เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 1201 ตำหนักด้านข้างในวัง + ตอนที่ 1202 ผู้ครองแคว้นรับรองอย่างใกล้ชิด

ตอนที่ 1201 ตำหนักด้านข้างในวัง + ตอนที่ 1202 ผู้ครองแคว้นรับรองอย่างใกล้ชิด

ตอนที่ 1201 ตำหนักด้านข้างในวัง

“ข้าอยากเข้ามาบอกเรื่องของเฟิ่งจิ่ว ข้ากังวลว่าทำเช่นนี้จะได้ผลตรงข้ามกัน” ผู้อาวุโสสามเพิ่งกล่าวจบก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าลอยมา

“เรื่องนี้เจ้าไม่ต้องสนใจ ข้าจะจัดการเอง”

ผู้อาวุโสสามได้ยินเช่นนี้ แม้มีคำพูดอยากเอ่ย ได้ยินคำพูดนี้ก็ได้แต่ถอนใจ แล้วส่ายหน้าเดินออกไป

สำหรับคนภายนอก ตระกูลซั่งกวนเป็นตระกูลนักเล่นแร่แปรธาตุอายุร้อยปี เกียรติศักดิ์มากมายไม่สิ้นสุด แต่มีเพียงผู้อาวุโสสองสามคนที่รู้ว่าตระกูลซั่งกวนไม่เหมือนแต่ก่อนแล้ว

ในหมู่ลูกหลานของตระกูลไม่มีสักคนกลั่นยาเซียนได้โดดเด่น มีแต่ซั่งกวนหวั่นหรงที่พูดได้ว่าพรสวรรค์ไม่ธรรมดาเดิมทียังอยู่ในบ้าน แต่ยามนี้ถูกพาตัวไปครึ่งปีแล้ว หากไม่มีทายาทคนใหม่หรือลูกหลานที่โดดเด่นถูกผลักดันขึ้นมา เกรงว่าใช้เวลาไม่นานนักตระกูลซั่งกวนจะค่อยๆ ล่มสลาย

อันที่จริงตอนนี้กำลังเดินลงเหวแล้ว แต่ผู้นำตระกูลกับผู้เฒ่าไม่คิดจะยอมรับเท่านั้น

พวกเขาอาจจะรู้ มิเช่นนั้นหลังจากรู้ว่าภูตหมอเฟิ่งจิ้วเป็นลูกสาวของเฟิ่งเซียวกับหวั่นหรงคงไม่ตั้งใจพานางกลับมาตระกูลซั่งกวน

แต่พวกเขากลับไม่รู้ว่าเฟิ่งจิ่วไม่เหมือนคนอื่นๆ ในเมื่อเป็นองค์หญิงแห่งราชวงศ์เฟิ่งหวง ผลักดันพ่อของนางขึ้นรับตำแหน่งผู้ครองแคว้นได้ ลำพังข้อนี้ก็มากพอจะพิสูจน์ว่าความสามารถของนางไม่ธรรมดา

ยิ่งไปกว่านั้นชื่อเสียงของภูตหมอเหนือกว่าตระกูลซั่งกวนแล้ว นางจะโดนพวกเขาควบคุมง่ายๆ และรวมเข้าตระกูลซั่งกวนได้อย่างไร?

อีกด้านหนึ่งคนในวังได้ยินว่าภูตหมอมา นางสนมพวกนั้นพากันประหลาดใจยิ่ง คิดว่าจะขอยาบำรุงโฉมจากภูตหมอมาช่วยให้ตนเองงดงามเพริศพริ้งยิ่งขึ้นได้ ด้วยเหตุนี้แต่ละคนจึงมาหาผู้ครองแคว้น แล้วอ้อนวอนผู้ครองแคว้นให้พาพวกนางไปพบภูตหมอ

ขณะนางสนมแต่ละคนเฝ้าอยู่นอกตำหนัก ผู้ครองแคว้นสวรรค์บันดาลในตำหนักกำลังฟังองครักษ์ลับรายงาน

“โอ้? กล่าวเช่นนี้ ตัวตนของภูตหมอเฟิ่งจิ่วเป็นองค์หญิงจากราชวงศ์เฟิ่งหวง? เป็นผู้หญิงหรือ?” ผู้ครองแคว้นแปลกใจ เดิมทีได้ยินข่าวจึงส่งคนไปเชิญมา ไม่คิดว่าข้อมูลของคนตระกูลซั่งกวนที่ไม่รู้ได้มาจากไหนบอกว่าตัวตนแท้จริงของภูตหมอคือองค์หญิงราชวงศ์เฟิ่งหวง และบอกว่าเป็นหลานสาวนอกตระกูลซั่งกวนอะไรด้วย?

หากข้อมูลเป็นจริง เช่นนั้นก็แย่แล้ว

“ผู้นำตระกูลซั่งกวนกล่าวกลางถนนใหญ่ แต่ภูตหมอไม่ยอมรับกลับเยาะเย้ยเขา ทำให้เขาเสียหน้าพะย่ะค่ะ”

“ยามนี้คนมาถึงหรือยัง?” ผู้ครองแคว้นถามไป

“มาถึงแล้วพะย่ะค่ะ จัดเตรียมไว้ตำหนักด้านข้าง”

“อืม ข้าจะไปหาและพบหน้าภูตหมอคนนี้เสียหน่อย” เขาลุกขึ้นเดินออกไป อยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับภูตหมออย่างยิ่ง เพิ่งเดินไปข้างนอกก็เห็นนางสนมฝูงหนึ่งล้อมด้านนอกไว้ เห็นเขาออกมาจึงพากันเข้ามารุมล้อม

“ท่านผู้ครองแคว้นเพคะ ได้ยินมาภูตหมอมาในวัง”

“ท่านผู้ครองแคว้น พวกเราอยากไปพบภูตหมอเพคะ จะร้องขอยาอายุวัฒนะ”

“ท่านผู้ครองแคว้นเพคะ…”

ผู้ครองแคว้นได้ยินเสียงวุ่นวาย แล้วเห็นสาวๆ เป็นเช่นนี้ก็สะบัดแขนเสื้อ ตะโกนเสียงเข้ม “เอาล่ะ กลับไปให้หมด! ดูท่าทางของพวกเจ้าสิ เหมือนอะไรไปแล้ว!”

แต่ละคนได้ยินคำพูดนี้พากันไม่กล้าพูดอะไรอีก ได้แต่ก้มหน้าขานรับและถอยออกไป

ภายในตำหนักด้านข้าง เฟิ่งจิ่วนั่งดื่มชาด้วยท่าทางสบายใจ กินขนมอบชิ้นประณีตในวัง ปี้ซานด้านหลังไม่ตามสบายเช่นเธอ เข้าวังมาครั้งแรก แม้ยามนี้ยืนอยู่ข้างหลังเจ้านายในตำหนักด้านข้าง ยังคงรู้สึกเหลือเชื่อเล็กน้อย

เดิมทีเขานึกว่านายท่านเป็นลูกชายตระกูลใหญ่ กลับไม่คิดว่าเป็นองค์หญิงราชวงศ์เฟิ่งหวง…

………………………………………………….

ตอนที่ 1202 ผู้ครองแคว้นรับรองอย่างใกล้ชิด

องค์หญิงราชวงศ์เฟิ่งหวงยังไม่เท่าไร ยังมีอีกหนึ่งตัวตนเป็นภูตหมอผู้ชื่อเสียงโด่งดังไปทุกแคว้นอีก เขาไม่รู้จริงๆ ว่าโชคดีอะไรถึงได้มาเจอนายท่านเช่นนี้

เขาเห็นนายท่านนั่งดื่มชาตรงนั้นด้วยท่าทางเอ้อระเหย พลางกินของว่างเล็กน้อย ก็แอบชื่นชมในความสงบเงียบของนางอย่างอดไม่ได้ ในพระราชวังแคว้นระดับหนึ่งยังทำตัวตามสบายไม่สนใจอะไรเช่นนี้ ซ้ำยังทำตามใจชอบเหมือนอยู่บ้านตนเอง

“ผู้ครองแคว้นเสด็จ!”

เสียงที่ดังมาจากด้านนอกทำให้ปี้ซานในตำหนักด้านข้างยิ่งประหม่า มองไปทางนายท่านเพียงเห็นนางดื่มน้ำชาอย่างไม่รีบไม่ช้า แล้วปัดๆ ชุดคลุมถึงจะลุกขึ้นมา

ยามนี้ชายวัยกลางคนด้านนอกสวมชุดมังกรเหลืองอร่ามเดินเข้ามาพร้อมผู้ฝึกตนระดับกำเนิดวิญญาณสองคน รวมถึงนางกำนัลสองสามคน เพียงก้าวเข้าตำหนักด้านข้างเขาก็พินิจมองร่างสีแดงที่ยืนอยู่

สิ่งแรกสุดที่สะท้อนสู่สายตาคือใบหน้างดงามหาใดเปรียบปานเทพจุติ รวมถึงดวงตาลึกลับที่เย็นชาลึกล้ำ ความมั่นใจและรักอิสระที่เปล่งประกายตรงหว่างคิ้ว ทำให้เขาจิตใจเบิกบาน

หากไม่รู้จากข้อมูลแต่แรกว่าเขาตรงหน้าอันที่จริงเป็นสาวน้อยคนหนึ่ง ลำพังแค่มองเช่นนี้ก็มองไม่ออกจริงๆ ว่านางเป็นผู้หญิง เพราะบนร่างของเฟิ่งจิ่วไม่ได้กลิ่นของแป้งหรือชาดสักนิด มีแต่กลิ่นอายสูงศักดิ์ที่ชั่วร้ายซุกซน

กลิ่นอายนั้นเหมือนมีมาแต่เกิด แผ่ออกมาจากข้างใน ท่าทางเคลื่อนไหวเห็นได้ถึงรัศมีน่าสะพรึงและการฝึกฝนที่ไม่ธรรมดา ไม่พูดไม่ได้ว่าแม้แต่ในหมู่ลูกชายลูกสาวใต้ตักของเขา ไม่มีใครสักคนเทียบเคียงคนตรงหน้าได้

บุคคลที่โดดเด่นและงามสง่าหาใดดเปรียบเช่นนี้ ได้รับการเลี้ยงดูมาจากแคว้นเล็กๆ จริงๆ หรือ?

ย่างก้าวมั่นคงสูงศักดิ์ ดวงตาเฉียบแหลมแฝงประกายคม หน้าตาน่าเกรงขามริมฝีปากเม้มเล็กน้อย ท่าทางน่ากลัวเช่นผู้เหนือกว่ากระจายไปทั่วร่าง คนคนนี้น่าจะเป็นคนที่เข่นฆ่าได้อย่างเด็ดขาด

นี่เป็นความประทับใจแรกของเฟิ่งจิ่วที่มีต่อผู้ครองแคว้นสวรรค์บันดาล

“ผู้ครองแคว้น” รอเขานั่งตำแหน่งผู้อาวุโส เธอก็ประสานมือคารวะเล็กน้อย

“ภูตหมอไม่ต้องมากพิธี เชิญนั่ง” ใบหน้าของเขาเผยรอยยิ้ม พร้อมให้สัญญาณเฟิ่งจิ่วนั่งลง

เฟิ่งจิ่วได้ยินเช่นนี้ก็พยักหน้าและกลับไปนั่ง

ผู้ครองแคว้นตรงตำแหน่งอาวุโสเห็นคนด้านล่างทำอะไรตามใจไม่ขัดเขินสักนิด ท่าทางทั้งเฉยชาและเป็นอิสระ ดวงตาก็ฉายแววในทันที ยิ้มเอ่ยว่า “อยากพบภูตหมอตั้งนานแล้ว แต่ตลอดมาไม่มีโอกาสนี้ รู้ว่าภูตหมอมาแคว้นสวรรค์บันดาล ข้าดีใจยิ่งนักจริงๆ”

“ที่ผ่านมาได้ยินว่าแคว้นสวรรค์บันดาลเจริญรุ่งเรือง สถานที่เลื่องชื่อมากมาย ข้าอยากมาเห็นตั้งนานแล้ว ครั้งนี้ผ่านมาที่นี่พอดี จึงคิดจะเที่ยวเล่นที่นี่หลายๆ วัน แต่ไม่คิดว่าเพิ่งมาถึงเมืองหลัง ผู้นำแต่ละตระกูลก็รู้เรื่องต่อๆ กันไป แม้แต่ท่านผู้ครองแคว้นยังแตกตื่น ทำให้ข้าคาดไม่ถึงจริงๆ”

ผู้ครองแคว้นได้ยินคำพูดนี้ก็หัวเราะร่า “นั่นเป็นเพราะภูตหมอชื่อเสียงโด่งดังไปทุกแคว้น กลับลึกลับอย่างยิ่ง อยากพบภูตหมอก็ยาก จึงทำให้ทุกคนสงสัยในใจ รู้ว่าภูตหมอมาถึงเมืองหลวงจึงอยากไปเชื้อเชิญเป็นคนแรก”

กล่าวจบ เขาเอ่ยอีกว่า “ครั้งนี้ภูตหมอลำบากมาแคว้นสวรรค์บันดาล ต้องอยู่หลายๆ วันหน่อย หากอยากไปเที่ยวหรือชมที่ไหน ข้าจะไปด้วย ต้องให้ภูตหมอกลับไปด้วยความสุข”

กล่าวเช่นนี้แววตาเฟิ่งจิ่วเปลี่ยนไปเล็กน้อย เจ้าครองแคว้นผู้สง่าผ่าเผยจะไปเดินเล่นรอบๆ เป็นเพื่อนเธอ? วางเธออยู่ตำแหน่งเดียวกับเขา หน้าของเธอใหญ่ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ

แต่แม้มีชื่อเสียงภูตหมอ ผู้ครองแคว้นอย่างเขาทำไมต้องทำเช่นนี้?

………………………………………………….