เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 1197 ภูตหมอเป็นผู้หญิง + ตอนที่ 1198 จะสั่งข้าหรือ
- Home
- เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า
- ตอนที่ 1197 ภูตหมอเป็นผู้หญิง + ตอนที่ 1198 จะสั่งข้าหรือ
ตอนที่ 1197 ภูตหมอเป็นผู้หญิง + ตอนที่ 1198 จะสั่งข้าหรือ?
ตอนที่ 1197 ภูตหมอเป็นผู้หญิง
“ท่านผู้นำตระกูลซั่งกวน ท่านบอกว่าภูตหมอเป็นลูกสาวของเฟิ่งเซียว เฟิ่งเซียวเป็นใคร? อีกอย่างเจ้าหมายความว่าภูตหมอที่ยืนตรงหน้านี้เป็นผู้หญิง? นางเป็นหญิงแต่งกายชายหรือ?”
ผู้นำตระกูลท่านหนึ่งอดกลั้นความสงสัยลึกๆ ในใจไม่ไหวจึงเอ่ยถาม สายตาสำรวจหยุดบนร่างของเฟิ่งจิ่ว อย่างไรก็มองไม่ออกว่าเป็นผู้หญิง ท่าทางของเด็กหนุ่มอิสระและซุกซน ชุดแดงแพรวพราวเปิดเผย หน้าตางดงามปานเทพบุตร สิ่งที่เปล่งประกายตรงหว่างคิ้วคือความรู้สึกมั่นใจ ดวงตาที่สดใสและลึกลับคู่นั้นเลิกขึ้นเล็กน้อย เต็มไปด้วยกลิ่นอายชั่วร้ายทรงเสน่ห์ ทั่วร่างกระจายไปด้วยท่าทางสูงศักดิ์ที่แสดงออกมาจากข้างในประหนึ่งว่ามีมาแต่กำเนิด นี่ไม่ใช่สิ่งที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะมีได้แน่นอน
บอกว่าเด็กหนุ่มผู้โดดเด่นตรงหน้าเป็นผู้หญิง ทำให้เขายากจะเชื่อจริงๆ
“ผู้นำตระกูล…” ผู้อาวุโสสามเห็นว่าสถานการณ์เริ่มไม่ค่อยดีเท่าไร รีบคิดจะเอ่ยปากห้ามปราม ก็ได้ยินเสียงของผู้นำตระกูลดังออกไปพร้อมกลิ่นอายพลังวิญญาณ
“ฮ่าๆๆ ทุกท่านไม่รู้กระมัง? อันที่จริงน้องสาวของข้าหวั่นหรงเคยแต่งงาน สามีของนางคือเฟิ่งเซียว แต่เพราะเหตุผลบางอย่างจึงต้องแยกทางกัน ผ่านไปหลายปีเพียงนี้พวกเราไม่มีใครได้ข่าวเฟิ่งเซียว กระทั่งช่วงนี้ตรวจสอบมาถึงจะรู้ว่าภูตหมอเฟิ่งจิ่วเป็นลูกสาวของเฟิ่งเซียว และเป็นหลานสาวนอกตระกูลซั่งกวนของพวกเรา”
เขาปล่อยข้อมูลสำคัญยิ่งออกมาโดยไม่รู้ตัว ทำให้เกิดความโกลาหลโดยรอบในทันที แต่ละคนกำลังพูดคุยถึงข้อมูลที่น่าตะลึง
พวกเขารู้จักหญิงสาวที่โดดเด่นที่สุดของตระกูลซั่งกวน ซั่งกวนหวั่นหรง พูดได้ว่าเป็นคนที่มีพรสวรรค์กลั่นยาเซียนโดดเด่นที่สุดในสามรุ่นของตระกูลซั่งกวน และยังลึกลับเป็นที่สุด
ไม่รู้ว่าเริ่มตั้งแต่เมื่อไรน้อยคนนักจะเคยพบนาง อีกอย่างตามที่พวกเขารู้ ตลอดมามาซั่งกวนหวั่นหรงยังไม่แต่งงาน กระทั่งครึ่งปีก่อนซานหยางจื่อจากสำนักยาเซียนมารับไปเป็นลูกศิษย์สายตรงคนสุดท้าย เรื่องเกี่ยวกับนาง สิ่งที่พวกเขารู้ล้วนเป็นแค่ข่าวลือ
กลับไม่คิดว่าวันนี้ผู้นำตระกูลซั่งกวนจะปล่อยข้อมูลที่ทำให้คนตกตะลึงเช่นนี้ออกมา ที่แท้ซั่งกวนหวั่นหรงแต่งงานมาตั้งนานแล้ว? ซ้ำยังให้กำเนิดลูกสาว? ในเมื่อเป็นเช่นนี้ทำไมนางถึงอยู่ในบ้านตระกูลซั่งกวนตลอดมา? มีเหตุผลอะไรข้างในกันแน่?
แล้วเฟิ่งจิ่วเป็นลูกสาวซั่งกวนหวั่นหรงจริงๆ หรือไม่?
เมื่อผู้นำตระกูลซั่งกวนเห็นท่าทางตกใจของทุกคน ในใจพอใจอย่างยิ่ง สิ่งที่ต้องการคือความตกตะลึงของพวกเขา เชื่อว่าใช้เวลาไม่นานนักข่าวจะลือกันไปทั่ว ทุกคนจะรู้ว่าภูตหมอเป็นหลานสาวนอกตระกูลซั่งกวน
มีเพียงผู้อาวุโสสามตระกูลซั่งกวนในใจมีความกังวลรางๆ คิดว่าเรื่องนี้จะไม่เป็นไปตามความตั้งใจของผู้นำตระกูล ถึงอย่างไรเฟิ่งจิ่วไม่ใช่คนทั่วไปที่จู่ๆ ตระกูลแม่อย่างตระกูลซั่งกวนเพิ่มมาจะยินดีปรีดา
“เฟิ่งจิ่ว แม่ของเจ้าเป็นน้องสาวของข้า ซั่งกวนหวั่นหรง ข้าเป็นน้าชายของเจ้า ตระกูลซั่งกวนเป็นบ้านของเจ้า ตามข้ากลับไปเถอะ! ท่านตาของเจ้ารออยู่ในบ้านแล้ว” ผู้นำตระกูลซั่งกวนมองเฟิ่งจิ่ว พร้อมเผยรอยยิ้มออกมา
ปี้ซานที่ยืนข้างหลังเฟิ่งจิ่วมองนายท่านตรงหน้าทั้งในใจประหลาดใจอย่างยิ่ง ยากจะเชื่อเล็กน้อย
ไม่นึกว่านายท่านจะเป็นผู้หญิง? คนตระกูลซั่งกวนพูดจริงหรือ? แม่ของนายท่านคือซั่งกวนหวั่นหรงจริงๆ หรือ?
ยามนี้เฟิ่งจิ่วเงยหน้าขึ้นอย่างเฉยชา มุมปากยกขึ้นเล็กน้อยเผยรอยยิ้มที่เหมือนยิ้มเหมือนไม่ยิ้ม ดวงตาสดใสชายตามองผู้นำตระกูลซั่งกวนตรงหน้าที่ใบหน้ายิ้มแย้มเหมือนมั่นใจมากว่าเธอจะยอมรับญาติทางนี้
“ท่านผู้นำตระกูลซั่งกวนพูดจาน่าขันนัก”
………………………………………………….
ตอนที่ 1198 จะสั่งข้าหรือ?
เธอเหลือบมองคนตรงหน้า เอ่ยน้ำเสียงเนิบๆ เจือความไม่เฉยเมยบางส่วน “มีญาติฝั่งตระกูลซั่งกวนหรือไม่ข้ารู้ดี”
หมายความว่าเธอไม่ยอมรับญาติฝั่งตระกูลซั่งกวนแน่แล้ว?
ความคิดนี้ผุดขึ้นสีหน้าผู้นำตระกูลทุกท่านแตกต่างกันไป ดูท่าทางจะไม่ใช่อย่างผู้นำตระกูลซั่งกวนว่ามาจริงๆ ต่อให้ภูตหมอเป็นลูกสาวของเฟิ่งเซียวจริง แต่เขาไม่ยอมรับว่าเกี่ยวพันเป็นญาติกับตระกูลซั่งกวน หมายความว่าผู้นำตระกูลซั่งกวนพูดซี้ซั้วเอาเอง
ใช่ นึกถึงตำแหน่งและฐานะของภูตหมอยามนี้ เปลี่ยนเป็นตระกูลอื่นหากสานสัมพันธ์กับนางได้สักนิดคงพยายามผูกมิตรอย่างที่สุด
แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาไม่คาดคิดคือที่แท้ตัวตนแท้จริงของภูตหมอเป็นองค์หญิงจากราชวงศ์เฟิ่งหวง? ราชวงศ์เฟิ่งหวงแคว้นระดับหกน่ะหรือ? ดูท่าทางพวกเขากลับไปต้องสั่งคนไปตรวจสอบเสียเดี๋ยวนี้ หากเป็นเรื่องจริง แม้ราชวงศ์เฟิ่งหวงห่างไกลจากที่นี่มาก ต้องส่งคนเข้าไปมอบของขวัญชิ้นใหญ่เพื่อตีสนิทเสียก่อน
ทันใดนั้นผู้นำตระกูลทุกคนกำลังคิดว่าจะผูกไมตรีกับเฟิ่งเซียวและราชวงศ์เฟิ่งหวงเช่นไร
พวกเขาตอนนี้เป็นเพียงแคว้นระดับหกยังดี หากเป็นระดับที่รุ่งเรืองเสียจนพวกเขาต้องแหงนมอง ถึงเวลานั้นพวกของเฟิ่งเซียวก็ไม่ใช่คนที่พวกเขาจะเกี่ยวดองด้วยได้
แต่จะว่าไปภูตหมอตอนนี้ แค่พวกเขาอยากสานสัมพันธ์ด้วยก็ยากนัก
“ทำไมจะไม่ใช่? ข้าพูดความจริง เจ้าเป็นหลานสาวนอกตระกูลซั่งกวนเราจริงๆ แม่ของเจ้าคือซั่งกวนหวั่นหรงน้องสาวของข้า” กล่าวถึงตรงนี้ เมื่อเห็นเฟิ่งจิ่วเหมือนไม่คิดจะรู้จักพวกเขา น้ำเสียงของเขาจึงเปลี่ยนไปไม่ดีขึ้นมา
“ใช่หรือ? เรื่องนี้พ่อของข้าไม่เคยเอ่ยถึง” เธอเอ่ยอย่างไม่สนใจ มองเขาและกล่าวเหมือนยิ้มเหมือนไม่ยิ้ม “แต่การกระทำที่นับญาติกันกลางถนนอย่างท่านผู้นำตระกูลซั่งกวน ข้าเพิ่งเห็นเป็นครั้งแรก ท่านผู้นำตระกูลซั่งกวน เรื่องนี้ทำเช่นนี้ไม่ได้จริงๆ ภายหน้าหากคิดจะผูกไมตรีกับข้า บอกว่าเป็นญาติอะไรของข้า แล้วข้าจะลืมได้หรือ?”
ผู้นำตระกูลซั่งกวนได้ยินคำพูดถากถางก็โกรธเสียจนแทบกระอักเลือด
นี่หมายความว่าตระกูลซั่งกวนของพวกเขาหน้าด้านเข้ามาคิดจะประจบนางและนับญาติกับพวกเขาหรือ? คำพูดนี้ดังออกไป หน้าของตระกูลซั่งกวนยังเหลืออีกหรือ?
ผู้นำตระกูลหลายท่านได้ยินเช่นนี้ก็มองหน้ากัน คนหนึ่งในนั้นหัวเราะพลางเดินเข้ามา “ภูตหมอ ผู้นำตระกูลซั่งกวนอาจคิดว่าพวกเขาเป็นตระกูลนักเล่นแร่แปรธาตุ เฟิ่งจิ่วเป็นยอดฝีมือเล่นแร่แปรธาตุ ดังนั้นจึงเป็นคนบ้านเดียวกัน”
กล่าวไปเช่นนี้คนรอบข้างไม่น้อยก็ปิดปากหัวเราะ ใช่! เห็นว่าเขาเป็นภูตหมอและกลั่นยาเซียนเป็น ก็เป็นญาติกันแล้ว? คนตระกูลซั่งกวนเปลี่ยนไปหน้าหนาเพียงนี้ตั้งแต่เมื่อไร หรือว่าไม่สนหน้าแล้ว?
“เจ้า!”
ผู้นำตระกูลซั่งกวนได้ยินคำพูดนั้นก็โมโหเสียจนไฟโทสะเพิ่มขึ้นหน้าแดงก่ำ แล้วได้ยินเสียงหัวเราะเยาะของทุกคนรอบข้าง ยิ่งโกรธเคืองและอับอายเป็นอย่างยิ่ง แม้แต่เสียงยังดุดันขึ้นมาทันใด
“เฟิ่งจิ่ว ตามข้ากลับไปบ้านตระกูลซั่งกวนเสีย! ท่านตาของเจ้าอยู่ที่บ้าน เรื่องที่เจ้าไม่รู้ เขาจะบอกเจ้าเอง!”
“ท่านผู้นำตระกูลซั่งกวนสั่งข้าหรือ?”
น้ำเสียงของเฟิ่งจิ่วที่เดิมทีเฉยเมยในยามนี้เปลี่ยนไปเย็นชาและดุร้าย ดวงตาสดใสเงยขึ้น แววตาเย็นเยียบดุดันจ้องมองผู้นำตระกูลซั่งกวน
ผู้นำตระกูลซั่งกวนสบสายตาเย็นเยียบของเฟิ่งจิ่ว หัวใจแทบหยุดนิ่ง แล้วสั่นเทิ้มโดยไม่ตั้งใจ เพียงรู้สึกว่าความหนาวเย็นแล่นขึ้นมาจากใต้ฝ่าเท้าตรงไปถึงหัวใจ
………………………………………………….