魔法少女タイラントシルフ สนวม.ซิลฟ์ - ตอนที่ 2 ทาสบริษัทได้พบกับแจ็คฟักทองลอยได้
ตอนที่ 1-1 การแปลงร่าง ②
ฉันกุมหัวที่ปวดขณะที่จ้องมองไปที่โทรศัพท์ นาฬิกาบนหน้าจอของมันบอกเวลาว่าตอนนี้เป็นเวลา 7โมงเช้า เมื่อเทียบกับตอนที่ฉันนอนไม่หลับแล้วในตอนนี้นั้นนับว่าดีขึ้นมากแล้วแม้ว่าหัวของฉันจะยังปวดเมื่อนอนไม่เต็มอิ่มแต่สักวันฉันก็คาดหวังว่าจะกำจัดอาการนอนไม่หลับนี้ให้ได้ถึงตอนนี้จะยังไม่มีวี่แวว่าจะรักษาให้หายได้ก็ตามที
ฉันนอนอยู่บนเตียงและตรวจดู SNS โดยปกติแล้วแม้ว่าจะมีบทความเกี่ยวกับสาวน้อยเวทมนตร์เข้ามาบ้างแต่ฉันก็ทำเพียงแค่อ่านมันผ่านๆแบบไม่ได้สนใจมันมากนักแต่วันนี้นั้นต่างออกไปฉันสงสัยจนต้องกดเปิดมันขึ้นมาดู
ไม่มีอะไรพิเศษ มันเป็นบทความที่แนะนำสาวน้อยเวทมนตร์ยอดนิยมและสาวน้อยเวทมนตร์ที่แข็งแกร่ง และมีลิงก์ไปยังเว็บไซต์สาวน้อยเวทมนตร์อย่างเป็นทางการที่มักจะแปะไว้ที่ท้ายบทความ
ฉันรู้ว่ามีเว็บไซต์อย่างเป็นทางการแต่ฉันก็ไม่เคยเข้าไปดูเลยสักครั้ง คนเรามักไม่แยแสกับสิ่งที่พวกเขาไม่สนใจอยู่แล้ว แม้แต่เกมสาวน้อยเวทมนตร์ฉันก็ติดตั้งไว้ในมือถือเพื่อเอาไว้เล่นฆ่าเวลา เท่านั้นเพราะแบบนั้นแหละคงจะบอกได้อย่างเต็มปากว่าฉันชอบมันเป็นพิเศษ
อย่างไรก็ตาม ผลกระทบจากเหตุการณ์การเมื่อวานทำให้ความสนใจในตัวสาวน้อยเวทมนตร์ของฉันไม่ลดน้อยลงเลยและฉันก็ยังอยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับพวกเธอมากขึ้นอีกด้วยซ้ำ
บนเว็บไซต์นั้นอัดแน่นเต็มเนื้อหามากมายหลากหลายอย่าง อาทิเช่น หน้าเว็บที่แนะนำข้อมูลต่างๆของสาวน้อยเวทมนตร์ หน้าเว็บรวมวิดีโอที่พวกเธอต่อสู้กับสัตว์ประหลาด และแบบสำรวจความนิยมของพวกเธอก็มี โดยเนื้อหาบางส่วนสามารถเข้าดูได้ฟรีแต่ก็มีบางส่วนที่ต้องสมัครสมาชิกและจ่ายค่าบริการด้วย
เรื่องทฤษฏีที่ว่าเดิมทีสาวน้อยเวทมนตร์เป็นเด็กสาวธรรมดาบางทีอาจจะไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ก็ได้ เป็นไปได้ไหมว่าพวกเธอจะได้รับเงินเดือนโดยแลกกับการต่อสู้กับสัตว์ประหลาด
ฉันเจอบอร์ดบางอย่างที่เหล่าแฟน ๆ สาวน้อยเวทมนตร์ใช้เพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารกันและมันก็ค่อนข้างมีชีวิตชีวามาก ดูเหมือนว่าพวกเขาได้พบเห็นโควไรจังเมื่อวานนี้? และพวกเขาก็ค่อนข้างจะให้ความสนใจกับสาวน้อยเวทมนตร์ที่กำลังจะจบการศึกษา ฉันล่ะสงสัยจริงๆว่ามีเบี้ยเกษียณอายุสำหรับสาวน้อยเวทมนตร์ไหมนะ?
ขณะที่สำรวจเนื้อหาในเว็บไซต์ ฉันก็ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับสาวน้อยเวทมนตร์ที่ได้เห็นเมื่อวาน แต่ไม่พบใครที่ดูเหมือนเธอเลย
เมื่อวานนี้มันมืดมากทำให้มองไม่เห็นรายละเอียดสักเท่าไหร่ และเบาะแสเดียวที่มีก็คือสถานที่และเวลาของการต่อสู้ที่เกิดขึ้น ฉันคิดว่าฉันอาจพบวิดีโอหากฉันพยายามค้นหาวิดีโอและหาข้อมูลในกระดานข่าว แต่สุดท้ายผลลัพธ์ที่ฉันหาได้มันก็ไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่และบอกได้เลยว่าวิธีการนี้มันไม่น่าจะเวิร์ค
ขณะที่ฉันกำลังดูวิดีโอและค้นหาข้อมูล หนึ่งชั่วโมงก็ผ่านไปก่อนที่ฉันจะรู้ตัว ตามที่คาดไว้ ความง่วงทั้งหมดของฉันบินหายวับไป และตอนนี้ฉันไม่สามารถข่มตานอนหลับต่อได้อีก แม้ว่าจะรู้สึกขี้เกียจและปวดหัว แต่สุดท้ายแล้วฉันก็ต้องลุกขึ้นจากที่นอน
แปรงฟัน ล้างหน้า และโกนหนวดตามกิจวัตรที่ทำเป็นปกติทุกวัน วันนี้ฉันไม่มีแผนจะออกไปข้างนอกดังนั้นฉันเลยไม่จำเป็นต้องจัดทรงผม
หลังจากเสร็จสิ้นกิจวัตรประจำวันแล้ว ฉันส่องกระจกเป็นการตรวจเช็คครั้งสุดท้าย
ฟักทองที่มีใบหน้าลอยอยู่ข้างหลัง
เมื่อฉันรีบหันกลับไปด้วยความประหลาดใจ ฟักทองก็เปลี่ยนสีหน้า
“อรุณสวัสดิ์ รัน! เรียวอิจิ มิซึคามิ! อรุณสวัสดิ์ รัน!”
ฟักทองลอยได้พูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ
“วะ ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก“
แม้แต่ตอนที่แมลงที่ฉันเกลียดมันที่สุดโผล่ออกมาก็ไม่มีสักครั้งที่ฉันกรีดร้องออกมาแต่ตอนนี้ฉันที่ตื่นตกใจนั้นกรีดร้องออกมาอย่างสมเพชจนแม้แต่ตัวฉันก็ประหลาดใจในตัวเองเหมือนกัน บอกตามตรงฉันนั้นอยากจะหนีจากสัตว์ประหลาดฟักทองตัวนี้มาก แต่ไม่รู้ทำไมฉันถึงไม่สามารถขยับตัวได้แม้แต่ก้าวเดียว
“อ..อะ..อะไรเนี่ย!?”
ณ เวลานี้ฉันลืมคิดไปเลยว่าเสียงที่ตะโกนที่ดังลั่นของฉันอาจจะไปรบกวนเพื่อนบ้านหรืออะไรทำนองนั้นในเช้าตรู่ของวันหยุด
มันเป็นสถานการณ์ที่ทำความเข้าใจได้ยากด้วยเหตุผลบางอย่างในตอนนี้ฉันอยู่ในบ้านของตัวเอง กับสัตว์ประหลาดฟักทองที่ปรากฏตัวออกมากจากที่ไหนก็ไม่รู้ และมันสถานการณ์ที่ฉันไม่สามารถแม้แต่จะขยับตัววิ่งหนีได้ และด้วยปัจจัยทั้งหมดทั้งมวลนี้ผสมรวมกันทำให้ฉันก็ตกอยู่ในสภาวะตื่นตระหนกสุดขีด
“แปลกใจจังนะ รัน! ผมน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ รัน! ผมไม่กินนายหรอกนะ รัน!”
“น่ะ..นายเป็นตัวอะไร! มะ..มาที่บ้านฉันทำไมกัน!?”
“ผมชื่อแจ็ค! เป็นแมวมองสาวน้อยเวทมนต์และหน่วยสนับสนุน รัน!”
[TL : ฟักทองแทนตัวเองว่า โบคุ ครับ]
“ส-สาวน้อยเวทมนตร์…?”
ถ้ามีคนถามว่าตอนนี้ฉันกำลังคิดอะไรอยู่ ก่อนอื่นเลยคงต้องบอกว่าเป็นเรื่องสิ่งที่เห็นเขาเมื่อวาน บางทีฉันคงไปเห็นบางสิ่งที่ไม่ควรเห็นเข้า? และกำลังจะถูกลบความทรงจำ
ฉันมั่นใจเลยว่าตอนนี้เม็ดเหงื่อคงไหลออกมาท่วมใบหน้าและสีหน้าของฉันก็กำลังบิดเบี้ยวด้วยความกลัวอยู่
เจ้าตัวประหลาดมาที่นี่เพื่ออะไรกันแน่?
ตรงกันข้ามกับฉันที่กำลังหวั่นใจอย่างเงียบๆ เจ้าสัตว์ประหลาดฟักทองก็พูดอย่างมีความสุข ราวกับว่ามันไม่รู้สึกถึงบรรยากาศที่ตึงเครียดนี่เลยสักนิด
“เรียวอิจิ มิซึคามิ ผมต้องการให้เธอกลายเป็นสาวน้อยเวทมนตร์ รัน!”
・
ตั้งแต่สมัยโบราณกาลโลกใบนี้เกิดปรากฏการณ์ที่เรียกว่ารอยบิดเบี้ยวเป็น ระยะๆ วัฏจักรนี้มันเกิดขึ้นมาอย่างยาวนานไม่ได้เพียงแค่ 100 หรือ 1,000 ปี แต่เป็นตั้งแต่ก่อนที่ประวัติศาสตร์จะได้ถูกบันทึกไว้เสียอีกและนับตั้งแต่มนุษยชาติได้เริ่มบันทึกประวัติศาสตร์พวกเขาก็ไม่เคยเลยแม้แต่ครั้งเดียวที่จะได้เผชิญหน้ากับปรากฏการณ์นี้โดยตรง
แต่ถึงกระนั้น มนุษย์กลุ่มหนึ่งก็ได้รับรู้ถึงการดำรงอยู่ของรอยบิดเบี้ยวได้โดยใช้ คาถาอาคม เวทมนตร์ เคล็ดวิชาองเมียวจิ และพลังอื่นๆ อีกมากมาย และพวกเขาก็มั่นใจว่าในที่ท้ายสุดแล้วรอยบิดเบี้ยวเหล่านี้จะทำลายพวกเขา
หายนะคืบคลานเข้ามา และระบบการต่อสู้ก็ถูกสร้างขึ้นเพื่อที่จะหยุดยั้งภัยพิบัติเหล่านั้น
นั่นแหละคือสาวน้อยเวทมนตร์
ภารกิจของสาวน้อยเวทมนตร์คือการปราบสัตว์ประหลาดเหนือธรรมชาติที่คลานออกมาจากรอยบิดเบียวและช่วยมนุษยชาติจากการถูกทำลายล้าง
การเป็นสาวน้อยเวทมนตร์ไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนสามารถเป็นได้ มีเพียงเด็กสาวบริสุทธิ์และไร้เดียงสาที่ยังไม่เติบโตเป็นหญิงสาวเพียงหยิบมือที่เท่านั้นที่สามารถเป็นได้ และมีเพียงพวกเธอเท่านั้นที่สามารถดึงพลังของระบบต่อสู้ออกมาได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ หรือในบางครั้งอาจจะดึงพลังออกมาได้มากกว่าที่ผู้สร้างจะคาดคะเนไว้เสียอีก
สาวน้อยเวทมนตร์คือฮีโร่ที่ถูกเลือก
นักรบที่มีภารกิจปกป้องโลก
หากไม่มีพวกเธอ โลกใบนี้คงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรอการทำลายล้างที่กำลังมาถึง
“ฉันเข้าใจถูกไหม?”
“สมบูรณ์แบบเลย รัน! สมกับเป็นผู้ลงสมัครสาวน้อยเวทมนตร์ที่ผมเล็งไว้ รัน!”
เมื่อมันมีใครมาขอให้ฉันเป็นสาวน้อยเวทมนตร์แน่นอนว่ามันคือเรื่องบ้าบอ และแน่นอนฉันคงจะปฏิเสธทันทีโดยไม่คิดให้มากความ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงมาตั้งแต่แรกแล้ว และถึงฉันจะเป็นผู้หญิง ฉันก็ไม่ใช่เด็กสาวอยู่ดี บอกตามตรงจุดที่ฉันอยู่มันตรงกันข้ามกับคำว่าสาวน้อยเวทมนตร์อย่างสิ้นเชิง
แต่แจ็ค…เจ้าสัตว์ประหลาดหัวฟักทองมันไม่ยอมแพ้ แม้ว่าฉันจะบอกเหตุผลที่ปฏิเสธไปแล้วก็ตาม แต่มันก็บอกว่าไม่เป็นไรแล้วบอกให้ฉันรอฟังสิ่งที่จะพูดต่อจากนี้ก่อน
บอกตามตรงฉันคิดว่าไม่ว่ามันจะพูดอะไรกับฉันยังไงซะ ฉันก็ไม่มีความคิดที่อยากจะเป็นสาวน้อยเวทมนตร์หรอก
ยังไงก็ตามในทางกลับกัน มันเฉลยความจริงที่ฉันเคยสงสัยเกี่ยวกับการมีอยู่ของสาวน้อยเวทมนตร์ และอาจกล่าวด้วยว่าสถานการณ์ปัจจุบันนี้เป็นช่วงเปลี่ยนผ่านจากสาวน้อยเวทมนตร์รุ่นเก่าสู่รุ่นใหม่
แจ็คยังบอกด้วยว่าอย่างน้อยก็แค่ฟังสิ่งที่มันจะพูดก่อน แล้วหลังจากนั้นมันก็จะไม่บ่นอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว ถ้ามันจะถูกฉันปฏิเสธ
จากการคำนวนของฉันแล้วผลลัพธ์ของการฟัง แจ็ค ตั้งแต่เริ่มจนถึงตอนนี้ ฉันไม่รู้ว่ามันใช่การชักชวนทำกิจกรรมเพื่อสังคมหรือว่าอะไรทำนองนั้นไหมนะ แต่มันดูเหมือนว่ามันจะมีเบื้องลึกเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่มากสำหรับการทำกิจกรรมแบบปกติทั่วไป
ฉันไม่ได้รู้สึกแบบนี้มาตั้งแต่แรกหรอกนะ แต่ยิ่งฉันได้ยินเรื่องนี้พวกมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งไม่อยากเป็นสาวน้อยเวทมนตร์มากขึ้นเท่านั้น
“ต่อสู้เพื่อปกป้องโลกเชียวนะ รัน! แล้วก็ผมไม่ได้ให้สู้ไปแบบฟรีๆนะ รัน! สาวน้อยเวทมนตร์จะได้รับบริการต่างๆ ตามระดับความสำเร็จของพวกเธอนะ รัน! นอกจากนี้ยังสามารถทำเงินสร้างงานสร้างอาชีพได้ด้วยนะ รัน! แล้วสิ่งที่โคตะระเจ๋งไปกว่านั้นก็คือ รัน! มันเป็นงานที่ทั้งตื่นเต้นและสนุกกว่าการทำงานปกตินะ รัน! อย่ามัวแต่ทำงานสามัญธรรมดาแล้วตายไปอย่างไม่เป็นที่จดจำรัน! ตอนนี้แหละโอกาสมาแล้วเป็นสาวน้อยเวทมนตร์ดีกว่า รัน!”
“… ขอโทษนะ แต่ฉันก็ยังไม่เป็นสาวน้อยเวทมนตร์อยู่ดี”
“ทำไมล่ะ รัน!? โลกกำลังจะถูกทำลายเชียวนะ รัน!”
“ฉันรู้ว่ามันไม่ดีที่จะบอกแบบนี้น่ะ แต่ฉันไม่อยากต่อสู้หรอกนะ ขอโทษด้วย”
ฉันไม่มีเจตนาจะดูถูกคนที่ถูกดึงดูดด้วยชีวิตที่น่าตื่นเต้นและสนุกสนานจากการไปเสี่ยงชีวิตหรอกนะแต่มันไม่น่าดึงดูดสำหรับฉัน
ฉันแค่ไม่ชอบมัน คิดว่าทำไมฉันถึงเลือกทำงานที่มั่นคงกันล่ะ? ใช่เพราะมันสนุก? รึเปล่า? ไม่ใช่อย่างแน่นอน งานปัจจุบันของฉันนั้นไม่สนุกเลยสักนิด ฉันค่อนข้างเครียดและอยากลาออกอยู่ตลอดนั่นแหละ แต่ฉันไม่มีความตั้งใจมากพอที่จะลาออกจริงๆ
ฉันไม่ชอบใช้ชีวิตที่มองไม่เห็นอนาคต ไม่อยากเล่นพนันตลอดชีวิต ฉันอยากใช้ชีวิตบนรางรถไฟที่ถูกเตรียมไว้อย่างดีแล้ว
มันอาจจะตื่นเต้นน้อยลง อาจเป็นชีวิตที่จืดชืดน่าเบื่อ และใช้ชีวิตหายใจทิ้งไปวันๆ แต่มันก็เพียงพอแล้วสำหรับฉัน ฉันสบายดีเพราะงั้นไม่เป็นไร
“อยากใช้ชีวิตแบบปกติ”
นั่นคือทั้งหมดก็แค่นั้น
“เรียวอิจิมีพรสวรรค์มากนะ รัน! ไม่มีอันตรายอะไรในการเป็นสาวน้อยเวทมนตร์แน่นอน รัน! มันมั่นคงและทำเงินได้มากมายจริงๆนะ รัน!”
“งานปัจจุบันที่ทำอยู่ของฉัน ก็มีรายได้มากพอที่จะใช้ชีวิตอยู่ได้อยู่แล้ว”
มันเป็นค่าแรงที่ต่ำ แต่ถ้าเป็นผู้ชายที่อาศัยอยู่คนเดียวมันก็ยังอยู่ในจุดที่พอดีและไม่ติดลบ
“เด็กๆพวกนั้นกำลังต่อสู้เพื่อผู้คนที่ใช้ชีวิตอยู่นะ รัน! ไม่รู้สึกปวดใจบ้างเลยเหรอ รัน! ถ้าเรียวอิจิกลายเป็นสาวน้อยเวทมนตร์ล่ะก็ รันจะลดภาระให้กับสาวน้อยเวทมนตร์คนอื่นๆมากเลยนะ รัน!”
“ก็รู้สึกขอบคุณอยู่นะ แต่ไม่ใช่ว่าเด็กพวกนั้นเลือกที่จะทำมันด้วยตัวของพวกเขาเองรึไง”
มีเหตุผลร้อยแปดพันเก้าที่ทำไมเด็กสาวพวกนั้นถึงอยากเป็นสาวน้อยเวทมนตร์ เธออาจจะแค่อยากวิ่งเล่น อยากมีเพื่อน หรืออาจจะอยากแข็งแกร่งขึ้น และอื่นๆอีกเยอะแยะ
ก็แบบนั้นแหละ แจ็คไม่ได้บังคับฉันให้กลายเป็นสาวน้อยเวทมนตร์แสดงว่ากับเด็กสาวพวกนั้นเองก็ไม่ต่างกัน แจ็คจะเปลี่ยนพวกเธอเป็นสาวน้อยเวทมนตร์ไม่ได้หากไม่ได้รับการยินยอมพร้อมใจจากพวกเธอ ดังนั้นเด็กๆพวกนั้นจึงได้กลายเป็นสาวน้อยเวทมนตร์ด้วยความต้องการของพวกเธอเอง มันไม่มีเหตุผลเลยที่จะรู้สึกสงสารเห็นใจและพยายามช่วยพวกเธอจากสิ่งที่พวกเธอเลือกเอง
“แน่ใจนะว่าไม่อยากเป็นสาวน้อยเวทมนตร์จริงๆน่ะ รัน?”
“ไม่”
ฉันกล่าวปฏิเสธโดยไม่พูดอะไรที่ไม่จำเป็นเพื่อแสดงว่าฉันจริงจังมากแค่ไหน มันจะให้ฉันพูดกี่รอบก็ได้แต่คำตอบก็จะเป็นเหมือนเดิมอยู่ดี
“ฉันจะไม่เป็นสาวน้อยเวทมนตร์”
เกินจริงเกินไปหน่อยสำหรับบทสนทนาของชายอายุ 30 ปี นอกจากนี้น้ำเสียงยังจริงจังมากอีกด้วย ฉันไม่คิดเลยว่าประวัติดำมืดจะเพิ่มขึ้นในวัยนี้ได้ด้วย
“น่าเสียดายจัง แต่ถ้าเป็นแบบนี้ มันช่วยไม่ได้นะ รัน! ผมจะยอมแพ้ในวันนี้ เพราะคิดว่าไม่มีโอกาสแล้วน่ะ รัน! โอ๊ะ! แต่ถ้าเปลี่ยนใจ ผมก็ยินดีนะรัน สามารถติดต่อผมได้จากแบบฟอร์มบนเว็บไซต์ทางการนะรัน”
แจ็คลอยอยู่บนอากาศด้วยท่าทางที่แสดงออกถึงความเสียใจจากก้นบึ้งของหัวใจ
“อา ฉันจะจำไว้แล้วกัน”
จนกว่าฉันจะลืม
“ถ้าอย่างนั้น ลาก่อน รัน!”
ขณะที่เสียงนั้นดังขึ้น แจ็คก็หายวับไป
ในห้องนี้ที่เหลือฉันอยู่คนเดียวอีกครั้งมีเพียงเสียงของตู้เย็นและเสียงเครื่องปรับอากาศที่สะท้อนก้องอยู่ในห้อง
วันหยุดที่แสนธรรมดาที่ฉันอยู่คนเดียวโดยไม่มีอะไรทำก็ได้เริ่มต้นขึ้น
ฉันตัดสินใจกดเปิดสมาร์ทโฟนขึ้นเพื่อเล่นเกมจะได้ลืมเลือนความรู้สึกผิดปกติที่ยังหลงเหลืออยู่แต่วินาทีต่อมาฉันก็ต้องหยุดมือลง
เดิมทีสงครามสาวน้อยเวทมนตร์เป็นเป็นวิธีฆ่าเวลาที่ดีและสนุกใช้ได้แต่ดูเหมือนว่าฉันจะไม่สามารถสนุกกับมันแบบบริสุทธิ์ใจได้อีกแล้ว
มันเป็นเกมที่จำลองมาจากสาวน้อยเวทมนตร์ในชีวิตจริง ดังนั้นทุกครั้งที่ดูตัวละครในเกมนี้ ฉันจะสังเกตเห็นความจริงที่ว่าเด็กสาวเหล่านี้กำลังต่อสู้เพื่อชีวิตของผู้คน
ฉันถอนการติดตั้งเกมและเปิดเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของสาวน้อยเวทมนตร์ ที่มีการจัดอันดับความนิยมและบันทึกการต่อสู้ของสาวน้อยเวทมนตร์ไว้ขึ้นมา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพวกเธอทุกคนนั้นเป็นที่นิยมแค่ไหน แต่อันดับบันทึกการต่อสู้ของพวกเธอนั้นจะพิจารณาจากจำนวนและความแข็งแกร่งของสัตว์ประหลาดที่พวกเธอเอาชนะได้เท่านั้น และชื่อของสาวน้อยเวทมนตร์สามอันดับแรกเรียงตามลำดับจากด้านบนลงล่าง ได้แก่ “เรจิ เรจิ” “ดีสคอส” และ “ซิเมราเคริส ” พร้อมด้วย คำอธิบาย และภาพประกอบขนาดใหญ่ แต่ดูเหมือนอันดับที่ต่ำลงมาจากนั้นจะมีเพียงชื่อเท่านั้นไม่ได้มีรูปภาพประกอบ
ในเว็บไซต์นี้เปิดให้ผู้ใช้งานสามารถสนับสนุนสาวน้อยเวทมนตร์คนไหนก็ได้ผ่านการซื้อคะแนนสะสมด้วยเงิน และดูเหมือนว่าสาวน้อยเวทมนตร์ที่ได้รับการสนับสนุนจะได้รับผลตอบแทนบางอย่างเป็นรางวัล
ฉันกดซื้อคะแนนเพื่อสนับสนุนสาวน้อยเวทมนตร์ 3 อันดับแรกในตารางการจัดอันดับ
มันคงจะเป็นการโกหกถ้าบอกว่าไม่รู้สึกปวดใจเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่อยากเป็นสาวน้อยเวทมนตร์อยู่ดี
อย่างน้อยที่สุด ฉันก็หวังว่าการสนับสนุนของฉันจะช่วยอะไรพวกสาวน้อยเวทมนตร์ได้บ้าง
และนี่บางทีมันคงเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันสามารถทำได้แล้ว