ไหปีศาจ - บทที่ 827 ติดต่อกับแดนสวรรค์

บทที่ 827 ติดต่อกับแดนสวรรค์

บทที่ 827

ติดต่อกับแดนสวรรค์

เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังของรูปสลักของเผ่าหมิงชุย ทุกคนในเผ่าก็ได้แสดงความตื่นเต้นจนเกือบลืมไปว่าตอนนี้พวกเขาเป็นเชลยอยู่

ท้ายที่สุดแล้ว การติดต่อกับเทพเจ้าได้อีกครั้งนั้นก็เป็นความหลงใหลในห้วงของจิตใจของพวกเขาที่ตกทอดมาจากรุ่นสู่รุ่น

แต่ในไม่ช้า พวกเขาก็เริ่มตอบสนองบางอย่าง

ใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปจนน่าเกลียด

มันเป็นเรื่องที่น่าละอายใจอย่างยิ่งสำหรับพวกเขา ที่จะขอความช่วยเหลือจากคนร้ายที่เข้ามาสังหารคนของเขา หรือแม้กระทั่งการตามหาน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ด้วยเหตุผลที่ว่าจะสามารถติดต่อกับเทพเจ้าได้อีกครั้ง

แต่เพื่อตอบสนองต่อความปรารถนาของบรรพบุรุษ เหมือนว่านี้จะเป็นวิธีเดียวเท่านั้น

การแสดงการยอมรับเริ่มปรากฏขึ้นผ่านใบหน้าของพวกเขา

ลั่วอู๋มองไปที่พวกเขาด้วยความรู้สึกเศร้า

ข้าไม่สามารถอธิบายความเศร้าโศกนี้ได้

“เผ่าเจตจำนงแห่งน้ำยังอยู่งั้นเหรอ? ยังไม่ตายใช่ไหม” มู่ ถาม

ลั่วอู๋พยักหน้าตอบ “ใช่แล้ว”

เห็นได้ชัดเลยว่า มันไม่จำเป็นจะต้องหลอกลวงอะไรเลย

“เจ้าบอกกับพวกเรามาได้ไหมว่าเผ่าเจตจำนงแห่งน้ำอยู่ที่ไหน เราจะได้ช่วยหาน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ให้กับเจ้า” มู่ อดใจพูดไม่ไหว

ลั่วอู๋คิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะตกลงเงื่อนไขกัน

ความจริงแล้ว ลั่วอู๋ต้องการปฏิเสธ มันต้องมีเหตุผลว่าทำไมท่านหม่าเฉินถึงต้องใช้เวลามากในการแยกชนเผ่าออกเป็น 8 เผ่า

แต่ว่าตอนนี้ ลั่วอู๋ต้องการเพียงน้ำพุศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น

แม้ว่ามันจะมีปัญหาอะไรอื่นตามมา เราต้องได้น้ำพุศักดิ์สิทธิ์

ความเกลียดชังในตอนแรกของทั้ง 2 ฝ่ายไป ตอนนี้พวกเขาได้หันกลับมาสร้างความสัมพันธ์ในการร่วมมือกัน

แน่นอนว่าลั่วอู๋นั้นไม่ได้โง่ เขาได้เลือกผู้นำของเผ่าทั้ง 7 คนออกมาเพื่อคลายพลังให้พวกเขาใช้พลังวิญญาณได้ ถึงแม้ว่าพวกเขาคิดจะต่อต้าน แต่พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้

“รีบเริ่มได้แล้ว” ลั่วอู๋กระตุ้น

แม้ว่าผู้นำของชนเผ่าเหล่านี้จะดูไม่เต็มใจมากนัก แม้แต่จะมองไปที่ดวงตาของลั่วอู๋พวกเขาก็มองด้วยความไม่พอใจ แต่พวกเขาก็ยังคงตื่นตระหนก

ลั่วอู๋ถามว่า “แดนสวรรค์นั้นเป็นอย่างไร?”

มู่ ผู้นำของเผ่าเจตจำนงแห่งไม่ได้แสดงความร่วมมือมากที่สุด ซึ่งลั่วอู๋ได้ปล่อยเขาออกมา แต่ตอนที่เขาได้ยินคำถามของลั่วอู๋ เขาก็ได้แต่ส่ายหัวด้วยความสับสน “ข้าไม่รู้”

“เจ้าไม่รู้งั้นเหรอ?”

“เราไม่ได้ติดต่อกับเทพเจ้ามามากกว่าพันปีแล้ว”

“บรรพบุรุษของเราทำได้เพียงแค่ส่งต่อข่าวสารมาเท่านั้น”

“นั่นแหละปัญหา” มู่ ยื่นมือออกมา “บรรพบุรุษของเราได้บอกมาเพียงว่าการติดต่อกับเทพเจ้านั้นเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างมาก การติดต่อกับเทพเจ้านั่นคือการติดต่อกับแดนสวรรค์ แต่มันก็ไม่ใช่ทั้งหมด เพราะพวกเขาก็ไม่ได้บอกว่าการติดต่อกับแดนสวรรค์นั้นต้องทำอย่างไร”

ลั่วอู๋รู้สึกสงสัย

ความไม่เข้าใจของเขานั้น ก็คิดความไม่เข้าใจของชนเผ่าเหล่านี้ทั้งหมด

ทำไมถึงไม่บอกรายละเอียดที่สำคัญให้กับรุ่นลูกรุ่นหลานฟังกัน

มันอาจจะเป็นเพราะท่านหม่าเฉินก็ได้

ไม่มีทางรู้ได้เลย

เมื่อพวกเขาได้มาถึงแม่น้ำแห้งแล้ง ผู้นำของเผ่าทั้ง 7 คนพร้อมกับนำรูปสลักมายืนอยู่รอบข้างของราชาแห่งน้ำ

จากนั้นทั้ง 7 คนก็เริ่มสวดภาวนา และพลังวิญญาณที่มองไม่เห็นก็ได้ไหลออกมาจากชนเผ่าของพวกเขา

ที่ต้นแม่น้ำ พลังวิญญาณลึกลับทั้ง 7 ได้หลอมรวมจนควบแน่นกัน

นี่เป็นสิ่งที่คล้ายกับสิ่งที่ข้าได้รู้สึกเมื่อตอนอยู่ที่เผ่า หมิงชุย

ลั่วอู๋ใช้งานทักษะนัยน์ตาปีศาจของเขา จากนั้นก็มีเงาอันเรือนรางทั้ง 7 ก็ปรากฏขึ้นที่ก้นแม่น้ำ ซึ่งมันทำให้ทุกคนรู้สึกไม่สบายใจ

จากนั้นราชาแห่งน้ำก็เริ่มบ่นพึมพำและก้าวไปข้างหน้าโดยไม่ตั้งใจ พลังของรูปสลักในร่างกายของมันดูเหมือนว่ามันกำลังถูกดึงดูดโดยบางสิ่งบางอย่าง จากนั้นมันก็ได้ลอยขึ้นไปโดยไม่สามารถควบคุมตัวเองได้

หลังจากที่ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า พลังของรูปสลักทั้งหมดก็หลอมรวมกันจนกลายเป็นเงาขนาดใหญ่ แต่มันเรือนรางมาก

แต่นั่นมันก็มากพอแล้ว

รูปสลักทั้ง 8 ได้รวมเข้าด้วยกัน

ในพริบตานั้น พลังงานที่ไม่สามารถอธิบายได้ถูกปลดปล่อยออกมา

ดูเหมือนว่ามันกำลังดูดเงาทั้ง 8 เข้าไปด้านในจนรวมเข้าด้วยกัน จากนั้น ลูกปัดลึกลับก็ได้ปรากฏขึ้นบนกลางอากาศ

ลูกปัดนั้นไม่มีใครรู้ถึงสีของมัน เพราะมันคล้ายกับหลุมดำที่คอยกลืนกินแสงสว่างรอบข้างทั้งหมด แม้ว่าลั่วอู๋จะใช้ทักษะนัยน์ตาปีศาจ แต่เขาก็ยังมองเห็นแค่เพียงความมืดเท่านั้น

พลังที่แข็งแกร่งได้ถูกปลดปล่อยออกมา

ลูกปัดค่อย ๆ ลอยลงมา จากนั้น มันก็ตกลงบนแท่นสูงสุดของผืนน้ำ

ในชั่วพริบตา ก็มีแสงสว่างสาดส่องออกมา

แสงทุกสีที่มีอยู่บนโลกได้ปรากฏขึ้น มันเต็มไปด้วยความงดงามและแวววาวดั่งแสงสว่างจากความฝัน ขณะนั้น ห้วงมิติก็เริ่มมีความผิดแปลกไป

จากนั้น น้ำพุศักดิ์สิทธิ์ก็ได้พุ่งขึ้นมาจากผืนน้ำที่แห้งแล้งนั้น

ลั่วอู๋ดีใจอย่างมาก “น้ำพุศักดิ์สิทธิ์!”

เขาต้องการที่จะเก็บน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ แต่เขาถูกพลังที่ทรงพลังบางอย่างขัดขวางเขา จนทำให้เขาไม่สามารถเข้าใกล้มันได้

“นั่นมันอะไรกัน!” ลั่วอู๋รู้สึกประหลาดใจ

มู่ อธิบายว่า “ตอนนี้เรากำลังติดต่อกับแดนสวรรค์ ทุกสิ่งที่อยู่ภายนอกจะไม่สามารถเข้าไปข้างในได้”

ลั่วอู๋ทำได้แค่รอ

บางทีที่จุดสิ้นสุดของแดนสวรรค์ เราอาจจะได้รับน้ำพุศักดิ์สิทธิ์จากที่นั่นก็ได้

เช่นเดียวกับทุกคนที่กำลังรออยู่ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้นต่อไป องค์หญิงเจียโรวหัวใจของนางก็ได้สั่นไหว ราวกับว่ามันกำลังกระโดดออกมาข้างนอก

นางรู้สึกไม่ค่อยสบายใจจึงถอยหลังกลับไปยืนอยู่ข้างหลังผู้คน นางใช้มือกดไปที่หน้าอกก่อนที่จะสูดหายใจเข้าลึก

“มันไม่น่าจะเป็นไปได้?”

องค์หญิงเจียโรวไม่รู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น

นางรู้สึกว่ากำลังจะมีอะไรบางอย่างผิดปกติที่ส่งผลกับตัวเอง

ดังนั้น หัวใจของนางจึงเริ่มสั่นไหวด้วยความน่าหวาดกลัว นั่นเป็นสัญชาตญาณอย่างหนึ่งที่มนุษย์เรามักจะหลีกเลี่ยงจากอันตรายเสมอ

ต้องออกไปจากที่นี่

ขณะที่นางกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ม่านน้ำของน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ได้ปรากฏขึ้นบนแท่น ม่านน้ำนั้นได้ฉายภาพทิวทัศน์ที่คล้ายกับแดนสวรรค์ออกมา

มันเหมือนกับประตู

ประตูที่นำไปสู่โลกที่แตกต่างจากตอนนี้

ลั่วอู๋สูดหายใจเข้าลึก “ประตูมิติ?”

แม้ว่ามันจะไม่คล้ายกับประตูมิติที่เขารู้จักดี แต่มันก็มีความรู้สึกที่คล้ายกัน แต่มันกลับดูมีความลึกลับและอันตรายมากกว่า

นี่คือสิ่งที่เรียกว่า “ติดต่อกับแดนสวรรค์” ที่ใช้ในการเดินทางผ่านข้ามมิติเพื่อไปยังอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะใช่ไหม?

เมื่อได้เห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้านั้น ผู้นำเผ่าทั้ง 7 คนก็ได้คุกเข่าลงในทันที และตะโกนเรียกถามชื่อของรูปสลักด้วยความตื่นตระหนก ตามมาด้วยการรวมตัวกันอย่างไม่สามารถอธิบายได้เพื่อแสดงความเคารพต่อสิ่งที่ได้เห็น

ขณะนั้น จี๋โปที่เป็น 1 ใน 7 คนนั้นได้พูดขึ้นมาว่า “เทพเจ้าได้โปรดแสดงเมตตาแก่พวกเราด้วย ช่วยนำพาอุปสรรคออกไปและสังหารบุคคลชั่วร้ายเหล่านี้ด้วยเถิด”

“เจ้าอยากตายงั้นเหรอ!” ลั่วอู๋ตะโกนพร้อมกับฟาดดาบลงไปที่จี๋โป

อย่างไรก็ตาม ที่ม่านน้ำที่เหมือนกับดวงจันทร์นั้น มันไปปล่อยพลังออกมาห่อหุ้มทั้ง 7 คนเอาไว้เพื่อปกป้องพวกเขา

ดาบพลังวิญญาณที่ได้รับพลังการปกป้องนั้น ได้สลายหายไปอย่างรวดเร็ว

ลั่วอู๋ประหลายใจมาก

เมื่อจี๋โปได้เห็นสิ่งนั้น เขาก็หัวเราะออกมาอย่างขมขื่น “เจ้าต้องตาย เจ้าต้องตาย”

แน่นอนว่าพวกเขานั้นไม่ต้องการให้คนจากโลกภายนอกเข้ามาในที่แห่งนี้ และก็ได้มีพลังงานที่แสนบริสุทธิ์พุ่งออกมาจาก น้ำพุศักดิ์สิทธิ์

มันเป็นพลังที่น่ากลัวอย่างมาก

เงาลึกลับได้ปรากฏตัวขึ้นรอบ ๆ พวกเขา ถ้าหากท่านได้มองอย่างละเอียดแล้วละก็ ท่านจะพบว่าพวกเขาทั้งหมดนั้นคือภูต

“มันไม่ถูกต้องเลย ข้าไม่รู้สึกถึงพลังที่แข็งแกร่งกำลังใกล้เข้ามาเลย” ฉูจงฉวนกล่าวด้วยความหวาดกลัว

นี่คือสิ่งที่เรียกว่าการติดต่อกับแดนสวรรค์ เพื่อเรียกผู้ที่เป็นอมตะให้เข้ามางั้นเหรอ?

ขณะนั้น องค์หญิงเจียโรวได้ก้าวไปข้างหน้าตรงที่มีแสงสาดออกมาด้วยสายตาที่มึนงง นางได้พูดขึ้นว่า “ข้ารู้สึกถึงมันได้…”

“เจ้ารู้สึกถึงอะไร?” ทุกคนไม่เข้าใจ

“ห้วงมิติทั้งหมดกำลังหลอมรวมกัน…”

ลั่วอู๋ตกใจอย่างมาก

นี่มันไม่ใช่การมาของสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลัง แต่มันเป็นการมาของอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะทั้งหมด

นี่อาจจะเป็นความลับที่สำคัญที่สุดของชนเผ่าที่อาศัยอยู่ที่นี่

ท่านหม่าเฉิน นี่คือสิ่งที่ท่านหมายถึงงั้นหรือ!

ท่านกำลังป้องกันเพื่อไม่ใช้สิ่งนี้มันเกิดขึ้น

“องค์หญิงเจียโรว รีบกลับมาเร็ว” ทันใดนั้น ลั่วอู๋ก็นึกถึงบางอย่าง และตะโกนออกไปด้วยความกังวล

ครั้งหนึ่ง เขาเคยสัญญากับองค์จักรพรรดิองค์เก่า

ว่าอย่าให้องค์หญิงเจียโรวเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะ

แต่ดูเหมือนว่าองค์หญิงเจียโรวจะไม่ได้ยินที่เขาพูด นางได้เดินเข้าไปที่ประตูลึกลับนั้นอย่างช้า ๆ อย่างกับร่างของนางนั้นกำลังถูกควบคุมโดยบางสิ่ง

แสงสว่างนับไม่ถ้วนเริ่มสาดส่องเข้าไปที่นาง

“เกิดอะไรขึ้น?” ไม่เพียงแค่ลั่วอู๋เท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงผู้คนในเผ่าทั้งหมดด้วยที่ต่างตกใจและมึนงงกับสิ่งที่เห็น ว่าทำไมนางถึงรวมเข้าไปในแสงของภูตได้

ลั่วอู๋กัดฟันแน่น และเขาก็พุ่งตัวต่อสู้กับพลังงานนั้นด้วยดาบของเขา

“กลับมากับข้าเดี๋ยวนี้!”

ลั่วอู๋ใช้งานพลังของไหปีศาจอย่างบ้าคลั่ง เพื่อพานางกลับไป

พลังของไหปีศาจนั้นทรงพลังอย่างมาก มันไม่สนใจพลังของแสงที่สาดส่องลงมา และมันก็ได้พาองค์หญิงเจียโรวออกไป

ขณะที่ลั่วอู๋กำลังถอนหายใจด้วยความโล่งอก แสงสว่างนั้นดูเหมือนว่ามันกำลังโกรธ มันกระจายตัวออกไปในทันที

ลัวอู๋และพรรคพวกของเขาถูกปกคลุมไปด้วยแสงในทันที

ช่วงเวลาถัดไป แสงสว่างก็ได้เข้ามาบรรจบกัน

พวกเขาทุกคนก็ได้หายตัวไปทั้งหมดในครั้งเดียว

อย่างไรก็ตาม พิธีติดต่อกับแดนสวรรค์ได้ถูกขัดจังหวะอย่างกะทันหัน และแสงสว่างนั้นก็ได้หายไปจนเหลือเพียงแค่น้ำพุศักดิ์สิทธิ์บ่อเล็ก ๆ ที่ริมแม่น้ำที่เหือดแห้ง

ชนเผ่าทุกคนทองหน้ากัน

มันเกิดอะไรขึ้น

คนจากโลกภายนอกนั้นถูกฆ่าไปแล้วงั้นเหรอ?

แต่ก็ไม่มีใครสามารถสอบถามเทพเจ้าได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่