ไหปีศาจ - บทที่ 834 ทาว์น
บทที่ 834 ทาว์น
บทที่ 834
ทาว์น
แน่นอนว่าฉูจงฉวนล้อเล่น
มันต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการฝึกฝนจิตวิญญาณของดาบ ตอนนี้มันสายเกินไปสำหรับเขาที่เลือกจะเข้าใจองค์ประกอบทั้งห้า เขาจะมีเวลาฝึกฝนดาบได้ที่ไหน
เมื่อกำจัดภูตลาดตระเวนไปแล้ว ทุกคนก็พร้อมที่จะเดินทาง แต่ลั่วอู๋สังเกตถึงสิ่งผิดปกติ
“ทำไมคราบเลือดบนดาบยังไม่หายไป” ลั่วอู๋ขมวดคิ้ว
ดาบเทพพิทักษ์เป็นอาวุธมนตราระดับสวรรค์
ทันทีที่ปลดพลังวิญญาณจากดาบ ฝุ่นจะไม่เปื้อนและจะไม่เหลือคราบเลือด เว้นแต่ตัวดาบจะได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรงหรือหลับใหล หรือจิตวิญญาณในดาบหายไป
แต่จิตวิญญาณของดาบนั้นอยู่ดีและเจ้าของดาบอย่างลั่วอู๋ก็อยู่ดีเช่นกัน
มันเป็นไปได้อย่างไร
ลั่วอู๋พยายามกำจัดคราบเลือดด้วยพลังวิญญาณ แต่พบว่าการกำจัดนั้นช้ามาก ดูเหมือนว่ามีพลังงานแปลก ๆ ในเลือดซึ่งคอยรบกวนอยู่ตลอดเวลา
ทุกคนก็พบว่ามันไม่ถูกต้องและพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “มีอะไรเหรอ?”
“ก็ไม่แน่ใจ” ลั่วอู๋ตอบ “คราบเลือดนี้มันเอาออกไปไม่ได้”
ผู้คนที่จ้องมองไปที่ดาบและเลือดบนพื้นแล้วก็พยายามที่จะเอาเลือดออก และจากนั้นก็ประหลาดใจที่พบว่ามันเอาออกไม่ได้
คราบเลือดสามารถขจัดออกได้ แต่กระบวนการค่อนข้างช้า
ลั่วอู๋หายใจเข้าลึก ๆ : “การระเบิดตัวเองอาจเป็นความตั้งใจจริงของภูตลาดตระเวน เขาต้องการทิ้งร่องรอยไว้ที่เรา”
ภูตลาดตระเวนรู้ดีว่าเขาไม่สามารถหยุดยั้งผู้รุกรานได้เพียงลำพัง
ดังนั้นข้าจึงเลือกวิธีที่รุนแรง
นี่เป็นหน้าที่และผลงานสุดท้ายของภูตด้วย
ลั่วอู๋ใช้ดาบแห่งการป้องกัน ม่านดาบร่วงหล่นและคราบเลือดสีแดงก็ติดอยู่บนม่านดาบราวกับดอกไม้กระจก
แม้แต่ม่านดาบที่ทำจากพลังวิญญาณดาบบริสุทธิ์ก็ยังถูกทิ้งคราบเลือดไว้
เขาลำบากนิดหน่อย
ฉูจงฉวนเข้าใกล้เลือดศักดิ์สิทธิ์ที่เหลืออยู่บนพื้น เขาไม่ได้สัมผัสมันโดยตรง เขาค่อย ๆ ควบคุมทรายเพื่อห่อเลือดศักดิ์สิทธิ์
หลังจากการทำอยู่ครู่หนึ่งเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “เหวินเสี่ยวมาดูหน่อยสิ”
แน่นอนว่าเป็นเหวินเสี่ยวด้านสว่างที่มาดู เขาไวต่อพลังศักดิ์สิทธิ์มาก ส่วนเหวินเสี่ยวด้านมืดเขาไม่คิดจะอยากเห็นเลือดศักดิ์สิทธิ์เลย
หลังจากมองดูแล้วเหวินเสี่ยวด้านสว่างก็กล่าวว่า “เลือดนี้แปลกจริง ๆ มันสามารถถูกสิ่งมีชีวิตที่เชี่ยวชาญในพลังแห่งแสงสามารถติดตามได้ง่าย”
“งั้นก็หมายความว่า?” ลั่วอู๋ถาม
“ข้าเกรงว่าเจ้าจะใช้ดาบเทพพิทักษ์ไม่ได้อีกแล้ว” เหวินเสี่ยวด้านสว่างกล่าว “แม้แต่ดาบแห่งการป้องกันก็ใช้ไม่ได้”
ลั่วอู๋คิด “ไม่เป็นไร”
แม้ว่าลั่วอู๋จะโดนตัดกำลังไปอย่างมาก แต่ลั่วอู๋ยังคงมีพลังแห่งการทำลายล้างและการกลืนกิน และความแข็งแกร่งโดยรวมของเขาก็ยังทรงพลังอยู่
ลั่วอู๋จึงใส่ดาบลงในไหปีศาจ
ไม่มีลมปราณใดที่สามารถทะลุผ่านโลกไหเข้าไปได้
“พวกเจ้าไม่มีเลือดติดตัวใช่ไหม?” ลั่วอู๋มองไปที่ทุกคน
หลังจากตรวจสอบแล้วพวกเขาก็ส่ายหัว
พวกเขาทั้งหมดหลบอยู่หลังดาบแห่งการป้องกัน แน่นอนว่าพวกเขาไม่น่าจะโดนเลือดเปื้อน
แสงสีขาวอบอุ่นในมือของเหวินเสี่ยวด้านสว่างปกคลุมเลือดศักดิ์สิทธิ์จากนั้นก็กล่าวว่า “ข้าสามารถระงับพลังในเลือดศักดิ์สิทธิ์ได้เป็นเวลาสั้น ๆ ตอนนี้รีบไปกันเถอะ”
“เดี๋ยวก่อน” ลั่วอู๋คิด และจากนั้นเขาจะใช้พลังวิญญาณเพื่อยกผิวดินทั้งหมดและตัดออกเป็นหลายร้อยชิ้น
หินและดินทุกชิ้นมีเลือดศักดิ์สิทธิ์เปื้อนอยู่เล็กน้อย
ลั่วอู๋รีบเข้าโลกไห เขาไปหานกโง่และยืมนกวิญญาณหลายร้อยตัวจากมัน นกวิญญาณเหล่านี้บินไปทุกส่วนของอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะพร้อมชิ้นส่วนดินและหิน
“เสร็จแล้ว ไปที่ทะเลสาบหลิงจิ่วกันเถอะ” ลั่วอู๋กล่าว
ทุกคนจากไป
ประมาณครึ่งวันต่อมา
ท้องฟ้าสว่างไสวด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ มีภูตลาดตระเวนกว่า 500 ตนปรากฏขึ้นที่นี่
แสงศักดิ์สิทธิ์ปกคลุมเกือบทั่วท้องฟ้าทั้งหมด
หัวหน้าภูตลาดตระเวนอยู่ในรูปร่างมนุษย์ ดูเย็นชา ลมปราณแข็งแกร่งมาก มิติวิญญาณได้ข้ามระดับทองขั้นสูงไปแล้วแต่ยังไม่ห่างจากระดับเพชรอยู่ก้าวเดียวเท่านั้น
และชื่อของเขาคือทาว์นและเขาเป็นหัวหน้าของภูตลาดตระเวน
เป็นเรื่องใหญ่ที่ภูตลาดตระเวนจะสละชีวิตและเผาวิญญาณของมันด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ เป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การสำรวจหาเหตุผลของการต่อสู้ครั้งใหญ่เช่นนี้
“เกิดอะไรขึ้นที่นี่?” ทาว์นถามอย่างเย็นชา
ในไม่ช้าภูตลาดตระเวนสองสามตนก็เข้ามาและทำความเคารพ พวกมันเป็นภูตลาดตระเวนที่สังเกตเห็นการหายตัวไปของอสูรดอกไม้
“ดาบพลังวิญญาณ?” ที่ด้านหลังของทาว์น ปีกของเขาดูเหมือนจะกลายเป็นปีกกระดูกที่แหลมคมที่ตัดผ่านความว่างเปล่าได้ มันส่งความรู้สึกหนาวเย็นออกมา
ภูตทั้งหมดกลัวเกินจะพูด
ท้ายที่สุดมิติวิญญาณของทาว์นมีแนวโน้มที่จะก้าวข้ามขีดจำกัดและพัฒนาไปสู่การเป็นเทวทูตได้ มันมีอำนาจสูงสุดในกลุ่มทั้งหมดและขึ้นตรงกับราชินีภูตและพลังก็ค่อนข้างสูง
และเขายังเป็นภูตที่มีแนวโน้มที่จะเหนือกว่าอรหันต์และอาชูร่า ผู้พิทักษ์ประตูอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะ
“ฮึ่ม ดาบพลังวิญญาณพวกนั้นกล้าทำอะไรตามอำเภอใจงั้นรึ? คิดว่าข้าฆ่าพวกมันไม่ได้จริง ๆ หรือ?” ดวงตาของทาว์นเย็นชา
เป็นอาชญากรรมที่เลวร้ายถึงขั้นบังคับให้ภูตต้องระเบิดพลีชีพ
ทาว์นหุบปีกของเขาและมองไปที่รอยดินที่ถูกขุดออกไปบนพื้น “เลือดศักดิ์สิทธิ์ถูกลบออกไป ไร้สาระจริง ๆ คิดว่าทำแบบนี้แล้วจะหนีข้าได้รึไง”
ดวงตาของเขาปกคลุมไปด้วยชั้นแสงเข้มข้นอย่างรวดเร็ว แต่ในอึดใจต่อมาเขาก็โกรธมาก
จะมีลมปราณจากโลหิตศักดิ์สิทธิ์มากมายขนาดนี้ได้อย่างไร
เจ้าพวกวิญญาณดาบกล้าที่จะทำให้เลือดศักดิ์สิทธิ์เป็นมลทิน
ลมปราณของโลหิตศักดิ์สิทธิ์นับร้อยเหล่านี้กระจายไปในทิศทางที่แตกต่างกัน เป็นไปไม่ได้ที่จะหาตัวเจอในเวลาอันสั้น
ทาว์นมองไปรอบ ๆ ก็เห็นยอดเขาหวังเทียนที่สูงตระหง่าน
เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “นี่คืออาณาเขตของสิงโตเมฆา ลองไปถามดูดีกว่า”
แม้ว่าเขาจะเป็นผู้นำของภูตลาดตระเวน แต่ระดับของเขาก็ยังน้อยกว่าสัตว์วิญญาณระดับเพชรทั่วไป ความแข็งแกร่งยังคงห่างชั้น
เมื่อเผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตระดับเพชรเขายังต้องเคารพอยู่บ้าง
ท้ายที่สุดเขาเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตที่อยู่จุดสูงสุดของระดับทองขั้นสูงเท่านั้น
แม้ว่าอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะจะมีอาณาเขตกว้างขวางและให้กำเนิดสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังมากมาย แต่ก็ยังมีสิ่งมีชีวิตระดับเพชรจำนวนไม่มากนัก
“ข้าจะไปพบท่านสิงโตเมฆา” ในมือของทาว์นควบแน่นระเบิดแสงแล้วส่งมันไปยังเมฆ
นี่คือการส่งข้อความด้วยแสง
เพราะพุ่งเข้าไปในอาณาเขตของสัตว์วิญญาณระดับเพชรโดยตรงก็เท่ากับการยั่วโมโหมัน
แต่หลังจากส่งข้อความไป ก็ไม่มีการตอบรับ
ทาว์นสับสนเล็กน้อย เขาเป็นตัวแทนของราชินีภูต ไม่ว่าสิ่งมีชีวิตนั้นจะดื้อรั้นแค่ไหนพวกมันก็จะไม่หาเรื่องพวกตามอำเภอใจ นอกจากนี้สิงโตเมฆายังมีชื่อเสียงในด้านความอารมณ์ดี ไม่มีเหตุผลที่มันจะไม่สนใจเขา
ดังนั้นเขาจึงบินขึ้นไปบนยอดเขาจากนั้นก็สั่นไปทั้งตัว
เมฆและหมอกทั่วท้องฟ้าสลายไปแล้ว
สิงโตเมฆาก็หายไปแล้ว
สิงโตเมฆาได้นอนหลับอยู่ที่นี่เป็นเวลาหลายพันปีโดยไม่จากไปไหน จู่ ๆ มันหายไปได้ยังไง
มันเกี่ยวข้องกับการเสียสละของภูตลาดตระเวนหรือไม่?
มันเป็นไปไม่ได้ วิญญาณดาบไม่สามารถคุกคามสัตว์สิงโตเมฆาได้
เว้นแต่จะมีคนระดับเดียวกันทำ
“มันเป็นฝีมือทะเลดาบหรือ?” ทาว์นออกจากยอดเขาอย่างรวดเร็ว ท่าทางดูจริงจังมาก “ไป แกะรอยว่าเลือดศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่ไหน”
“รับทราบ”
ภูตทั้งหมดกลายเป็นแสงศักดิ์สิทธิ์นับไม่ถ้วนและกระจายตัวบินไปทั่วทุกส่วนของอาณาจักรโบราณหมื่นอมตะ
และทาว์นกลับไปที่ราชวังภูตทันที
อาจจะเป็นการโจมตีของทะเลดาบอีกครั้ง ต้องรายงานต่อราชินีภูตในทันที