ไหปีศาจ - บทที่ 810 หน่วยหมาป่าจันทราเงิน
บทที่ 810 หน่วยหมาป่าจันทราเงิน
บทที่ 810
หน่วยหมาป่าจันทราเงิน
อาณาจักรภูเขาแห้งแล้งไม่มีการเปลี่ยนแปลงมากนัก
ยังคงเป็นพื้นที่ป่าบริสุทธิ์ขนาดใหญ่และมีบรรยากาศแห่งความป่าเถื่อน กลิ่นของสัตว์ดุร้ายอบอวลอยู่ทุกหนทุกแห่ง
ชนเผ่าเล็ก ๆ ที่กระจัดกระจายบางส่วนซ่อนตัวอยู่ในป่า พยายามเอาชีวิตรอดในแบบของตัวเอง
อย่างไรก็ตามทัศนคติของชนเผ่าเหล่านี้ที่มีต่อพวกลั่วอู๋นั้นแย่มาก เมื่อพวกเขาพบพวกลั่วอู๋พวกเขาก็ยกอาวุธขึ้นทันทีและมีท่าทางที่เป็นศัตรู
ลั่วอู๋งงงวย “เกิดอะไรขึ้น? มันไม่ได้เป็นอย่างนี้เมื่อข้ามาครั้งที่แล้ว”
“เจ้าไม่รู้รึ?” เจียโรวไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากอธิบายว่า “ในระหว่างที่เจ้าไม่อยู่มีความขัดแย้งระหว่างหน่วยสยบมังกรและอาณาจักรภูเขาแห้งแล้ง ดูเหมือนว่าจะมีบางคนอยู่เบื้องหลังซึ่งทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองประเทศตึงเครียดมากและเกือบจะเป็นสงครามครั้งใหญ่”
ลั่วอู๋เข้าใจทันที
ไม่น่าแปลกใจที่คนในอาณาจักรภูเขาแห้งแล้งเหล่านี้ทั้งกลัวและโกรธเมื่อพวกเขามาถึง
“รีบไปกันเถอะ” ลั่วอู๋กระซิบ
ดังนั้นพวกเขาจึงรีบผ่านป่าทึบในอาณาจักรภูเขาแห้งแล้งอย่างรวดเร็ว
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มา แต่อาณาจักรภูเขาแห้งแล้งนั้นใหญ่เกินไป ลั่วอู๋หาตำแหน่งของเผ่าเทียนหวู่เป็นเวลานาน
ระหว่างทางพวกเขาได้พบกับสัตว์ประหลาดที่ดุร้ายมากมาย แต่หากพวกเขาไม่ได้ไปยั่วโมโหสัตว์วิญญาณระดับเพชรเข้าพวกลั่วอู๋ก็ไม่ได้ให้ความสนใจกับพวกมัน
หลังจากผ่านไปประมาณห้าวันในที่สุดพวกเขาก็มาถึงเผ่าเทียนหวู่
“มันควรจะมาอยู่ตรงหน้าข้าสิ ข้าได้ยินมาว่าไอ้คนเถื่อนนั่นได้กลายเป็นหัวหน้าเผ่าแล้ว เขากำลังไปได้สวยเลยนี่” ฉูจงฉวน กล่าวด้วยรอยยิ้ม
ลั่วอู๋ยังกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ไปหาอาหารอร่อย ๆ ใส่ปากเถอะ”
ห้าวันมานี้พวกเขายังคงเหนื่อยเล็กน้อย
“โฮก!”
ในเวลานี้เสียงร้องโหยหวนของหมาป่าหลายตัวดังมา
ลั่วอู๋รู้สึกได้ถึงอันตรายและกระซิบว่า “เตรียมตัวต่อสู้ มันทรงพลังยิ่งกว่าสัตว์ร้ายที่เราเคยพบเจอในห้าวันนี้เสียอีก”
ทุกคนพร้อมที่จะต่อสู้
ในป่าทึบมีเงาสีขาวสิบสามตัว
มันคือเงาหมาป่าทั้งสิบสามตัว พวกมันมีขนาดใหญ่ สีขาวเงินและดุร้าย ดวงตาสีเขียวของพวกมันเต็มไปด้วยแสงที่น่ากลัว
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือบนหลังหมาป่าเหล่านี้ยังมีนักรบสายตาแหลมพวกเขาดุร้ายและทรงพลัง กล้าหาญและต่อสู้เก่งราวกับว่าเป็นทหารชั้นยอดที่สุดในป่า
คนและหมาป่าดูเหมือนจะรวมกันเป็นหนึ่งเดียว รุกและรับอย่างกลมกลืนซึ่งสามารถสร้างพลังอันเหลือเชื่อได้ ดูเหมือนจะมีการเชื่อมต่อที่ลึกลับระหว่างทหารหมาป่าทั้งสิบสาม พวกเขาเชื่อมโยงจิตใจ ประจำอยู่ในแต่ละมุมอย่างแม่นยำและต่อสู้ร่วมกัน พวกเขามีความสมบูรณ์แบบ
เห็นได้ชัดว่าพลังไม่ได้แข็งแกร่งและลมปราณของทหารหมาป่าทุกนายเป็นเพียงยอดระดับทอง แต่มันทำให้ผู้คนมองเห็นว่าเป็นเช่นนั้นได้ยากมาก
“คนราชวงศ์มังกรเร้นกาย!” ทหารหมาป่าคำราม
ลมปราณของทหารและหมาป่าทั้งสิบสามเริ่มเย็นลงพร้อมกันราวกับเข้าสู่สภาวะต่อสู้
พวกลั่วอู๋มองหน้ากันแล้วอุทานเป็นเสียงเดียวกัน “หน่วยหมาป่าจันทราเงิน!”
ใช่แล้ว
เห็นได้ชัดว่านี่คือหน่วยหมาป่าจันทราเงินที่ได้รับการ ยกย่องอย่างสูงจากหยู่เฮา
ไม่คิดเลยว่าเผ่าเทียนหวู่จะประสบความสำเร็จ
พวกเขาสร้างตำนานหน่วยหมาป่าจันทราเงินขึ้นมาใหม่
ไม่น่าแปลกใจเลยที่มันสร้างความกดดันให้กับผู้คน
ลั่วอู๋พูดด้วยรอยยิ้มว่า “อย่าตื่นตระหนกไป เราไม่ใช่ผู้บุกรุกเราเป็นเพื่อนกับหยู่เฮา พวกเรามาที่นี่เพื่อมาหาหยู่เฮา”
หน่วยหมาป่าจันทราเงินทั้งสิบสามสะดุ้งเฮือก “เพื่อนของหัวหน้าเผ่ารึ?”
ก่อนอื่นพวกเขาตรวจสอบพวกลั่วอู๋และสบตากันเล็กน้อย หนึ่งในนั้นกล่าวอย่างครุ่นคิดว่า “หัวหน้าเผ่ามีเพื่อนหลายคนในราชวงศ์มังกรเร้นกาย ว่ากันว่าสาเหตุที่เผ่าเทียนหวู่ของเราได้หมาป่าจันทราเงินมาก็เพราะความช่วยเหลือจาก เพื่อน ๆ เหล่านี้”
อีกคนพูดว่า “พวกเจ้ารอก่อน”
จากนั้นเขาก็ขี่หมาป่าเข้าไปในป่า
ในไม่ช้าเขาก็ดูเหมือนจะยืนยันตัวตนของพวกลั่วอู๋ได้แล้ว จึงกลับมาอีกครั้งอย่างรวดเร็วแล้วบอกว่า “ดูเหมือนจะเป็นพวกเขา”
ชาวเผ่าเทียนหวู่หลายคนจำรูปลักษณ์ของลั่วอู๋ได้
หน่วยหมาป่าจันทราเงินทั้งสิบสามคนต่างลดแรงกดดัน และทันใดนั้นก็เริ่มมีความกระตือรือร้นจากดาบของพวกเขา “นี่คือเพื่อนของหัวหน้าสินะ โปรดเข้ามาเลย”
พวกเขาเปิดทางให้พวกลั่วอู๋ทันที
ระหว่างทางลั่วอู๋ก็พบว่ามีหน่วยหมาป่าจันทราเงินอย่างน้อย 500 นายอยู่ในป่าทึบ เห็นได้ชัดว่าหน่วยหมาป่าจันทราเงินได้ก่อตัวขึ้นจริง ๆ
หมาป่าจันทราเงินห้าร้อยตัวได้สร้างความกดดันให้กับลั่วอู๋เป็นอย่างมาก ถ้าเขาถูกขับไล่เขาอาจมีปัญหาใหญ่
“อย่างที่คาดไว้ พวกเขาเป็นทหารขี่หมาป่าที่แข็งแกร่งที่สุดในตำนาน” ลั่วอู๋เต็มไปด้วยความประทับใจ
ในไม่ช้าพวกเขาก็ได้รับการต้อนรับจากเผ่าเทียนหวู่
ที่ประตูเมืองอันงดงามนั้นมีรูปสลักขนาดใหญ่ซึ่งมีความสูงและงดงาม ซึ่งสูงถึงร้อยเมตร เป็นรูปร่างผู้ชายที่สูงใหญ่และถือขวานสองด้ามราวกับปีศาจ เขาเต็มไปด้วยศักดิ์ศรีและความแน่วแน่ที่จะปกป้องด้านหน้าของเผ่าเทียนหวู่
ลั่วอู๋ของมองดูรูปสลักด้วยความเคารพ
เขาไม่คิดมาก่อนว่าเผ่าเทียนหวู่จะสลักท่านหม่าเฉินเป็นรูปปั้น เมื่อชนเผ่าเข้าและออกทุกคนจะแสดงความเคารพต่อชายคนนั้นด้วยความเคารพ
เพราะมันเป็นของพวกเขา สัญลักษณ์ที่แท้จริง พระเจ้าที่แท้จริง!
หลังจากท่านหม่าเฉินจากไป ทุกเผ่าก็ใช้วิธีต่าง ๆ เพื่อแสดงความเคารพและบูชา
พวกฉูจงฉวนได้รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นจากปากของลั่วอู๋ ตอนนี้พวกเขาอดไม่ได้ที่จะสักการะรูปปั้นท่านหม่าเฉิน
ชาวเผ่าเทียนหวู่เหล่านั้นพอใจกับภาพนี้และพวกเขาพอใจกับลั่วอู๋มาก
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ลั่วอู๋เจ้ามาแล้ว ข้ารู้ว่าเจ้าจะกลับมา”
เสียงหัวเราะดังมาแต่ไกล
ไม่ต้องคิดก็รู้เลยมันคือเสียงหยู่เฮา
หัวหน้าเผ่าผู้เป็นที่เคารพ
หยู่เฮาโบกมือแสดงความยินดีต้อนรับ
ลั่วอู๋ก็หัวเราะ “ไม่ได้เจอกันนานเลย”
ทั้งสองคนกอดกันดูเหมือนว่าหยู่เฮาจะสูงมากขึ้น แข็งแกร่งและรุนแรงราวกับปีศาจ
ลั่วอู๋เตี้ยกว่าเขามาก
เราต้องยอมรับว่าเป็นเพราะสายเลือด ผู้คนในอาณาจักรภูเขาแห้งแล้งนั้นมีขนาดตัวใหญ่กว่ามากและมีข้อได้เปรียบที่ไม่เหมือนใครในด้านความแข็งแกร่งทางกายภาพ
และหยู่เฮาเป็นคนที่เก่งที่สุดในบรรดาผู้คนในอาณาจักรภูเขาแห้งแล้งและมีความสูงมากกว่าปกติ
ฉูจงฉวนบ่น “เจ้าคนเถื่อนไปทำอะไรถึงตัวโตขนาดนี้ น่ากลั๊วน่ากลัว”
หยู่เฮาเหลือบมองไปที่ฉูจงฉวน “เจ้าเด็กลามก ไม่ได้เจอกันตั้งนานหน้ายังคมเจ้าเล่ห์อยู่อีกรึ?”
“เจ้ากำลังพูดถึงอะไร! เจ้าคนเลว”
“เฮ้ เฮ้ ข้าได้ยินมาว่าเจ้าก่อความวุ่นวายครั้งใหญ่ในพระราชวังจักรวรรดิและต่อสู้กับจักรพรรดิวิญญาณสินะ? บังเอิญว่าความแข็งแกร่งของข้าเพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ มาฝึกกันเถอะ”
“ข้าเกรงว่าจะยั้งมือไม่ฆ่าเจ้าไม่ได้”
“ถ้าเจ้าทำผมข้าร่วงได้ เจ้าก็ชนะ!”
เมื่อเห็นทั้งสองคนเริ่มทะเลาะกันอีกครั้ง ลั่วอู๋ก็ลังเลที่จะทำหน้าที่เป็นคนห้ามมวยอีกครั้ง ราวกับว่าการที่พวกเขาจะทะเลาะทุกครั้งที่เจอหน้ากันมันกลายเป็นธรรมเนียมไปแล้ว
สำหรับฉากนี้เราแค่รู้สึกตลกและช่วยไม่ได้
หยู่เฮาและฉู จงฉวน อาจเกิดมาพร้อมกับนิสัยแบบนี้
ลั่วอู๋พูดด้วยอารมณ์ “ข้าเห็นหน่วยหมาป่าจันทราเงินของเผ่าเจ้าแล้ว ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะประสบความสำเร็จจริง ๆ ยินดีด้วย”
“ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการฝึกฝนพวกเขาส่วนใหญ่เป็นเพราะปู่ ๆ เหล่านั้นใช้ความพยายามมากเกินไป” หยู่เฮายิ้ม
เขายังพอใจมากกับหน่วยหมาป่าจันทราเงิน
ปู่ ๆ ที่ว่าแน่นอนว่าคือจักรพรรดิวิญญาณที่ทรงพลังในเผ่าเทียนหวู่
“ฝึกมาเยอะขนาดไหน?” ลั่วอู๋ถามอย่างสงสัย
หยูเฮายิ้มอย่างมีเลศนัยและชูสามนิ้ว
“สามพัน? เยี่ยมเลย”
หยู่เฮาหัวเราะ “3,000 มันจะไปพออะไรเล่า? หมาป่าจันทราเงิน 30,000 ถูกฝึกจนสำเร็จและกลายเป็นหน่วยหมาป่าจันทราเงินแล้ว”
ลั่วอู๋ตกใจมาก
เยอะสุด ๆ!
——————————————————-