“ถ้าอย่างนั้นก็จงพักผ่อนอย่างสงบเถอะ” ลั่วอู๋ถือดาบและดาบไร้ที่สิ้นสุดได้ล้อมรอบและเบ่งบาน

เจตจำนงของดาบทำให้เกิดเป็นพลังที่รุนแรงและฟาดฟันแก่นวิญญาณ

ศักยภาพของราชาผีดิบที่น่ากลัวได้ถูกพลังความโกลาหลของสวรรค์และโลกปราบปรามด้วยพลังเช่นเดียวกับดวงอาทิตย์ที่กำลังจะตกดิน

—————————–