ไหปีศาจ - บทที่ 814 ความนับถือ
บทที่ 814 ความนับถือ
บทที่ 814
ความนับถือ
นี่คือสาเหตุที่ฉูจงฉวนตื่นเต้นมาก
ความแข็งแกร่งของราชาแห่งน้ำพัฒนาแล้ว แต่ไม่มีวี่แววของการกลายร่าง
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเขามองหาวิธีคฤหาสน์สุตราโดยหวังว่าจะหาทางช่วยราชาแห่งน้ำเปลี่ยนแปลงรูปร่างของเขา น่าเสียดายที่ไม่มีเบาะแสอะไรเลย
ใครจะคิดว่าจะได้เจอวิธีในอาณาจักรภูเขาแห้งแล้ง
เขาจะไม่ตื่นเต้นได้อย่างไร
หลินยูหลันรู้เรื่องนี้ดังนั้นนางจึงไม่คัดค้าน นางแค่ไม่พอใจกับท่าที “หย่อนยาน” ของฉูจงฉวนเท่านั้นเอง
ลั่วอู๋รู้ดีว่าฉูจงฉวนหลงใหลในเรื่องนี้
เนื่องจากลั่วอู๋หายตัวไปฉูจงฉวนจึงโกรธและกังวล และกระตือรือร้นที่จะแข็งแกร่งขึ้นดังนั้นเขาจึงไม่ลังเลที่จะทำสัญญากับราชาแห่งน้ำ
ลั่วอู๋ยังคงรู้สึกผิดกับเรื่องนี้
แม้ว่าราชาแห่งน้ำจะเข้ากับเขาได้ดี แต่เขาก็ไม่พอใจกับรูปร่างของมัน
ยังไงการตามหาน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่ใช่เรื่องเร่งด่วน ไม่มีปัญหาที่จะจัดการเรื่องของฉูจงฉวนก่อน
หลังจากได้ยินเรื่องนี้หยู่เฮาก็มองไปที่ฉูจงฉวนอย่างดูถูก แต่เขาก็ยังยอมไปคุยกับคนในเผ่าหมิงชุยให้
อย่างไรก็ตามพลังอักขระก็ถือได้ว่ามีอำนาจสูงสุดในอาณาจักรภูเขาแห้งแล้ง
ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะใดก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ดูถูกและเหยียบย่ำอักขระของเผ่าอื่น ไม่เช่นนั้นจะถูกขับไล่โดยทุกคน
แม้แต่หยู่เฮาก็ไม่สามารถบังคับให้คนอื่นใช้พลังอักขระได้
แต่ใครจะรู้ว่าพอหยู่เฮาเล่าให้คนในเผ่าหมิงชุยฟัง พวกเขาตื่นเต้นมากและตอบตกลงทันที
“แปลก” หยู่เฮาสับสน
พลังของอักขระไม่สามารถใช้ ตามอำเภอใจได้
มันสามารถใช้ได้เฉพาะเมื่อได้รับความเห็นชอบจากชนเผ่าอื่น ๆ และพลังของอักขระไม่ได้ไร้ที่สิ้นสุด หลังจากใช้หมดแล้วก็จะไม่มีอักขระอีกต่อไป
ดังนั้นเผ่าใหญ่จึงให้ความสำคัญกับพลังของอักขระมาก
“มีอะไร? พวกเขาปฏิเสธรึ?” ลั่วอู๋ถาม
หยู่เฮาเกาหัวของเขา “พวกเขาไม่เพียงแต่เห็นด้วย แต่ยังเร่งให้เราเริ่มทำทันทีด้วย”
ถึงจะแปลก แต่มันก็ดี
ฉูจงฉวนมีความสุขมากเมื่อเขารู้เรื่องนี้
ในไม่ช้าพิธีก็เริ่มขึ้นและผู้คนเกือบทั้งหมดของเผ่าหมิงชุยก็ออกมา ไม่ว่าผู้หญิงที่อ่อนแอหรือเด็กซนก็มีสีหน้าที่เคร่งเครียดอย่างมากบนใบหน้าทุกคนในขณะนี้
พวกเขาสวดมนต์ราวกับว่าพวกเขากำลังสรรเสริญชื่อบรรพบุรุษและอักขระ
ภาพนี้ดูเคร่งขรึม
หยู่เฮาถอยออกช้า ๆ ใบหน้าของเขาแสดงความเคารพบน สิ่งที่เขาเคารพไม่ใช่คนของเผ่าหมิงชุยแต่เป็นอักขระของพวกเขา
ผู้นำพิธีคือหัวหน้าเผ่าหมิงชุย เขาดูเคร่งขรึมมาก สวมมงกุฎหินครามและเสื้อคลุมสีฟ้าใส
“โปรดเรียกสัตว์วิญญาณของท่านออกมา” เขามองไปที่ ฉูจงฉวนด้วยความเคารพอย่างสูง
แม้ว่าฉูจงฉวนจะสับสนกับท่าทีของอีกฝ่าย แต่เขาก็ยังเรียกราชาแห่งน้ำออกมา
ด้วยการพัฒนามิติวิญญาณ ขนาดร่างกายของราชาแห่งน้ำจึงใหญ่ขึ้นมาก ตอนนี้เขามีขนาดเกือบเท่ากับกวางโตเต็มวัย
ขนของมันนุ่มและใสปกคลุมด้วยเกล็ดหิมะละเอียดราวกับสิ่งมีชีวิตศักดิ์สิทธิ์ที่ออกมาจากน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ หนวดมังกรเรียวพลิ้วไหวไปกับสายลมและเขาสีหิมะเหมือนเริ่มแสดงพลังของความเป็นราชา
ราชาแห่งน้ำเงยหน้าขึ้นและลมปราณของมันนั้นทรงพลังและสวยงาม
ฮามอนตื่นเต้นอย่างเก็บอาการไม่ได้และถึงกับหลั่งน้ำตา แล้วก็คุกเข่าลงและตะโกนว่า “ยินดีต้อนรับราชาแห่งน้ำสู่โลก”
จากนั้นคนเกือบพันคนก็คุกเข่าข้างหลังเขา
“ยินดีต้อนรับราชาแห่งน้ำ”
“ยินดีต้อนรับราชาแห่งน้ำ”
เขาดูบูชามันมาก
ฉูจงฉวนสับสนไปหมด นี่มันเกิดอะไรขึ้น
ทุกคนต่างมองมาที่หยู่เฮาหวังว่าเขาจะสามารถให้คำตอบได้ ลั่วอู๋ลังเลอยู่ครู่หนึ่งและถามว่า “นี่คือประเพณีของอาณาจักรภูเขาแห้งแล้งรึเปล่า”
“ไม่รู้สิ” หยู่เฮาก็สับสนเช่นกัน “ข้าไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน”
คนอาณาจักรภูเขาแห้งแล้งเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องของอารมณ์รุนแรง แต่พวกเขาถึงกับคุกเข่าลงต่อหน้าสัตว์วิญญาณ
แม้ว่าน้ำจะเป็นอักขระของเผ่าหมิงชุย แต่ก็ไม่น่าเคารพสัตว์วิญญาณน้ำด้วยนี่? พวกเขาไม่ได้ทำอย่างนั้นตอนที่พวกเขาฝึกกองทัพสัตว์วิญญาณน้ำ
อาจเป็นเพราะราชาแห่งน้ำเป็นสัตว์วิญญาณธาตุน้ำระดับสูง
นั่นคือทั้งหมดที่เขาคิดออก
เมื่อเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ราชาแห่งน้ำดูสงบมากราวกับว่าเขาควรจะมีความสุขกับการต้อนรับแบบนี้ คนของเผ่า หมิงชุยทำให้เขารู้สึกใกล้ชิด
“วู้! ~”
ทันใดนั้นราชาแห่งน้ำก็เปล่งแสง
มีคลื่นน้ำที่ร่างกายของพวกเขา ผู้คนของเผ่าหมิงชุยดูเหมือนจะได้รับของพรและมีความสุขกับมัน
เมื่อลั่วอู๋คิดว่าพวกเขากำลังตกตะลึง เขาก็ต้องประหลาดใจที่พบว่ามีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างเกิดขึ้นกับคนในเผ่าหมิงชุย
คนชราเหล่านั้นราวกับว่าพวกเขาได้รับความชุ่มชื้นทั่วร่าง ริ้วรอยบนใบหน้าของพวกเขาก็ลดลงอย่างรวดเร็ว เด็กเหล่านั้นมีเปี่ยมไปด้วยพลังวิญญาณ
โดยเฉพาะนักรบในเผ่า ลมปราณของพวกเขานั้นดูเหมือนจะดีขึ้นมากอย่างอธิบายไม่ได้
รอยสักของหัวหน้าเผ่าซึ่งไม่ได้ถูกทำลายมาเป็นเวลานาน ตอนนี้มีเริ่มคลายออกและสีหน้าของเขาก็ดูเคร่งเครียดมากขึ้นเรื่อย ๆ
ลั่วอู๋ประหลาดใจ “ราชาแห่งน้ำก็มีความสามารถแบบนี้อยู่ด้วยรึ?”
“ไม่รู้สิ” ใบหน้าของฉูจงฉวนว่างเปล่า “ข้าไม่รู้สึกอะไรเลยได้อย่างไร?”
ทุกคนก็รู้สึกเช่นนั้น
ใช่แล้ว คลื่นน้ำนี้ไม่มีประโยชน์สำหรับพวกเขาเลย แต่มันกลับมีผลวิเศษต่อผู้คนในเผ่าหมิงชุย
ทันใดนั้นลั่วอู๋ก็คิดถึงนกโง่
มันให้พรกับกลุ่มนกวิญญาณถึงสองครั้ง ทำให้ทั้งกลุ่มนกวิญญาณเกิดการเปลี่ยนแปลง
พลังเวทย์ประเภทพรนี้ต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานใหญ่นั่นคือผู้รับพรต้องขึ้นตรงกับผู้ให้อย่างหมดใจ
ในเวลานี้ในที่สุดฮามอนก็กล่าวว่า “ราชาแห่งน้ำคือสำแดงเจตจำนงแห่งน้ำดังนั้นสำหรับเราแล้วมันคืออักขระของเรา”
ดูเหมือนคนจะเข้าใจ
ราชาแห่งน้ำเป็นภูต
มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่เกิดในน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ซึ่งแตกต่างจากสัตว์น้ำอื่น ๆ โดยสิ้นเชิง ราชาแห่งน้ำสามารถถือได้ว่าเป็นเจตจำนงของน้ำในโลกได้ระดับหนึ่ง
ไม่น่าแปลกใจที่ชาวเผ่าหมิงชุยตื่นเต้นมากเมื่อได้ยินสิ่งนี้
พวกเขาไม่ได้คุกเข่าเพื่อบูชาราชาแห่งน้ำ แต่คุกเข่าเพื่อบูชาอักขระของพวกเขา
ลั่วอู๋อดไม่ได้ที่จะคิดถึงเผ่าเทพผืนดิน บางคนคาดเดาว่าผู้คนในเผ่าเทพผืนดินได้รับการปกป้องจากเทพแห่งดิน ดังนั้นพวกเขาจึงใกล้ชิดกับธรรมชาติของดินมาก
อาจจะมีความลับที่คล้ายกันอยู่เบื้องหลังทั้งสองเผ่านี้
“นอกจากเผ่าเทพผืนดินและเผ่าหมิงชุยแล้วยังมีเผ่าอื่นที่เกี่ยวข้องกับธาตุทั้งห้าในอาณาจักรภูเขาแห้งแล้งอีกหรือไม่?” ลั่วอู๋ถามด้วยเสียงต่ำ
หยู่เฮาคิดว่า “มีชนเผ่าเฉินมูอีกเผ่าหนึ่งและไม่มีเผ่าอื่นแล้ว อาจจะเคยมี แต่ตอนนี้มันล่มสลายไปแล้ว”
ลั่วอู๋ถอนหายใจ
ใช่มันผ่านมาหลายพันปี
มีการล่มสลายและการเกิดของชนเผ่านับไม่ถ้วน ใครจะบอกได้
เผ่าหมิงชุยก็ไม่ต่างกัน บางทีในอีกไม่กี่ร้อยปีมันจะล่มสลายไปหรือถูกเผ่าอื่นยึดครอง
ฉูจงฉวนกังวลเล็กน้อย “เราพร้อมที่จะเริ่มกันหรือยัง?”
——————————————————-