เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 1751 ไม่เลว ตอนที่ 1752 ข้าไปกับพวกท่าน

ตอนที่ 1751 ไม่เลว / ตอนที่ 1752 ข้าไปกับพวกท่าน

ตอนที่ 1751 ไม่เลว

โม่เฉินมองพวกเขาแวบหนึ่ง เผยยิ้มอ่อนโยนสง่างาม “ข้ากลัวว่าหากบอกไป ตาอีกข้างจะถูกต่อยบวมไปด้วย”

ได้ยินอย่างนั้น เฟิ่งจิ่วอดหัวเราะออกมาไม่ได้ เหลือบมองเซวียนหยวนโม่เจ๋อที่กำลังทำตาขวางมองโม่เฉินแวบหนึ่ง แล้วหัวเราะบอกโม่เฉินว่า “ไม่หรอก เจ๋อไม่ใช่คนวู่วามเช่นนั้น”

เซวียนหยวนโม่เจ๋อที่ได้ยินอย่างนั้นหยักยิ้มมุมปากอย่างอารมณ์ดี ผู้หญิงของเขา ก็ต้องปกป้องเขาอยู่แล้ว

ได้ยินอย่างนั้น โม่เฉินเหลือบมองเซวียนหยวนโม่เจ๋อแวบหนึ่ง แล้วบอกว่า “อย่างนั้นก็ได้! ข้าจะบอกตามตรงก็แล้วกัน ครั้งนี้ท่านอาจารย์ของข้าให้ข้าลงเขามาติดตามเจ้า เหตุผลข้าเคยบอกเจ้าแล้ว”

ได้ยินอย่างนั้น เฟิ่งจิ่วชะงักเล็กน้อย นึกถึงเรื่องเฟิ่งซิงที่เขาเคยบอกเธอเมื่อก่อน ยังบอกเรื่องที่เคราะห์กรรมของเขาเกิดขึ้นเพราะเธอ และเขาจะต้องตายเพราะเธอด้วย เพียงแต่ เรื่องนี้เธอไม่เคยเชื่อมาโดยตลอด และไม่เคยเก็บมาใส่ใจด้วย ยามนี้พอเขาพูดถึงอีก กลับไม่รู้จะตอบเขาอย่างไรดี

“ไม่มีวิธีแก้เคราะห์เลยหรือ?” เธอมองเขา แล้วถาม

เซวียนหยวนโม่เจ๋อที่นั่งอยู่ข้างหนึ่งแค่นเสียงขึ้นจมูก? เคราะห์กรรมอะไรกัน? อยากเกาะติดผู้หญิงของเขามากกว่ากระมัง?

“วิธีแก้เคราะห์กรรมเพียงวิธีเดียวก็คือให้ข้าติดตามเจ้า เพราะนี่เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย คล้ายไม่ได้แยแสเคราะห์กรรมดังกล่าวเลย

เฟิ่งจิ่วฟังแล้วก็เงียบ ผ่านไปครู่ใหญ่ ก็บอกว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ท่านก็อยู่ต่อเถิด!” ในเมื่อมีวาสนาได้รู้จักกันแล้ว เธอย่อมไม่อยากให้เขาตายเพราะเธอจริงๆ เพียงแต่ เธอรู้สึกว่าหากเขาไม่อยู่ข้างกายเธออาจจะดีกว่า หากอยู่กับเธอ เคราะห์กรรมนี้เกรงว่า…

เซวียนหยวนโม่เจ๋อไม่พูดอะไร เพียงก้มหน้าก้มตากินอาหาร ในสมองได้แต่คิด หมัดนั้นออกแรงน้อยไปจริงๆ

สองวันหลังจากนั้น อิ่งอีต้มยาให้ผู้ครองแคว้นดื่มด้วยตนเอง ส่วนเฟิ่งจิ่วเก็บตัวฝึกวรยุทธ์ มุ่งมั่นกับการหลอมยาและปรุงยาน้ำ อยากรักษาเสด็จพ่อของเซวียนหยวนโม่เจ๋อให้หายโดยเร็วที่สุด

อาจเพราะการล่มสลายของจักรวรรดินทีแดง รวมถึงการยอมศิโรราบของจักรวรรดิบุริมฉาย ทั่วทั้งจักรวรรดิเซวียนหยวนจึงสงบสุขขึ้นมาก กลุ่มอำนาจที่เดิมทีคิดจะฉวยโอกาสเห็นสถานการณ์กลายเป็นเช่นนี้ต่างก็ไม่กล้าโผล่หน้ามาอีก

และในหนึ่งเดือนหลังจากนั้น จักรวรรดิจันทราลับก็ถูกล้มล้างตามไป จักรวรรดิอันกว้างใหญ่ถูกบุริมฉายควบรวมอำนาจ อีกหนึ่งจักรวรรดิที่เหลือเองก็ไม่รอดเช่นเดียวกัน

เมื่อคนจากแถบเหนือแม่น้ำรู้เรื่องทางแปดจักรวรรดิใหญ่ ก็สายเกินแก้แล้ว พวกเขาส่งคนมา รู้ข่าวว่าภูตหมอเฟิ่งจิ่วปรากฎตัวอีกครั้ง จึงรีบนำข่าวกลับไปรายงานเบื้องบนทันที

มู่หรงอี้เซวียนที่รู้ข่าวเหมือนกันรีบมุ่งหน้ามายังเรือนที่พัก แล้วบอกให้เฟิ่งซานหยวนรู้

“อะ อะไรนะ? แม่หนูเฟิ่งทำลายจักรวรรดินทีแดงจริงหรือ? ทั้งยังยอมรับการจำนนของแคว้นบุริมฉาย ควบรวมอำนาจอีกสองจักรวรรดิด้วย?” เฟิ่งซานหยวนถามด้วยความเหลือเชื่อ ยากจะทำใจเชื่อ

แปดจักวรรดิใหญ่ไม่ว่าจะเป็นจักรวรรดิใดล้วนไม่ใช่ยั่วยุได้ง่ายๆ นางเป็นผู้ฝึกตนระดับกำเนิดวิญญาณไม่ใช่หรือ? แม้จะทะลวงขั้นอีกก็น่าจะอยู่ในระดับเซียนเหินเท่านั้น อาศัยพลังของเซียนเหิน จะทำเรื่องทั้งหมดนี้ได้อย่างไรกัน? หรือว่าคนคอยช่วยเหลือนาง?

“จริงขอรับ ข้าเองก็เพิ่งได้รับข่าวมา” มู่หรงอี้เซวียนตอบ ลอบทอดถอนใจ ไม่ว่านางจะอยู่ที่ใด รัศมีก็ยังคงเปล่งประกายเช่นนั้น ได้แต่ทำให้ผู้อื่นทอดถอนใจที่ไม่อาจเปรียบเทียบได้

“อย่างนั้นตอนนี้ ตอนนี้นางอยู่ที่แปดจักวรรดิใหญ่หรือ?” เฟิ่งซานหยวนถาม ชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วถามอีกว่า “อยู่ที่จักรวรรดิเซวียนหยวนใช่หรือไม่? อยู่กับเซวียนหยวนโม่เจ๋อ?”

ได้ยินอย่างนั้น มู่หรงอี้เซวียนนัยน์ตาไหวระริก เขาพยักหน้า “ใช่ขอรับ”

………………………………….

ตอนที่ 1752 ข้าไปกับพวกท่าน

“ตอนนี้นางอยู่ที่ราชวังเซวียนหยวน หากไปตอนนี้ บางทีอาจได้พบนาง หากช้ากว่านี้ ข้าคิดว่านางอาจจะเดินทางมาที่แผ่นดินใหญ่เหนือแม่น้ำนี่”

มู่หรงอี้เซวียนอธิบายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน นึกถึงเฟิ่งจิ่ว ผู้หญิงคนนั้น แม้ไม่ต้องถาม เขาก็รู้ กลุ่มอำนาจในแถบเหนือแม่น้ำทำลายราชวงศ์เฟิ่งหวงที่นางสร้างขึ้นมากับมือ เรื่องนี้ นางไม่มีทางยอมง่ายๆ แน่

“อย่างนั้น อย่างนั้นยังรออะไรอีกเล่า? ข้าจะเก็บข้าวของเดี๋ยวนี้ แล้วรีบพาซู่ซีกลับไปทันที” พูดจบ เขาก็รีบเดินเข้าไปในบ้านอย่างกระวีกระวาด “ซู่ซี! ซู่ซี! รีบเก็บข้าวของเร็วเข้า พวกเราจะกลับกันแล้ว!”

อยู่ที่นี่มานาน ถึงแม้มู่หรงอี้เซวียนจะสั่งให้คนส่งข่าวไปแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าพวกเขาจะได้รับหรือไม่ อย่างไรพวกเขากลับไปดูหน่อยดีกว่า อีกทั้งลูกชายของเขาก็ยังอยู่ที่นั่นด้วย ลูกเขายังเด็กมาก พวกเขาไม่ได้อยู่ข้างๆ ลูก เขาจึงไม่อาจวางใจ

ซู่ซีที่อยู่ข้างในได้ยินจึงเดินออกมาดู เห็นมู่หรงอี้เซวียนอยู่ตรงนั้น จึงพยักหน้าให้เขา “คุณชายมู่มาแล้วหรือ” เพิ่งจะพูดจบ นางก็ถูกเฟิ่งซานหยวนลากเข้าบ้าน

“อี้เซวียนบอกว่าตอนนี้แม่หนูเฟิ่งอยู่ที่จักรวรรดิเซวียนหยวน พวกเรารีบกลับไป จะได้ไม่คลาดกับนาง”

ได้ยินอย่างนั้น ใบหน้าของซู่ซีปรากฏรอยยิ้ม “ได้ เช่นนั้นพวกเรารีบออกเดินทางกัน” พวกเขามีข้าวของไม่มาก เก็บไม่นานก็ออกเดินทางได้เลย

พอนึกถึงลูกชายของนางที่อยู่ทางนั้น ยามนี้ได้ยินว่าจะกลับไปแล้ว นางรู้สึกดีใจจนเนื้อเต้น นี่ก็ไม่ได้เจอลูกชายมานานมากแล้ว ลูกของนางกำลังอยู่ในวัยเติบโต ยามนี้คงจะโตขึ้นไม่น้อยแล้วกระมัง?

มู่หรงอี้เซวียนเห็นพวกเขาเข้าไปเก็บของไม่นานก็ออกมา จึงก้าวเข้ามา “ท่านปู่เฟิ่ง ข้าจะส่งพวกท่านกลับไปเอง!” ไม่ได้เจอกันนานขนาดนี้ เขาเองก็อยากไปเยี่ยมนาง ดูว่านางเป็นอย่างไรบ้าง

“นี่มัน…” เฟิ่งซานหยวนลังเลเล็กน้อย ถามว่า “นี่มันจะดีหรือ? จะทำให้เจ้าเสียงานเสียการหรือไม่?”

“ไม่ขอรับ” เขายิ้มอย่างอ่อนโยน

“อย่างนั้นก็รบกวนเจ้าแล้ว” เฟิ่งซานหยวนกล่าวเกรงใจ ลอบถอนหายใจ รู้ว่าเขาอยากกลับไปพบแม่หนูเฟิ่ง เพียงแต่ อดีตอย่างไรก็เป็นอดีต แม้จะได้พบ แต่จะทำอะไรได้เล่า?

ด้วยเหตุนี้ มู่หรงอี้เซวียนและองครักษ์ชุดดำประจำกายเขา ก็ได้ออกเดินทางไปยังแปดจักวรรดิใหญ่แถบล่างแม่น้ำพร้อมกับพวกเขาโดยนั่งเรือบิน

ในอีกด้านหนึ่ง นอกจากยากน้ำที่เฟิ่งจิ่วส่งออกมาในหนึ่งเดือนที่ผ่าน เธอเก็บตัวตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือนก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะออกมา ในช่วงนี้ กวนสีหลิ่นได้พาองครักษ์เฟิ่งเดินทางมาถึงที่นี่แล้ว คนที่เดินทางมายังจักรวรรดิเซวียนหยวนพร้อมกันยังมีผู้ครองแคว้นจักรวรรดิบุริมฉายด้วย

ผ่านไปอีกครึ่งเดือน วันหนึ่ง เสียงสายฟ้าฟาดลงมาจากท้องฟ้าสามสาย เหล่าทหารที่เฝ้าอยู่นอกห้องหลอมยาเห็นเพียงสายอัสนีบาตรสามสายผ่าลงมา ทั่วทั้งวังหลวงปกคลุมไปด้วยกลิ่นหอมเข้มขนของยา

“น่าจะสำเร็จแล้ว” กวนสีหลิ่นว่า ใบหน้าแข็งกร้าวเผยรอยยิ้มออกมา

“ข้ารู้อยู่แล้วว่าไม่มีเรื่องใดที่ภูตหมอทำไม่ได้” ฮุยหลางที่อยู่ด้านหนึ่งยิ้มบอก เขาเองก็ตื่นเต้นเหมือนกัน นี่ถึงกับหลอมยาที่ช่วยรักษาจุดตันเถียนได้เชียวนะ! อย่างอื่นไม่ว่า เพียงความสามารถนี้ ก็สามารถทำให้ผู้คนใต้หล้าตื่นตะลึงได้แล้ว

ในโลกเซียน จุดตันเถียนถูกทำลายเท่ากับถูกทำลายวรยุทธ์ มีผู้ฝึกเซียนไม่น้อยที่ถูกทำลายจุดตันเถียนแล้วต้องอยู่อย่างคนไร้ค่า ยามนี้มียาแล้ว ขอเพียงเรื่องยารักษาจุดตันเถียนแพร่กระจายออกไป โลกเซียนจะต้องสั่นสะเทือนไปทั้งใบแน่

ผู้ครองแคว้นจักรวรรดิบุริมฉายที่ยืนอยู่ข้างนอกด้วยมองเข้าไปข้างในแวบหนึ่ง อดคิดในใจไม่ได้ หรือว่าสามารถรักษาจุดตันเถียนได้จริงๆ?”

………………………………….