เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 1337 ไม่อาจปฏิเสธ + บทที่ 1338 ผ่อนคลายหน่อย

บทที่ 1337 ไม่อาจปฏิเสธ + บทที่ 1338 ผ่อนคลายหน่อย

บทที่ 1337 ไม่อาจปฏิเสธ

“จะเป็นคนละเรื่องได้อย่างไร? พอแบกเจ้าขึ้นหลัง เจ้าก็คือความรับผิดชอบของข้า ข้าต้องพาเจ้ากลับมาบ้าน เอาละ ไม่ต้องพูดแล้ว ข้าให้คนเตรียมน้ำอาบไว้เรียบร้อยแล้ว เจ้าเพิ่งตื่น พักประเดี๋ยวแล้วค่อยไปอาบน้ำ ข้าจะไปอาบก่อน” เขาจูงมือเธอ เดินเข้าไปในเรือนหลัก

เฟิ่งจิ่วเอียงคอมองเขา ฟังที่เขาพูด จากนั้นมองมือของเขาที่กุมมือของเธอแน่น อดใจสั่นแวบหนึ่งไม่ได้ แต่กลับไม่พูดอะไร เพียงกุมมือเขาตอบ และเดินเคียงข้างเขาเข้าไปในเรือนหลัก

ครั้นมาถึงเรือนหลัก ทั้งสองกินของว่างสองสามชิ้นเพื่อคลายความหิวก่อน แล้วจึงค่อยแยกย้ายกันเข้าห้องไปอาบน้ำ

เฟิ่งจิ่วไม่ได้แช่น้ำนาน เธอแช่ครู่เดียวก็ออกมา สวมชุดลำลองแล้วออกจากห้อง ตรงไปที่ห้องของเซวียนหยวนโม่เจ๋อ

องครักษ์ลับในบริเวณลานบ้านถูกสั่งให้ถอยห่างออกไปหลายจั้งนานแล้ว อิ่งอีกับฮุยหลางเฝ้าอยู่ที่ลานบ้าน ส่วนสาวรับใช้พวกนั้นเธอก็ไล่กลับเรือนไปก่อนแล้ว ฉะนั้น เธอจึงย่องเบาเหมือนแมวค่อยๆ ผลักเปิดประตูเข้าไป

ภายในอ่างอาบน้ำข้างในห้อง เซวียนหยวนโม่เจ๋อที่เอนกายหรี่ตาพักผ่อนอยู่รู้นานแล้วว่าเฟิ่งจิ่วมา เขาจึงหลับตาแกล้งทำเหมือนหลับ รอดูว่านางจะทำอะไร

ส่วนเฟิ่งจิ่วที่เดินย่องเข้ามาชะโงกหน้ามอง ยามเห็นร่างของชายหนุ่มที่ท่อนบนเปลือยเปล่า กางแขนสองข้างวางไว้บนขอบอ่างอาบน้ำ และเอนกายหรี่ตาอยู่ด้านหลังฉากกั้นลม ก็อดกลืนน้ำลายไม่ได้ รู้สึกเหมือนไม่อาจละสายตาไปไหน

ผ่านไปครู่หนึ่งก็ยังไร้การเคลื่อนไหว แต่สัมผัสได้ว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังจ้องมองเรือนร่างเขาด้วยสายตาดุจจิ้งจอกปานราชสีห์ นี่ทำให้เซวียนหยวนโม่เจ๋อแอบตึงเครียดในใจ แม้แต่ร่างกายก็แข็งเกร็งไปด้วย รู้สึกเหมือนแม้จะมีอ่างอาบน้ำกั้นอยู่ก็ไม่อาจต้านทานสายตาอันร้อนแรงของนางได้

ในใจนึกสงสัย ผู้หญิงคนนี้ ต่อหน้าไม่ดู ชอบแอบดูอย่างนี้น่ะหรือ? แอบดูก็แล้วไป แต่น่าจะดูแค่ประเดี๋ยวเดียวพอกระมัง นี่กลับดูจนติดใจไปเสียแล้ว? ดูจนติดใจแล้วเหตุใดไม่รู้จักลงมือบ้างเล่า? แค่ดูแต่ไม่ทำอะไร จะมีประโยชน์อะไรกัน?

“เจ้าจะไม่เข้ามาลูบสักสองทีหรือ” จู่ๆ เขาก็ลืมตาขึ้น สายตาลึกล้ำแฝงแววหยอกเย้าจ้องมาที่เฟิ่งจิ่ว

เฟิ่งจิ่วหัวเราะเก้อๆ ชะโงกหัวออกมา มองเขาด้วยดวงตาเป็นประกาย “ท่านแบกข้ากลับมาไม่ใช่หรือ ข้าคิดดูแล้วก็ควรตอบแทนท่านหน่อย ข้าจึงมาหา”

เมื่อได้ยินดังนั้น เขาเลิกคิ้วขึ้น นัยน์ตาดำขลับมีประกายมืดดำลึกล้ำพาดผ่าน “ตอบแทนข้า? ตอบแทนอย่างไร?” น้ำเสียงแม้สงบนิ่ง แต่กลับมีจังหวะขึ้นลงอย่างยากจะปิดบัง เห็นชัดว่าถูกเธอยั่วยวนเข้าจนได้

เฟิ่งจิ่วคลี่ยิ้ม กระดิกนิ้วเรียกเขา “ลุกขึ้นมาไม่ต้องใส่เสื้อ ใส่แต่เสื้อคลุมอาบน้ำแล้วออกมา ข้าจะรอท่านอยู่ที่เตียง” เอ่ยจบก็หันหลังเดินออกไป

ได้ยินคำพูดที่เต็มไปด้วยการเชื้อเชิญเช่นนี้แล้ว เซวียนหยวนโม่เจ๋อรู้สึกเพียงว่าหัวใจของเขาลุกท่วมไปด้วยไฟ แม้แต่ช่วงท้องน้อยก็ถูกกระตุ้นอยู่รางๆ กลิ่นอายก็แปรเปลี่ยนเป็นดิบเถื่อนด้วยเหตุนี้

“ผู้หญิงคนนี้ใจกล้าเกินไปแล้ว!”

เขาสูดหายใจลึกแล้วพ่นลมหายใจออกมาช้าๆ ควบคุมอารมณ์ชั่ววูบและความร้อนรุ่มในใจ ในสมองเริ่มจินตนาการถึงภาพที่จะเกิดขึ้นในอีกสักครู่เอง…

เมื่อนึกถึงภาพอันหอมหวานร้อนแรงทั้งยังทำให้เขาไม่อาจปฏิเสธได้ ใบหูของเขาแดงเรื่อขึ้นมา ระดับความร้อนนั้น แม้แต่ตัวเขาก็ยังรู้สึกได้

เขาถูใบหูที่ร้อนแดงของตัวเอง แล้วกวักน้ำขึ้นมาตบเพื่อสงบจิตสงบหัวใจที่กำลังเต้นอย่างบ้าคลั่ง รู้สึกได้ว่าปากตนเองกำลังแย้มยิ้มอย่างตั้งตารอโดยไม่รู้ตัว ใบหน้าเขาแข็งค้าง เกร็งหน้าด้วยความเก้อเขินเล็กน้อย พยายามรักษาท่าทีเหมือนตอนปกติให้ได้มากที่สุด

ไม่ ต้องเฉยชากว่าปกติอีกหลายส่วน เมื่อปรับอารมณ์ได้ เขาจึงค่อยลุกขึ้นมาจากกลางน้ำ หลังจากเช็ดน้ำบนตัวออก ก็สวมชุดคลุมอาบน้ำผูกสายคาดเอว และเดินออกจากห้องไป…

………………………………….

บทที่ 1338 ผ่อนคลายหน่อย

ตอนที่เขาเดินออกมา เฟิ่งจิ่วแววตาไหวระริก ประกายชื่นชมพาดผ่านในดวงตา หนุ่มรูปงามเดินออกมาจากห้องอาบน้ำเช่นนี้เอง

บนร่างกายเปลือยเปล่าของเขาสวมแค่เสื้อคลุมอาบน้ำหลวมๆ ช่วงเอวของเสื้อคลุมมีสายคาดเอวผูกอยู่ บดบังทัศนียภาพอันงดงามไม่ให้โผล่พ้นสู่สายตาได้พอดิบพอดี ร่างกายท่อนล่างเผยให้เห็นเพียงน่องเรียวยาวและกำยำ ตอนเห็นขนขาที่หยิกงอเล็กน้อยบนน่องนั่น เธอกะพริบตาปริบๆ แล้วเลื่อนมองขึ้นไปข้างบน มาหยุดอยู่ที่กล้ามเนื้อหน้าท้องแปดมัดที่เห็นได้รางๆ

หยดน้ำแวววาวยังไหลลู่ตามเส้นผมของเขา หยดลงมาที่แผงอก ดูเย้ายวนยิ่งกว่าอาหารเลิศรส ครั้นมองขึ้นไปอีก ก็เห็นลูกกระเดือกที่ขยับขึ้นลง แนวกรามแข็งแกร่ง ริมฝีปากบางน่าดึงดูดที่กำลังเม้มเล็กน้อย ใบหน้าที่งดงามโดดเด่น นัยน์ตาดำขลับที่ลึกล้ำไม่ก้นบึ้ง ทั้งหมดเต็มไปด้วยเสน่ห์แข็งแกร่งของชายชาตรี

“มา ตรงนี้” เฟิ่งจิ่วนั่งปรับอารมณ์อยู่ตรงหัวเตียง ตบตำแหน่งข้างๆ ตัวเองเป็นเชิงบอกให้เขาเข้ามาหา

เห็นเช่นนี้ ชายหนุ่มที่เย่อหยิ่งและเขินอายเหล่ตามองเธอแวบหนึ่ง ข่มกลั้นความคาดหวังในใจไว้ หลบสายตาไปพร้อมใบหูแดงก่ำแล้วกระแอมเสียงเบา เสียงแหบต่ำเปล่งออกมาจากปาก

“แบบนี้เหมือนจะไม่ค่อยดี” ถึงเขาจะต้องการมาก แต่อย่างนี้ไม่ดีกับนางจริงๆ ถึงอย่างไรพวกเขาก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน!

“ไม่หรอก มาเถิด!” เฟิ่งจิ่วยิ้มตาหยี “เร็วเข้า อย่าอืดอาดยืดยาด”

เขาชำเลืองมองเมื่อได้ยิน “เจ้าพูดจริงหรือ?”

“แน่นอน ท่านคิดว่าข้าล้อท่านเล่นหรือ?” เธอยักคิ้ว มุมปากแย้มยิ้มชั่วร้าย

“แต่ว่า…”

เขาขมวดคิ้ว กล่าวด้วยความกังวลระคนคาดหวังว่า “ครั้งแรก ข้าไม่มีประสบการณ์ ข้ากลัวว่าเจ้าจะไม่พอใจ”

“ไม่เป็นไร ข้าจะทำให้ท่านพอใจเอง” เธอพยายามกลั้นหัวเราะอย่างสุดความสามารถ และกระดิกนิ้วมือเรียกเขา

พอได้ยินคำพูดนั้น แม้แต่ใบหน้าเขาก็แดงก่ำ เวลานี้ถึงค่อยเดินตัวเกร็งเข้าไปหา แต่เพราะคาดหวังและกังวลเกินไป ขนาดสมองยังถึงขั้นมึนงงไปด้วย ไม่ค่อยอยากเชื่อว่าภาพตรงหน้าจะเป็นความจริง

จนกระทั่งเขาเดินมานั่งข้างเฟิ่งจิ่วด้วยร่างกายแข็งเกร็ง ชั่วเวลานั้นก็ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี

“ท่านนอนคว่ำลงบนเตียง” เฟิ่งจิ่วลุกขึ้น แล้วพยักพเยิด

ครั้นเห็นอย่างนั้น เขาไม่ถามอะไรมาก นอนคว่ำลงบนเตียงและหันหลังให้ตามที่นางบอก ในใจนึกสงสัยว่านางจะทำอะไร เขาเอียงคอเล็กน้อยมองเฟิ่งจิ่ว เห็นว่านางปีนขึ้นเตียงมา พลิกตัวนั่งลงตรงแขนเขา จนกระทั่งสัมผัสได้ถึงน้ำหนักที่กดทับลงมา รวมถึงร่างกายอันนุ่มนิ่มของนาง…

เขารู้สึกเพียงว่าเลือดลมสูบฉีดขึ้นหัว รีบนอนคว่ำลงไปบนหมอนแล้วหลับตา แต่ไม่นานกลับต้องลืมตาอีกครั้ง เพราะพบว่าพอหลับตาแล้วความรู้สึกยิ่งไวกว่าเดิม ภาพที่ไม่ถูกไม่ควรในหัวก็จะหยุดไว้ไม่อยู่

เอาเถิด! ผู้ชายก็มีสัญชาตญาณเช่นนี้ แม้จะเป็นเขา เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้หญิงในดวงใจ ก็ไม่อาจต้านทานการเย้ายวนและเกี้ยวพาราสีครั้งแล้วครั้งเล่าของนางได้ เขาคิดว่าแค่ไม่เลือดกำเดาไหลก็ถือว่าดีแล้ว

เฟิ่งจิ่วเหลือบมองเซวียนหยวนโม่เจ๋อ เอื้อมมือไปปลดสายคาดเอวของเขาอย่างคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม ทันทีที่ดึง เสื้อคลุมถูกเปิดออก รู้สึกได้ว่าร่างกายของใครบางคนที่อยู่ข้างล่างแข็งทื่อยิ่งขึ้น

เธออดขำไม่ได้ ครั้งแรกหรือ? อืม เธอเชื่อแล้ว ระดับความบริสุทธิ์ของเขาไม่ใช่คนธรรมดาจะเทียบได้

ก็จริง ผู้ชายคนนี้มีนิสัยรักความสะอาด จำได้ว่าตอนนั้นที่ป่าเก้าหมอบเธอไม่ระวังตัวจูบเขาไปทีหนึ่ง เขาถึงขนาดหมดสติไปเลย

“ผ่อนคลายหน่อย ดูท่านสิเกร็งไปหมดทั้งตัวแล้ว ตัวแข็งอย่างกับก้อนหิน”

เธอตบๆ หลังเขา จากนั้นก็ถอดเสื้อคลุมอาบน้ำเขาออกครึ่งหนึ่ง เผยให้เห็นแผ่นหลังที่กำยำสมส่วน

………………………………….